علی موسوی گرمارودی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌ادبیات
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Mshahangi1 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
|نام                    = سیدعلی '''موسوی گرمارودی'''
|نام                    = علی موسوی گرمارودی
|تصویر                  = Ali Mousavi Garmaroudi at the Meeting with Ayatollah Khamenei01 ().jpg|بندانگشتی|250
|تصویر                  = Ali mosavi70.jpg
|توضیح تصویر            = در دیدار شاعران و اهالی فرهنگ‌وادب با آیت‌الله [[سیدعلی خامنه‌ای]] - خرداد۱۳۹۶
|توضیح تصویر            = '''درحال مطالعهٔ دیوان [[ملک‌الشعرا بهار]]'''
|نام اصلی              = '''سیدعلی موسوی گرمارودی'''
|نام اصلی              = سیدعلی موسوی گرمارودی
|زمینه فعالیت          = شعر، ادبیات و ترجمهٔ قرآن و متون مذهبی
|زمینه فعالیت          = شعر، ادبیات و ترجمهٔ قرآن و متون مذهبی
|ملیت                  = ایرانی
|ملیت                  = ایرانی
|تاریخ تولد            = ۳۱ فروردین ۱۳۲۰ ه.ش {{-}} ۲۲ ربیع‌الاول ۱۳۶۰ ه.ق {{-}} ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ م
|تاریخ تولد            = ۳۱فروردین۱۳۲۰ه‍.ش {{-}} ۲۲ربیع‌الاول۱۳۶۰ه‍.ق {{-}} ۲۰آوریل۱۹۴۱م
|محل تولد              = قم
|محل تولد              = قم
|والدین                = ''سیدمحمدعلی گرمارودی'' {{-}} ''خانم‌آغا''
|والدین                = ''سیدمحمدعلی گرمارودی'' {{-}} ''خانم‌آغا''
خط ۱۶: خط ۱۶:
|مدفن                  =  
|مدفن                  =  
|در زمان حکومت          = پهلوی دوم، جمهوری اسلامی ایران
|در زمان حکومت          = پهلوی دوم، جمهوری اسلامی ایران
|اتفاقات مهم            = کودتای 28 مرداد 1320، سقوط پهلوی دوم در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۲ بهمن ۱۳۵۷.
|اتفاقات مهم            = کودتای ۲۸مرداد۱۳۲۰، سقوط پهلوی دوم در ۲۲بهمن۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ایران در همان سال.
|نام دیگر              =  
|نام دیگر              =  
|لقب                    =  
|لقب                    =  
|بنیانگذار              = بنیان‌گذار «[[کانون فرهنگی نهضت اسلامی]]» به همراه [[طاهره صفارزاده]] <ref name="ایرانیان موفق" /> <ref name="آیه‌های انتظار" /><ref name="شهرستان ادب ۱" />. از بنیان‌گذاران «[[شعر انقلاب]]» <ref name="آفتاب آنلاین" />
|بنیانگذار              = «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه [[طاهره صفارزاده]] و از بنیان‌گذاران «[[شعر انقلاب]]».<ref name= "صدای سبز"/>
|پیشه                  = استاد دانشگاه، نویسنده
|پیشه                  = استاد دانشگاه و نویسنده
|سال‌های نویسندگی        =  از اوایل دههٔ ۱۳۴۰
|سال‌های نویسندگی        =  از اوایل دههٔ چهل
|سبک نوشتاری            = [[شعر نو]] ([[شعر سپید]]، [[شعر نیمایی]]) و [[شعر کلاسیک]] ([[قصیده]]) <ref name="شهرستان ادب ۱">{{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی، زمستان ۱۳۹۳}}</ref>
|سبک نوشتاری            = [[نو]] [[سپید]]، [[نیمایی]] و شعر کلاسیک (قصیده)<ref name="شهرستان ادب">{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
|کتاب‌ها                = ''[[عبور]]''، ''[[چمن لاله]]''، ''[[خط خون]]''،''[[در سایه‌سار نخل ولایت]]''، ترجمهٔ قرآن کریم، ''[[غوطه در مهتاب]]'' و ... <ref name="ایرانیان موفق">{{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)، بهار ۱۳۹۵}}</ref> <ref name="آیه‌های انتظار">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
|کتاب‌ها                = ''عبور''، ''چمن لاله''، ''خط خون''، ''در سایه‌سار نخل ولایت''، ترجمهٔ قرآن کریم، ''غوطه در مهتاب'' و...<ref name="صدای سبز"/>
|مقاله‌ها                = ''قلم‌انداز''، ''معمای حافظ''، ''شیون مهتاب در آب'' و ...
|مقاله‌ها                = ''قلم‌انداز''، ''معمای حافظ''، ''شیون مهتاب در آب'' و...
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها            =  
|فیلم‌نامه‌ها            =  
|دیوان اشعار            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                  =  
|تخلص                  =  
|فیلم(های) ساخته براساس اثر(ها) = ''از ساقه تا صدر''
|فیلم ساخته بر اساس اثر = ''از ساقه تا صدر''
|همسر                  =  
|همسر                  =  
|شریک زندگی            =  
|شریک زندگی            =  
خط ۳۷: خط ۳۷:
|حوزه                  = حوزهٔ علمیهٔ دینی مشهد
|حوزه                  = حوزهٔ علمیهٔ دینی مشهد
|شاگرد                  =  
|شاگرد                  =  
|استاد                  = [[ادیب نیشابوری]]، شیخ‌مجتبی قزوینی، دکتر شهیدی، آیت‌الله مطهری و ...
|استاد                  = ادیب نیشابوری، شیخ‌مجتبی قزوینی، سید[[جعفر شهیدی]]، [آیت‌الله] مطهری و ...
|علت شهرت              = دو '' [[شعر سپید]] '' '' [[خط خون]] '' و '' [[در سایه‌سار نخل ولایت]] '' و ...
|علت شهرت              = ''سپیدگویی''{{سخ}}و دو شعر ''خط خون''{{سخ}}و ''در سایه‌سار نخل ولایت''  
| تأثیرگذاشته بر        =  بر [[شعر انقلاب]] و [[شعر آیینی]]، به ویژه بر اشعار سپید
| تأثیرگذاشته بر        =  بر سبک شعریِ [[انقلاب]] و [[آیینی]]، به‌ویژه بر اشعار سپید
| تأثیرپذیرفته از      = مذهب تشیع، آرا و اندیشه‌های [[روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] (ره) و آیت‌الله مطهری   
| تأثیرپذیرفته از      = مذهب تشیع، آرا و اندیشه‌های [امام] [[روح‌الله موسوی خمینی|خمینی]] و مرتضی مطهری   
| وبگاه                =  
| وبگاه                =  
| imdb_id              =  
| imdb_id              =  
خط ۴۸: خط ۴۸:
|امضا                  =   
|امضا                  =   
}}
}}
 
'''سیدعلی موسوی گرمارودی''' معروف‌به '''گرمارودی''' شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه است.<ref name="ویکی‌فقه">{{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref><ref name="نورمگز">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگی‌نامهٔ خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
'''سیدعلی موسوی گرمارودی'''، شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه، در سال ۱۳۲۰ شمسی از پدری الموتی و مادری تنکابنی در قم دیده به جهان گشود. <ref name="ویکی فقه">{{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگینامه خودنوشت دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، فروردین ۱۳۹۶}}</ref><ref name="نورمگز">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگینامهٔ خودنوشت دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، زمستان ۱۳۸۳}}</ref>
 
<center>* * * * *</center>
<center>* * * * *</center>
گرمارودی از مشهورترین شاعران نوگرای دههٔ پنجاه است که به‌دلیل آیینی و انقلابی‌بودنِ آثارش و نیز تأثیر آن، پس از انقلاب اسلامی از بنیان‌گذاران [[شعر انقلاب]] خوانده می‌شود.<ref name="آفتاب آنلاین">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار گرمارودی}}</ref>{{سخ}}
علی موسوی گرمارودی که نخستین آموزه‌های دینی را در مکتب پدر آموخت، پس از دیپلم، همراه پدر راهی مشهد شد و چهار سال به تحصیل عربی و علوم دینی پرداخت. واقعهٔ پانزده خرداد۱۳۴۲ گرمارودی را که تازه از مشهد به قم برگشته بود، رهسپار تهران کرد. به دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران راه یافت و سپس، مشاور حقوقی ادارهٔ باستان‌شناسی شد.{{سخ}} فعالیت‌های او در عرصهٔ شعری و شاعری از محافل و انجمن‌های ادبی شروع شد؛ اما شاعری را به‌طور جدی در سال۱۳۴۸ با چاپ نخستین مجموعه شعرش [[عبور]] آغاز کرد. ادامهٔ فعالیت‌های سیاسی، بالاخره او را که اکنون برندهٔ بخش شعر نو مسابقه «شعر بعثت» [[مجلهٔ یغما]] می‌شناختند، در سال۵۲ به زندان فرستاد. نعمت آزادی پس از شش سال اسارت در اوین، او را به‌سمت همکاری با [[طاهره صفارزاده]] کشاند تا با هم‌فکری و همراهی هم، [[کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان]] یا ''کانون فرهنگ نهضت اسلامی'' را بنیان‌گذاری کنند.{{سخ}}
موسوی گرمارودی تمام دهه شصت و تقریباً هفتاد را به اخذ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی و نیز، اشتغال در پست مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی گذراند. وی همچنین رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد.{{سخ}}
گرمارودی همواره با رویکردهای مذهبی، به سرودن شعر در قالب‌های [[نوقُدمایی]] و [[نیمایی]] پرداخت و البته بعدها گرایش به شعر سپید نیز پیدا کرد.{{سخ}}
گرمارودی در همهٔ قالب‌های شعر از قدیم‌ترین تا جدیدترین آن‌ها یعنی از قصیده تا شعر سپید طبع‌آزمایی کرده است. با نگاهی به فهرست مجموعه [[صدای سبز]] که به‌گزیدهٔ شاعر از شعرهای خودش است، می‌توان قالب‌های مختلفی را با آمارهای متفاوتی مشاهده کرد:
۴۹ شر سپید، ۴۹ غزل، ۲۸ قصیده، ۱۹ قطعه، ۲۶ مثنوی، ۱۴ رباعی، ۱۲ نیمایی، ۸ مفردات، ۵ مسمط و ۲ دوبیتی.
<ref name=''شعر نیمایی''>{{یادکرد کتاب|نویسنده =محمد شریفی |عنوان = فرهنگ ادبیات فارسی|ص= ۷۸۱}}</ref>{{سخ}}
به‌پاس تمام زحماتش در عرصه شعر و سرودن در قوالب مختلف شعری، '''بنیاد چهره‌های ماندگار''' در سال۱۳۸۵ او را به‌عنوان ''چهرهٔ ماندگار بخش شعر '' انتخاب کرد.{{سخ}}
ترجمهٔ ادبی کامل قرآن کریم گرمارودی برندهٔ [[کتاب‌سال ]] شد و ترجمه نهج‌البلاغهٔ او مورد تقدیر  همین رویداد فرهنگی قرار گرفت.<ref name=''تمام‌قد''>{{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/sima/2940493055456384652 ‏|عنوان= حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال}}</ref>


وی از مشهورترین شاعران نوگرا و سنت‌گرای دههٔ ۵۰ است که به دلیل وجوه آیینی آثارش توانست پس از انقلاب اسلامی به یکی از بنیان‌گذاران [[شعر انقلاب]] بدل شود. <ref name="آفتاب آنلاین">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار گرمارودی، زمستان ۱۳۸۶}}</ref>
[[پرونده:Ali mosavi5.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''در جمع دوستان شاعر'''<center/>]]
[[پرونده:Garmaroodi.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی در «عصر شعر آیینی»'''<center/>]]
[[پرونده:۱۵گرمارودی.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''مطالعه شعر خود برای خواندن در مراسم'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi15.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی در آیین پاسداشت مقام امام علی'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''میزبان ECI در مراسم معرفیِ'''{{سخ}}'''دایرةالمعارف مطالعات حافظ'''<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://en.ecieco.org/news-6042.aspx|عنوان= همکاران دایرةالمعارف مطالعات حافظ در ECI}}</ref></center>]]
[[پرونده:گرمارودی۱۷.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی شب نیمهٔ رمضانِ'''{{سخ}}'''سیدعلی خامنه‌ای خرداد۱۳۹۶'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi0.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی در اندیشهٔ بیان'''<center/>]]
==از میان یادها==
===مرغ عشق و کبوتر===
بعد از رفع کدورت از جریان فرانکلین، گرمارودی به خانهٔ [[اخوان ثالث]] رفت و دو مرغ عشق برایش ‌برد. چند تا کبوتر به رنگ خاکستری روشن در منزل اخوان بود که نوکشان عین نوک شاهین و بال‌شان خط‌های راه‌راه با رگهٔ سیاه داشت. میزبان توضیح داد: این‌ها از نوع کبوترهای نامه‌برند؛ یادگاری از زنده‌یاد استاد '''حسن کسایی'''. موقع رفتن یک جفت از آن‌ها را هم به گرمارودی داد.<ref name= "برترین‌ها">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین}}</ref>


دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی پس از ورود به دانشگاه تهران، با مبارزان انقلابی، از جمله شهیدان ''رجایی'' و ''باهنر''، همچنین [[جلال آل‌احمد]] و شهید ''مطهری'' آشنا شد. او در سال ۱۳۵۲ توسط ساواک دستگیر و به ۳ سال حبس محکوم شد؛ اما عملا حدود ۴ سال در زندان به سر برد.
===گرمارودی در جلسه‌ای مخفی!===
 
یک‌بار به یک جلسهٔ مخفی دعوت شد. مجبور بود از راه پشت بام به آنجا برود. شهید رجایی گفته بود گرمارودی هم بیاید برای شعرخواندن. مجلس فاتحهٔ یکی از شهدا بود. شهید یک فرزند دوساله داشت. گرمارودی پیش از آنکه لب به شعرخواندی بگشاید، چشم باز کرد به روبه‌رو؛ حدود ۸۰ نفری دستچین شده بودند. وقتی رسید به ابیاتی که بی‌پردهٔ ابهام به شاه تشر می‌زد که: رسد روزِ خونِ تو را ریختن... ناگاه از روی کاغذ سر راست کرد تا عکس‌العمل حُضار را ببیند، دید عده‌ای از جمعیت غایب‌اند!<ref name="خبرگزاری مهر">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم}}</ref>
وی با پیروزی انقلاب اسلامی، همراه [[طاهره صفارزاده]]، [[کانون فرهنگی نهضت اسلامی]] را تأسیس کرد و به سمت دبیری آن منصوب شد. مدتی رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان بود. انتشار [[مجله گلچرخ|مجلهٔ ادبی گلچرخ]]  را نیز بر عهده داشت.
 
[[در ‏سایه‌سار نخل ولایت]] و [[خط خون]]، از معروف‌ترین دفترهای شعر موسوی گرمارودی است که اولی در بهار ۱۳۵۷ و دومی در سال ۱۳۶۳ منتشر شد. [[شعر سپید]] بلند خط خون‌، مشهورترین [[شعر عاشورایی]] در قالب‌های نوین است‌ که نگرش نوین‌، انقلابی و تاریخی شاعر به واقعهٔ عاشورا و نیز بدایع هنری آن‌ باعث شهرت آن گردید. <ref name="شهرستان ادب ۱" />
 
دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی منتخب ششمین‌همایش [[چهره‌های ماندگار]] در سال ۱۳۸۵ است. <ref name="ایرانیان موفق" />
 
 
==داستانک‌ها==
 
===دلم پُرِ اشک===
عاشورا که می‌شد، مثل همه می‌رفت به مجالس سوگواری؛ ولی در جمع گریه‌اش نمی‌آمد، هرگز خالی نمی‌شد. همیشه پُرِ اندوه برمی‌گشت.
 
تا این ‌که یک شب، شبی از شب‌های عاشورا، در مجلسی که سوگواریشان از شب گذشته و به بامداد رسیده بود، ماند. ۵ دقیقهٔ بامداد بود که آرام، فرورفته در خود، به خانه برگشت... در حالی که سنگینی وجودش را نیز با خود به خانه ‌آورده بود. تنم خشک بود عین کویر؛ اما انگار هوای درونش آرام‌آرام به سمت شبی ابری و طوفانی پیش می‌رفت. دلش پرِ اشک بود، پُرِ باران. در را که باز کرد، ترکید؛ مثل بغض هزارساله، مثل «ابری که پاره‌پاره می‌شود تا که ببارد». آن شب، آن در، ناپیدا نیز باز شده بود. آن شب، مثل باران که قطره‌هایش را می‌بارد، او نیز کلماتش را می‌بارید؛ مثل ابرها که می‌روند و می‌بارند؛ قدم می‌زد و می‌سرود: «درختان را دوست می‌دارم که به احترام تو قیام کرده‌اند...».
 
<ref name="انسانی دات‌آی‌آر">{{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/file/download/article/20120329125757-2160-110.pdf|عنوان= گفت‌وگو با دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، زمستان ۱۳۸۹}}</ref>


===رجایی===
محمدعلی رجایی، وزیر آموزش‌وپرورش بود، از گرمارودی می‌خواست متنی بنویسد برای چاپ در آغاز همهٔ کتاب‌های درسی. یک ماه پس از توزیع کتاب‌ها، رجایی تلفن می‌کند به گرمارودی که:
:«می‌دانی چه دسته‌گلی به آب داده‌ای؟»
::گرمارودی شگفت‌زده می‌پرسد: «مگر چه شده؟!»
:رجایی می‌گوید: «مرد حسابی، چرا متن را با مصراع: ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم؟ شروع کردی؟! می‌گویند مصراع دومش می‌شود: «فتنه از عمامه خیزد نی ز خُم».
::گرمارودی می‌گوید: «آن مصراع ساختهٔ ذهنِ علیل ضدانقلاب است، نه خداوندگار ما مولوی. آنچه من نوشتم خود مصراع دوم است و بیت چنین است:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''عقلِ اول راند بر عقلِ دوم'''''|'''''ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم'''''<ref name= "صدای سبز ۳">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۰۱و۶۰۲}}</ref>}}
{{پایان شعر}}


===شجره‌نامه===
===شجره‌نامه===
یادش آمد که پدر می‌گفت: «با آیت‌الله ''مرعشی نجفی'' دربارهٔ شجره‌نامهٔ خانوادگی صحبت می‌کردم.» می‌گفت: «ما از سادات طبرستان هستیم، از روستایی به نام میخ‌ساز در کجور. اجداد ما در زمان قاجاریه، برای فرار از سربازی به روستای اوانک در الموت پناه آوردند. این روستا در یک منطقهٔ صعب‌العبور قرار دارد؛ درست در قلب کوه‌های البرز. بعد از اوانک هم آمدند به گرمارود؛ روستایی در دل یک درّه.
ما از سادات طبرستان هستیم؛ از روستایی به نام میخ‌ساز در کجور. اجداد ما در زمان قاجاریه، برای فرار از سربازی به روستای اوانک در الموت پناه آوردند. این روستا در یک منطقهٔ صعب‌العبور قرار دارد؛ درست در قلب کوه‌های البرز. بعد از اوانک هم آمدند به گرمارود؛ روستایی در دل یک درّه.»
 
جدّ پدری من که ''سیدعلی‌نقی'' نام داشت، از گرمارود زن می‌گیرد و همان‌جا مقیم می‌شود. پدرم، ''محمدعلی موسوی'' هم همان‌جا به دنیا می‌آید؛ حدود ۱۲ سالگی می‌فرستندش به مدرسهٔ علمیه در مزردشت تنکابن؛ جایی که روحانیت مرکزیت روحانیت داشت<ref name="ایرانیان موفق" /> <ref name="آیه‌های انتظار" />
 
 
===تحصیلات عالی===
با این‌که سال ۱۳۴۵ در امتحان ورودی دانشگاه در رشته‌ٔ ادبیات نمره‌ٔ ممتازی کسب کرده بود، به دانشگاه ادبیات نرفت؛ چون که دانشكده‌ٔ حقوق تنها دانشكده‌ٔ نصفِ‌ روز بود و این برای دانشجویان غیرِمتموّل فرصت خوبی بود برای کسب معاش. این بود که کارشناسی علوم قضایی گرفت. بعد با دفاع از پایان‌نامه‌ای با موضوع ''جوشش و کوشش در شعر'' با راهنمایی [[سیدضیاءالدین سجادی]]، کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را گرفت و با اخذ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. موضوع رساله‌ٔ دکتریش، ''زندگی و شعر [[ادیب‌الممالک فراهانی]] '' بود که با راهنمایی [[سیدجعفر شهیدی]] به انجام رسید. این اثر بعدها به صورت کتاب انتشار پیدا کرد. <ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />
 
 
===تو کجایی تا شوم من چاکرت===
یک‌‌بار از سر کنجکاوی تصمیم گرفت با چوپانی که در گرمارود بود، یک روزی را همراه شود. حرکت کردند. وقت نهار، سفره را گشودند که غذا بخورند، ناگهان چوپان زد زیر آواز؛ حالا نخوان و کی بخوان! آقا چه صدایی! چه آوازی! این وسط، نی را هم برداشته بود و آن را با صدایش چنان همراه و هماهنگ کرده بود که آیه‌های داوودی در آن دَم عینی و متجلّی شده بود...
 
ﺗﺎ ﻗﺒل از شنیدن این صدا، مفهومِ تسبیح و همراهیِ کوه‌ها و دشت‌ها و هماهنگیِ ﭘﺮنده و سنگ و درخت با صدای داوود، این‌گونه عجیب در باورش ننشسته بود. ناگهان دریافت که همه، کوه و بیابان و چشمه ﻣﺤﻮ صدای او شده‌اند؛ محوِ محوِ محو...
 
عجیب این بود که در ان حال ملکوتی، چوپان حتی غلط هم می‌خواند؛ اما طنین صدایش آنقدر زیبا بود که همه را محو خودش کرده بود... بعدها فکر کرد اگر این چوپان می‌خواست موسیقی را یاد بگیرد، می‌توانست از بسیاری از استادان پیشی بگیرد. اما آن بخش که خدا به او داده، ﺑخش درونی است؛ بخشی که در شعر هم به آن جوشش و ناخودآگاه می‌گویند. <ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />
 
 
===گرمارودی در جلسه‌ای مخفی!===
یک‌بار به یک جلسهٔ مخفی دعوت شد. مجبور بود از راه پشت بام به آن جا برود. شهید ''رجایی'' گفته بود گرمارودی هم بیاید برای شعرخواندن. مجلس فاتحهٔ یکی از شهدا بود. شهید یک فرزند دوساله داشت. گرمارودی پیش از آن‌ که دهان باز کند برای شعرخواندن، چشم باز کرد به روبه‌رو؛ حدود ۸۰ نفری دستچین شده بودند. وقتی رسید به ابیاتی که بی‌پردهٔ ابهام به شاه تشر می‌زد (رسد روزِ خونِ تو را ریختن...)، از روی کاغذ سر راست کرد تا عکس‌العمل حُضار را ببیند، دید عده‌ای از جمعیت غایبند! <ref name="خبرگزاری مهر">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم، بهار ۱۳۹۱}}</ref>
 
 
===مردان نمونهٔ قدیمی===
نام پدرش ''شیخ‌جعفر روحانی'' بود؛ پدرِ والدهٔ موسوی گرمارودی که می‌شود پدربزرگش. ساکن ''شیروان‌محلهٔ'' تنکابن بود. یک روحانی خوش‌پوش، خوش‌روی و خوش‌گفتار که سراسر تنکابن او را برای وعظ دعوت می‌کردند. آن روزها ماشین کم بود؛ ولی شیخ‌جعفر اسب رهوار و زیبایی داشت که با آن به همه‌جا می‌رفت. فقط ۵۴ سالش بود که با یک تب از پای درآمد. زمانی که مُرد، گرمارودی دوساله بود. وقتی هم که پدر گرمارودی به خواستگاری دخترش رفت، موافقت کرد. چون که خودش روحانی بود و پدر گرمارودی هم طلبهٔ فاضل و نجف‌رفته‌ای بود. <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۷۱-۵۷۳}}</ref>
 
 
===مرغ عشق و کبوتر===
بعد از رفع کدورت از جریان فرانکلین، گرمارودی به خانهٔ [[مهدی اخوان ثالث|اخوان]] رفت و با خودش دو تا مرغ عشق برای زرتشت، پسر اخوان ‌برد. چند تا کبوتر نادر و زیبا به رنگ خاکستری روشن در منزل اخوان بود که نوکشان با نوک شاهین مو نمی‌زد و بالشان خط‌های راه‌راه با رگهٔ سیاه داشت؛ بدجوری نظر میهمان را جلب کرده بودند. میزبان (اخوان) که حواسش به میهمان بود توضیح داد که این‌ها از نوع کبوترهای نامه‌برند؛از زنده‌یاد استاد حسن کسایی گرفته. موقع رفتن یک جفت از آن‌ها را هم به او داد. بعدها میزبان وقتی برای دیدن استاد کسایی رفت، زمانی بود که شاطرآقا دوست استاد کسایی باغچه‌اش را اداره می‌کرد. قفسه‌های باغچه پر از کبوترهای نامه‌بر بود! <ref name= "برترین‌ها">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین، پاییز ۱۳۹۵}}</ref>


بعد که جدّ پدری گرمارودی، سیدعلی‌نقی، از گرمارود زن می‌گیرد، همانجا مقیم می‌شود. محمدعلی، پدرم هم، همانجا به‌دنیا می‌آید؛ حدود ۱۲سالگی می‌فرستندش به مدرسهٔ علمیه در مزردشت تنکابن؛ جایی که روحانیت مرکزیت داشت.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)}}</ref><ref name="آیه‌های انتظار">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>


===نار زدن===
===نار زدن===
مادر می‌گفت: «پدرت الموتی بود. آن‌زمان فصل کار، الموتی‌ها به تنکابن می‌آمدند؛ اما حساب خانوادهٔ پدرت جدا بود. پدربزرگت در تنکابن وکیل مشهور و مرد باجَنَمی بود. در گرمارود خانه و زندگی داشت.
مادر می‌گفت: «آن‌زمان فصل کار، الموتی‌ها به تنکابن می‌آمدند؛ اما حساب خانوادهٔ پدرت جدا بود. پدربزرگت در تنکابن وکیل مشهور و مرد باجَنَمی بود. در گرمارود خانه و زندگی داشت. پدرم نیز یکی از سرشناس‌ترین روحانیان تنکابن بود. عروسی مرا هفت شبانه‌روز مفصل برگزار کرد. بعد مرا سوار بر اسب، از تنکابن، همراه کاروان جهاز، از راه جنگل، به گرمارود بردند. چهار روز طول کشید تا که رسیدیم. پدرت بیرون روستا به پیشواز آمده بود و طبق رسوم، اول نار زد.»<ref name= "صدای سبز ۲">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۷۱تا۵۷۳}}</ref>
پدرم نیز یکی از سرشناس‌ترین روحانیان تنکابن بود. عروسی مرا هفت شبانه‌روز مفصل برگزار کرد. بعد مرا سوار بر اسب، از تنکابن، همراه کاروان جهاز، از راه جنگل، به گرمارود بردند. چهار روز طول کشید تا که رسیدیم. پدرت بیرون روستا به پیشواز آمده بود و طبق رسوم، اول «نار زد.» <ref name= "صدای سبز ۲">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۷۱-۵۷۳}}</ref>
 
 
===احساس خوشبختی===
بعد از عروسی، همان سال، اول پاییز ۱۳۱۸ به قم بازگشتند و یک اتاق اجاره کردند ماهی ۳ قَران. به طلبه‌های متاهل جا نمی‌دادند. همسر جوان، زندگیِ شاهانهٔ خانهٔ پدری را پشت سر جا گذاشته بود و در عوض، زندگیِ گرم و صمیمیِ طلبگی را انتخاب کرده بود. هر سال پوست انارهایی را که شویش ارزان خریده بود، روی پشت بام خشک می‌کرد تا به قالیباف‌ها برای رنگرزی بفروشد برای کمک‌هزینهٔ زندگی‌شان. آن‌ها در خانهٔ استاد علی‌محمد مسگر در محلهٔ چارمردان قم زندگی می‌کردند. زن، احساس خوشبختی می‌کرد؛ صاحبخانه و زنش مردمان خوبی بودند و شویش تحصیلکردهٔ نجف. <ref name= "صدای سبز ۲" />
 
 
===تولد سیدعلی موسوی گرمارودی===
آیت‌الله عبدالرحیم مرتجایی تنکابنی و همسرش همسایهٔ آن‌ها بودند. آیت‌الله الهیان، استاد شویش نیز با آن‌ها رفت‌وآمد داشت. تابستان ۱۳۱۹ رفتند گرمارود و اول پاییز به قم برگشتند و در منزل حاجی نصرالله نجار، اتاقی اجاره کردند؛ آدم گدامنش و بدخُلقی بود. می‌گفت: «مهمان زیاد دارید، آجرهای ما ساییده می‌شود! دو هفته نبود که از آن‌جا به کوچهٔ الوند در محلهٔ عشقعلی نقل مکان کردند. مشهدی علی‌آقا و زنش صاحبخانهٔ مهربانی بودند. زن جوان آن‌جا سیدعلی را حامله شد و بهار ۱۳۲۰ روز یکشنبه ۳۱ فروردین، در بالاخانهٔ همین ساختمان، اول طلوع آفتاب، سیدمحمدعلی و خانم‌آغا صاحب اولین فرزند شدند؛ فرزندی که سال‌ها بعد به نام سیدعلی موسوی گرمارودی مشهور شد. <ref name= "صدای سبز ۲" />
 
 
===رجایی===
چند روز قبل از شروع جنگ تحمیلی که از سفر مسکو برگشت، برای ادای گزارش از نخست وزیر وقت خواست. یک روز بین پنج و نیم تا شش صبح را تعیین کرد. دفترش بسیار ساده بود.
وقتی وارد شدم، تازه تعقیبات نماز صبح را تمام کرده بود جانمازش را جمع می‌کرد.کُتش را نپوشیده بود. کمربندش کاملا پیدا بود! دیدم همان کمربند نخ‌نمایی بود که سال‌های سال در مدرسهٔ رفاه به کمرش دیده بودم. <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۰۲}}</ref>
 
 
==زندگی و تراث==
 
===کودکی و نوجوانی، جوانی، پیری===
دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، ﺷﺎﻋﺮ، ﻣﻨﺘﻘﺪ، ﻣﺘﺮﺟﻢ و ﻧﻮﻳﺴندهٔ شهیر معاصر، یکشنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۲۰ هجری شمسی (۲۲ ربیع‌الاول ۱۳۶۰ ه ق، برابر با ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ م) در محلهٔ ''چهارمردان'' قم به دنیا آمد. نام پدرش ''سیدمحمدعلی''، زادهٔ گرمارودِ الموت قزوین و نام مادرش ''خانم‌آغا''، زادهٔ شیروان‌محلهٔ تنکابن است. او نخستین‌فرزند خانواده است.
 
پدر موسوی گرمارودی حجت‌الاسلام سیدمحمد موسوی گرمارودی از دانشمندان اهل روستای گرمارود الموت، مدرس عالی علوم اسلامی بود. جوان بود که به قم و بعد به نجف رفت و دوباره به قم بازگشت. سال ۱۳۱۸ به تنکابن رفت و در آن‌جا با دختر حاج‌‌شیخ‌جعفر روحانی که از وعاظ مشهور منطقه بود ازدواج کرد و دوباره برای ادامهٔ تحصیل و تدریس، به قم مراجعت کرد. وی ۱۲ بهمن ۱۳۷۵، در مشهد و در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
 
موسوی گرمارودی از ۵ تا ۸ سالگی، در قم نزد پدر، قرآن، ''نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی''، ''گلستان'' و ''بوستان سعدی''، ''طاقدیس شیخ نراقی'' و گزیده‌هایی از ''خمسهٔ نظامی'' را فراگرفت. <ref name="ایرانیان موفق" /> <ref name="آیه‌های انتظار" /> او چون با پشتوانه‌ای قوی به دبستان رفته بود، دو، سه کلاس یکی کرد و از دبستان ملی ''باقريهٔ'' قم پا به دبيرستان ''دين و دانش'' گذاشت که شهيد دکتر ''بهشتی'' مدیریت آن را بر عهده داشت. ۱۷ ساله بود که همراه پدر به مشهد رفت و از محضر بزرگانی چون ''شیخ‌مجتبی قزوینی''، حجج‌الاسلام ''فردوسی‌پور'' و ''واعظ طبسی'' بهره‌ها گرفت و از مدرسان بزرگی چون '' [[ادیب نیشابوری]] '' و ''مرحوم نهنگ'' درس‌ها آموخت و پس از ۴ سال بار دیگر به قم بازگشت.
 
در قم، در واقعهٔ مدرسهٔ ''فیضیه'' دستگیر شد که به ﻛﻮشش آیت‌الله ''رﺑﺎنی شیرازی'' آزاد ﺷﺪ. با هجرت پدر به شهر ری -پس از ۱۵ ﺧرداد ۱۳۴۲- سیدعلی نیز در دبستان ''ﻋﻠﻮی'' و سپس دبیرستان ''ﻋﻠﻮی'' تدریس را آغاز کرد. در سال ۱۳۴۵ در رشتهٔ حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و در همین سال‌ها با شخصیت‌هایی چون شهید ''بهشتی''، شهید ''باهنر'' و ''شهید رجایی'' آشنا شد. در سال ۱۳۴۸ در مسابقهٔ ''ﺷﻌﺮ ﺑﻌﺜﺖ'' [[مجلهٔ یغما]] ﺷﺮﻛﺖ ﻛرد و شعر ''خاستگاه نور'' وی بهترین اثر شناخته شد و جایزه گرفت؛ جایزه‌ای که سبب شهرت او شد. [[جلال آل‌احمد]]، [[سیمین دانشور]]، دکتر ''علی شریعتی'' و به ویژه شهید ''مطهری'' کسانی بودند که گرمارودی از مجالست با ایشان توانست به فضاهای تازه‌تری از اندیشه‌های تشیع و گسترهٔ ادبیات دست پیدا کند. وی [[شرح منظومه]] را به‌طور خصوصی در محضر شهید مطهری گذراند.
 
گرمارودی در همان  ﺳﺎل ۱۳۵۶ که از زندان آزاد شد، ﺑﺎ شهید دکتر باهنر در دﻓﺘﺮ ''ﻧﺸر و فرهنگ اسلامی'' شروع به همکاری کرد. در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۵۸ ﺗﺎ ۱۳۶۰ ﺳﺮپرﺳﺖ ''ﺍﻧﺘشارات انقلاب اسلامی'' (''ﻓﺮﺍنکلین'' ﺳﺎﺑﻖ) شد.  هم‌زمان با آن، سمت ﻣشاور فرهنگی رییس‌جمهور وقت را نیز پذیرفت. در سال‌های ۱۳۶۰ ﺗﺎ ۱۳۷۸ ﻣشاور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد و از سال ۱۳۷۸ رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان. <ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />


 
===قصه و غصهٔ [[اخوان ثالث]] و گرمارودی در ماجرای فرانکلین===
===ماجرای فرانکلین===
گرمارودی می‌گوید: «بعد از انقلاب با حکم مهندس بازرگان، رئیس فرانکلین سابق شدم. بعد از اخوان ثالث به‌عنوان سرویراستار دعوت کردم. اخوان هیچ مَمر درآمدی نداشت. آن موقع من ۴هزار تومان حقوق می‌گرفتم برای ایشان ماهی ۷هزار تومان درنظر گرفتم و... {{سخ}}
انقلاب که پیروز شد، با حکم آقای مهندس مهدی بازرگان، رییس فرانکلین سابق شدم. همان انتشارات «علمی فرهنگی» امروز. آن موقع نامش «سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی» بود. همان موقع به ذهنم رسید از [[مهدی اخوان ثالث|اخوان ثالث]] به عنوان سرویراستار دعوت کنم تا در آن جا مشغول کار شود. همهٔ ما از وضعیت اخوان باخبر بودیم؛ می‌دانستیم هیچ ممر درآمدی ندارد. وظیفهٔ خودم می‌دانستم شخص بزرگی مثل اخوان را از درگیری با معیشت در حد امکان نجات بدهم. آن موقع من ۴ هزار تومان حقوق می‌گرفتم و برای ایشان ماهی ۷ هزار تومان در نظر گرفتم و به او گفتم: «هر جور که راحت هستید به انتشارات تشریف بیاورید. کار شما این‌جا ویراستاری است و هر جور که متن‌ها را به دست ما برسانید، برای ما مغتنم است، اما دوست داریم گاهی نیز شما را در این‌جا ببینیم
یک روز اخوان با حالتی برآشفته به دفتر من آمد و گفت: «این شعر را بخوان!» گویا انجمن اسلامی حرف‌‌هایی دربارهٔ اخوان زده بود که روح من از آن‌ها خبر نداشت. شعر اخوان این‌گونه آغاز می‌شد:
 
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''هان ای علی موسوی گرمارودی'''''|'''''آلوده به منت مکن این لقمهٔ نان را...'''''}}
یک روز اخوان با حالتی برآشفته به دفتر من آمد و با همان لهجهٔ شیرین مشهدی‌اش گفت: «همین شعر را بخوان!» گویا در آن زمان در انجمن اسلامی حرف‌‌هایی دربارهٔ اخوان زده شد که روح من از آن‌ها خبر نداشت:
 
{{شعر}}{{ب|«هان ای علی موسوی گرمارودی|آلوده به منت مکن این لقمهٔ نان را...»}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
قطعه استادانهٔ او را خواندم و گفتم: «آقای اخوان واقعاً من سزاوار چنین شعر و نگاهی هستم؟! من خودم خدمت شما آمدم و دعوتتان کردم... درضمن، تقاضای دیگرتان را دو روز پیش با زحمت به‌نتیجه رساندم و فقط فرصت نکردم به شما بگویم...»{{سخ}}
 
وقتی این را شنید، همان لحظه کاملاً پشیمان شد. شعرش را برداشت و با چشمان اشک‌آلود گفت: «این شعر تمام نیست.» یک ساعت نگذشته بود که با افزودن ۱۲ بیت جدید به ابیات قبلی برگشت.{{سخ}}
قطعه استادانهٔ او را که ۲۳ بیت بود، خواندم و گفتم: «آقای اخوان واقعاً من سزاوار چنین شعر و نگاهی هستم؟! من خودم خدمت شما آمدم و دعوتتان کردم... در ضمن، تقاضای دیگرتان را دو روز پیش با زحمت به نتیجه رساندم و فقط فرصت نکردم به شما بگویم...»
 
وقتی آن را شنید، همان لحظه کاملاً پشیمان شد. شعرش را برداشت و چشمانش اشک‌آلود شد. گفت: «این شعر تمام نیست.» اخوان به تمام معنا شاعر بود و شاعرانه زندگی می‌کرد. یک ساعت نگذشته بود که با افزودن ۱۲ بیت جدید به ابیات قبلی برگشت.
 
من به این ماجرا شاعرانه نگاه کردم. آقای اخوان شعر را خطاب به من و من خطاب به دلم آغاز کردم:
من به این ماجرا شاعرانه نگاه کردم. آقای اخوان شعر را خطاب به من و من خطاب به دلم آغاز کردم:
 
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''ای سوخته حال ای دلک غمزدهٔ من'''''|'''''بشناس کمی بیشتر احوال جهان را...'''''}}
{{شعر}}{{ب|«ای سوخته حال ای دلک غمزدهٔ من|بشناس کمی بیشتر احوال جهان را...»}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
«هر دو شعر، هم در کتاب «تو را ای کهن‌بوم‌وبر دوست دارم»، نوشتهٔ اخوان و هم در کتاب «سفر به فطرتِ گل‌سنگ» من آمده است.»<ref name= "نیک صالحی">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث}}</ref><ref name= "خبرگزاری شبستان">{{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث}}</ref><ref name="برترین‌ها"/><ref name="تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۶۹|ک= تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم|ص= }}</ref>{{سخ}}
 
این شعر با نام شکوی الغریب فی‌الوطن، از معروف‌ترین مجاوبه‌های من است؛ اخوانیهٔ من با مرحوم اخوان ثالث:
هر دو شعر، هم در کتاب [[تو را ای کهن‌بوم‌وبر دوست دارم]]، نوشتهٔ اخوان و هم در کتاب [[سفر به فطرتِ گلسنگ]] من آمده است. <ref name= "نیک صالحی">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث، پاییز ۱۳۹۵}}</ref><ref name= "خبرگزاری شبستان">{{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث، بهار ۱۳۹۰}}</ref>
<center>'''''شکوی الغریب فی الوطن'''''</center>
 
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|هان ای علیِ موسوی گرمارودی|آلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را}}
اینک این شعر با نام شکوی الغریب فی الوطن، از معروف‌ترین مجاوبه‌های من است؛ اخوانیهٔ من با مرحوم اخوان ثالث:
 
{{شعر}}{{ب|«هان ای علیِ موسوی گرمارودی|آلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را}}
{{ب|ای مردِ نه شرقی و نه غربی، زِ حقایق|بشنو زِ من این نکته و تصدیق کن آن را}}
{{ب|ای مردِ نه شرقی و نه غربی، زِ حقایق|بشنو زِ من این نکته و تصدیق کن آن را}}
{{ب|حالت بِه از این است چه در شرق و چه در غرب|اهلِ ادب و فضل و خداوندِ بیان را}}
{{ب|حالت بِه از این است چه در شرق و چه در غرب|اهلِ ادب و فضل و خداوندِ بیان را}}
خط ۱۶۶: خط ۱۱۱:
{{ب|در جمع، بَری آبِ مرا بهرِ دو تا نان|کو کار نیاورده بَرَد مُزدِ مَجان را}}
{{ب|در جمع، بَری آبِ مرا بهرِ دو تا نان|کو کار نیاورده بَرَد مُزدِ مَجان را}}
{{ب|من کارَک خود کرده‌ام و می‌کنم از پیش|آثار گواه‌ست و شناسی تو خود آن را}}
{{ب|من کارَک خود کرده‌ام و می‌کنم از پیش|آثار گواه‌ست و شناسی تو خود آن را}}
{{ب|سی سال نبردِ من و طاغوت عیان است|حاجت به بیان نیست – مثل گفت - عیان را}}
{{ب|سی سال نبردِ من و طاغوت عیان است|حاجت به بیان نیست، مثل گفت، عیان را}}
{{ب|زندان و گرفتاری و بدبختی و تبعید|خود بود نبردِ من و آن اهرمنان را}}
{{ب|زندان و گرفتاری و بدبختی و تبعید|خود بود نبردِ من و آن اهرمنان را}}
{{ب|پیری و نداری است کنون حاصلِ عمرم|تا عبرتغ من پند شود نسلِ جوان را}}
{{ب|پیری و نداری است کنون حاصلِ عمرم|تا عبرتغ من پند شود نسلِ جوان را}}
{{ب|گر زان که تو جایِ من و من جایِ تو بودم|کردار، نه این بود منِ کار نَدان را}}
{{ب|لَجّاره اگر عیب تو می‌کرد به تَفضیح|صد مشت حوالت زِ مَنَش بود، دهان را}}
{{ب|من، این‌همه از چشمِ تو بینم نه دگر کس|باور نکنم جرأتِ بهمان و فلان را}}
{{ب|گر میل و اشارت نبُود از تو به تشجیع|کی ناسِره‌مردم سِپُرَد راهِ عَوان را}}
{{ب|این سگ به من انداختن و بسته چنین سنگ|شعبانِ نجابت، نپسندد رمضان را}}
{{ب|گفتی که نوانخانه و اطعام نداری|ای دست مریزاد بگو خیلِ نَوان را}}
{{ب|من شِکوه به جَدِ تو علی می‌برم امشب|او مردِ کریم و سره‌ای بود جهان را}}
{{ب|نی نی که شکایت زِ تو هم نزدِ تو آرم|اهلیت و انصافِ تو قاضی‌ست، میان را}}
{{ب|ترکانه متاز ای سره‌مردی که سواری|اکنون که به دستِ تو سپردند عنان را}}
{{ب|گیریم که لجاره ندانند، تو دانی|قدرِ من و فضل و ادب و شعرِ روان را}}
{{ب|گر در همه بنگاهِ تو یک ثانی دارد|از جمع بِران، ثالثِ مهدی‌اخوان را}}
{{ب|ور زان که ندارد بدل و نیک‌شناسی|این شنعت و شر از چه پندی و هَوان را}}
{{ب|آن حال نَماند، ای بَبَم این نیز نماند|احوال بگردد به زمین دورِ زمان را}}
{{ب|این‌جا به دلم کرد خُطور این که روا نیست|شِکوای من، آن یارِ گرانمایه‌روان را}}
{{ب|گر گفتهٔ من بر تو گِران آید و شاید|زان روحِ سبک بِستُرم این گُرم گران را}}
{{ب|این نفثهٔ مصدور من از ظلم بدان بود|نیکی تو، نبایست مخاطب شوی آن را}}
{{ب|ای مردِ یقین، گر که گمانم به تو بد بود|خواهم زغ یقین پوزشِ ناخوب‌گمان را}}
{{ب|شِکوی من از ناسِره ابنایِ زمان است|باری، چه گناهی سره اَنهاء مکان را؟}}
{{ب|گر من گله دارم زِ دماوند و زِ الوند|نَبوَد به مَثَل جور، سهند و سبلان را}}
{{ب|گر زان که ری و جِی به من از جهل ستم کرد|جُرم از چه نویسند عراق و همدان را؟}}
{{ب|گر زان که بدی‌ها زِ اَرسبار و اَرس بود|کُفران نَسِزَد نیکی کارون و کران را}}
{{ب|بیداد معاویه کند، بد عمرو بِنِ العاص|آن گاه شکایت زِ علی، شِکوه‌کُنان را}}
{{ب|من نک دهم انصاف، تو تقصیر نکردی|از مهر و مروّت، حدِ مقدور و توان را}}
{{ب|بی‌منّت و بی‌مزد زِ کارم گِرهی کور|بگشودی و با شکر گواهم دل و جان را}}
{{ب|بگذر که جهان جای گذشت است و گذرگاه|و «آسان گُذران کارِ جهانِ گُذران را»}}
{{ب|باری تو بمانی و نکونامِ تو ماناد|چندان که جهان حفظ کند، نام و نشان را.}}»
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
<center>* * * * *</center>
 
گرمارودی نام قطعهٔ خود را تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت گذارده است، یعنی این آهی بود که بر آمد. وامی است از حضرت علی که آن حضرت این جمله را در پایان خطبهٔ معروف شقشقیه فرمودند.  
گرمارودی نام قطعهٔ خود را ''تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت'' گذارده است، یعنی این آهی بود که بر آمد. وامی است از حضرت علی (ع) که آن حضرت این جمله را در پایان خطبهٔ معروف شقشقیه فرمودند.
<center>'''''تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت...''''</center>
 
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|ای سوخته حال ای دلکِ غمزدهٔ من|بشناس کمی بیشتر احوالِ جهان را}}
تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت...
{{شعر}}{{ب|ای سوخته حال ای دلکِ غمزدهٔ من|بشناس کمی بیشتر احوالِ جهان را}}
{{ب|ز اول نه مگر گفتمت این نکتهٔ شیرین|تلخ است، مخور بادهٔ ابناء زمان را}}
{{ب|ز اول نه مگر گفتمت این نکتهٔ شیرین|تلخ است، مخور بادهٔ ابناء زمان را}}
{{ب|تا مصرِ بلا چون روی ای یوسفِ تنها|همراه مبر، هیچ‌یک از این اخوان را}}
{{ب|تا مصرِ بلا چون روی ای یوسفِ تنها|همراه مبر، هیچ‌یک از این اخوان را}}
{{ب|نیکی مکن و نان به دلِ دجله میانداز|کت کس به بیابان نزند سنگ و سنان را}}
{{ب|نیکی مکن و نان به دلِ دجله میانداز|کت کس به بیابان نزند سنگ و سنان را}}
{{ب|نیکی همه بر جایِ هنرمندان کردی|یک چند مکن خوبی، جز بی‌هنران را}}
{{ب|آن بی‌هنرک را هنر این بس که همه‌عمر|هرگز بنیارزَد نه خرد و نه کلان را}}
{{ب|از چوبهٔ گز، رایحهٔ عود نخیزد|لیکن بنگر تا چه از او خاست، کمان را}}
{{ب|زیباست بهاران، به نظر ناربٌن اما|آزادگیِ سرو، خجل کرد خزان را}}
{{ب|ای کاش نبودی دلِ من شیفتهٔ شعر|مردم همه از شیفتگی یافت زیان را}}
{{ب|دیدی دِلَکا، بیهده از پای فتادی|چون تاختی از شوق در این را حصان را}}
{{ب|ای قاصدکِ غصه، کنون باز فراخیز|وز من برسان ثالثِ مهدی‌اخوان را}}
{{ب|کای بر مَنَت از خوان ادب منّتِ بسیار|اما زِ چه با خونِ دل آغشتی خوان را}}
{{ب|آیا نه مَنَت خواستم آیی به کنارم|تا بر سرِ مردم نَهَم آن سروِ روان را}}
{{ب|تریاقِ تو آیا نه همین دستِ تو آورد|کز پا فکند بر تو مر او زهرِ گران را}}
{{ب|این بود مرا دستِ مریزاد که گفتی|«آلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را»}}
{{ب|مردم همگی عایلهٔ خوانِ خدایند|کس از چه بَرَد منّتِ بهمان و فلان را}}
{{ب|من خویش، تو را هیچ به جز نیکی، گفتم|بر من چه نَهی نام، چنین را و چنان را}}
{{ب|تا می‌شنوی زمزمهٔ موسیِ عمران|چون می‌طلبی دمدمهٔ سامریان را؟}}
{{ب|چون دعوی دجال پذیرد به زمانه|آن کو شنود دعوتِ مهدیِ زمان را}}
{{ب|لجّاره اگر عیب تو می‌کرد به تفضیح|«بالله زِ مَنِش بود دو صد مشت دهان را»}}
{{ب|تو شکوه به جدم علی آوردی و بُردی|من شکوهٔ تو با که بَرَم تا برم آن را}}
{{ب|اسلام مرا گفت که پاسِ تو بدارم|کز پیش تو آموخته‌ام شعرِ روان را}}
{{ب|مَزدشتِ تو آیا به تو فرمود که گویی|آن گفته که افسرده کند جان و جنان را}}
{{ب|آن شاعرِ یَمگان نه مگر گفت و بجا گفت|«...گز گفتهٔ ناخوب نگهدار زبان را»}}
{{ب|صد شکر که آن حال بسی دیر نپایید|و احوال بگردید و بدیدی تو نهان را}}
{{ب|صد شکر که آن خوب‌ترین یار دگربار|آمد به سرِ مهر و صفا داد میان را}}
{{ب|دیدی چو مَنَت بوده از پیش هواخواه|یک‌سوی نهادی همه ناخوب گمان را}}
{{ب|امید که «امید» به من سخره نگیرد|این پاسخ نادَرخورِ ناسَخته‌بیان را}}
{{ب|بِه کز مَثَلی مردمی آرم سخنی نغز|تا شرح کنم نسبتِ خویش و اخوان را:}}
{{ب|یارم همه دانی و منم هیچ مدانی|باری چه کند هیچ مدانی همه‌دان را.»}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center><ref name="برترین‌ها" /><ref name="تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۶۹|ک= تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم|ص= }}</ref>
<center>* * * * *</center>
====تا آخر عمرش او را رها نکردم====  
سال۱۳۴۲، دانشگاه، در رشته حقوق قبول شدم. تهران و پاتوق‌های شعری و زبانزدشدن اسم [[جلال آل‌احمد]] که دوشنبه‌ها در ''کافه فیروز'' پاتوق داشت، مرا به آنجا می‌کشاند. آن روزها جلال، همیشه تحت تعقیب ساواک بود. با اینکه سر بی‌باکی داشت و بی‌پروا بود سخت به کسی اعتماد می‌کرد. وقتی فهمید از کجا آمده‌ام و با چه افرادی آشنا هستم، به‌تدریج به من اعتماد کرد. یک روز سر میزش نشسته بودم که [[رضا براهنی]] آمد. جلال از او دعوت کرد به خانه‌اش برود. «بفرمایی» هم به من زد. از خدا خواسته سریع پذیرفتم. و همراه براهنی به منزل جلال رفتم و تا آخر عمرش او را رها نکردم.
<ref name=''رها نکردم''>{{یادکرد وب|نشانی= https://www.mashreghnews.ir/news/342698/%D8%A2%D9%84-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%85%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF|عنوان= آل‌احمد بزرگ‌ترین معلم من بود}}</ref>


[[پرونده:Mosavi Garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی میهمان [[سیمین دانشور]]'''<center/>]]
====بعد از [[جلال]]====
[[سیمین دانشور]] مرا خوب می‌شناختند. در زمان حیات جلال آن‌قدر به منزل‌شان رفت‌وآمد داشتم که با روحیات مذهبی من آشنا بودند. هر وقت منزل‌شان می‌رفتم، جلال به دانشور می‌گفت:
:سیمین! به طلعت بگو برای آقای گرمارودی جانماز بیندازد.{{سخ}}
بعد از فوت جلال سعی ‌کردم مزاحمشان نباشم و کمتر به منزلشان می‌رفتم. بعد از انقلاب مرحوم ''منتظرقائم'' که مدیر [[کیهان فرهنگی]] بود، ازآنجاکه می‌دانست خانم دانشور میلی به انجام مصاحبه ندارند، روی همین سابقهٔ آشنایی از من خواست ایشان را به انجام مصاحبه راضی کنم. خانم دانشور خواهشم را پس نزدند؛ چون اجازه ندادند کس دیگری در آنجا حضور پیدا کند، هم خودم مصاحبه‌کننده بودم و هم عکاس!<ref name=''رها نکردم''/>


===شخصیت و اندیشه===
[[پرونده:Ali mosavi6.jpg|180px|thumb|بندانگشتی|راست|<center>'''نگاهی به روزگار بگذشته'''<center/>]]
دکتر سید‌علی موسوی ‎گرمارودی از شاعران، پژوهشگران و مترجمان کشور و از جمله شاعران مطرح انقلاب اسلامی است که به عقیدهٔ بسیاری از صاحب‌نظران، از پیشگامان و معماران [[شعر انقلاب]] محسوب می‌‌شود. وی پیش از انقلاب شعر را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی، بهره گیرد. <ref name="شهرستان ادب ۱" />
==زندگی و یادگار==
===جوشش و کوشش در گذران عمر===
* '''۱۳۲۰''': تولد در محله چهارمردان قم
* '''۱۳۲۵''': آموختن قرآن و نصاب‌البیان و گلستان در پنج‌سالگی
* '''۱۳۲۹''': رفتن به دبستان در نُه‌سالگی
* '''۱۳۳۷''': رفتن به مشهد و آغاز خواندن دروس حوزوی
* '''۱۳۴۲''': بازگشت به قم و سپس تهران
* '''۱۳۴۵''': ورود به دانشکدهٔ حقوق و گرفتن لیسانس حقوق قضایی
* '''۱۳۴۸''': آغاز فعالیت شعری با سرودن شعر «عبور»
* '''۱۳۵۲''': آغاز فعالیت‌های مبارزاتی و دستگیر و زندانی شدن به‌مدت چهار سال
* '''۱۳۵۶''': شرکت در شب شعر «انستیتو گوته» و خواندن شعر در «سایه سار نخل ولایت»
* '''۱۳۵۷''': تأسیس «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه [[طاهره صفارزاده]]
* '''۱۳۵۸''': سرپرست ''انتشارات انقلاب اسلامی'' (فرانکلین)
* '''۱۳۵۹'''مشغول به کار شدن در دفتر بنی‌صدر با سِمَت «مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رئیس جمهور»
* '''۱۳۶۳''': انتشار دو کتاب «خط خون» و «چمن لاله»
* '''۱۳۶۵'''انتشار ماهنامهٔ ادبی «گل‌چرخ» تا سال۱۳۷۱
* '''۱۳۷۴''': سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در '''دپارتمان ایران‌شناسی''' در دانشگاه ''نیویورک''
* '''۱۳۷۸''': رایزن فرهنگی برای مدت چهار سال در کشور تاجیکستان
* '''۱۳۸۰''': سخنرانی در سمینار بزرگداشت '''فردوسی''' در مسکو
* '''۱۳۸۳''': ترجمه کامل ادبی قرآن
* '''۱۳۸۴''': انتشار کتاب «از ساقه تا صدر» (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان به‌اهتمام گرمارودی)
* '''۱۳۸۷''': سخنرانی در دانشگاه ''جواهر لعل نهرو'' در شهر دهلی  هند
* '''۱۳۸۸''': انتشار کتاب «گوشوارهٔ عرش» (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی)
* '''۱۳۹۱''': انتشار کتاب «جوشش و کوشش در شعر»
* '''۱۳۹۴''': تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب
* '''۱۳۹۷''': بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه [[جشنواره شعر فجر]] در [[کتابخانه ملی]]


سيدعباس صالحی، وزیر ارشاد دولت دکتر روحانی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید:
===از تولد تا پختگی===
«در آن دوران، زمانی که می‌خواستیم برای خود شجره‌ای تعریف کنیم تا زیر سایهٔ آن بهره‌مند باشیم، [[محمدرضا حکیمی]] و موسوی گرمارودی به ما سیادت و امنیت می‌دادند. گرمارودی برای ما یک نوستالوژی بزرگ و خوب است؛ کسی که در گذر ایام کم‌رنگ و کوتاه نشد و با ما به معاصر رسید.  
سیدعلی موسوی گرمارودی، ۳۱فروردین۱۳۲۰ نزد خانواده‌ای مذهبی در قم چشم گشود. از ۵ تا ۸سالگی، در مکتب پدرش، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی موسوی گرمارودی که از دانشمندان و مدرسان عالی علوم اسلامی بود، قرآن، نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی، ''گلستان و بوستان''، طاقدیس شیخ‌نراقی و گزیده‌هایی از خمسه را آموخت و از ۹سالگی به مدرسه رفت. وی با پشتوانه‌ای قوی، سال‌های دبستان را دوسه کلاس یکی گذراند و از دبستان ملی ''باقریهٔ'' قم پا به دبیرستان ''دین و دانش'' گذاشت؛ جایی که محمد بهشتی آن را مدیریت می‌کرد. خرداد۱۳۲۸ و در هفده‌سالگی، پس از دیپلم ریاضی، دست‌دردست پدر به مشهد رفت و برای بهره‌مندی از علوم اسلامی و علوم ادبی اسلامی، در محضر بزرگانی چون ''شیخ‌مجتبی قزوینی''، ''فردوسی‌پور''، ''واعظ طبسی''، ''[[ادیب نیشابوری]]'' و ''مرحوم نهنگ'' را کسب معرفت می‌کند. پس از ۴ سال بار دیگر به قم بازمی‌گردد؛ اما هرگز تابستان‌های قبل از هفده‌سالگی را که همراه خانواده، برای ییلاق‌نشینی به خانهٔ پدری در گرمارود می‌رفت، فراموش نمی‌کند.{{سخ}}
             
در قم، در واقعهٔ مدرسهٔ ''فیضیه'' دستگیر، به‌کوشش [آیت‌الله] ''رﺑﺎنی شیرازی'' آزاد می‌شود. پدر که اهل هجرت بود و از نوجوانی از گرمارود به قم و از آنجا به نجف هجرت کرده و بار دیگر به در قم سکنا گزیده بود؛ پس از ۱۵خرداد۱۳۴۲، به شهر ری مهاجرت کرد. با هجرت پدر، سیدعلی نیز در دبستان ''ﻋﻠﻮی'' و سپس دبیرستان ''ﻋﻠﻮی'' تهران به تدریس مشغول شد. در تهران دیپلم ادبی گرفت و در ۱۳۴۵ به دانشکده حقوق راه یافت. آنجا بود که با شخصیت‌هایی چون ''باهنر'' و ''رجایی'' آشنا شد و ارتباطش با سیدمحمد بهشتی را محکم‌تر کرد. بعد از لیسانس، ضمن همکاری با «مجلهٔ نگین»، دو سالی در ادارهٔ باستان‌شناسی سمت مشاور حقوقی را داشت.{{سخ}}
گرمارودی به نوعی ترکیب سنت آموزشی حوزه و دانشگاه است. هم‌چنین سه خصوصیت که در هر انسانی به آسانی قابل جمع نیست، در او به اوج رسیده است و آن ویژگی‌ها شامل خلاقیت، پرکاری و تنوع است.  
در سال۱۳۴۸ در مسابقهٔ ''ﺷﻌﺮ ﺑﻌﺜﺖ'' [[مجله یغما|مجلهٔ یغما]]، شعر ''خاستگاه نور'' وی بهترین اثر در بخش [[نیمایی]] شناخته شد و شهرت شاعری او را در جوانی فراهم آورد. [[جلال آل‌احمد]]، [[سیمین دانشور]]،  ''علی شریعتی'' و به‌ویژه ''مرتضی مطهری'' کسانی بودند که گرمارودی از مجالست با ایشان توانسته بود به فضاهای تازه‌تری از اندیشه‌های تشیع و گسترهٔ ادبیات دست پیدا کند. وی «شرح منظومه» را به‌طور خصوصی در محضر شهید مطهری گذراند.{{سخ}}
 
سال۱۳۵۲ روانهٔ زندان و در ۱۳۵۶ از اسارت ساواک آزاد شد. پس از عبور از سیلاب بلاها نخست مجموعه‌ٔ شعرش «عبور» را به چاپ دوم رساند. سپس دو دفتر «در سایه‌سار نخل ولایت» و «سرود رگبار» را درآورد و البته هم‌زمان نیز به‌اتفاق [[طاهره صفارزاده]] «کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان» یا ''کانون فرهنگ نهضت اسلامی'' را بنیان گذاشت که خود دبیر اول آن بود و دو سالی فعالیت کرد. در پاییز۱۳۵۶ که در شب شعر [[شب‌های شعر گوته|انستیتو گوته]] شرکت کرده بود، پس از خواندن شعر '''در سایه‌سار نخل ولایت'''، این جمله را گفت: «...شیعه در طول تاریخ خود، مظلوم زیسته؛ اما هماره صدای خویش را به گوش تاریخ رسانده است.»؛ جمله‌ای که پژواک آن تا به امروز نیز رسیده است.<ref name= "صدای سبز"/>{{سخ}}
او در آثارش به خوبی از بن‌مایه‌های فرهنگ اسلامی-ایرانی استفاده کرده است. گرمارودی وقتی سخن می‌گوید و یا می‌نویسد، ریشه‌های فرهنگ ایران و اسلامی در آثارش مشهود است.
از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ سرپرست ''انتشارات انقلاب اسلامی'' (فرانکلین) و مشاور فرهنگی رئیس جمهور وقت بود. از ۱۳۶۰تا۱۳۷۸ نیز هم‌زمان با اخذ درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی، مدتی مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی بود و پس از آن رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد. یک سالی نیز مجله '''گلچرخ''' ضمیمهٔ ادبی مستقل روزنامهٔ «اطلاعات» را منتشر کرد.{{سخ}}
   
موسوی گرمارودی با رویکردهای مذهبی به سرودن شعر در قالب‌های [[نوقُدمایی]] و [[نیمایی]] پرداخت و بعدها به شعر [[سپید]] روی آورد.<ref name=''شعر نیمایی''/> وی در ۱۳۸۵ «چهرهٔ ماندگار» شعر و ادب فارسی معرفی شد. [[بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان]] نیز عصر شنبه ۱۳بهمن۱۳۹۷ و در بخشی از آیین پایانی سیزدهمین [[جشنواره شعر فجر]]، از علی موسوی گرمارودی به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان عرصه شعر و ادب فارسی تقدیر و تجلیل کرد.<ref name=''بنیاد''>{{یادکرد وب|نشانی = http://fajr.adabiatirani.com/2019/02/04/%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF/|عنوان= از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد}}</ref>
هم‌چنین او هم مدیر فرهنگی و هم فعال فرهنگی بوده است. در واقع، به واسطهٔ تجمع همهٔ این ویژگی‌ها است که او برای همیشه هم‌چون ستاره باقی خواهد ماند.» <ref name="شهرستان ادب ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ويژگی آثار «گرمارودی»؛ تركيب ماهرانهٔ تفكر اسلامی و ايرانی، پاییز ۱۳۹۲}}</ref>
 
دکتر موسوی ﮔﺮمارودی دیدگاه جالب، حتی از یک منظر، دیدگاه بحث‌برانگیزی دربارهٔ تعهد شعر و تعهد شاعر دارد. او  می‌گوید:
«ﺑﺎﻳﺪ ببینیم که آیا تعهد و مسئولیت در شعر وجود دارد یا خیر و آیا تعهد صفت شعر است یا صفت شاعر. بنده بارها در مصاحبه‌ها عرض کرده‌ام که هرگونه مسئولیت و تعهد به شاعر برمی‌گردد، نه به شعر. شعر، ذاتاً هیچ رنگی نمی‌پذیرد ﺟﺰ ﺷﻌریت. اﻳن تعهدات، یعنی انقلابی‌بودن، ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎسی‌بودن، ذاتیِ شاعر است و بعد در شعر نشست می‌کند. ما فردوسی را به عنوان شاعر حماسی می‌شناسیم، نه به اعتبار این‌که شاهنامه حماسی است، بلکه به اعتبار این‌که قبل از شاهنامه، فردوسی حماسی است.»
 
گرمارودی در باب [[جوشش و کوشش در شعر]] نیز نظر صائبی دارد و کتاب مستقلی به این نام. او می‌گوید:
«بی‌گمان در شعر واقعی، هم جوشش و هم کوشش، سهم خود را دارد. اگر جوشش بیشتر باشد، شاعری بیشتر و سخنوری کمتر خواهد بود؛ مثل باباطاهر، و به عکس اگر سهم کوشش بچربد، سخنوری بیشتر و شاعری کمتر خواهد شد؛ مثل [[ادیب پیشاوری]] و اگر این هر دو، برابر و در اوج باشد، شاعری کامل خواهیم داشت؛ چون حافظ و سعدی و خیام.»
<ref name="انسانی دات‌آی‌آر" /><ref name="جوشش و کوشش در شعر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۹۱|ک= جوشش و کوشش در شعر|ص= }}</ref>
 
 
===زمینهٔ فعالیت===
 
====مشاغل و سمت‌های مورد تصدی====
* سرپرست انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین) از اسفند سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰.
* مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رییس‌جمهور در دوران ریاست‌جمهوری وقت از فروردین تا آبان ۱۳۵۹.
* مدیرعامل شرکت افست.
* مدیریت تالار وحدت تهران.
* مشاور حقوقی ادارهٔ باستان‌شناسی.
* معاون فرهنگی و سخنگوی وزارت پست و تلگراف و تلفن.
* رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان در سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲.
 
 
====فعالیت‌های آموزشی====
* تدریس در حوزهٔ علمیهٔ مدرسهٔ علیا و سفلای فردوس مشهد، طی سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۱.
* تدریس در دبستان و دبیرستان علوی، در سال ۱۳۴۲.
* تدریس در ادارهٔ آموزش‌وپرورش از سال ۱۳۴۸.
* نگارش برنامهٔ آیین نگارش کل کشور در ادارهٔ برنامه‌ها در وزارت آموزش‌وپرورش.
* تدریس در دانشگاه دوشنبه و خجند در تاجیکستان طی سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲.
* برپایی ۳۳ کلاس آموزش خط فارسی در ۱۱ شهر تاجیکستان.
 
 
====فعالیت‌های ادبی و هنری====
=====تأسیس کانون فرهنگی نهضت اسلامی=====
از موسسان کانون فرهنگی نهضت اسلامی و دبیر آن در سال 1357
 
=====راه‌اندازی، مدیریت و سردبیری [[مجله ادبی گلچرخ|ماهنامهٔ ادبی گلچرخ]]=====
اولین‌دوره، ۲۴ شماره از ماهنامهٔ گلچرخ، هر ۱۵ روز یک‌بار، به صورت ضمیمهٔ ادبی ''روزنامهٔ اطلاعات'' از تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۶۴ تا خرداد ۱۳۶۵. دورهٔ دوم فعالیت آن به صورت ماهنامه و به طور مستقل.
 
=====انتشار مجلهٔ ادبی در تاجیکستان=====
موسوی گرمارودی در طی سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲، زمانی که رایزن فرهنگی ایران در کشور تاجیکستان بود، اقدام به راه‌اندازی مجلهٔ‏ٔ ادبی ''رودکی'' در آن کشور کرد.
 
=====بازخوانی و خوانش ادبیات کهن=====
موسوی گرمارودی در بازخوانی و خوانش ادبیات کهن نیز فعالیت داشته و مجموعه‌ای از دیوان حافظ با صدای او منتشر شده است؛ هم‌چنین [[خانه هنرمندان|خانهٔ هنرمندان ایران]] روایت بوستان سعدی را با صدای موسوی گرمارودی در ۱۲ ساعت و ۱۸ دقیقه ضبط کرده است. <ref name="ایرانیان موفق" /><ref name="آیه‌های انتظار" />


[[پرونده:Ali mosavi7.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''عمق نگاهش به دوردست‌ها'''<center/>]]
===شخصیت و اندیشه===
سید‌علی موسوی ‎گرمارودی به عقیدهٔ بسیاری از صاحب‌نظران، از پیشگامان و معماران [[شعر انقلاب]] محسوب می‌‌شود. وی پیش از انقلاب شعر را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی، بهره گیرد.<ref name="شهرستان ادب"/>{{سخ}}
سیدعباس صالحی، وزیر [[وزارت ارشاد|ارشاد]] دولت محمد روحانی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید:
:«در آن دوران، زمانی که می‌خواستیم برای خود شجره‌ای تعریف کنیم تا زیر سایهٔ آن بهره‌مند باشیم، محمدرضا حکیمی و موسوی گرمارودی به ما سیادت و امنیت می‌دادند.<ref name="شهرستان ادب ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی}}</ref>{{سخ}}
موسوی ﮔﺮمارودی دیدگاه مشهور و بحث‌برانگیزی دربارهٔ تعهد شعر و تعهد شاعر دارد. بخشی از اندیشه و شخصیت او را تحت همین عنوان در کتاب‌ها و گفت‌وگوهایش می‌توان دریافت. او می‌گوید:
:«ﺑﺎیﺪ ببینیم که آیا تعهد و مسئولیت در شعر مشهود است یا خیر و آیا تعهد صفت شعر است یا صفت شاعر. بنده بارها گفته‌ام که هرگونه مسئولیت و تعهد به شاعر برمی‌گردد، نه به شعر. شعر، ذاتاً هیچ رنگی نمی‌پذیرد ﺟﺰ ﺷﻌریت. این تعهدات، یعنی انقلابی‌بودن، ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎسی‌بودن، ذاتیِ شاعر است و بعد در شعر نشست می‌کند. ما فردوسی را به‌عنوان شاعر حماسی می‌شناسیم، نه به اعتبار این ‌که شاهنامه حماسی است، بلکه به اعتبار اینکه قبل از شاهنامه، فردوسی حماسی است.»{{سخ}}
گرمارودی در باب ''جوشش و کوشش در شعر'' نیز نظر مشهور و صائبی دارد و کتاب مستقلی به این نام. شخصیت شعری و اندیشهٔ گرمارودی در آیینهٔ این بحث و گفتار نیز قابل شناسایی است. او می‌گوید:
:«بی‌گمان در شعر واقعی، هم جوشش و هم کوشش، سهم خود را دارد. اگر جوشش بیشتر باشد، شاعری بیشتر و سخنوری کمتر خواهد بود؛ مثل باباطاهر و به عکس اگر سهم کوشش بچربد، سخنوری بیشتر و شاعری کمتر خواهد شد؛ مثل [[ادیب پیشاوری]] و اگر این هر دو، برابر و در اوج باشد، شاعری کامل خواهیم داشت؛ چون حافظ و سعدی و خیام.»<ref name="پرتال">{{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa|عنوان= پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی}}</ref><ref name="جوشش و کوشش در شعر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۹۳|ک= جوشش و کوشش در شعر|ص= ۵و۵۱و۶۷}}</ref>


[[پرونده:Garmarodi9.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''اهدای تابلوی پُرتره'''{{سخ}}'''به دست [[غلام‌علی حداد عادل|رئیس وقتِ فرهنگستان]]'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi10.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''دریافت لوح تقدیر'''{{سخ}}'''از وزیر وقتِ [[وزارت ارشاد|فرهنگ‌وارشاد اسلامی]]'''<center/>]]
[[پرونده:Garmaroudi2.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''بزرگداشت موسوی گرمارودی در'''{{سخ}}'''خانهٔ شعر و ادبیات'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi11.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''علی موسوی گرمارودی'''{{سخ}}'''چهره‌ٔ ماندگار ادبی شد.'''<ref>{{یادکرد وب|نشانی= https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AE%D8%A8%D8%B1-64/688117-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B4%D8%AF|عنوان= علی موسوی گرمارودی، یکی از چهره‌های ماندگار ادبی کشور}}</ref></center>]]
[[پرونده:Mosavo. Tablo.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''دریافت تابلوی نقاشی از حداد'''{{سخ}}'''در آیین نکوداشت شاعر'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''عرض ادب ساعد باقری به گرمارودی'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi&bozorgdasht.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''بیست‌وهشتمین شب شاعر{{سخ}}در نخلستان سازمان اوج'''<center/>]]
===یادمان‌ها و بزرگداشت‌ها===
===یادمان‌ها و بزرگداشت‌ها===
* مراسم نکوداشت علی موسوی گرمارودی در نهمين برنامهٔ ميهمان ماه ''انجمن شاعران ايران'' و ''دفتر شعر جوان'' در ۳۰ مرداد ۱۳۸۲ در محل ''خانهٔ شاعران'' برگزار شد. <ref name="مگیران">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی، زمستان ۱۳۸۵}}</ref>
* مراسم نکوداشت علی موسوی گرمارودی در نهمین برنامهٔ میهمان ماه ''انجمن شاعران ایران'' و ''دفتر شعر جوان'' در ۳۰مرداد۱۳۸۲ در محل ''خانهٔ شاعران'' برگزار شد.<ref name="مگیران">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی}}</ref>
* ''انجمن آثار و مفاخر فرهنگی'' به پاس سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در اول شهریورماه ۱۳۹۰، ایشان را به عنوان یکی از مفاخر ایرا‌ن‌زمین معرفی کرد. <ref name="ایرانیان موفق" /> <ref name="آیه‌های انتظار" /> <ref name="نسیم آنلاین ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار می‌شود، تابستان ۱۳۹۰}}</ref>
* ''انجمن آثار و مفاخر فرهنگی'' به پاس سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی سیدعلی موسوی گرمارودی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در اول شهریورماه ۱۳۹۰، ایشان را به‌عنوان یکی از مفاخر ایرا‌ن‌زمین معرفی کرد.<ref name="ایرانیان موفق">{{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)}}</ref><ref name="آیه‌های انتظار"/><ref name="نسیم آنلاین ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار شد}}</ref>
* در مراسم بزرگداشت سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در آبان‌ماه سال ۱۳۹۲، با حضور با حضور اهالی شعر و ادب در سرای اهل قلم از مقام علمی و ادبی وی تجلیل شد. <ref name="ایرانیان موفق" /> <ref name="خبرگزاری فارس">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد، پاییز ۱۳۹۲}}</ref>
* در مراسم بزرگداشت سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در آبان‌۱۳۹۲، با حضور اهالی شعر و ادب در سرای اهل قلم از مقام علمی و ادبی وی تجلیل شد.<ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="خبرگزاری فارس">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد}}</ref>
* تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ [[شعر انقلاب]]، روز شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴ در پنجمین جشنوارهٔ شعر انقلاب مطرح شد. <ref name="نسیم آنلاین ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب، زمستان ۱۳۹۴}}</ref>
* تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ [[شعر انقلاب]]، روز شنبه ۲۴بهمن۱۳۹۴ در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب مطرح شد.<ref name="نسیم آنلاین ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب}}</ref>
* ''سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج''، بیست‌وهشتمین [[شب شاعر]] خود را روز یکشنبه ۴ مهرماه ۱۳۹۵ به پاسداشت استاد سیدعلی موسوی گرمارودی اختصاص داد. <ref name="سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج">{{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی، پاییز ۱۳۹۵}}</ref>
* ''سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج''، بیست‌وهشتمین [[شب شاعر]] خود را یک‌شنبه ۴مهر۱۳۹۵ به پاسداشت سیدعلی موسوی گرمارودی اختصاص داد.<ref name="سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج">{{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
* آیین نکوداشت استاد سیدعلی موسوی گرمارودی در مراسمی با عنوان ''طلوع ماندگار''، ۲۴ آذرماه ۱۳۹۵ ساعت ۱۵ از سوی مدیریت فرهنگی‌هنری منطقهٔ ۵ در محل فرهنگ‌سرای فردوس برگزار شد. <ref name="خبرگزاری برنا">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگسرای فردوس، پاییز ۱۳۹۵}}</ref>
* آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در مراسمی با عنوان ''طلوع ماندگار''، ۲۴آذر۱۳۹۵ از سوی مدیریت فرهنگی‌هنری منطقهٔ ۵ در محل فرهنگ‌سرای فردوس برگزار شد.<ref name="خبرگزاری برنا">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس}}</ref>
* مراسم سوگوارهٔ ملی [[شعر عاشورایی]] تحت عنوان «عصر آفتاب» همراه با آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی عصر روز سه‌شنبه ۱۷ مهرماه ۱۳۹۷ در تالار ایوان شمس برگزار ‌شد. <ref name="ایبنا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی، پاییز ۱۳۹۷}}</ref>
* مراسم سوگوارهٔ ملی [[شعر عاشورایی]] تحت عنوان «عصر آفتاب» همراه با آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی عصر سه‌شنبه ۱۷مهر۱۳۹۷ در تالار ایوان شمس برگزار ‌شد.<ref name="ایبنا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی}}</ref>
* مراسم پایانی دومین‌''کنگرهٔ ملی دوسالانهٔ شعر آیینی واعظ قزوینی'' با تجلیل از علی موسوی گرمارودی در قزوین به کار خود پایان داد. این مراسم ۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۷ در ''سازمان تبلیغات اسلامی'' استان قزوین برگزار شد. <ref name="ایسنا ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»، زمستان ۱۳۹۷}}</ref>
* مراسم پایانی دومین‌''کنگرهٔ ملی دوسالانهٔ شعر آیینی واعظ قزوینی'' با تجلیل از علی موسوی گرمارودی در قزوین به کار خود پایان داد. این مراسم ۳۰دی‌۱۳۹۷ در ''سازمان تبلیغات اسلامی'' استان قزوین برگزار شد.<ref name="ایسنا ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»}}</ref>
* مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در ''نمایشگاه قرآن'' در سال ۱۳۹۰ برگزار شد.
* بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه [[جشنواره شعر فجر]] بهمن۱۳۹۷ در ''[[کتابخانه ملی]]''.<ref name=''بنیاد''/>
 


===از نگاه دیگران===
===از نگاه دیگران===
====[[فاضل نظری]]====
====[[فاضل نظری]]====
فاضل نظری می‌گوید: «از موسوی گرمارودی به عنوان شاعر تمام قالب‌های شعری یاد کرده است و عنصر عشق را از ویژگی‌های شعر گرمارودی می‌داند.»
{{گفتاورد تزیینی|از موسوی گرمارودی به‌عنوان شاعر تمام قالب‌های شعری یاد کرده است و عنصر عشق را از ویژگی‌های شعر او می‌داند.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی = http://khorasannews.com/Newspaper/Page/19363/7/550750‏|عنوان= «سایه سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب}}</ref>}}


====[[سهیل محمودی]]====
====[[سهیل محمودی]]====
سهیل محمودی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید: «موسوی گرمارودی یکی از کهن‌ترین قالب‌های شعر فارسی یعنی قصیده را در عرصه‌ای به نام [[شعر سپید]] تعریف کرده است. او از کسانی است که با تکیه بر گذشتهٔ شعر فارسی و با ارزش‌گذاری به گذشته، که نه تقلید است و نه فقط تقدیس آن، برای امروز بهره گرفته است. چیزی که متأسفانه امروز در ادبیات ژورنالیست‌زده ما وجود ندارد و کسانی مانند [[اخوان]] یا [[سهراب]] در این راه موفق بوده‌اند و بخشی از این سنت را به شکل پویا درآورده‌اند.»
موسوی گرمارودی یکی از کهن‌ترین قالب‌های شعر فارسی یعنی قصیده را در عرصه‌ای به نام شعر [[سپید]] تعریف کرده است. او از کسانی است که با تکیه بر گذشتهٔ شعر فارسی، برای امروز بهره گرفته است. [[اخوان]] یا [[سهراب]] نیز در این راه موفق بوده‌اند و بخشی از این سنت را به‌شکل پویا درآورده‌اند.<ref>= {{یادکرد وب|نشانی= https://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1170244423_ali_mosavi_garmarodi_p1.php/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C ‏|عنوان= دربارهٔ علی موسوی گرمارودی}}</ref>


====[[بهاءالدین خرمشاهی]]====
====[[میراحمد میراحسان]]====
بهاءالدین خرمشاهی دربارهٔ گرمارودی چنین می‌گوید: «من حدود چهل سال است در محضر استاد گرمارودی بودم و شعر ایشان را برگزیده کردم. اگر از ترجمهٔ قرآن بگویم، زمان زیادی لازم است که بگویم ایشان چه شاهکاری کردند و چه کارهایی انجام دادند و واقعاً چقدر جدی و شیوا و خوش‌خوان و در عین‌حال دقیق قرآن را ترجمه کردند
در نشست تحلیل شعر و اندیشهٔ گرمارودی چنین گفت:
:«گرمارودی از پیشگامان شعر مدرن مذهبی قبل از انقلاب اسلامی است. نمادهای بدیعی در اشعار گرمارودی دیده می‌شود. شعر مدرن ما در قبل از انقلاب به‌دلیل حضور حکومتی که مانع ورود افکار نو و جدید بود تحت محاصره و سلطهٔ شعر حزبی روشنفکری قرار داشت؛ ولی بااین‌حال افرادی مانند موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] توانستند خود را به‌عنوان یک شاعر مسلمان به همگان معرفی کنند<ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="آیه‌های انتظار"/>


====[[میراحمد میراحسان]]====
====[[بهاء‌الدین خرمشاهی]]====
میراحمد میراحسان در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۵، در نشست تحلیل شعر و اندیشهٔ علی موسوی گرمارودی گفت: «موسوی گرمارودی از پیشگامان شعر مدرن مذهبی قبل از انقلاب اسلامی است. نمادهای بدیعی در اشعار گرمارودی دیده می‌شود. شعر مدرن ما در قبل از انقلاب به خاطر وجود حکومتی که مانع ورود افکار نو و جدید بود، تحت محاصره و سلطهٔ شعر حزبی روشنفکری قرار داشت؛ ولی با این حال افرادی مانند موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] توانستند خود را به عنوان یک شاعر مسلمان به همگان معرفی کنند.» <ref name="ایرانیان موفق" /><ref name="آیه‌های انتظار" />
گرمارودی از مقدمهٔ خرمشاهی در گزیده‌اشعار انتشارات مروارید همواره به‌عنوان بهترین منبع شناخت از شعرش یاد می‌کند. خرمشاهی می‌گوید:
:«گرمارودی از ادیب‌ترین شاعران امروز ماست. برای زورمندی و شورمندی بعضی از شعرهای گرمارودی مانند: «در سایه‌سار نخل ولایت» و «حماسهٔ درخت» در شعر معاصر همتا و همانندی جز بعضی شعرهای [[شاملو]] نمی‌بینم. گرمارودی در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن (معروف به شعر شاملویی یا سپید)، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن گسترتر است.»{{سخ}}
خرمشاهی در تعریف از شعر حماسهٔ درخت می‌گوید:
:«شعر حماسهٔ درخت نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین شعرِ پس از [[نیما]]ست.»<ref name= "صدای سبز ۵">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۸}}</ref><ref name= "گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی">{{پک|بهاء‌الدین خرمشاهی|۱۳۸۰|ک= گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی|ص= }}</ref>


====[[محمدجواد محبت]]====
====کنایه‌های [[ضیاء موحد]] در حضور موسوی گرمارودی دربارهٔ سخنانش در باب [[صادق هدایت|هدایت]]====
محمدجواد محبت می‌گوید: «جناب گرمارودی چند جنبهٔ شاعری دارد. یک جنبهٔ شاعری ایشان، یک شاعر مبارز سیاسی در سا‌ل‌های پیش از انقلاب، همراه با شعرهای سیاسی است. جنبهٔ دیگر شعری وی، شعرهای عاشقانه اوست؛ شعرهایی که صرفاً شعراند و مربوط به احساسات و عواطف شخصی و درک دنیاییِ شاعر از خود دنیا و موهبت‌های آن. یک جنبهٔ دیگر شعرهای آقای گرمارودی هم [[شعر آیینی|شعرهای دینی-آیینی]] بودن اشعار گرمارودی جنبهٔ دیگر از شاعری اوست. ایشان در این دسته شاهکارهایی همچون [[خط خون]] دارند که اثری ماندگار در تاریخ شعر معاصر ماست. زبان ایشان در شعر نیز، زبان مخصوص خود ایشان است و ویژه است. شعر خط خون اکنون دیگر جزو کلاسیک‌های ادبیات دینی ما شده؛ این‌قدر که خوش جا افتاده.» <ref name="آفتاب آنلاین" />
{{گفتاورد تزیینی|ضیاء موحد در مراسم جشن تولد ۷۰سالگیش که ۱۰دی‌۱۳۹۷ در مرکز فرهنگی شهر کتاب‌، با حضور جمعی از ادبا، شعرا و فضلا، از جمله موسوی گرمارودی برگزار شد،‌ در گفتاری در کنایه به سخنان اخیر گرمارودی دربارهٔ هدایت گفت: «پدرم زمانی که بچه بودم، یک بار به من گفت: پسر جان آب وقتی حرکت می‌کند،‌ برنمی‌گردد به پشت سرش نگاه کند ببیند چقدر آمده است‌، سرش را پایین می‌اندازد و جلو می‌رود. من راه‌باریکه‌ای در هرکدام (شعر و منطق) برای خود پیدا کردم. حال اگر تا نیمهٔ راهش نرفتم؛ اما رفیق نیمه‌راه هم نبودم و عقب‌گرد نکردم. بعضی‌ها به‌علت مُد روز و از قافله عقب‌نماندن به‌راه می‌آیند. بعضی از آن‌ها همان اول می‌فهمند و برمی‌گردند، بعضی‌ها هم مقداری راه می‌آیند،‌ برمی‌گردند و حتی توبه و استغفار می‌کنند و حتی به کسانی که آن راه را رفته و موفق شده‌اند، جسارت و اهانت هم می‌کنند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.poolnews.ir/fa/news/75186/%DA%A9%D9%86%D8%A7%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D8%A1-%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی}}</ref>}}


=====کنایه‌های [[ضیاء موحد]] در حضور موسوی گرمارودی دربارهٔ سخنانش در باب [[صادق هدایت|هدایت]]=====
====[[ضیاء‌الدین ترابی]]====
ضیاء موحد در مراسم جشن تولد ۷۰ سالگیش که ۱۰ دی‌ماه ۱۳۹۷ در مرکز فرهنگی شهر کتاب‌، با حضور جمعی از ادبا، شعرا و فضلا، از جمله موسوی گرمارودی برگزار شد،‌ در گفتاری در کنایه به سخنان اخیر گرمارودی دربارهٔ هدایت گفت: «پدرم زمانی که بچه بودم، یک بار به من گفت: پسر جان آب وقتی حرکت می‌کند،‌ برنمی‌گردد به پشت سرش نگاه کند ببیند چقدر آمده است‌، سرش را پایین می‌اندازد و جلو می‌رود. من راه‌باریکه‌ای در هر کدام (شعر و منطق) برای خود پیدا کردم. حال اگر تا نیمهٔ راهش نرفتم، اما رفیق نیمه‌راه هم نبودم و عقب‌گرد نکردم. بعضی‌ها به خاطر مد روز و از قافله عقب‌نماندن به راه می‌آیند. بعضی از آن‌ها همان اول می‌فهمند و برمی‌گردند، بعضی‌ها هم مقداری راه می‌آیند،‌ برمی‌گردند و حتی توبه و استغفار می‌کنند و حتی به کسانی که آن راه را رفته و موفق شده‌اند، جسارت و اهانت هم می‌کنند. گفته‌اند: «هر کس که نداند و نخواهد که بداند/ باید کمکش کرد که در جهل بماند.»
ضیاء‌الدین ترابی می‌گوید: «گرمارودی شاعر محتواست نه صورت و این همان چیزی است که خودِ شاعر از آن به‌عنوان عامل جوششی شعر نام می‌برد.»<ref name= "صدای سبز ۶">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۹۹}}</ref>


=====حمایت [[زهیر توکلی]] از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت=====
====[[محمدجواد محبت]]====
زهیر توکلی شاعر از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت حمایت کرد و گفت: «کسانی که به گرمارودی حمله کردند، بهتر است مشخص کنند که خط قرمزشان کجاست. اگر ایشان از نویسنده‌ای اعلام بی‌زاری کنند که در کتابش (توپ‌مرواری) نه تنها به امام حسین(ع)، بلکه به مولا علی(ع) و حتی حضرت مریم مقدس(س) توهین کرده‌، چرا ما باید ناراحت بشویم؟» <ref name= "ایسنا ۱">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت، پاییز ۱۳۹۱}}</ref>
گرمارودی چند جنبهٔ شاعری دارد. هم از شاعران مبارز سیاسی در پیش از انقلاب است. جنبهٔ دیگر شعری وی، شعرهای عاشقانه اوست؛ شعرهایی صرفاً شعر و مربوط به احساسات و عواطف شخصی و درک دنیاییِ شاعر از دنیا و موهبت‌های آن. جنبهٔ دیگر [[شعر آیینی|شعرهای دینی‌آیینی]] اوست. شعر '''خط خون''' اکنون دیگر جزو کلاسیک‌های ادبیات دینی ماست؛ این‌قدر که خوش جا افتاده.<ref name="آفتاب آنلاین"/>


====[[محمد حقوقی]]====
موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده]] را از شعرای فعال و با زبان خاص که از دههٔ چهل و پنجاه در خدمت تعهد شعری و شعر متعهدانه می‌داند و شعرهای «کودکم: یاور»، «نماز» و «دریغا آفتاب» را در بخش اشعار منتخب دههٔ پنجاه تا شصت و دو شعر «باغ معنا» و «اقیانوس» را در بخش اشعار منتخب دههٔ شصت تا هفتاد انتخاب کرده است.<ref name= "شعر نو از آغاز تا امروز ۱">{{پک|حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)|ص= ۱۱۰}}</ref>


===موضع‌گیری‌های او دربارهٔ دیگران===
====حمایت [[زهیر توکلی]] از لعن موسوی گرمارودی بر [[صادق هدایت]]====
کسانی که به گرمارودی حمله کردند، بهتر است مشخص کنند که خط قرمزشان کجاست. اگر ایشان از نویسنده‌ای اعلام بیزاری کنند که در کتابش '''توپ‌مرواری''' نه‌تنها به امام حسین، بلکه به مولا علی و حتی حضرت مریم مقدس توهین کرده‌، چرا ما باید ناراحت بشویم؟<ref name= "ایسنا ۱">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت}}</ref>


====شاعران و شخصیت‌ها از منظر گرمارودی====
[[پرونده:Garmarodi14.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''موسوی گرمارودی و'''{{سخ}}'''حسرت جای خالیِ بزرگان'''<center/>]]
موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که با نگرشی به دور از اعتقادات فردی و از منظر هنری و ادبی به شاعران و شخصیت‌ها می‌نگرد. <ref name="ایرانیان موفق" />
===شاعران و شخصیت‌ها از منظر گرمارودی===
موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که با نگرشی به دور از اعتقادات فردی و از منظر هنری و ادبی به شاعران و شخصیت‌ها می‌نگرد.<ref name="ایرانیان موفق"/>


=====خیام=====
====نظرش دربارهٔ خیام====
گرمارودی معتقد است: «چهرهٔ اصلی خیام مشوه شده است. برخی خیام را دو گونه دانسته‌اند؛ گفته‌اند خیامی که گفته است: "من مِی خورم و هر که چو من اهل بُوَد/ مِی خوردن من به نزد وی سهل بُوَد، این همان خیام حقیقی است که لائیک هم هست...". البته من این‌گونه رباعی‌ها را از آنِ خیام نمی‌دانم؛ محققان ما هم همین اعتقاد را دارند.» <ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />
«چهرهٔ اصلی خیام مُشوّه (زشت‌رو) شده است. برخی خیام را دو گونه دانسته‌اند؛ گفته‌اند خیامی که گفته است: «من مِی خورم و هر که چو من اهل بُوَد/ مِی خوردن من به نزد وی سهل بُوَد، این همان خیام حقیقی است که لائیک هم هست...» البته من این‌گونه رباعی‌ها را از آنِ خیام نمی‌دانم؛ محققان ما هم همین اعتقاد را دارند.»<ref name="پرتال"/>


=====سعدی شیرازی=====
====نبوغ سعدی شیرازی از نگاه گرمارودی====
گرمارودی از نبوغ سعدی چنین یاد می‌کند: «بی‌گمان سعدی در برخی از لحظات، لحظه‏‌های هستی را طور دیگری می‌دید. تنها یک نابغه می‌تواند بوستان بیافریند. محال است در زبان فارسی اثری به حجم بوستان سعدی با این درجه از فصاحت بیان شود.»
گرمارودی از نبوغ سعدی چنین یاد می‌کند: «بی‌گمان سعدی در برخی از لحظات، لحظه‏‌های هستی را طور دیگری می‌دید. تنها یک نابغه می‌تواند بوستان بیافریند. محال است در زبان فارسی اثری به حجم بوستان سعدی با این درجه از فصاحت بیان شود.»


=====[[نیما یوشیج]]=====
====[[نیما یوشیج]] را چنین توصیف می‌کند:====
گرمارودی معتقد است: «عظمت نیمایوشیج به شاعربودن نیست، به ابداع‏گربودن و نجات شعر از دربار است. در واقع نیما جریان شعر را در راستای مردم و نیازهای آن‌ها و مردمی‌کردن شعر قرار داد. عظمت نیما به ابداع و بت‌شکنی اوست
«عظمت نیما یوشیج به شاعر بودن نیست، به ابداع‏گر بودن و نجات شعر از دربار است. درواقع نیما جریان شعر را در راستای مردم و نیازهای آن‌ها و مردمی‌کردن شعر قرار داد. عظمت نیما به ابداع و بت‌شکنی اوست.»
 
=====[[سهراب سپهری]]=====
گرمارودی دربارهٔ شعر و شخصیت سهراب گفته است: «سهراب سپهری از کسانی است که راه نیما را شناخته و آن را با شخصیت یگانهٔ خویش پیموده است. او خود را با رنگ و کلمه بیان و با هر دو نقاشی می‌کرد.
 
شعر سپهری دارای چند ویژگی است، یکی این که سپهری از جمله شاعرانی است که زبان شعر نو را با زبان محاوره پیوند زد. البته [[اسماعیل شاهرودی]] و شاعران دیگری هم هستند که در این کار موفق بوده‌اند؛ اما سپهری موفق‌تر است


=====[[خسرو احتشامی]]=====
===در سوگ [[جلال آل‌احمد|جلال]]<ref name=''درخت''>{{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/online/1462260753341539727/%D9%88-%D8%A2%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%8C-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= «درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی}}</ref>===
خسرو احتشامی غزل‌سرایی است که اولین دفتر شعرش را با عنوان «[[حماسه در حریر]]» با مقدمهٔ گرمارودی منتشر کرد. گرمارودی دربارهٔ احتشامی نوشته است: «نگاه خسرو، امروزین است. می‌خواهم بگویم او تقریباً در تمام غزل‌هایش، همین نگاه را حفظ کرده است.
:<font color=maroon>'''''... و روزگاری بود''</font>
:<font color=maroon>'''''و فصل زرد و زبون، از برون بهاری بود''</font>
:<font color=maroon>'''''کنار خانهٔ دل‌های ما''</font>
:<font color=maroon>'''''درخت لاغری آرام رست و ریشه دواند''</font>
:<font color=maroon>'''''به‌ناگهان نه، ولی از همان نخست بلند''</font>
:<font color=maroon>'''''و از همان آغاز''</font>
:<font color=maroon>'''''چه بادها که وزیدند چهار سوی درخت''</font>
:<font color=maroon>'''''که ریشه‌کن کندش''</font>
:<font color=maroon>'''''ولی درخت به پای ایستاد و ریشه دواند''</font>
:<font color=maroon>'''''و از بن بارو''</font>
:<font color=maroon>'''''درون خانهٔ دل‌های ما گشود رهی''</font>
:<font color=maroon>'''''و ما، برخی''</font>
:<font color=maroon>'''''ز خون خویش به رگ‌های ریشه‌اش دادیم''</font>
:<font color=maroon>'''''و ما، برخی''</font>
:<font color=maroon>'''''بلند باروی اطراف سینه‌هامان را''</font>
:<font color=maroon>'''''ز پیش روی درخت بلند، برچیدیم''</font>
:<font color=maroon>'''''و آن درخت از آن پس، درست در دل ماست''</font>
:<font color=maroon>'''''و آن درخت، همیشه در دل ماست''</font>
::<font color=orange>'''''کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست:''</font>
::<font color=orange>'''''به شاخه‌شاخه آن، آشیان مرغان بود''</font>
::<font color=orange>'''''به سایه‌های بلندی که می‌فکند به خاک''</font>
::<font color=orange>'''''چه خستگان مسافر که بار افکندند.''</font>
::<font color=orange>'''''و در نسیم نجیبی که می‌وزید از آن''</font>
::<font color=orange>'''''حرارت و عرق تند چهره، می‌خشکید''</font>
::<font color=orange>'''''هزارها قلم از شاخه‌های نازک آن''</font>
::<font color=orange>'''''به هر کویر نشاندند و بارور گردید''</font>
::<font color=orange>'''''کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست!''</font>


زبان احتشامی، صراحت و صلابت زبان و چهرهٔ یک سوار ایلیاتی را در خود دارد که همنشین دایم صلابت و صراحت کوه و کمر هونهگان است؛ ولی این صلابت همراه است با ملایمت نگاه پونه‌های حریرپوش، کنار جویبارک‌های نرم‌پویی که از دامنه‌های همان کوه‌ها و در آغوش همان صلابت، راه خود را می‌پویند... پس  شعر او، هم حماسه و هم حریر است.»
====شعر و شخصیت [[سهراب]] در نظرش چنین است:====
{{گفتاورد تزیینی|سهراب سپهری از کسانی است که راه [[نیما]] را شناخته و آن را با شخصیت یگانهٔ خویش پیموده است. او خود را با رنگ و کلمه بیان و با هر دو نقاشی می‌کرد. شعر سپهری دارای چند ویژگی است، یکی این که زبان شعر نو را با زبان محاوره پیوند زد. البته [[اسماعیل شاهرودی]] و شاعران دیگری هم هستند که در این کار موفق بوده‌اند؛ اما سپهری موفق‌تر است.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی = https://www.mehrnews.com/news/564313/%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7‏|عنوان= روز تولد سهراب سپهری}}</ref>}}


=====[[نوذر پرنگ]]=====
====[[خسرو احتشامی]]====
نوذر پرنگ از غزل‌سرایان معاصر است که غزلش حساسیت و دقت گرمارودی را سخت برانگیخته است. وی در جلسهٔ نقد و بررسی پرنگ که منوچهر آتشی هم حضور داشت، می‌‏گوید: «پرنگ بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران غزل نو است و تأثیر او در نسل‌های بعد از خودش، بر کسی پوشیده نیست. بی‌گمان پدیدارهای عالم با همه سخن نمی‌گویند؛ اما پدیدارها با شاعرانی همچون پرنگ بیگانه و نامحرم نیستند<ref name="ایرانیان موفق" /><ref name="آیه‌های انتظار" />
گرمارودی دربارهٔ زبان شعر خسرواحتشامی نوشته است: «زبان احتشامی، صراحت و صلابت زبان و چهرهٔ یک سوار ایلیاتی را در خود دارد که همنشین دایم صلابت و صراحت کوه و کمر هونهگان است؛ ولی این صلابت همراه است با ملایمت نگاه پونه‌های حریرپوش، کنار جویبارک‌های نرم‌پویی که از دامنه‌های همان کوه‌ها و در آغوش همان صلابت، راه خود را می‌پویند... پس  شعر او هم حماسه و هم حریر است


علی موسوی گرمارودی در مراسم يادبود نوذر پرنگ در مسجدالرضا نیز دربارهٔ وی چنین گفت: «به قول مولانا، پديده‌های جهان همه هوشيارند، ولی با نامحرمان خاموشند. البته اگر شاعری در تصرف شعر باشد، می‌تواند در پديده‌های طبيعت تصرف كند. نوذر پرنگ نيز از جمله شاعرانی است كه در تصرف شعر است. شعر پرنگ را در هر شرايطی که بخوانيد، تپندگی رنگ آن را احساس خواهيد كرد.»  
====[[نوذر پرنگ]] را این‌گونه می‌شناسد====
پرنگ بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران غزل نو است و تأثیر او در نسل‌های بعد از خودش، بر کسی پوشیده نیست. بی‌گمان پدیدارهای عالم با همه، سخن نمی‌گویند؛ اما با شاعرانی همچون پرنگ بیگانه و نامحرم نیستند.<ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="آیه‌های انتظار"/>
و در مراسم یادبودش می‌گوید:
:«به‌قول مولانا، پدیده‌های جهان همه هوشیارند؛ ولی با نامحرمان خاموشند. البته اگر شاعری در تصرف شعر باشد، می‌تواند در پدیده‌های طبيعت تصرف کند. نوذر پرنگ نیز از جمله شاعرانی است که در تصرف شعر است. شعر پرنگ را در هر شرایطی که بخوانید تپندگی رنگ آن را احساس خواهید کرد<ref name="آی سی‌آراو">{{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است}}</ref>


پایان‌بخش سخن گرمارودی در مراسم یادبود پرنگ، این بود که: «شعر نوذر، رنگ و بويی دارد كه آن را از شاعران معاصر برجسته‌تر كرده است. نگاه [[نوذر پرنگ]] به گونه‌ای معاصر است كه گاه برخی از شعرهایش را می‌توان برگی از تاريخ معاصر دانست.» <ref name="آی سی آر او">{{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاريخ معاصر است، تابستان ۱۳۸۵}}</ref>
====[[طاهره صفارزاده]]====
 
شاید نزدیک‌ترین شاعر به‌لحاظ محتوا، مضمون و معنای شعری به موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده باشد:
=====[[طاهره صفارزاده]]=====
«صفارزاده خود یک صاحب‌نظر بزرگ ادبی است. اصولی که وی در شعرهایشان ارائه کرده، برای نسل‌های آینده راه‌گشاست.»{{سخ}}
شاید نزدیک‌ترین شاعر به لحاظ محتوا، مضمون و معنای شعری به موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده باشد. گرمارودی دربارهٔ او می‌گوید: صفارزاده خود یک صاحب‌نظر بزرگ ادبی است. اصولی که وی در شعرهایشان ارایه کرده، برای نسل‌های آینده راه‌گشاست.»
و دربارهٔ تفاوت‌های سبک ادبی و شعری [[فروغ فرخ‌زاد]] و طاهره صفارزاده می‌گوید:
 
:«در مجلهٔ نگین عنوان یکی از نقدهایم «فروغی برتر در ادبیات ایران» بود. ایهام این عنوان به این دلیل بود که معتقدم فروغ فرخ‌زاد شاعر خوبی است؛ اما صفارزاده شاعری است که به‌لحاظ اخلاقی و آرمان‌های اجتماعی والاتر است و قیاس‌ناپذیر. صفارزاده را شاعری می‌دانم که حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله نیز تأثیر گذاشته است. به‌نظرم، دلیل کمتر دیده‌شدن آثار طاهره صفارزاده را باید در فنی‌تربودن شعر صفارزاده نسبت به ''فروغ فرخ‌زاد'' جست‌وجو کرد. شعری که فنی‌تر باشد انضباط بیشتر دارد و قاعدتاً دایرهٔ دوستدارانش کمتر است. شعر «گنه کردم، گناهی پر ز لذت» را همه می‌فهمند؛ اما «کودک قرن» و «سفر سلمان» صفارزاده را شاید همه متوجه نشوند.<ref name= "نسیم آنلاین ۳">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است}}</ref>
گرمارودی دربارهٔ تفاوت‌های سبک ادبی و شعری فروغ فرخزاد و طاهره صفارزاده می‌گوید: «در [[مجلهٔ نگین]] که از مجلات روشنفکری آن دوران بود، چند نقد بر آثار طاهره صفارزاده نوشتم و عنوان یکی از نقدهایم هم «فروغی برتر در ادبیات ایران» بود. ایهام این عنوان به این دلیل بود که معتقدم [[فروغ فرخزاد]] شاعر خوبی است؛ اما [طاهره صفارزاده|صفارزاده]] شاعری است که به لحاظ اخلاقی و آرمان‌های اجتماعی والاتر و غیرقابل‌مقایسه است.
 
من [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] را شاعری می‌دانم که حتی بر روشنفکران غیر اهل قبله نیز تأثیر گذاشته است. به نظر من، دلیل کمتر دیده‌شدن آثار [[طاهره صفارزاده]] را باید در فنی‌تر بودن شعر [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] از [[فروغ فرخزاد|فروغ]] جستجو کرد. شعری که فنی‌تر باشد، انضباط شعری‌اش بیشتر است و قاعدتاً دایرهٔ دوست‌دارانش نیز کمتر می‌شود. شعر «گنه کردم، گناهی پر ز لذت» را همه می‌فهمند، اما [[کودک قرن]] و [[سفر سلمان]] [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] را شاید همه متوجه نشوند. <ref name= "نسیم آنلاین ۳">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشنفکران غیر اهل قبله هم مؤثر است، پاییز ۱۳۹۳}}</ref>


=====[[صادق هدایت]]=====
=====[[صادق هدایت]]=====
موسوی گرمارودی در مراسم رونمایی از کتاب سه کاهن [[مجید قیصری]] که ۲۷ آبان‌ماه ۱۳۹۷ در [[بنیاد ادبیات داستانی]] برگزار شد، گفت: «شرم می‌کردم از خودم اگر بر صادق هدایت لعنت نمی‌فرستادم. خداوند صادق هدایت را لعنت کند.»
{{گفتاورد تزیینی|در مراسم رونمایی از کتاب سه کاهن [[مجید قیصری]] که ۲۷آبان‌۱۳۹۷ در [[بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان]] برگزار شد گرمارودی چنین گفت:
 
:''«شرم می‌کردم از خودم اگر بر صادق هدایت لعنت نمی‌فرستادم. خداوند صادق هدایت را لعنت کند.»''{{سخ}}
او با بیان این‌که [[طاهره صفارزاده|نویسندهٔ توپ‌مرواری]] توهین‌های زشتی به امام حسین(ع) کرده است، تصریح کرد: «وظیفهٔ هر قلم‌به‌دستِ اهل قبله می‌دانم که حداقل به جوانان این کشور بفهماند که چه بی‌شرف‌هایی در این کشور قلم زدند که از امویان هم بدتر بودند؛ اسمشان هم صادق بود و هدایت مردم را بر عهده داشتند.»
وی دربارهٔ نویسندهٔ «توپ‌مرواری» چنین نظر داد:
 
:''«وظیفهٔ هر قلم‌به‌دستِ اهل قبله می‌دانم که حداقل به جوانان این کشور بفهماند که چه بی‌شرف‌هایی در این کشور قلم زدند که از امویان هم بدتر بودند؛ اسمشان هم صادق بود و هدایت مردم را برعهده داشتند.»''{{سخ}}
بعد از این سخنان، واکنش‌های هتاکانه‌ای نسبت به اظهارات گرمارودی ابراز شد. گرمارودی هم در جواب گفت: «شک ندارم که حرف‌زدن دربارهٔ [[صادق هدایت]] هزینه‌ دارد. من هم پای آن و اعتقادم ایستاده‌ام و جواب این افراد را به خود امام حسین (ع) واگذار می‌کنم. کسانی که به اظهارات من واکنش نشان می‌دهند و به حرف‌‌های [[صادق هدایت|هدایت]] در این اثر بی‌اعتنا هستند، بالاخره یا مسلمان هستند و یا نیستند. اگر مسلمانند و حرف‌های [[صادق هدایت|هدایت]] دربارهٔ امام حسین(ع) را می‌توانند تحمل کنند، من هم توهین‌های آن‌ها را برای اظهاراتم به جان می‌خرم. اگر هم مسلمان نیستند که اصلاً راه ما جداست و حرف دیگری نمی‌ماند.
بعد از این سخنان، واکنش‌های هتاکانه‌ای به اظهارات گرمارودی ابراز شد. و پاسخ داد که:
 
:''«شک ندارم که حرف‌زدن دربارهٔ هدایت، هزینه‌ دارد. من هم پای آن و اعتقادم ایستاده‌ام و جواب این افراد را به خود امام حسین واگذار می‌کنم. من با تاج سر بشریت معامله کردم. قسمت این را نداشتم که در دوران حیات امام زنده باشم و در کربلا در رکابش بجنگم؛ اما امروز با این روشنگری، در رکابش شمشیر می‌زنم. من حرف خودم را زدم و روی آن هم ایستاده‌ام. توهین و هتاکی به من هم خللی در عقیده‌ام ایجاد نمی‌کند.»''<ref name= "ایسنا ۱"/>}}
من با تاج سر بشریت معامله کردم. قسمت این را نداشتم که در دوران حیات امام (ع) زنده باشم و در کربلا در رکابش بجنگم، اما امروز با این روشنگری، در رکابش شمشیر می‌زنم. من حرف خودم را زدم و روی آن هم ایستاده‌ام. توهین و هتاکی به من هم خللی در عقیده‌ام ایجاد نمی‌کند.» <ref name= "ایسنا ۱" />
 
 
===همراهی‌های سیاسی===
سیدعلی موسوی گرمارودی با بسیاری از شخصیت‌های روزگار خود، آشنایی، دوستی و مراوده داشته است. از جملهٔ این افراد آیت‌الله دکتر بهشتی، آیت‌الله مطهری، آیت‌الله ربانی شیرازی، آیت‌الله صدوقی، دکتر محمدجواد باهنر، محمدعلی رجایی، دکتر مصطفی چمران، نیرزاده و همچنین افرادی چون دکتر شهیدی، دکتر سجادی، [[بهاءالدین خرمشاهی]]، [[جلال آل‌احمد]]، [[سیمین دانشور]]، [[طاهره صفارزاده]]، دکتر علی شریعتی، مهدی اخوان ثالث و ... و نیز بسیاری از چهره‌های ادبی و غیرادبی بعد از انقلاب. <ref name= "انسانی دات‌آی‌آر" />
 
 
===مخالفت‌های سیاسی===
موسوی گرمارودی پیش از انقلاب شعر خود را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی بهره گیرد. وی همچنین در عرصهٔ عمل نیز به مبارزان با رژیم ستم‌شاهی پیوست. گرمارودی پس از رهایی از زندان در سال ۱۳۵۷، شرح ماجرای دستگیری و زندانی‌شدن خود را طی مقاله‌ای در روزنامهٔ «کیهان» تحت عنوان «از دوزخ بگو» منتشر کرد.
 


===نامه‌های سرگشاده===
===نامه‌های سرگشاده===
متن نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی و سپس پاسخ [مام خمینی|امام]، روح‌الله موسوی خمینی:
پس از دعوت '''بنی‌صدر'''، ''رئیس جمهور وقت'' از گرمارودی، وی ۱۵فروردین۱۳۵۹ رسماً مشاور مطبوعاتی و فرهنگی بنی‌صدر می‌شود. آن‌زمان [آیت‌الله] صدوقی طرفِ مشورت گرمارودی بود و به او می‌گوید: «من به او رأی ندادم اما حالا که رییس‌جمهور شده، بد نیست که شخصی مثل تو در دستگاه او باشد.»{{سخ}}
 
گرمارودی ناراضی از وضعیت دفتر بنی‌صدر، حضوری از امام [[روح‌الله موسوی خمینی|خمینی]] کسب تکلیف کرده و امام «او را به ماندن و تقویت بنی‌صدر و گوشزد کارهایش تکلیف می‌کند» و از او می‌خواهد: «اگر انحرافی هم بود باخبرش کند تا اصلاح شود.» رویکردهای ضدانقلابی بنی‌صدر که کاملاًً آشکار می‌شود امام با استعفادادنِ گرمارودی موافقت می‌کند و می‌گوید: «استعفا بده؛ ولی از قول ما چیزی نگویی؛ لازم بود به‌نظر محمد صدوقی استناد کن.» با توافق و هماهنگی [آیت‌الله] صدوقی، متن استعفا به مطبوعات داده می‌شود. باوجوداین، برخی محافل و اشخاص هم‌چنان به آزار و توهین اصرار دارند؛ یکی از آنَ همه، [[یوسف‌علی میرشکاک]] است که در روزنامهٔ '''جمهوری اسلامی'''، به بهانهٔ نقد مجموعه‌شعری از گرمارودی، همهٔ آن‌ها را مزخرف می‌خواند و وی را «مشاور فرعون» یا '''محسن مخملباف''' در کیهان فرهنگی که هم‌چنان اصرار در بنی‌صدری‌بودن گرمارودی دارد و... تااینکه روح‌الله ۱۵اسفند۱۳۶۵ گرمارودی را فرا‌می‌خواند و قصد می‌کند در یک سخنرانی مصلحتی‌بودن گرمارودی در کنار بنی‌صدر را بازگو کند؛ اما حاج‌احمدآقا می‌گوید ممکن است در سخنرانی، همه‌ٔ جوانب امر فرصت بازگوشدن پیدا نکند؛ بهتر است آقای گرمارودی همینجا طی نامه‌ای ماجرا را به شما بنویسد و شما نیز با دست‌خط خود نظرتان را زیر آن بنویسید تا در تاریخ بماند.»{{سخ}}
«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
'''دو نامهٔ تاریخی:'''
 
{{گفتاورد تزیینی|متن نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی و سپس پاسخ [[روح‌الله موسوی خمینی]]:{{سخ}}
محضر مبارک رهبر عالی‌قدر و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی مد ظله‌العالی و روحی له‌الفداء
''بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم{{سخ}}
 
''محضر مبارک رهبر عالی‌قدر و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی مد ظله‌العالی و روحی له‌الفداء{{سخ}}
با احترام  و بعد التحیات
''با احترام  و بعد التحیات{{سخ}}
 
''خاطر مبارک عالی مستحضر است که اینجانب سیدعلی موسوی گرمارودی در جریان بنی‌صدر و پس از دعوت او، برای تصدی مشاورت فرهنگی وی، به صواب‌دید شهیدآیت‌الله صدوقی، رضوان‌الله تعالی علیه، آن سِمت را پذیرفتم؛ اما دوسه ماه بعد و با دیدن نخستین انحراف‌های وی، در یک شرفیابی کوتاه از محضر مبارکتان استجازهٔ کناره‌گیری کردم، فرمودید: نزد او بمانید و سعی کنید او را از انحراف ا‌‌‌طرافیان آگاه سازید. چند ماه بعد و در شرفیابی کوتاه دوم که جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای رحمانی مسئول بسیج کل کشور نیز حضور داشتند، باز استدعای کناره‌گیری و استعفا کردم؛ ولی فرمودید: همچنان بمانید و انحرافات او را به مسئولان گوشزد کنید. در شرفیابی سوم به‌تاریخ ۲۹دی۱۳۵۹ که افتخار شرفیابی خصوصی و طولانی‌تری یافتم و حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای توسلی نیز حضور داشتند، مصراً استدعای اجازهٔ استعفا کردم، با نقل قول به مضمون عرض می‌کنم که فرمودید: آبرو مهم‌تر از خون است. جوانان ما برای این انقلاب الهی خون می‌دهند، شما هم آبرو بدهید. این بنده در تمام مدت این چند سال سعی کردم به ملاحظهٔ این‌که فرمودید آبرویتان را بدهید؛ شکیبایی کنم و قول و امر و فرمان آن رهبر عالی‌قدر را جایی نقل نکنم؛ اما چون اخیراً کتابی درآمده است که در آن ناحق اسم مرا در کنار منحرفان دستگاه بنی‌صدر آورده‌اند و این موضوع ممکن است زمینهٔ مختصر خدمتی را که در دانشگاه و در محافل فرهنگی و ارشاد اسلامی به جمهوری اسلامی و انقلاب مقدسمان می‌کنم از میان بردارد شرعاً خود را موظف دانستم که با یادآوری موارد مذکور در فوق، از محضر مبارک آن رهبر عالی‌قدر کسب تکلیف نمایم. والامر کله لدیکم والسلام علیکم.''
خاطر مبارک عالی مستحضر است که اینجانب سیدعلی موسوی گرمارودی در جریان بنی‌صدر و پس از دعوت او، برای تصدی مشاورت فرهنگی وی، به صوابدید شهید آیت‌الله صدوقی -رضوان‌الله تعالی علیه- آن سِمت را پذیرفتم؛ اما دو-سه ماه بعد و با دیدن نخستین انحراف‌های وی، در یک شرفیابی کوتاه از محضر مبارکتان استجازهٔ کناره‌گیری کردم، فرمودید: نزد او بمانید و سعی کنید او را از انحراف ا‌‌‌طرافیان آگاه سازید. چند ماه بعد و در شرفیابی کوتاه دوم که جناب حجت‌الاسلام و المسلمین آقای رحمانی مسئول بسیج کل کشور نیز حضور داشتند، باز استدعای کناره‌گیری و استعفا کردم؛ ولی فرمودید: همچنان بمانید و انحرافات او را به مسئولان گوشزد کنید. در شرفیابی سوم به تاریخ ۵۹/۱۰/۲۹ که افتخار شرفیابی خصوصی و طولانی‌تری یافتم و حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای توسلی نیز حضور داشتند، مصراً استدعای اجازهٔ استعفا کردم، با نقل قول به مضمون عرض می‌کنم که فرمودید: آبرو مهم‌تر از خون است. جوانان ما برای این انقلاب الهی خون می‌دهند، شما هم آبرو بدهید. این بنده در تمام مدت این چند سال سعی کردم به ملاحظهٔ این‌که فرمودید آبرویتان را بدهید؛ شکیبایی کنم و قول و امر و فرمان آن رهبر عالی‌قدر را جایی نقل نکنم؛ اما چون اخیراً کتابی درآمده است که در آن ناحق اسم مرا در کنار منحرفان دستگاه بنی‌صدر آورده‌اند و این موضوع ممکن است زمینهٔ مختصر خدمتی را که در دانشگاه و در محافل فرهنگی و ارشاد اسلامی به جمهوری اسلامی و انقلاب مقدسمان می‌کنم از میان بردارد، شرعاً خود را موظف دانستم که با یادآوری موارد مذکور در فوق، از محضر مبارک آن رهبر عالی‌قدر کسب تکلیف نمایم. والامر کله لدیکم والسلام علیکم.
:''دستبوس و خدمتگزار بسیار کوچک
 
:''علی موسوی گرمارودی
دستبوس و خدمتگزار بسیار کوچک
:''۱۵اسفند۱۳۶۵''{{سخ}}
 
روح‌الله موسوی خمینی، ذیل همان ورقه فرمودند:
علی موسوی گرمارودی
:''جناب آقای گرمارودی ایده‌الله تعالی
 
:''همان‌گونه که مرقوم داشتید جناب‌عالی پس از کشف انحراف بنی‌صدر چند مرتبه نزد اینجانب آمدید، اظهار داشتید که من می‌خواهم از سمتی که نزد بنی‌صدر دارم کناره‌گیری کنم و اینجانب برای مصالحی که در نظر داشتم با نظر شما مخالفت می‌کردم و شما را با اکراهی که داشتید، از کناره‌گیری بازداشتم و شما را در اعمال خلاف او هیچ‌گاه شریک نمی‌دانم. ان‌شاءالله موفق باشید در خدمت به بندگان خداوند.''
۶۵/۱۲/۱۵»
:''والسلام
 
:''روح‌الله الموسوی خمینی<ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۸۸و۶۰۰}}</ref>}}
امام، روح‌الله موسوی خمینی ذیل همان ورقه فرمودند:
 
«جناب آقای گرمارودی ایده الله تعالی
 
همانگونه که مرقوم داشتید جنابعالی پس از کشف انحراف بنی‌صدر چند مرتبه نزد اینجانب آمدید، اظهار داشتید که من می‌خواهم از سمتی که نزد بنی‌صدر دارم کناره گیری کنم و اینجانب برای مصالحی که در نظر داشتم با نظر شما مخالفت می‌کردم و شما را با اکراهی که داشتید، از کناره‌گیری بازداشتم و شما را در اعمال خلاف او هیچ‌گاه شریک نمی‌دانم. ان‌شاءالله موفق باشید در خدمت به بندگان خداوند.
 
والسلام
 
روح‌الله الموسوی خمینی»
 
موسوی گرمارودی در منابع مختلف، از جمله کتاب [[صدای سبز)) در ادامه، یادآور می‌شود که:
 
«روز بعد، هنگامی که متن دستخط مبارک امام در تمام روزنامه‌های صبح و عصر چاپ شد، تا یک هفته، تلفن امان نمی‌داد. همهٔ کسانی که دیده و نادیده، قضاوت نادرست کرده یا آزاری لفظی و غیر آن رسانده بودند، (و حتی اندکی دیرتر، مخملباف و میرشکاک هم) عذرخواهی کردند.»
 
گرمارودی در ادامهٔ سخنش در همین باب، از کسانی می‌گوید که عوض ستم بسیار، یک عذرخواهی لفظی هم نکردند! <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۹۹ و ۶۰۰}}</ref>


===خُلقیات===
===خُلقیات===
حسین پاکدل، نویسنده و نمایشنامه‌نویس، خلقیات گرمارودی را این‌گونه بیان می‌کند:
حسین پاک‌دل، نمایش‌نامه‌نویس، در گفت‌وگوی با گرمارودی، خلقیات گرمارودی را این‌گونه بیان می‌دارد:
«چیزی که آقای موسوی گرمارودی دارد این است که بر اساس باورش می‌زید که در این روزگار متاع با ارزشی است. ایشان هنوز همان خلقیات دههٔ ۴۰ را دارد و با آن‌ها زندگی می‌کند. وقتی امروز، بعد از چند سال، ایشان را دیدم، گفتم شرایطی که دارید، محصول «نه»هایی است که دارید؛ محصول «نه»هایی که گفته‌اید و بسیاری از پست‌ها و مقام‌ها را قبول نکرده‌اید. یکی از نتایج این نه‌گفتن‌ها، ترجمهٔ قرآنی است که انجام داده‌اید. ترجمهٔ قرآن هم که می‌دانیم، شرایط خاصی دارد و فقط به دانستن زبان عربی نیست.» <ref name= "خبرگزاری مهر" />
:«موسوی گرمارودی براساس باورش می‌زید که در این روزگار متاع باارزشی است. ایشان هنوز همان خلقیات دهه۴۰ را دارد و با آن‌ها زندگی می‌کند. شرایط امروز او محصول «نه»هایی است که دارد. محصول «نه»هایی که پست‌ها و مقام‌های بسیاری در ناگفتنشان بود. یکی از نتایج این نه‌گفتن‌ها، ترجمهٔ قرآن است. ترجمهٔ قرآن شرایط خاصی دارد و فقط به دانستن زبان عربی نیست.» <ref name= "خبرگزاری مهر"/>
 
 
===گزارش جامعی از سفرها (نقشه به همراه مکان‌هایی که به آن مسافرت کرده است)===
گرمارودی در مدت اقامتش در تاجیکستان به جد جریان شعر  معاصر آن کشور را دنبال کرد و در این باره مقالات تحقیقی متعدد نوشت. او می‌گوید: «در ۱۰۰ سال اخیر، در شعر تاجیک هنوز کسی ظهور نکرده است و هنوز هم سیدا و شوکت بخارایی، رفیع‌ترین قله‌های ادبی تاجیک‌ها در چند قرن گذشته‌اند. <ref name= "مگیران" />
 
 
===برنامه‌های ادبی که در دیگر کشورها اجرا کرده است===
به اهتمام موسوی گرمارودی تذکره‌ای از شعرای قرن بیستمِ تاجیکستان فراهم آمد با نام [[از ساقه تا صدر|از صدر تا ساقه]]. دکتر خدای‌شریف، از نویسندگان و محققان تاجیکستان در سفری به تهران به گرمارودی یادآور شد که «برخی از آن نام، این برداشت را دارند که به تعریض می‌خواسته‌ای بگویی شعر تاجیکستان که در قدیم در صدر بود، اکنون به ساقه فروافتاده است.» این بود که دکتر گرمارودی بی‌درنگ آن نام را به [[از ساقه تا صدر]] تغییر داد. <ref name= "از ساقه تا صدر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۴|ک=از ساقه تا صدر|ص=۳۵-۳۶}}</ref>
 
گرمارودی می‌گوید:
«تاجیک‌ها در مدت ۵۰۰ سالی که با ما بُریدگی داشتند، یعنی از حدود سال ۹۱۶ ه.ق، تذکره‌های متعددی داشته‌اند که آخرینشان تذکرهٔ صدرالدین عینی بوده که در سال ۱۹۲۵ م در مسکو با خط فارسی چاپ شده است. یعنی تاجیک‌ها از قرن بیستم هیچ تذکره‌ای نداشته‌اند. بنده تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان را در دو جلد، یک جلد زنده‌ها و یک جلد درگذشته‌ها، آورده‌ام. حدود ۷۰۰ شاعرند که از هر کدامشان نمونه‌شعر نیز آورده‌ام و برای هر کدامشان یک مقدمهٔ نسبتاً مفصل ذکر کرده‌ام.»
علاوه بر این، بیش از ۶۰ کلاس در ۱۱ شهر تاجیکستان دایر کردم. تاجیک‌ها روی عنوان‌هایی که با خط فارسی می‌گذاشتیم حساس بودند، چون با خط سیریلیک می‌نویسند. من به ایشان می‌گفتم این خط نیاکان شماست و کلاس‌ها را «کلاس‌های خط نیاکان» نام گذاشتیم.» <ref name= "انسانی دات‌آی‌آر" />
 
گرمارودی از اول تیرماه سال ۱۳۸۲ به عنوان رایزن فرهنگی، به مدت ۴ سال، در تاجیکستان بود. <ref name= "ویکی فقه" />
 
تاجیکستان کشوری است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به استقلال رسید. تاجیکستان با ایران، دارای تاریخ، فرهنگ و زبان مشترکی استِ اما سال‌ها استیلای فرهنگ روسیه بر این کشور، این مشترکات را کم‌رنگ کرده است.


[[یزدان سلحشور]]، شاعر و روزنامه‌نگار در گفتگویی با گرمارودی می‌گوید: «حضور شاعر نام‌آوری چون موسوی گرمارودی در کشور تاجیکستان بانی خیر شد و مسیری که باید طی چند دهه پیموده می‌شد در چند سال به انجامِ نیک رسید.»
===اجرای برنامه‌های ادبی در دیگر کشورها===
گرمارودی در گفتگو با یزدان سلحشور می‌گوید: «استراتژی ما باید آن باشد که به آن‌ها کمک کنیم خط‌شان برگردد به خط نیاکان. علاوه بر کلاس‌های «خطِ نیاکان»، کار دیگر رایزنی فرهنگی، اتصال «کمیتهٔ اصطلاحات» آن‌جا با فرهنگستان زبان پارسی ما بود. این کمیته در پی جایگزینیِ کلمات پارسی به جای کلمات روسی است. پیامد این دادوستد فرهنگی، عضویت دو تن از فرهیختگان تاجیک در فرهنگستان زبان پارسی، به نام‌های استاد محمدجان شکوری و عبدالقادر مینازف بود. از دیگر کارهای رایزنی فرهنگی، تشکیل جلسات هر ۱۵ روز یک‌بار بود که در آن هر جلسه اشعار یکی از شاعران تاجیک را نقد و بررسی می کردیم. این جلسات در نزدیک‌شدن ایشان به نوآوری‌های شعر پارسی مؤثر بود. اتفاق دیگر، استفادهٔ فرهیختگان تاجیک از کتابخانهٔ غنی رایزنی بود. همهٔ این‌ وقایع، هم‌زمان بود با تدریس من در دو دانشگاه دوشنبه و خُجند.
====تاجیکستان====
در تلویزیون تاجیکستان هم برنامه‌ی «پیوند» پخش می‌شد که در آن، شعر شاعران ایرانی را با حضور فرهیختگان تاجیک بررسی می‌کردیم. برنامهٔ رادیویی «شعر چیست» هم با استقبال بسیار خوبی روبه‌رو شد که در آن نیز سخن از شعر گفته می‌شد. دیگر کارها، چاپ کتاب تاجیک‌ها بود و انتشار مجلهٔ «رودکی» که از آن هم استقبال خوبی شد. <ref name= "آفتاب آنلاین" />
گرمارودی در مدت اقامتش در تاجیکستان به‌جد جریان شعر معاصر آن کشور را دنبال کرد.<ref name= "مگیران"/>
 
وی از اول تیرماه سال۱۳۸۲ به‌عنوان رایزن فرهنگی، به‌مدت ۴ سال، در تاجیکستان بود.<ref name= "ویکی‌فقه"/>
 
چون تاجیک‌ها با خط ''سیریلیک'' می‌نویسند، بیش از ۶۰ کلاس در ۱۱ شهر تاجیکستان دایر کرد به نام «کلاس‌های خط نیاکان».<ref name= "پرتال"/>{{سخ}}
===بنیان‌گذاری===
''تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان'' را در دو جلد، یک جلد زنده‌ها و یک جلد درگذشته‌ها با معرفی حدود ۷۰۰ شاعر، کار کرد.<ref name= "پرتال"/>
اگر معنای «بنیان‌گذاری» را عام و ساده‌تر کنیم، به معنای اصلی‌اش نزدیک‌تر خواهیم شد؛ اگرچه همگام با معنا و منظورِ مستعملِ آن، می‌توان موسوی گرمارودی را بنیان‌گذارِ موارد ذیل دانست:
و نیز به‌اهتمام گرمارودی تذکره‌ای کامل از شعرای قرن بیستمِ تاجیکستان فراهم آمد با نام [[از ساقه تا صدر]].<ref name= "از ساقه تا صدر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۴|ک=از ساقه تا صدر|ص=۳۵و۳۶}}</ref>{{سخ}}
* بنیان‌گذار [[کانون فرهنگی نهضت اسلامی]] (همراه با [[طاهره صفارزاده]] و جمعی از بزرگان اهل دیانت، سیاست و ادبیات). <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۸۵}}</ref>
از دیگر کارهای گرمارودی در تاجیکستان:
* بنیان‌گذار ماهنامهٔ [[گلچرخ]] <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۰۳}}</ref>
* اتصال «کمیتهٔ اصطلاحات» تاجیکستان با فرهنگستان زبان پارسی ما. این کمیته درپی جایگزینیِ کلمات پارسی به‌جای کلمات روسی است. پیامد این دادوستد فرهنگی، عضویت دو تن از فرهیختگان تاجیک در فرهنگستان زبان پارسی، به نام‌های استاد '''محمدجان شکوری''' و '''عبدالقادر مینازف''' بود.  
* بنیان‌گذار مجلهٔ [[رودکی]] در تاجیکستان. <ref name= "آفتاب آنلاین" />
* تشکیل جلسات دوهفته یک‌بار که در آن اشعار شاعران تاجیک نقد و بررسی می‌شود. این جلسات در نزدیک‌شدن ایشان به نوآوری‌های شعر پارسی مؤثر بود.
* بنیان‌گذار کلا‌س‌های «خط نیاکان» (بنیان ۱۱ کلاس آموزش خط پارسی در ۱۱ شهر تاجیکستان؛ در کشوری زبانشان فارسی، اما خطشان سیریلیک است.)<ref name= "آفتاب آنلاین" /><ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />
* استفادهٔ فرهیختگان تاجیک از کتابخانهٔ غنی ساختمان رایزنی.  
* و از جمله بنیان‌گذاران [[شعر انقلاب]]؛ به ویژه در حوزهٔ [[شعر سپید]] یا آزاد. <ref name= "آفتاب آنلاین" />
* تدریس در دو دانشگاه دوشنبه و خُجند.
 
* برنامه‌ٔ ''پیوند'' در تلویزیون تاجیکستان که در آن، شعر شاعران ایرانی را با حضور فرهیختگان تاجیک بررسی می‌‌شد.  
 
* برنامهٔ رادیویی ''شعر چیست''
===استادان و شاگردان===
* چاپ کتاب تاجیک‌ها انتشار مجلهٔ رودکی<ref name= "آفتاب آنلاین"/>
* استاد دورهٔ ابتدایی: مُعین‌الشعرا (خاطره‌ای از او در بین داستانک‌ها آمده است).
* استادان دورهٔ دبیرستان در شهر قم: دکتر شهید بهشتی، علی‌اصغر فقیهی، دکتر حسن اشراقی، دکتر رضوانی، دکتر شهید مفتح، دکتر بزرگ‌نیا؛ دکتر [[مظاهر مصفا]] و دکتر شیمی.
* استادان دورهٔ تحصیل حوزوی در مشهد: حاج‌شیخ مجتبی قزوینی، شیخ‌محمدتقی [[ادیب نیشابوری]] مشهور به ادیب ثانی، مرحوم نهنگ و آیت‌الله شهید مرتضی مطهری. <ref name= "ویکی فقه" /><ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۷۸-۵۸۰}}</ref>
* استادان دورهٔ دانشگاه: دکتر [[سیدضیاءالدین سجادی]] و دکتر [[سیدجعفر شهیدی]] <ref name= "ایرانیان موفق" /><ref name= "آیه‌های انتظار" /><ref name="انسانی دات‌آی‌آر" />
 
 
===علت شهرت===
 
====[[خاستگاه نور]]====
مجلهٔ ادبی [[یغما]] در سال ۱۳۴۸، به مناسبت آغاز پانزدهمین قرن بعثت در حسینیهٔ ارشاد مسابقهٔ شعری برگزار کرد که در آن اولین منظومهٔ علی موسوی گرمارودی با نام [[خاستگاه نور]]، بهترین اثر در زمینهٔ [[شعر نو]] شناخته شد و این آغاز شهرت گرمارودی به عنوان شاعری توانا بود. <ref name= "ایرانیان موفق" /><ref name= "آیه‌های انتظار" />
 
 
====[[خط خون]]====
[[خط خون]] که ذیل آن آمده: «تهران-عاشورای ۱۴۰۰ هجری قمری»، مشهورترین شعر عاشورایی در قالب‌های نوین است‌ که نگرش نوین‌، انقلابی و تاریخی شاعر به واقعهٔ عاشورا و بدایع هنری آن،‌ باعث شهرت آن گردید. <ref name= "شهرستان ادب ۱" />
 
 
====چهرهٔ ماندگار بخش شعر====
انتخاب علی موسوی گرمارودی به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار در بخش شعر، به شهرت او اعتبار بیشتری بخشید.
 
گرمارودی در مراسم چهرهٔ ماندگار بخش شعر ضمن قرائت بخشی از شعر پیامبر اعظم (ص)، گفت: «من افتخار می‌کنم که با شعر علوی بزرگ شده‌ام و امروز به عنوان یک شاعر آیینی از من یاد می‌شود. در سالی که به نام پیامبر بزرگ اسلام نامگذاری شده است، باید در راستای اهداف نبوی و توسعهٔ مفاهیم اسلامی گام برداریم و اندیشه‌های نبوی را در همهٔ جامعه اسلامی خود جاری کنیم.» <ref name= "مگیران" />
 
 
===فیلم ساخته‌شده بر اساس===
فیلم مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی با نام از ساقه تا صدر، ۲۲ شهریورماه ۱۳۹۴ با حضور امیر مهریزدان کارگردان و هنرمندان و شاعران در موسسهٔ فرهنگی اوج انقلاب اکران شد.
اسماعیل امینی، شاعر: این مستند را به واقعیت نزدیک ارزیابی کرد و آن را برای نسل جدید انقلاب ارزشمند و امثال گرمارودی را سازندگان تاریخ دانست.
رضا اسماعیلی شاعر نیز: ریتم و فضای این مستند را دلنشین، تاثیر گذار و بی تکلف و تصنع ارزیابی کرد؛ ولی نادیده‌شدن حشر و نشر گرمارودی با بزرگان ادبیات در این مستند را از کاستی‌های آن دانست.
در این نشست گرمارودی گفت: گروهی از چهره‌های ماندگار مستندی از من ساختند که خانم رستاخی کارگردان آن بود. آقای یعقوبی هم مستندی برای تلویزیون قزوین ساخت که من در آن‌جا در طبیعت شعرهایم را خواندم. <ref name= "خبرگزاری رسا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد، تابستان ۱۳۹۴}}</ref>
 
همچنین مستند «از ساقه تا صدر» به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سیدجمال عودسیمین روز دوشنبه، ۲۷ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۵، ساعت ۲۳ روی آنتن شبکهٔ اول سیما رفت. مستند «از ساقه تا صدر» زندگی پُرفراز و نشیب گرمارودی را از بدو تولد تا امروز به تصویر کشیده است. <ref name= "ایسنا ۳">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی، بهار ۱۳۹۵}}</ref>


[[پرونده:Sagh ta sadr.garmaroodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''پوستر فیلم'''<center/>]]
[[پرونده:Sagh ta sadr2.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''برشی از تصاویر فیلم'''<center/>]]
[[پرونده:Mostanad sagh ta sadr garmaroodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''نمادی حاضرین سال تحصیلی ۱۳۳۱تا۱۳۳۲'''<center/>]]
===فیلم ساخته‌شده براساس===
====از ساقه تا صدر====
فیلم مستند زندگی موسوی گرمارودی با نام از '''ساقه تا صدر'''، ۲۲ شهریور۱۳۹۴ با حضور امیر مهریزدان کارگردان و هنرمندان و شاعران در موسسهٔ فرهنگی اوج انقلاب اکران شد. در این نشست گرمارودی گفت: گروهی از چهره‌های ماندگار مستندی از من ساختند که خانم رستاخی کارگردان آن بود. یعقوبی هم مستندی برای تلویزیون قزوین ساخت که من در آن‌جا در طبیعت شعرهایم را خواندم.<ref name= "خبرگزاری رسا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد}}</ref>{{سخ}}
همچنین مستند از ساقه تا صدر به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سیدجمال عودسیمین روز دوشنبه، ۲۷اردیبهشت‌۱۳۹۵، ساعت ۲۳ روی آنتن شبکهٔ اول سیما رفت.<ref name= "ایسنا ۳">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی}}</ref>


[[پرونده:Garmarodi0.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی در کنار دوستداران'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi4.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''امضای نهج‌البلاغه در'''{{سخ}}'''نشست هفتگی شهر کتاب'''<center/>]]
==آثار و منبع‌شناسی==
==آثار و منبع‌شناسی==
[[پرونده:Ali mosavi9.jpg|130px|thumb|بندانگشتی|راست|<center>'''کتابخانهٔ خانگی'''<center/>]]
===کارنامهٔ حضور در صحنهٔ ادبی===
====شعر====
=====شش مجموعه‌ شعر=====
* ''عبور''. تهران: انتشارات توس، چاپ اول، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹.
* ''در سایه‌سار نخل ولایت''. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷.
* ''سرود رگبار''. تهران: انتشارات رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷.
* ''در فصل مردن سرخ''. تهران: نشر راه امام، ۱۳۵۸.
* ''خطّ خون''. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
* ''چمن لاله''. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.


===سبک و لحن و ویژگی آثار===
=====نُه گزینه‌اشعار=====
گرمارودی در قالب‌ها و موضوعات متعدد صاحب اثر است‌ و بسیاری از صاحب‌نظران، وی را هم نوپرداز و هم کهن‌‌سرا می‌‌نامند. هرچند درخشش اصلی گرمارودی در [[شعر سپید]] است، اما به عقیدۀ بعضی از منتقدان در [[قصیده]] نیز دستی تمام دارد.
* ''تا ناکجا'' (گزینهٔ ۶۰ شعر به گزینش و ترجمهٔ ریکاردو ریپولی و جان روبرتو اسکارچیا به ایتالیایی). انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا، ۱۳۶۳.
 
* ''دستچین''. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.
او از معدود شاعران نوپرداز هم‌دورهٔ خود است که در سال‌های پیش از انقلاب با گرایش‌های دینی به میدان آمد و آن‌گونه که در یکی از شعرهای خود گفته است: «من شعر شیعی‌ام»، رویکردهای انقلابی شیعی را در شعر وارد کرد و از این ارزش‌ها پاسداری نمود. پیشگامی در نوعی از شعر نوآیینی در شعرهای [[شعر نیمایی|نیمایی]] و [[شعر سپید|سپید]] گرمارودی جلوه‌گر است. <ref name= "شهرستان ادب ۱" />
* ''ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا'' (مجموعه‌شعر برای امام علی علیهم‌السلام). تهران: نشر معارف، دی‌ماه ۱۳۷۲.
* ''باران اخم'' (گزینهٔ شعر دفاع  مقدس و جنگ). تهران: انتشارات [[حوزه هنری|حوزهٔ هنری]]، ۱۳۷۳.
* ''گزینهٔ گرمارودی'' (گزینش و پیشگفتار بهاءالدین خرمشاهی). تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، ۱۳۷۵.
* ''گزیدهٔ ادبیات معاصر'' (مجموعه‌شعر علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات نیستان، ۱۳۷۸.
* ''برخیز واژه‌ای پیدا کن'' (گزینش و برگردان به خط سیریلیک از نظام قاسم). دوشنبهٔ تاجیکستان: زمستان ۱۳۸۰.
* ''باغ معنا'' (سرسخن و برگردان به خط سیریلیک با انتخاب و پیشگفتار صفر عبدالله). دوشنبهٔ تاجیکستان، تابستان ۱۳۸۱.
* ''باغ سنگ''. تهران: انتشارات تکا، چاپ اول، ۱۳۸۶.{{سخ}}
به‌قول خودش: «اگر خویشتن‌داری می‌کردم و در گزینه‌اشعارها، به تقاضای گزیننده اشعار تازه نمی‌گنجاندم، می‌توانستم دست کم دو مجموعهٔ مستقل دیگر از آن‌ها چاپ کنم.» بنابراین، این اشعار به‌علاوهٔ اشعار دفترهای مستقل (کل اشعار گرمارودی تا امروز)، پس از آخرین تصحیح، بر مبنای موضوع و قالب شعری، در ۷ دفتر تنظیم شدند که منبع و مأخذ اصلی اشعار وی محسوب می‌شوند. این دفترها عبارت‌اند از:
* ''آغاز روشنایی آیینه'' (ترکیب‌بند عاشورایی در ۱۵ بند). تهران: انتشارات سورۀ مهر، ۱۳۸۸.
* ''گوشوارهٔ عرش'' (مجموعهٔ کامل [[شعرهای آیینی]]). انتشارات سورهٔ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''بر آشفتن گیسوی تاک'' (مجموعه‌غزل). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ دوم، ۱۳۸۹.
* ''پیوند زیتون بر شاخهٔ ترنج'' (به‌گزیدهٔ [[نیمایی]] و [[سپید]] (یا آزاد)). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''خواب ارغوانی''([[شعر دفاع مقدس]]). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''سفر به فطرت گلسنگ'' (قطعه‌ها و چکامه‌ها). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''تا محراب آن دو ابرو'' (مثنوی، ترکیب، رباعی). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.<ref name="صدای سبز">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۲۱و۲۲}}</ref><ref name="کتابخانهٔ ملی ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی}}</ref><ref name="بزرگداشت علی موسوی گرمارودی">{{پک|به‌کوشش بخش‌علی قنبری|۱۳۹۰|ک= بزرگداشت علی موسوی گرمارودی|ص= ۱۷۵}}</ref>


علی موسوی گرمارودی از پیشتازان شعر مذهبی شناخته می‌شود. از ویژگی‌های شعری او تخیل گسترده و به دام آوردن اندیشه‌ای نو در قالب کهن [[قصیده]] است:
====داستان====
مگر چه گفت به گوش درخت، باد خزان
که روی زرد نمود و تکیده  شد لرزان
ببر به باغ سبویی شراب شعر و از آن
تف درون به کنار خزان کمی بنشان...
 
گرمارودی از آن دست شاعرانی است که ضمن توجه به مسیر گذشته، در شعر معاصر راهی تازه می‌جویَد. او در چندین دوره در عرصهٔ شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشته است. <ref name= "مگیران" />
 
دکتر [[بهاءالدین خرمشاهی]] می‌نویسد:
«شعر [[در سایه‌سار نخل ولایت]] که در منقبت و مرثیهٔ حضرت علی(ع) است و شعر [[خط خون]] دو اوجِ بی‌مانند و قلهٔ رفیع شعر دینیِ عصر ماست؛ یعنی شعری با درون‌مایهٔ مذهبی که در شعر نو سابقه‌ای به این درخشانی و درخششی به این نمایانی ندارد و این دو شعر کم‌نظیر که هم قوت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد، نیز مانند شعرهای بلند دیگر او، به صریح‌ترین وجه، مؤید این است که هنر یعنی نگاه دیگرگون و متفاوت.» <ref name= "آفتاب آنلاین" />
 
 
===کارنامه و فهرست آثار===
 
====کتاب‌شناسی====
 
=====شعر=====
از علی موسوی گرمارودی تا کنون ۶ مجموعهٔ مستقل شعر درآمده و 9 گزینه‌اشعار.
 
شش مجموعه‌شعر اصلی عبارتند از:
 
* [[عبور]]. تهران: انتشارات توس، چاپ اول، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹.
* [[در سایه‌سار نخل ولایت]]. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷.
* [[سرود رگبار]]. تهران: انتشارات رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷.
* [[در فصل مردن سرخ]]. تهران: نشر راه امام، ۱۳۵۸.
* [[خطّ خون]]. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
* [[چمن لاله]]. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
 
نُه گزینه‌اشعار عبارتند از:
 
* [[تا ناکجا]] (گزینهٔ ۶۰ شعر به گزینش و ترجمهٔ ریکاردو ریپولی و جان روبرتو اسکارچیا به ایتالیایی). انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا، ۱۳۶۳.
* [[دستچین]]. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.
* [[ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا]] (مجموعه‌شعر برای امام علی علیهم‌السلام). تهران: نشر معارف، دی‌ماه ۱۳۷۲.
* [[باران اخم]] (گزینهٔ شعر دفاع  مقدس و جنگ). تهران: انتشارات [[حوزهٔ هنری]]، ۱۳۷۳.
* [[گزینهٔ گرمارودی]] (گزینش و پیشگفتار [[بهاءالدین خرمشاهی]]). تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، 1375.
* [[گزیدهٔ ادبیات معاصر]] (مجموعه‌شعر علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات [[نیستان]]، ۱۳۷۸.
* [[برخیز واژه‌ای پیدا کن]] (گزینش و برگردان به خط سیریلیک از  نظام قاسم). دوشنبهٔ تاجیکستان: زمستان ۱۳۸۰.
* [[باغ معنا]] (سرسخن و برگردان به خط سیریلیک با انتخاب و پیشگفتار دکتر صفر عبدالله). دوشنبهٔ تاجیکستان، تابستان ۱۳۸۱.
* [[باغ سنگ]]. تهران: انتشارات تکا، چاپ اول، ۱۳۸۶.
 
به قول  گرمارودی: «اگر خویشتنداری می‌کردم و در گزینه‌اشعارها، به تقاضای گزیننده اشعار تازه نمی‌گنجاندم، می‌توانستم دست کم دو مجموعهٔ مستقل دیگر از آن‌ها چاپ کنم.» بنابراین، این اشعار به علاوهٔ اشعار دفترهای مستقل (کل اشعار گرمارودی تا امروز)، پس از آخرین تصحیح، بر مبنای موضوع و قالب شعری، در ۷ دفتر تنظیم شدند که منبع و مأخذ اصلی اشعار وی محسوب می‌شوند. این دفترها عبارتند از:
 
* [[آغاز روشنایی آیینه]] (ترکیب‌بند عاشورایی در ۱۵ بند). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، ۱۳۸۸.
* [[گوشوارهٔ عرش]] (مجموعهٔ کامل [[شعرهای آیینی]]). انتشارات [[سورهٔ مهر]]، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* [[بر آشفتن گیسوی تاک]] (مجموعه‌[[غزل]]). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، چاپ دوم، ۱۳۸۹.
* [[پیوند زیتون بر شاخهٔ ترنج]] (به‌گزیدهٔ [[شعر نیمایی]] و [[شعر سپید]] (یا آزاد)). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* [[خواب ارغوانی]]([[شعر دفاع مقدس]]). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* [[سفر به فطرت گلسنگ]] ([[قطعه]]‌ها و [[چکامه]]‌ها). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* [[تا محراب آن دو ابرو]] ([[مثنوی]]، [[ترکیب]]، [[رباعی]]). تهران: انتشارات [[سورۀ مهر]]، چاپ اول، ۱۳۸۹. <ref name="صدای سبز">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۲۱-۲۲}}</ref><ref name="کتابخانهٔ ملی ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی}}</ref> <ref name="بزرگداشت علی موسوی گرمارودی">{{پک|به کوشش بخش‌علی قنبری|۱۳۹۰|ک= بزرگداشت علی موسوی گرمارودی|ص= ۱۷۵}}</ref>
 
 
=====کتاب‌های ادبی، پژوهش‌های ادبی (نقد و بررسی؛ مقالات و ...)=====
* قلم‌انداز (مجموعه‌مقالات؛ سفرنامه‌ها . نقد و بررسی‌های منتشرشده در مطبوعات). تهران: انتشارات سروش،چاپ اول، ۱۳۷۷.
* [[دگرخند]] (بررسی طنز، هزل و هجو در ادب فارسی). تهران: انتشارات توسعهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۰.
* [[صدای سبــز]] (مجموعه‌اشعار؛ زندگی‌نامهٔ خودنوشت گرمارودی و ...). تهران: انتشارات قدیانی، چاپ اول، ۱۳۸۲.
* [[از ساقه تا صدر]] (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان، به اهتمام علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* زندگی و شعر [[ادیب‌الممالک فراهانی]]. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* [[غوطه در مهتاب]] (بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر). تهران: [[انجمن قلم ایران]]، ۱۳۸۸.
* [[جوشش و کوشش در شعر]]. تهران: انتشارات هرمس، ۱۳۹۱. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />
 
===== تصحیح، منتخب و پژوهش متون=====
* [[پروین اعتصامی|اختر چرخ ادب]] (مقدمه و انتخاب اشعار پروین اعتصامی). تهران: همشهری، ۱۳۸۵.
* به‌گزین علی‌نامه (کهن‌ترین منظومهٔ شیعهٔ فارسی؛ سرودهٔ ۴۸ هجری قمری). تهران: از سراینده‌ای با تخلص «ربیع»؛ با گزینش و شرح لغات. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />
 
=====کتاب‌های پژوهش تاریخی=====
* زندگانی حاج‌شیخ محمدتقی بافقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />
 
=====داستان=====
* پرتو انسان‌ها(دو جلد). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۶.
* پرتو انسان‌ها(دو جلد). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۶.
* در مسلخ عشق (مجموعه‌داستان). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۸.
* در مسلخ عشق (مجموعه‌داستان). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۸.
* داستان پیامبران (جلد اول: از آدم(ع) تا عیسی(ع)). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.  
* داستان پیامبران (جلد اول: از آدم تا عیسی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.  
* داستان پیامبران (جلد دوم: حضرت محمد(ص)). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.  
* داستان پیامبران (جلد دوم: حضرت محمد). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.  
* بابا تاریخ (داستانی برای نوجوان‌هایی که پیر به دنیا آمده‌اند). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۵.
* بابا تاریخ (داستانی برای نوجوان‌هایی که پیر به دنیا آمده‌اند). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۵.
* به کوتاهی آه به بلندای ماه (زندگی خاتون کبریا حضرت زهرا (س)). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۲. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />
* به کوتاهی آه به بلندای ماه (زندگی خاتون کبریا حضرت زهرا). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۲.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />


=====ترجمه‌ها=====
====ترجمه‌ها====
* در کرانه با دریا (صد کلمهٔ قصار حضرت علی(ع)). تهران: وزارت ارشاد، چاپ اول، ۱۳۶۲.
* در کرانه با دریا (صد کلمهٔ قصار حضرت علی). تهران: [[وزارت ارشاد]]، چاپ اول، ۱۳۶۲.
منشور دادگری (عهدنامهٔ مالک اشتر). تهران: انتشارات جمهوری. چاپ اول، ۱۳۸۳.
منشور دادگری (عهدنامهٔ مالک اشتر). تهران: انتشارات جمهوری. چاپ اول، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۴. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />
* ترجمهٔ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۴.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


====کتاب‌های ادبی، پژوهش‌های ادبی (نقد و بررسی؛ مقالات و ...)====
* قلم‌انداز (مجموعه‌مقالات؛ سفرنامه‌ها. نقد و بررسی‌های منتشرشده در مطبوعات). تهران: انتشارات سروش،چاپ اول، ۱۳۷۷.
* ''دگرخند'' (بررسی طنز، هزل و هجو در ادب فارسی). تهران: انتشارات توسعهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۰.
* [[صدای سبز]] (مجموعه‌اشعار؛ زندگی‌نامهٔ خودنوشت گرمارودی و ...). تهران: انتشارات قدیانی، چاپ اول، ۱۳۸۲.
* [[از ساقه تا صدر]] (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان، به‌اهتمام علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* زندگی و شعر ادیب‌الممالک فراهانی. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* [[غوطه در مهتاب]] (بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر). تهران: انجمن قلم ایران، ۱۳۸۸.
* [[جوشش و کوشش در شعر]]. تهران: انتشارات هرمس، ۱۳۹۱.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


====مقالات، نقدها و گفتگوهای گرمارودی====
==== تصحیح، منتخب و پژوهش متون====
# قلم‌انداز/گلچرخ، فروردین ۱۳۷۱، شمارهٔ ۱.
* [[پروین اعتصامی|اختر چرخ ادب]] (مقدمه و انتخاب اشعار پروین اعتصامی). تهران: همشهری، ۱۳۸۵.
# قلم‌انداز (گزارش سفر تاجیکستان)/گلچرخ، اردیبهشت ۱۳۷۲، شمارهٔ ۶.
* به‌گزین علی‌نامه (کهن‌ترین منظومهٔ شیعهٔ فارسی؛ سرودهٔ ۴۸ هجری قمری). تهران: از سراینده‌ای با تخلص «ربیع»؛ با گزینش و شرح لغات.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>
# قلم‌انداز (چنین کردند نیکان بزرگ)/گلچرخ، اردیبهشت ۱۳۷۶، شمارهٔ ۱۶.
# قلم‌انداز/گلچرخ، آذر ۱۳۷۶، شمارهٔ ۱۷.
# قلم‌انداز/گلچرخ، اردیبهشت ۱۳۷۷، شمارهٔ ۱۹.
# قلم‌انداز/گلچرخ، مهر ۱۳۷۷، شمارهٔ ۲۰.
# قلم‌انداز/گلچرخ، اردیبهشت و خرداد ۱۳۷۸، شمارهٔ ۲۱.
# قرآن می‌تواند اندکی شاعرانه‌تر ترجمه شود/گلستان قرآن، مرداد ۱۳۷۹، شمارهٔ ۱۸.
# ادبیات: معمای حافظ/هنر تابستان، ۱۳۷۹، شمارهٔ ۴۴.
# ترجمهٔ بسیار قدیمی از قرآن کریم/بینات، ۱۳۸۰، شمارهٔ ۳۱.
# من شاعر شیعی‌ام/کیهان فرهنگی، آبان ۱۳۸۱، شمارهٔ ۱۹۳.
# گفتگو با دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی: تعهد و التزام صفت شعر نیست، صفت شاعر است/مصاحبه‌کننده: مصطفی محدثی خراسانی/پاییز ۱۳۸۲، شمارهٔ ۳۳.
# شعر صد سال اخیر تاجیکان/پاییز ۱۳۸۲، شمارهٔ ۳۳.
# گفتگو: سیاست من این است که فرهنگی باشم/ادبیات داستانی، دی و بهمن ۱۳۸۲، شمارهٔ ۷۵ و ۷۶.
# ترجمه‌ای تازه/پیام جاویدان، ۱۳۸۳، شمارهٔ ۴.
# اصطلاحات خوشنویسی شعر حافظ/حافظ، آبان ۱۳۸۳، شمارهٔ ۸.
# ترجمه‌ای جدید از قرآن کریم/رشد آموزش قرآن، ۱۳۸۴، شمارهٔ ۹.
# شیون مهتاب در آب: نقد و بررسی شعر نوذر پرنگ/مصاحبه‌شوند: کامیار عابدی. سیدعلی موسوی گرمارودی. منوچهر آتشی/کتاب ماه ادبیات و فلسفه، خرداد ۱۳۸۴، شمارهٔ ۹۲.
# طنز در قطعات انوری/فصلنامه‌نامهٔ انجمن، ۱۳۸۵، شمارهٔ ۲۳.
# سنجهٔ ترازو/بینات، ۱۳۸۵، شمارهٔ ۴۹ و ۵۰.
# سنجش: شعری ملتزم به بیداری (شعر روشن بهزاد کرمانشاهی)/گوهران، خرداد ۱۳۸۷، شمارهٔ ۱۷.
# سالار شهیدان حضرت اباعبدالله (ع)/کلام اسلامی، ۱۳۸۷، شمارهٔ ۶۸.
# دیرشکفتن شعر بیدل در ایران/آینهٔ میراث، بهار و تابستان ۱۳۸۸، شمارهٔ ۴۴.
# چهار چهره، چهار نظر/ نویسندگان: سیدرضا حسینی. سیدعلی موسوی گرمارودی. یوسفعلی میرشکاک. عباس مشفق کاشانی/مجلهٔ شعر، زمستان ۱۳۸۸، شمارهٔ ۶۸.
<ref name= "انسانی دات‌آی‌آر ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa/article/author/31357|عنوان= فهرست مقالات، نقدها و گفتگوهای علی موسوی گرمارودی}}</ref>


====کتاب‌های پژوهش تاریخی====
* زندگانی حاج‌شیخ محمدتقی بافقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


===جوایز و افتخارات===
===سبک و لحن و ویژگی آثار===
* کسب رتبهٔ اول در مسابقهٔ شعر [[مجلهٔ ادبی یغما]]، در سال ۱۳۴۸.
گرمارودی در قالب‌ها و موضوعات متعدد صاحب اثر است‌ و بسیاری از صاحب‌نظران، وی را هم نوپرداز و هم کهن‌‌سرا می‌‌نامند. هرچند درخشش اصلی او در شعر [[سپید]] است به عقیدۀ بعضی از منتقدان در [[قصیده]] نیز دستی تمام دارد.{{سخ}}
* انتخاب به عنوان [[چهرهٔ ماندگار بخش شعر]] از طرف بنیاد چهره‏‌های ماندگار، در سال ۱۳۸۵.
او از معدود شاعران نوپرداز هم‌دورهٔ خود است که در سال‌های پیش از انقلاب با گرایش‌های دینی به‌میدان آمد و آن‌گونه که در یکی از شعرهای خود گفته است: «من شعر شیعی‌ام»، رویکردهای انقلابی شیعی را در شعر وارد و از این ارزش‌ها پاسداری کرد. پیشگامی در نوعی از شعر نوآیینی در شعرهای [[نیمایی]] و سپید گرمارودی جلوه‌گر است.<ref name= "شهرستان ادب"/>{{سخ}}
* انتخاب او به عنوان یکی از [[مفاخر ایران‌زمین]] از طرف [[انجمن آثار و مفاخر فرهنگی]]، در سال ۱۳۹۰. <ref name= "ایرانیان موفق" /><ref name= "آیه‌های انتظار" />
موسوی گرمارودی را از پیشتازان شعر مذهبی می‌شناسند. از ویژگی‌های شعری او تخیل گسترده و به‌دام‌آوردن اندیشه‌ای نو در قالب کهن قصیده است:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|مگر چه گفت به گوش درخت، باد خزان|که روی زرد نمود و تکیده شد لرزان}}
{{ب|ببر به باغ سبویی شراب شعر و از آن|تف درون به کنار خزان کمی بنشان...}}
{{پایان شعر}}
گرمارودی از آن‌دست شاعرانی است که ضمن توجه به مسیر گذشته، در شعر معاصر راهی تازه می‌جویَد. او در چندین دوره در عرصهٔ شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشت.<ref name= "مگیران"/>{{سخ}}
[[بهاء‌الدین خرمشاهی]] دربارهٔ اشعار گرمارودی می‌نویسد:
:«شعر [[در سایه‌سار نخل ولایت]] که در منقبت و مرثیهٔ حضرت علی است و شعر [[خط خون]] دو اوجِ بی‌مانند و قلهٔ رفیع شعر دینیِ عصر ماست؛ یعنی شعری با درون‌مایهٔ مذهبی که در شعر نو سابقه‌ای به این درخشانی و درخششی به این نمایانی ندارد و این دو شعر کم‌نظیر که هم قوت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد، نیز مانند شعرهای بلند دیگر او، به صریح‌ترین وجه، مؤید این است که هنر یعنی نگاه دیگرگون و متفاوت.»<ref name= "صدای سبز ۷">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۷۹}}</ref>{{سخ}}
شعرهای موسوی گرمارودی، افزون‌بر برجستگی‌های ادیبانه‌اش، دارای سرشتی گفتمانی و وحدت‌آفرین است. بهره‌گرفتن از نمادها و استعاره‌ها، ژرفایی و خلاقیت شعر او را بیش از هر ویژگی دیگری نمایان کرده است؛ نظیر آنچه در «و آن درخت همیشه در دل ماست» به‌تاریخ شهریور۱۳۴۸ و به یاد [[جلال آل‌احمد]] سروده است. واژه «درخت» در آن شعر، واژه‌ای کلیدی است؛ نماد از انسانی با عقلانیت انتقادی و شخصیتی مقاوم، مستقل و مبارز. «درخت»، نماد هستی و نیستی است و مگر می‌شود جهان از «درخت» تهی باشد؟ آیا جهان بدون درخت (انسان)‌، ناچیز و درمانده نیست؟<ref name=''درخت''/>{{سخ}}
و باز در جایی دیگر:
:<font color=purple>گیسوانش در نسیم آرام می‌بافد</font>
::<font color=purple>هر که پیش روی او آیینه می‌گیرد</font> 
::<font color=purple>زیر پایش قالی سبز بهاران گسترانده دشت</font>
:::<font color=purple>بر سرش مهتاب، شب‌ها نقره می‌پاشد</font>
:::<font color=purple>پای برجا این درخت آرزوی ماست</font>
::::<font color=purple>در کنار برکه امید</font>
::::<font color=purple>نام زیبایش:</font><font color=orange>درخت بید.</font><ref name=''درخت''/>


===اثر علی موسوی گرمارودی '''در بوتهٔ نقد'''===
====برتر از [[شاملو]]!====
علی موسوی گرماروردی شاید از بین شاعران معاصر، تنها کسی باشد که در شعر [[سپید]]، اشعارش را با احمد شاملو مقایسه می‌کنند. از دید بعضی از منتقدان او در این سبک شعری، حتی از خود شاملو که مبدع این نوع شعر بود بالاتر ایستاده است. نظر [[بهاءالدین خرمشاهی]] حافظ‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر:
:پیش‌ترها، شعرهای بی‌وزنِ او [گرمارودی] را شاملویی و از شما چه پنهان به تقلید از شاملو، ارزیابی می‌کردم؛ اما با بازخوانی و بسیارخوانی و تأمل جدید به این حقیقت رهنمون شدم که زبانش، از زبان تلخ و توانا و محکم و مطنطن شاملو، راحت‌تر و روان‌تر و خلق‌الساعه‌تر و کلیشه‌زُداتر است... .{{سخ}}
به‌نظر چنین می‌آید که گرمارودی با آن‌همه احاطه که در شعر کهن دارد، از میان هشت‌ گونه یا نوع یا قالب شعری، در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن، که در شعر [[امروز]] به شعر شاملویی معروف است، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن‌گسترتر است. آغاز نیرومند و دیگرگون شعر «حماسهٔ درخت» است که نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین سروده‌های شعرِ پس از [[نیما]]ست. شاعر [در این شعر] استقلال رأی دارد. کلیشه‌شکن است. شمع کم‌سوی ستارهٔ دوردست ساکت را از چل‌چراغ خورشید فریادگر، بیشتر ارج می‌نهد و نیز آب باریک‌تر از نخ که از آوندِ گیاهی نازک و نوپا بالا می‌رود و بر رودِ خروشان موج در موج و کف بر لب.<ref name=''بوتهٔ نقد''>{{یادکرد کتاب|نویسنده= سیدعلی موسوی گرمارودی |عنوان= در بوتهٔ نقد}}</ref>


===منبع‌شناسی===
====شعرهای عنعنی!====
'''محمد جان‌شکوری بخارایی'''، عضو پیوستهٔ [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] در یادداشتی که در روزنامهٔ «جوانان تاجیسکتان» منتشر شده است درباره شعرسرایی گرمارودی در قالب‌های سنتی به‌خصوص غزل این‌گونه می‌گوید:
:شعر گرمارودی در نوع‌های '''عنعنی''' (سنتی) به‌مانند غزل، قطعه، دوبیتی نیز نوست و به‌طرزی تازه‌قلمی شده است. شاعر در قالب کهنه، روح امروزی دمیده است، دیروز را با امروز و تاریخ را با زمان ما به طرزی نو پیوند داده است. نوانگیزی و کوشش برای تازه‌بینی، چنین معنی ندارد که شاعر طرز کهن را رد کرده، نسبت به گذشتگان بی‌حرمتی ظاهر کرده باشد. نه؛ گرمارودی به رویه‌های سنتی هم خوب شعر سروده است... .
:نوپردازی، از جمه در غزلیات گرمارودی زیاد است. غزل گرمارودی مانند سروده‌های یک عده شاعران کنونی ایران و افغانستان و تاجیکستان است که به کلی از نو شدن تفکر غزل‌سرایی گواهی می‌دهد. گاه به‌نظر می‌رسد که از غزل تنها قالب مانده است، ساختار شعور بدیعی به‌تمام دیگر شده است، نو است، درست‌‌تر آنست که بگوییم ''کهنهٔ نو'' یا ''نو کهنه'' است... .
:حقیقتاً غزل‌های گرمارودی بسیار نشانه‌های عنعنهٔ (سنت) این ژانر را نگاه داشته‌اند و زادهٔ تفکر علمی‌اند و هم حاصل اندیشهٔ تازه. رابطه‌های ادبی دامندار زمان نو. مانند غزل که '''تکیده''' نام دارد و گویا در نامش هم اسراری نهان است:
<center>'''''تکیده'''''</center>
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|نه بی‌تو سؤالی، نه بی‌تو ذوق جوابی|نه شور شعر و تغزل، نه درسی و نه کتابی}}                   
{{ب|ببین که بی‌تو و آن چشم روشن تو چه دارم|درون دل نه قراری، درون دیده، نه خوابی}}             
{{ب|منم که بی‌تو دل افسرده‌تر زجانم خزانم|تویی که تازه‌تر از روح یک تغزل نابی}}               
{{ب|تو دل‌پذیرتر از ذوق شنگ و شادِ گناهی|تو مسکری، تو حرامی، تویی که مثل شرابی}}               
{{ب|نمی‌دهم به رفیقان شادخوارهد بی‌غم|نو و درختی و دشتی و سبزه‌ای و کتابی<ref name=''بوتهٔ نقد''/>}}                 
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
 
====قدیم‌تر از [[اخوان]] و به‌سبک ناصرخسرو====
'''حجت‌‌الله بهمنی مطلق''' منقد ادبی در کتاب '''''درخت زندهٔ بی‌برگ''''' به نقد و تحلیل قصاید شاعران نوپرداز پرداخته است. نقد او که از صفحه ۴۹۲ تا ۵۹۱ حجم قابل توجهی از کتاب را فرا گرفته است به زبان و مضمون و تکنیک‌های  چکامه و قصیده‌های علی موسوی گرمارودی اشاره کرده است:
:گرمارودی در قصیده‌پردازی از همهٔ نوپردازان قصیده‌گو حتی '''اخوان''' هم قدمایی‌تر است. زبانش همان زبان فاخر و حماسی قصاید سبک خراسانی است و صلابت و استواری قصاید ''ناصرخسرو'' را به یاد می‌آورد. به شیوهٔ  قصیده‌پردازان کهن، بسیاری از قصایدش، چهاربخشی است؛ با مقدمه‌ای معمولا توصیفی شروع می‌کند و بعد با یک دو بیت (تخلص) به موضوع اصلی گریز می‌زند و با دعای تأیید (شریطه) به پایان می‌رساند. تأثیرپذیری از شاعران گذشته به‌صورت استقبال، تضمین و اقتباس در قصایدش فراوان دیده می‌شود. اندیشهٔ بدبینی نسبت به دنیا و فریبنده و ناپایدار خواندن آن که از درون مایه‌های شعر گذشته است در جای جای قصایدش دیده می‌شود... .{{سخ}}
از دیگر ویژگی‌های قصاید گرمارودی یکی ترکیبات نو و شاعرانه است که برساخته و ابداع خود شاعر است؛ مانند: سُمکوب، سنگواژه، گلخنده، کوهموج، گلخانه و.... دیگر استفاده از صنایع ادبی به‌شیوه‌ای هنرمندانه و نیکو است؛ مانند ایهام تبادر در بیت زیر:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''تا کی مَنَش کنار خود ارام دوباره'''''|'''''باز تا کشد دوباره ز رخ معجزه آفتاب'''''}}
{{پایان شعر}}
در این بیت «کی مَنَش» یعنی کی من او را، اما با توجه به این که قصیده پاسخی است به اخوانیهٔ عباس کی مَنِش ([[مشفق کاشانی]])، نام آن شاعر را به ذهن متبادر می‌کند. یا تصویرهای زنده‌ و زیبایی که به کمک جان‌بخشی به اشیاء آفریده است:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''چونان تازیانه به کف باد بگذرد از باغ'''''|'''''نار خم شود و دست بر کمر گیرد'''''<ref name=''بوتهٔ نقد''/>}}
{{پایان شعر}}


====کتاب====
==منبع‌شناسی==
# دربارهٔ هنر و ادبیات امروز؛ گفت و شنودی با [[مهدی اخوان ثالث]] و علی موسوی گرمارودی، به کوشش ناصر حریری، کتابسرای بابل، ۱۳۶۸.
===کتاب===
# دربارهٔ هنر و ادبیات امروز؛ گفت و شنودی با [[مهدی اخوان ثالث]] و علی موسوی گرمارودی، به‌کوشش ناصر حریری، کتاب‌سرای بابل، ۱۳۶۸.
# در بوتهٔ نقد (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی، خانهٔ کتاب.
# در بوتهٔ نقد (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی، خانهٔ کتاب.
# شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱-۱۳۷۰)، انتخاب، درآمد و تفسیر از محمد حقوقی، انتشارات ثالث با همکاری نشر یوشیج، چاپ دوم ۱۳۷۷.
# شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، انتخاب، درآمد و تفسیر از محمد حقوقی، انتشارات ثالث با همکاری نشر [[یوشیج]]، چاپ دوم ۱۳۷۷.
# صدای سبز (گزیده‌اشعار، زندگی خودنوشت، نقد و بررسی، گفتگو و ...)، انتشارات قدیانی، ۱۳۸۲.
# صدای سبز (گزیده‌اشعار، زندگی خودنوشت، نقد و بررسی، گفت‌وگو و...)، انتشارات قدیانی، ۱۳۸۲.
# تاریخ تحلیلی شعر نو، شمس لنگرودی، نشر مرکز.
# [[تاریخ تحلیلی شعر نو]]، [[شمس لنگرودی]]، نشر مرکز، ۱۳۹۷.
# بزرگداشت‌نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۹۰.
# بزرگداشت‌نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۹۰.
# ده شاعر انقلاب، محمد کاظم کاظمی، سورهٔ مهر، ۱۳۹۰. <ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی}}</ref>
# ده شاعر انقلاب، محمد کاظم کاظمی، سورهٔ مهر، ۱۳۹۰.<ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی}}</ref>
 
 
====پایان‌نامه‌ها====
# بررسی آب و عناصر آن در اشعار نیمایوشیج، سهراب سپهری و علی موسوی گرمارودی./نگارش: فرخنده دلیررویی. استاد راهنما: مهدی پرهام. استاد مشاور: جواد قربانی./کارشناسی ارشد: گرایش محض./دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر؛ دانشکدهٔ علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، سال ۱۳۹۵. 
# بررسی تطبیقی ارزش‌های انسانی در شعر مظفر‌النواب و علی موسوی ‌گرمارودی./نگارش: وفاء محفوظی ‌موسوی. استاد راهنما: حسین چراغی‌وش. استاد مشاور: علی‌اکبر مرادیان‌ قبادی./کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی./دانشگاه لرستان؛ دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عرب. دانشگاه پیام نور؛ واحد بجنورد. ۱۳۹۳.
# بررسی غزل‌های روایی در اشعار قیصرامین‌پور و علی موسوی گرمارودی./نگارش: معصومه صابری. استاد راهنما: سیدعلی اکبر شریعتی فرد./کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی./دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد سبزوار، ۱۳۹۳.
# بررسی محتوایی و معرفی آثار شعری دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی./نگارش: رضا رجب‌زاده. استاد راهنما: میرنعمت‌الله موسوی. استاد مشاور: معصومه عبدالهی./ کارشناسی ارشد: گروه زبان و ادبیات فارسی./دانشگاه پیام نور؛ دانشکدهٔ علوم انسانی و زبان‌های خارجی، مرکز تبریز، ۱۳۹۴.
# بررسی و تحلیل سفر دکتر علی موسوی گرمارودی./نگارش: فاطمه شکردست. استاد راهنما: محمدرضا سنگری. استاد مشاور: منوچهر تشکری./کارشناسی ارشد: زبان و ادب فارسی./ دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دزفول، ۱۳۸۳.
# بررسی  خدا و معنویت در اشعار علی موسوی گرمارودی./نگارش: روح‌الله قنبری. استاد راهنما: مجیر مددی. استاد مشاور: علی‌اصغر محمودی./کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی./ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد بابل، دانشکدهٔ علوم انسانی زبان و ادبیات، ۱۳۹۵.
# صور خیال در اشعار موسوی گرمارودی (تشبیه، کنایه و استعاره)./نگارش: جواد غفاری. استاد راهنما: علس عسگری. استاد مشاور: مهدی خادمی کولایی./کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی./دانشگاه پیام نور ساری؛ دانشکدهٔ ادبیات علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۸۸. <ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲" />
 
 
===بررسی موردی چند اثر===
سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد دولت روحانی می‌گوید:
 
«زمانی كه آثار گرمارودی را بررسی می‌كنيم، متوجه می‌شويم كه او از كودك و نوجوان گرفته تا خواص و فرهيختگان را مخاطب خود قرار داده است.» <ref name= "شهرستان ادب ۲" />
 
 
====ادیب نوگرای معاصر====
[[ضیاءالدین خالقی]]، شاعر، نویسنده و منتقد ادبی در روزنامهٔ وطن امروز، یادداشتی بر دفتر شعر [[تا محراب آن دو ابرو]]ی دکتر سیدعلی موسوی‌ گرمارودی نوشته است که اشعار گرمارودی را در اغلب قالب‌هایی که کار کرده، به طور اجمال و مختصر بررسی کرده، یا به آن‌ها اشاره می‌کند. در واقع، منتقد در این نوشته به آن دسته از قالب‌هایی که شاعر ضعیف عمل کرده اشاره می‌کند؛ در عین حالی که مقام شاعری و برتری او را در دو قالب [[شعر سپید]] و [[قصیده]] می‌ستاید:
 
علاوه بر این، موسوی‌ گرمارودی از جمله شاعرانی است که نه‌تنها شعرش بین دوستداران [[شعر‌ آیینی]] و شیعی پرطرفدار است، بلکه وی در پیش از انقلاب نیز اشعارش، به ویژه [[شعر سپید|اشعار سپید]]ش در جامعهٔ روشنفکری از جایگاه والایی برخوردار بوده است؛ شاعری که با سربلندی در پیش از انقلاب، در جامعهٔ روشنفکری نیز اشعار مذهبی و شیعی خود را با افتخار و اعتمادبه‌نفس ارائه می‌داده و همواره نیز به واسطهٔ اشعار پیشرو و والایش، از احترام یک شاعر مطرح و شاخص برخوردار بوده است.
 
با این همه، می‌توان گفت گرایش و جدیت استاد گرمارودی به سمت ادبیات و شعر پس از جنبش ادبی [[نیما یوشیج|نیما]] بیشتر است و در کل، استاد بیشتر به عنوان یک شاعر متعلق به نسل‌های بعد از [[نیما یوشیج|نیما]] و شاعر جریان‌های [[شعر نو]] و [[شعر نیمایی]] به حساب می‌آید. بیشترین اشعار خوب گرمارودی را نیز می‌توان از [[شعر نو|اشعار نو]]ِ او انتخاب کرد و مشهورترین اشعار وی نیز [[شعر نو|اشعار نو]]ِ او هستند؛ هرچند در این یادداشت قرار است مجموعهٔ [[تا محراب آن دو ابرو]]ی استاد که مجموعه‌ای از [[مثنوی]]، [[ترکیب]]، [[چهارپاره]] و [[رباعی]] است، مورد بررسی اجمالی قرار بگیرد.
مثنوی‌های موسوی ‌گرمارودی پیرو زبان و بیان شعر کهن است و پا جای پای [[مثنوی]]‌سرایان پیشین گذاشته است؛ پیرو [[مثنوی]]‌هایی که تعلیم می‌دهند:
 
«جهان چون دستخط کردگار است
 
خدا خود برترین آموزگار است»
 
یا
 
«نوجوان کشتزار پاک خداست
 
بذر حرف اندر آن مکار، خطاست
 
زبان استاد، زبانی فصیح و بلیغ است و در هر قاب و قالب و به هر شیوه‌ای که بسراید، به صورت طبیعی، زبان فصاحت و بلاغت را از دست نمی‌دهد:
 
«جهان شد ز کارآفرین چون بهشت
 
که چون او کسی تخم نیکی نکشت»
 
یا:
 
«خدایا سینه مالامال عشق است
 
دلم آشفتهٔ احوال عشق است
 
هزاران‌پاره‌ام کن سنگ در سنگ
 
برآور جان جانم را فراچنگ
 
الهی سنگ سامانم بسوزان
 
مرا با شعلهٔ خود برفروزان»
 
ناگفته نماند نوگرایی‌های گرمارودی در [[مثنوی]]‌هایش اگرچه آشکار است و قابل بحث، اما با این‌همه، تا حد و اندازه‌ای نیست که بتوان گرمارودی را با آن، از این منظر، شناخت و شناساند.
 
بخش [[ترکیب]] که در ستایش حضرت فاطمهٔ زهرا (س) است، دارای سطرهای روان و پُرتصویر و سرشار از تشبیهات زیباست و در آن تشبیهات، جای پای گفتار و کردار دختر نبی اکرم (ص) نیز پیداست، چراکه شاعر بر تاریخ و احادیث و روایات احاطهٔ کافی دارد. یعنی به این دلیل، این اشارات از گرمارودی بعید نیست:
 
«پدر به دست تو گر می‌نهاد بوسه، بجاست
 
که دست پاک تو و همسر تو، دست خداست
 
چقدر سادگی زندگیت شیرین است
 
بساط خانهٔ تو لیف سادهٔ خرماست
 
تمام مهر تو آب است و چند درهم سیم
 
همان که در نظرت هیچ نیست، این دنیاست
 
محل زندگی‌ات یک اتاق روشن و سبز
 
به طول مهر، به ابعاد پاکی و تقواست...»
 
گرمارودی ۳ [[چهارپاره]]ٔ پیوستهٔ خود را نیز در این دفتر گنجانده؛ ۳ شعری که نسبت به [[مثنوی]]‌ها و [[ترکیب]]‌های کتاب، از سطح نازل‌تری برخوردار است؛ هم به لحاظ مضمون و محتوا و هم به لحاظ صورت شعر و زبان آن. دو [[چهارپاره]]ٔ دیگر هم تقریباً از اشعار بی‌رمق این کتابند که اگرچه تصویرپردازی‌های شاعرانه دارند، اما جان بی‌تاب شاعرانه ندارند و حرف آخرشان بر این پایه و مایه‌هاست:
 
«ای کاش در جزیرهٔ بی‌نامی
 
آن دورهای دور، درختی بود
 
بر آن، دلم چو مرغک آرامی
 
سر زیر پر گرفته و می‌آسود»
 
بخش پایانی، بخش [[رباعی|رباعیات]] است که این بخش هم مثل بخش قبلی کم‌جان و بی‌رمق است.
 
اگرچه زمان داور و منتقد قهار و بی‌رحمی است اما با همهٔ این‌ها، از همه باانصاف‌تر و هوشیارتر هم هست، چون همیشه بزرگی و ارجمندیِ شاعران را بر اساس بهترین اشعارشان می‌سنجد، نه بر اساس دیگر اشعارشان. از این‌رو است که ما [[ملک‌الشعرای بهار|بهار]]، [[پروین اعتصامی|پروین]]، [[فرخی‌یزدی]]، [[محمدحسین شهریار|شهریار]]، [[نیما یوشیج|نیما]]ّ، [[مهدی اخوان ثالث|اخوان ثالث]]، [[سهراب سپهری|سپهری]] و دیگر بزرگان شعر معاصر را با همان ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ شاهکار و شعر خوبشان می‌‌شناسیم و ارج می‌نهیم، نه با دیگر اشعارشان. بالطبع ما نیز همچون زمانه، موسوی ‌گرمارودی را با [[شعر سپید|اشعار سپید]] [[درخت]] و [[شعر]] و دو [[شعر سپید]] بلند دیگر که برای حضرت علی (ع) و حضرت حسین (ع) سروده‌اند با نام‌های [[در سایه‌سار نخل ولایت]] و [[خط خون]] و دیگر اشعار بلند و ارجمند سنتی و نوینش می‌ستاییم. <ref name= "وطن امروز">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.vatanemrooz.ir/Newspaper/BlockPrint/195180|عنوان= ادیب نوگرای معاصر، یادداشتی بر دفتر شعر «تا محراب آن دو ابرو»ی دکتر سیدعلی موسوی‌ گرمارودی، تابستان ۱۳۹۷}}</ref>
 
 
====سهل و ممتنح====
[[یزدان سلحشور]]، شاعر و منتقد ادبی، اشعار گرمارودی را این‌گونه بررسی و تحلیل کرده است:
 
گرمارودی شاعری است كه «سهل» می‌گويد و «ممتنع» توصيف می‌كند. اگر بزرگان شعر نو -پيش از او– [[شعر نيمايی]] و [[شعر سپید|سپيد]] را با گوشهٔ چشمی به رويكردهای [[غزل]] پارسی آزمودند، او به [[قصيده]] رو آورد و [[قصیده|قصايد]] نواش هم از لحاظ چشم‌انداز و هم از نظر برخوردش با زبان، يادآورد سختگی و پختگی [[قصیده|قصايد]] ماضی‌اند. توصيفات او جاندار است هم به لحاظ تعريف اين كلمه در لغت: تشخص‌بخشی به اشيا، هم از نظر وجه معنايی اين كلمه در فرهنگ عامه: تأثيرگذاری و روح‌بخشی به عواطف مخاطب و تدبير شاعرانه در صيد تقدير شاعر به نيكويی. او را می‌توان به عنوان شگفت‌ترين محصول «انديشهٔ آیينی» در [[شعر معاصر]] به ياد آورد كه اين گزينشش نه به دوران پس از انقلاب كه به عصر همه‌گيریِ «انسان‌گرايی» برمی‌گردد كه او به عنوان محور همهٔ انديشه‌هايش -چه در [[شعر اجتماعی]]، چه در [[شعر سياسی]]، چه در [[شعر عاشقانه]] و چه در [[شعر آیينی]]- «خدا» را برگزيد از منظر شيعیِ آن. [[شعر سیاسی|شعرهای سياسی]] وی در سال‌های پايانی حكومت پهلوی دوم، چنان احساسات عمومی را برمی‌انگيخت كه انگار اعلاميه‌ای مهم عليه رژيم شاهنشاهی از راديو و تلويزيون آن زمان پخش شده باشد. او يكی از ستارگان [[شعر دههٔ ۵۰]] بود كه استقبال از وی در شعرخوانی‌های جمعی، پرشور بود و چنان او را می‌ستودند گويی كه شاعری باستانی از كتاب‌ها به درآمده و نقل رستم زمانه را از نو بازمی‌گويد. شعر [[حماسه درخت]] كه در پایيز ۵۷ -در اوج مبارزات مردمی- سروده شده، مؤيد اين استقبال است.
 
«...وقتی به خانه آمد سرباز/مادر گفت:/«جامه ديگر كن/برادرت تير خورده است/بيا او را در باغچه در خاك كنيم.»/سرباز گفت:/«می‌دانم مادر!/خودم او را زده‌ام!...»
 
شعرهای گرمارودی پس از انقلاب اسلامی، هم در وجه آیينی  و هم در وجه پرداختن به حوادث جنگ و ... همواره شعرهايی مورد اقبال عامه و ديگر شاعران بوده كه بسيار تأثير گرفته‌اند؛ از شعرهايی كه در پيوستن «شهود» به «روايت زمانه از ديد شاعر» شگفت می‌نمايند. شعر «چمران» وی از جمله اين شعرهاست كه در عين [[قصيده‌]] بودن، روايت نوعی «ابرانسان» در نگرش آیينی ست:
 
«مردی به ازای شرف/به تُردی ساقهٔ انجير/صخره‌ای زير آب:/صلابت آرام مستتر/خشونت در بازوانش/به استراحت می‌نشست/تا راست‌تر بايستد/دست‌های نوازش او/گربه‌ها را پلنگی می‌آموخت/با چشمانی صبور و سمور/تنديس عمل و اَمَل/و چون تنديس، آرام/بی‌ادعا چون باران،/به سادگی آب/از ناودان هر دل/جاري بود/بر برج بيداری، شاهين/با پرواز نگاه كبوتران/ميان، بسته/و بازوان، گشاده/در هودج عشقی سرخ/از حرير خون گذشت.»
 
شعر گرمارودی از لحاظ رويكردهای «قالبی» نيز شايان توجه است. او و شعرش، «پيشنهادی تازه» برای [[شعر سپيد]] پارسی بودند كه از منظر کسانی چون دكتر [[محمدرضا شفیعی کدکنی|شفيعی كدكنی]] گمان می‌رفت عمر آن ديری نپايد.
 
اگر پيشينيان وی در [[شعر نيمايی]] و [[شعر سپيد]]، زبان خراسانی را چه در شعر و چه در نثر، آموزگار خويش كردند و از شعر فرخی سيستانی و منوچهری و نثر بيهقی و نشانه‌های ملی-آیينی فردوسی بهره‌ها گرفتند و اين همه را در زبان محوری شعر سعدی خلاصه ديدند، گرمارودی بيشتر آمد و نثر قائم مقام فراهانی و جلوهٔ آیينی شعر محتشم كاشانی و طنز [[علی‌اکبر دهخدا|دهخدا]] و روان در عين زبان‌آوریِ شعر [[ايرج ميرزا]] را به ميراث گذشتگان افزود. او كه ميراث‌دار [[شعر سياسی]] دههٔ ۵۰ است، تنها شاعری است كه از خيل شاعران سياسی آن دوره به «تشخص زبانی» با «بالاترين بسامد ممكن» رسيد و اكنون اگر مصراعی از وی در جايی خوانده شود، آن مصراع شناسنامهٔ اوست. اين همه دستاورد، هم او، هم خوانندگان شعر وی را مجاب كرده است كه «صنعت كهن مبالغه» را در شعر او پذيرا باشند. پس می‌توان او را در كسوت شاعری به ياد آورد كه نه قبل دارد و نه بعد. تنها اوست كه چنين است با اين نگرش، اين زبان، اين شهود و اين كشف كه درهای رويكردهای انقلابی شيعه را رو به زمانهٔ ما گشوده است و آن كرده، كه اگر هزار به «گفتهٔ مرسوم دور از شعر» در صحيفه‌ها می‌آمد، در دل زمانه كارگر نبود كه شعر او كارگر شد!
 
«من شعر شيعی‌ام/من پاسدار مرز شرف/خون و همتم/من جام خون‌فشان سخن را/چون كاسهٔ شفق/بر آستان شامگهان/در دست؛ داشتم/شمشير شعر خود/در خاک رزمگاه/با خون سرخ/-با آيه-/ كاشتم...» <ref name= "مگیران" />
 
 
===ناشرانی که با او کار کرده‌اند===
کم اتفاق می‌افتد نویسنده، شاعر، مؤلف یا مترجمی از زمان چاپ نخستین‌آثارش تا بعد، تنها با یک ناشر کار کرده باشد؛ ولی طبیعی است اگر بیشترین آثارش را نزد یک ناشر به چاپ رسانده باشد. دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ اگرچه اغلب کتاب‌هایش را سه ناشری -که در ذیل، نامشان در ابتدا آمده است- چاپ کرده‌اند.
 
کلیهٔ ناشرانی که آثار ایشان را از پیش از سال ۱۳۴۹ شمسی به چاپ رسانده‌اند، عبارتند از: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، انتشارات قدیانی، انتشارات [[سورهٔ مهر]]،انتشارات هرمس، انتشارات زوّار، انجمن قلم ایران، انتشارات توس، انتشارات سروش، انتشارات رواق، نشر راه امام، انتشارات [[نیستان]]، انشارات مروارید، انتشارات حوزهٔ هنری، انتشارات محمدی، انتشارات همشهری، نشر تکا، انتشارات میراث مکتوب، خانهٔ کتاب، موسسهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، نشر معارف، انتشارات جمهوری، انتشارات امیرکبیر، انتشارات تکا، نشر برگ، انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا. <ref name= "صدای سبز" /><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" />
 
 
==چند شعر از علی موسوی گرمارودی، از مناظر گوناگون==
در انتخاب بهترین‌شعرهای گرمارودی سعی می‌کنیم از مناظر و سلیقه‌های گوناگون و متنوع سود ببریم؛ مناظر و سلایقی که قابل اعتنا، احترام و اعتبار بیشتری  هستند. اگرچه از دو شعر سپید بلند [[خط خون]] و [[در سایه‌سار نخل ولایت]] نیز بهره خواهیم برد؛ دو شعری که از منظر عموم مردمِ اهل کتاب و شعر تا اغلب فرهیختگان، از شاهکارهای [[شعر سپید]] و شعر سپید آیینی به شمار می‌روند.
 
ابتدا ۵ شعر از یکی از معتبرترین کتاب‌های امروز به نام [[شعر نو از آغاز تا امروز]] از منتقد و شاعر مشهور معاصر [[محمد حقوقی]].
 
محمد حقوقی در کتاب دو جلدی مذکور، «موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده]] را از شعرای فعال و با زبان خاص که از دههٔ ۴۰ و ۵۰ در خدمت تعهد شعری و [[شعر متعهد|شعر متعهدانه]] هستند، می‌داند و شعرهای [[کودکم: یاور]]، [[نماز]] و ((دریغا آفتاب]] را در بخش اشعار منتخب دههٔ ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ و دو شعر [[باغ معنا]] و [[اقیانوس]] را در بخش منتخب دههٔ ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ انتخاب کرده است. <ref>{{پک|انتخاب، درآمد و تفسیر از حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲ جلدی (۱۳۰۱-۱۳۷۰)|ص= ۱۱۰}}</ref> اینک آن ۵ شعر:
 
'''''کودکم: یاور'''''
 
«دستانِ کوچکت
 
کوتاه‌ترین روایتِ پاکی
 
و زیبایی،
 
گلی‌ست که در امتدادِ ساقهٔ نگاهت می‌رویَد
 
گُل‌خنده‌های کوتاهت
 
نقاشی‌های آبرنگی
 
که هر لحظه رنگ می‌بازد.
 
خشونت را در باغِ وجودِ تو راهی نیست
 
حتی «دندان» به جُرمِ سختی،
 
در تو نروییده‌ست
 
مویت، امواج ایستایی‌ست
 
که تموّج نور را در خود، جابه‌جا می‌کند
 
و چشمانت
 
آیینه‌های سیاه‌فام
 
انعکاسِ هیچستانِ هر آرزو، و ساغرهای لبالبِ شادی
 
که پیش از خود،
                           
بیننده را مست می‌کند
 
 
یگانه‌ای
 
اما، تَلَوّنِ کثرت در توست
 
و صدایت
 
مخملی از موج
 
که فضا را احساسِ راحتی می‌انبارد
 
و تو، امتدادِ منی
 
امیدک کوچک     
 
در کوچکی رسا.
 
بُرومَندَک
 
قندک
 
عمودک!
 
چگونه امتدادِ من شکسته‌ای؟!
 
اقلیدس را برآشفته‌ای
 
 
آه
 
در کمیِ خویش
 
دنیایی نهفته‌ای.»
 
<center>* * * * *</center>
 
 
'''''نماز'''''
 
«چون به نماز می‌ایستی
 
بلندتر می‌نمایی.
 
چون به نماز می‌ایستی
 
تمامِ خود را به خدا می‌سپاری؛
 
و من تمامِ تو را نماز می‌برم
 
شگفت بُت‌پَرستا که منم!
 
 
تمامِ تو را با خدا در میان نهادم
 
نمازِ تو، او را
 
و تو خود مرا.
 
 
تو در نماز زیباتری
 
و نغمه‌ات، از تبارِ ترانه‌هایی‌ست
 
که جریدگانِ بر گذرگاهِ کوهستان‌ها می‌خوانند
 
چادرنمازِ سپیدِ گُلدارت همان بهارِ شکوفاست
 
بر قامتِ موزون‌ترین ناربُن.
 
الله اکبر!
 
نجوای گرم و پاکِ تو هنگامه می‌کند؛
 
چندان
 
که وسوسهٔ «خدای تو» شدن را
 
در کفرگاهِ دلم برمی‌انگیزد.
 
 
قامتِ تو
 
خود نمازی دیگر است
 
- چون رساترین آیه –
 
به موزونی و بلندی.
 
از تو جدا نیستم
 
نمازهایت را به نیّتی دو گانه به‌جای آر!
 
که من در توام
 
از شدتِ خواستن.
 
چون به رکوع می‌روی   
 
با زانوانِ من برخیز
 
که در تو ایستاده‌ام
 
به هنگام برخاستن.»
 
<center>* * * * *</center>
 
 
'''''دریغا آفتاب...'''''
           
اگر نه پیشِ چشم
 
باری
 
کنارِ گوشمان
 
آفتاب را سر بُریدند.
 
هنوزمان غریوِ ذبح در گوش است
 
و غـژّاغـژِ دشنه و دندانِ گزمگان.
 
 
آفتاب را سر بریده‌‌اند
 
و ما را دهان، درّه‌‌وار
 
به بهت باز مانده است
 
و به تاریکیِ خویش، سوگواریم
 
و شرم را
 
-چون سایه‌ای ابدی-
 
در خویش می‌‌داریم!
 
 
درّه‌هامان را، عقوبتِ بی‌‌آفتابی، بس. <ref>{{پک|انتخاب، درآمد و تفسیر از حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲ جلدی (۱۳۰۱-۱۳۷۰)|ص= ۷۷۳-۷۷۷}}</ref>
<center>* * * * *</center>
 
 
'''''باغ معنا'''''
 
من از باغِ معنا می‌آیم
 
از آن‌جا
 
که خرسندی،
 
درست به هیئتِ قرنفل است
 
و نیکی
 
چیزی شبیهِ «گَوَن»
 
کز خود می‌رویَد.
 
پاکی،
 
از بابونهٔ نازک ساق‌تر
 
غم:
 
محبوبهٔ شب
 
و عشق،
 
گلِ سرخ.
 
 
من از باغِ معنا می‌آیم
 
یا جویبارانی از اندیشه
 
زلال، روان، جوشان
 
با پرچینی از حسرت
 
و شاپرک‌های تصویر
 
و پرندگانِ سرود،
 
و سپیدارهای بلندِ اندیشه.
 
 
من از باغِ معنا می‌آیم
 
باغی بی‌خار
 
بی‌سایه
 
بی‌حصار
 
پیوندِ گل‌واژگان
 
آراسته
 
پیراسته،
 
هرچیز با هرچیز در پیوند:
 
ساقه با گل:
 
گلستان
 
گل با چهره:
 
گل‌چهر
 
همه‌چیز در تفاهم،
 
دریا با دل:
 
دریادل
 
و حتی گل با سنگ:
 
گل‌سنگ
 
باغی انبوه
 
از گل‌های پیوندی.
 
 
من از باغِ معنا می‌آیم
 
که در آن‌جا حیات
 
کاینات
 
«گیاهی»ست.
 
خود دیدم:
 
کبوتر می‌رویید
 
چشمه می‌بالید
 
من ستاره را در باغ
 
بر شاخه
 
و خورشید را
 
بر ساقه
 
دیدم
 
من خنده را دیدم
 
کز دستانِ پونه
 
بالا می‌رفت
 
و اشک را
 
کز چشمانِ نرگس
 
پایین می‌آمد.
 
من «خوبی» را دیدم
 
هزارگونه روییده
 
من خود
 
بذرِ شاپرک
 
کاشتم
 
و از هر سنبله
 
هفت پروانه
 
برداشتم
 
 
من از باغِ معنا می‌آیم
 
از سفرِ گیاهی
 
که در آن
 
خون هیچ‌کس را
 
نمی‌توان ریخت
 
 
بگذار بر خاک بگسترم
 
بر نطعِ حسرت
 
خونم را بریز
 
اما
 
مرا به باغِ معنا
 
بازگردان.» <ref>{{پک|انتخاب، درآمد و تفسیر از حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲ جلدی (۱۳۰۱-۱۳۷۰)|ص= ۹۶۶}}</ref>
 
<center>* * * * *</center>
 
 
'''''اقیانوس'''''
 
چنین است گویی:
 
که با جامی خالی،
 
بر ساحلی صخره‌‌ای
 
پیشِ رویِ امواج
 
ایستاده‌‌ام
 
واپاشِ ساحل‌کوبِ موج‌ها
 
صخرهٔ زیرِ پایم را می‌شویَد
 
و من هر بار
 
-که موج درمی‌‌رسد-
 
جام بر کف،
 
خم می‌‌شوم
 
به بوی سهمی
 
کز کاکلِ موج برگیرم
 
اما از آن پیش
 
موج در خود واشکسته است
 
و من،
 
عزمی دوباره را
 
چون پرچمی،
 
بر صخره واپس می‌ایستم
 
دگرباره چون موجی پیش می‌رسد
 
جام را چون داسی قوس می‌‌دهم
 
تا از سر خوشهٔ آب
 
دسته‌‌ای واچینم
 
اما، باز
 
جام خالی‌‌ست
 
و دریا در موج
 
و فاصله،
 
به درازای یک دست
 
و به دورهٔ یک تاریخ!
 
شتک خیزابِ امواج،
 
تنها
 
یک دو قطره
 
بر دیوارهٔ شفافِ جام می‌‌‌چکاند؛
 
و عطارد، در جامِ من است.
 
 
نهج‌البلاغه را می‌بندم. <ref>{{پک|انتخاب، درآمد و تفسیر از حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲ جلدی (۱۳۰۱-۱۳۷۰)|ص= ۹۷۱}}</ref>
 
<center>* * * * *</center>
 
 
و دو شعر خط خون و در سایه‌سار نخل ولایت که از مشهورترین اشعار موسوی گرمارودی است:
 
 
'''''خط خون'''''
 
درختان را دوست می‌دارم
 
که به احترامِ تو قیام کرده‌اند
 
و آب را
 
که مهرِ مادرِ توست
 
خونِ تو شرف را سرخ‌گون کرده است:
 
شفق ، آینه‌دارِ نجابتت
 
و فلق محرابی
 
که تو در آن نمازِ صبحِ شهادت گزارده‌ای.
 
در فکرِ آن گودالم
 
که خونِ تو را مکیده است
 
هیچ گودالی را چنان رفیع ندیده بودم
 
در حضیض هم می‌توان عزیز بود
 
از گودال بپرس!
 
 
شمشیری که بر گلوی تو آمد
 
هر چیز و همه چیز را
 
به دو پاره کرد:
 
هر چه در سویِ تو حسینی شد
 
و دیگر سو یزیدی.
 
اینک ماییم و سنگ‌ها
 
ماییم و آب‌ها
 
درختان، کوهساران، جویباران، بیشه‌زاران
 
که برخی یزیدی
 
وگرنه حسینی‌اند
 
خونی که از گلوی تو تَراوید
 
همه‌چیز و هرچیز را در کائنات به دوپاره کرد!
 
در رنگ!
 
اینک هرچیز یا سرخ است
 
یا حسینی نیست!
 
 
آه ای مرگِ تو معیار!
 
مرگت چنان زندگی را به سخره گرفت
 
و آن را بی‌قدر کرد
 
که مُردنی چنان،
 
غبطهٔ بزرگِ زندگانی شد!
 
خونت
 
با خون‌بهای حقیقت
 
در یک طراز ایستاد
 
و عزمت ضامنِ دوامِ جهان شد
 
که جهان با دروغ می‌پاشد –
 
و خونِ تو امضایِ "راستی" است.
 
 
تو را باید در راستی دید
 
و در گیاه
 
هنگامی که می‌رویَد
 
در آب
 
وقتی می‌نوشانَد
 
در سنگ
 
چون ایستادگی است
 
در شمشیر
 
آن زمان که می‌شکافد
 
و در شیر
 
که می‌خروشد
 
در شفق که گلگون است
 
در فلق که خندهٔ خون است
 
در خواستن
 
برخاستن
 
تو را باید در شقایق دید
 
در گل بویید
 
تو را باید از خورشید خواست
 
در سَحَر جُست
 
از شب شکوفاند
 
با بذر پاشاند
 
با باد پاشید
 
در خوشه‌ها چید
 
تو را باید تنها در خدا دید
 
هرکس هرگاه، دستِ خویش
 
از گریبانِ حقیقت بیرون آورد
 
خونِ تو از سرانگشتانش تراواست
 
ابدیت آینه‌ای‌ست:
 
پیشِ رویِ قامتِ رسایِ تو در عزم
 
آفتاب لایق نیست
 
وگرنه می‌گفتم
 
جرقهٔ نگاهِ توست
 
 
تو تنهاتر از شجاعت
 
در گوشهٔ روشنِ وجدانِ تاریخ
 
ایستاده‌ای
 
به پاسداری از حقیقت
 
و صداقت
 
شیرین‌ترین لبخند
 
بر لبانِ ارادهٔ توست
 
چندان تناوری و بلند
 
که به هنگامِ تماشا
 
کلاه از سرِ کودکِ عقل می‌افتد
 
بر تالابی از خونِ خویش
 
در گذرگهِ تاریخ ایستاده‌ای
 
با جامی از فرهنگ
 
و بشریتِ رهگذار را می‌آشامانی
 
هرکس را که تشنهٔ شهادت است-
 
 
نامِ تو خواب را بر هم می‌زند
 
آب را توفان می‌کند
 
کلامت قانون است
 
خِرَد در مصافِ عزمِ تو جنون
 
تنها واژهٔ تو خون است، خون
 
ای خداگون!
 
مرگ در پنجهٔ تو
 
زبون‌تر از مگسی‌ست
 
که کودکان به شیطنت در مشت می‌گیرند
 
و یزید بهانه‌ای
 
دستمالِ کثیفی
 
که خِلطِ ستم را در آن تُف کردی
 
و در زبالهٔ تاریخ افکندی
 
یزید کلمه نبود
 
دروغ بود
 
زالویی درشت
 
که اکسیژنِ هوا را می‌مکید
 
مُخَنَّثی که تُهمتِ مردی بود
 
بوزینه‌ای با گناهی درشت:
 
سرقتِ نامِ انسان"
 
و سلام بر تو
 
که مظلوم‌ترینی
 
نه از آن جهت که عطشانت شهید کردند
 
بل از این رو که دشمنت این است
 
 
مرگ سرخت
 
تنها نه نامِ یزید را شکست
 
و کلمهٔ ستم را بی‌سیرت کرد
 
که فوجِ کلام را نیز در هم می‌شکند
 
هیچ کلامِ بشری نیست
 
که در مصافِ تو نشکند
 
ای شیرشکن!
 
خونِ تو بر کلمه فزون است
 
خونِ تو در بستری از آن‌سویِ کلام
 
فراسویِ تاریخ
 
بیرون از راستای زمان
 
می‌گذرد
 
خونِ تو در متنغ خدا جاری‌ست
 
 
یا ذبیح‌الله
 
تو اسماعیلِ برگزیدهٔ خدایی
 
و رویایِ به حقیقت‌پیوستهٔ ابراهیم
 
کربلا میقاتِ توست
 
محرم میعادِ عشق
 
و تو نخستین‌کسی
 
که ایامِ حج را
 
به چهل روز کِشاندی
 
و اتممناها بعشر-
 
آه
 
در حسرتِ فهمِ این نکته خواهم سوخت
 
که حجِ نیمه‌تمام را
 
در استلامِ حجر وانهادی
 
و در کربلا
 
با بوسه بر خنجر تمام کردی
 
مرگِ تو
 
مبدا تاریخِ عشق
 
آغازِ رنگِ سرخ
 
معیارِ زندگی‌ست
 
 
خطِ تو با خونِ تو آغاز می‌شود
 
از آن زمان که تو ایستادی
 
دین راه افتاد
 
و چون فروافتادی
 
حق برخاست
 
و تو شکستی و "راستی" درست شد
 
و از روانهٔ خونِ تو
 
بنیادِ ستم سست شد
 
در پاییزِ مرگِ تو
 
بهاری جاودانه زایید
 
گیاه رویید
 
درخت بالید
 
 
و هیچ شاخه‌ای نیست
 
که شکوفهٔ سرخ ندارد
 
و اگر ندارد
 
شاخه نیست
 
هیزمی‌ست ناروا بر درخت مانده
 
 
تو رازِ مرگ را گشودی
 
کدام گِره، با ناخنِ عزمِ تو وا نشد؟
 
شرف به دنبالِ تو لابه‌کنان می‌دود
 
تو فراتر از حَمیَّتی
 
نمازی، نیّتی
 
یگانه‌ای، وحدتی
 
آه ای سبز!
 
ای سبزِ سرخ!
 
ای شریف‌تر از پاکی
 
نجیب‌تر از هر خاکی
 
ای شیرینِ سخت
 
ای سخت شیرین!
 
تو دهانِ تاریخ را آب انداخته‌ای
 
ای بازوی حدید
 
شاهینِ میزان
 
مفهومِ کتاب، معنای قرآن!
 
نگاهت سلسله تفاسیر،
 
گامهایت وزنهٔ خاک
 
و پشتوانهٔ افلاک
 
کجای خدا در تو جاری‌ست
 
کز لبانت آیه می‌تراود؟
 
عجبا!
 
حیرانی مرا با تو پایانی نیست
 
چگونه با انگشتانه‌ای از کلمات
 
اقیانوسی را می‌توان پیمانه کرد؟
 
 
بگذار بگریم
 
خونِ تو در اشکِ ما تداوم یافت
 
و اشکِ ما صیقل گرفت
 
شمشیر شد
 
و در چشمخانهٔ ستم نشست
 
تو قرآنغ سرخی
 
خون‌آیه‌های دلاوریت را
 
بر پوستِ کشیدهٔ صحرا نوشتی
 
و نوشتارها
 
مزرعه‌ای شد
 
با خوشه‌های سرخ
 
و جهان یک مزرعه شد
 
با خوشه، خوشه، خون
 
و هر ساقه:
 
دستی و داسی و شمشیری
 
و ریشهٔ ستم را وجین کرد
 
و اینک
 
و هماره
 
مزرعه سرخ است
 
 
 
یا ثارالله
 
آن باغِ مینوی که تو در صحرای تفته کاشتی
 
با میوه‌های سرخ
 
با نهرهای جاریِ خوناب
 
با بوته‌های سرخِ شهادت
 
و آن سروهای سبزِ دلاور،
 
باغی‌ست که باید با چشمِ عشق دید
 
اکبر را
 
صنوبر
 
بوفضایل را
 
و نخل‌های سرخِ کامل را
 
 
حُرّ، شخص نیست
 
فضیلتی‌ست،
 
از توشه‌بارِ کاروانِ مهر جدامانده
 
آن سویِ رود پیوستن
 
و کلام و نگاهِ تو
 
پلی‌ست
 
که آدمی را به خویش بازمی‌گرداند
 
و توشه را به کاروان
 
و اما دامنت:
 
جمجمه‌های عاریه را
 
در حسرتِ پناه‌یافتن
 
مشتعل می‌کند
 
از غبطهٔ سرِ گلگونِ حرّ
 
که بر دامنِ توست
 
 
ای قتیل!
 
بعد از تو
 
خوبی سرخ است
 
و گریه سوگ
 
خنجر
 
و غمت توشهٔ سفر
 
به ناکجاآباد
 
و رَدِ خونت
 
راهی
 
که راست به خانهٔ خدا می‌رود...
 
تو از قبیلهٔ خونی
 
و ما از تبارِ جنون
 
خونِ تو در شن فرو شد
 
و از سنگ جوشید
 
ای باغِ بینش
 
ستم، دشمنی زیباتر از تو ندارد
 
و مظلوم، یاوری آشناتر از تو
 
تو کلاسِ فشردهٔ تاریخی
 
کربلای تو
 
مصاف نیست
 
منظومهٔ بزرگغ هستی است
 
طواف است
 
 
پایانِ سخن
 
پایانِ من است
 
تو انتها نداری... <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۶۳|ک= خط خون|ص= }}</ref>
 
<center>* * * * *</center>
 
 
'''''در سایه‌سار نخل ولایت'''''
 
خجسته‌باد نامِ خداوند، نیکوترین آفریدگاران
 
که تو را آفرید.
 
از تو در شگفت هم نمی‌توانم بود
 
که دیدن بزرگیت را، چشمِ کوچک من بسنده نیست:
 
مور، چه می‌داند که بر دیوارهٔ اهرام می‌گذرد
 
یا بر خِشتی خام.
 
تو، آن بلندترین هِرَمی که فرعونِ تخیّل می‌تواند ساخت
 
و من، آن کوچک‌ترین مور، که بلندای تو را در چشم نمی‌تواند داشت
 
 
پایی را به فراغت بر مریّخ، هِشته‌ای
 
و زلالِ چشمان را با خونِ آفتاب، آغشته
 
ستارگان را با سرانگشتان، از سرِ طیبَت، می‌شکنی
 
و در جیبِ جبریل می‌نهی
 
و یا به فرشتگانِ دیگر می‌دهی
 
به همان آسودگی که نانِ توشهٔ جوینِ افطار را به سحر می‌شکستی
 
یا، در آوردگاه،
 
به شکستنغ بندگانِ بت، کمر می‌بستی
 
 
چگونه این چنین که بلند بر زَبَرِ ما سِوا ایستاده‌ای
 
در کنارِ تنورِ پیرزنی جای می‌گیری،
 
و زیرغ مِهمیزِ کودکانهٔ بچّگکانِ یتیم،
 
و در بازارِ تنگِ کوفه...؟
 
 
پیش از تو، هیچ اقیانوس را نمی‌شناختم
 
که عمود بر زمین بایستد...
 
پیش از تو، هیچ خدایی را ندیده بودم
 
که پای‌افزاری وصله‌دار به‌پا کند،
 
و مَشکی کهنه بر دوش کشد
 
و بردگان را برادر باشد.
 
آه ای خدای نیمه‌شب‌های کوفهٔ تنگ.
 
ای روشنِ خدا
 
در شب‌های پیوستهٔ تاریخ
 
ای روحِ لیله‌القدر
 
حتّی اذا مَطلعِ الفجر
 
اگر تو نه از خدایی
 
چرا نسلِ خداییِ حجاز «فیصله» یافته است...؟
 
نه، بذرِ تو، از تبارِ مُغیلان نیست...
 
 
خدا را، اگر از شمشیرت هنوز خونِ منافق می‌چکد،
 
با گریهٔ یتیمکانِ کوفه، همنوا مباش!
 
شگرفیِ تو، عقل را دیوانه می‌کند
 
و منطق را به خودسوزی وامی‌دارد
 
 
خِرَد به قبضهٔ شمشیرت بوسه می‌زند
 
و دل در سرشکغ تو، زنگارِ خویش، می‌شویَد
 
اما:
 
چون از این آمیزهٔ خون و اشک
 
جامی به هر سیاه‌مست دهند،
 
قالب تهی خواهد کرد.
 
 
شب از چشمِ تو، آرامش را به وام دارد
 
و توفان، از خشمغ تو، خروش را.
 
کلامِ تو، گیاه را بارور می‌کند
 
و از نـَفـَست گل می‌رویَد
 
چاه، از آن زمان که تو در آن گریستی، جوشان است.
 
سحر از سپیدهٔ چشمانِ تو، می‌شکوفد
 
و شب در سیاهیِ آن، به نماز می‌ایستد.
 
هیچ ستاره نیست که وامدارِ نگاهِ تو نیست
 
لبخندِ تو، اجازهٔ زندگی‌ست
 
هیچ شکوفه نیست کز تبارِ گلخندِ تو نیست
 
 
زمان، در خشمِ تو، از بیم سِترون می‌شود
 
شمشیرت به قاطعیّتِ «سِجیّل» می‌شکافد
 
و به روانیِ خون، از رگ‌ها می‌گذرد
 
و به رساییِ شعر، در مغز می‌نشیند
 
و چون فرود آید، جز با جان بر نخواهد خاست
 
 
چشمی که تو را دیده است، چشمِ خداست.
 
ای دیدنی‌تر
 
گیرم به چشمخانهٔ عَمّار
 
یا در کاسهٔ سرِ بوذر
 
 
هلا، ای رهگذارانِ دارالخلافه!
 
ای خرمافروشانِ کوفه!
 
ای ساربانانِ سادهٔ روستا!
 
تمام بصیرتم برخیِ چشمِ شمایان باد
 
اگر به نیم‌روز، چون از کوچه‌های کوفه می‌گذشته‌اید:
 
از دیدگان، معبری برای علی ساخته باشید
 
گیرم، که هیچ او را نشناخته باشید.
 
 
چگونه شمشیری زهراگین
 
پیشانیِ بلندِ تو، این کتابغ خداوند را، از هم می‌گشاید
 
چگونه می‌توان به شمشیری، دریایی را شکافت!
 
 
به پای تو می‌گریم
 
با اندوهی، والاتر از غم‌گزاییِ عشق
 
و دیرینگیِ غم
 
برای تو با چشمِ همهٔ محرومان می‌گریم
 
با چشمانی: یتیم ندیدنت
 
گریه‌ام، شعرِ شبانهٔ غمِ توست...
 
 
هنگام که به همراهِ آفتاب
 
به خانهٔ یتیمکانِ بیوه‌زنی تابیدی
 
و صَولتِ حیدری را
 
دستمایهٔ شادیِ کودکانه‌شان کردی
 
و بر آن شانه، که پیامبر پای ننهاد
 
کودکان را نشاندی
 
و از آن دهان که هَرّای شیر می‌‌خروشید
 
کلماتِ کودکانه تَراوید،
 
آیا تاریخ، به تحیّر، بر دَرِ سَرای، خشک و لرزان نمانده بود؟
 
در اُحُد
 
که گل‌بوسهٔ زخم‌ها، تنت را دشتِ شقایق کرده بود،
 
مگر از کدام بادهٔ مهر، مست بودی
 
که با تازیانهٔ هشتاد زخم، بر خود حدّ زدی؟
 
 
کدام وامدارترید؟
 
دین به تو، یا تو بدان؟
 
هیچ دینی نیست که وامدارِ تو نیست
 
 
دَری که به باغِ بینشِ ما گشوده‌ای
 
هزار بار خیبری‌تر است
 
مرحبا به بازوانِ اندیشه و کردارِ تو
 
شعرِ سپیدغ من، روسیاه ماند
 
که در فضای تو، به بی‌وزنی افتاد
 
هر چند، کلام از تو وزن می‌گیرد
 
وسعتِ تو را، چگونه در سخنِ تنگمایه، گنجانم؟
 
تو را در کدام نقطه باید به پایان برد؟
 
تو را که چون معنیِ نقطهٔ مطلقی.
 
الله اکبر
 
آیا خدا نیز در تو به شگفتی درنمی‌نگرد؟
 
فتبارک‌الله، تبارک‌الله
 
تبارک‌الله احسن‌الخالقین
 
خجسته‌باد نامِ خداوند
 
که نیکوترین آفریدگاران است
 
و نامِ تو
 
 
که نیکوترین آفریدگانی. <ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۵۷|ک= در سایه‌سار نخل ولایت|ص= }}</ref>
 
<center>* * * * *</center>


===پایان‌نامه‌ها===
# بررسی آب و عناصر آن در اشعار [[نیما یوشیج]]، [[سهراب سپهری]] و علی موسوی گرمارودی، نگارش: فرخنده دلیررویی. استاد راهنما: مهدی پرهام. استاد مشاور: جواد قربانی، کارشناسی ارشد: گرایش محض، دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر؛ دانشکدهٔ علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، سال۱۳۹۵. 
# بررسی تطبیقی ارزش‌های انسانی در شعر مظفر‌النواب و علی موسوی ‌گرمارودی، نگارش: وفاء محفوظی ‌موسوی. استاد راهنما: حسین چراغی‌وش. استاد مشاور: علی‌اکبر مرادیان‌ قبادی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لرستان؛ دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عرب. دانشگاه پیام نور؛ واحد بجنورد. ۱۳۹۳.
# بررسی غزل‌های روایی در اشعار [[قیصرامین‌پور]] و علی موسوی گرمارودی، نگارش: معصومه صابری. استاد راهنما: سیدعلی اکبر شریعتی فرد، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد سبزوار، ۱۳۹۳.
# بررسی محتوایی و معرفی آثار شعری سیدعلی موسوی گرمارودی، نگارش: رضا رجب‌زاده. استاد راهنما: میرنعمت‌الله موسوی. استاد مشاور: معصومه عبدالهی، کارشناسی ارشد: گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور؛ دانشکدهٔ علوم انسانی و زبان‌های خارجی، مرکز تبریز، ۱۳۹۴.
# بررسی و تحلیل سفر علی موسوی گرمارودی، نگارش: فاطمه شکردست. استاد راهنما: محمدرضا سنگری. استاد مشاور: منوچهر تشکری، کارشناسی ارشد: زبان و ادب فارسی، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دزفول، ۱۳۸۳.
# بررسی  خدا و معنویت در اشعار علی موسوی گرمارودی، نگارش: روح‌الله قنبری. استاد راهنما: مجیر مددی. استاد مشاور: علی‌اصغر محمودی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد بابل، دانشکدهٔ علوم انسانی زبان و ادبیات، ۱۳۹۵.
# صور خیال در اشعار موسوی گرمارودی (تشبیه، کنایه و استعاره)، نگارش: جواد غفاری. استاد راهنما: علس عسگری. استاد مشاور: مهدی خادمی کولایی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور ساری؛ دانشکدهٔ ادبیات علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۸۸.<ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲"/>


==نوا و نما و نگاه<ref name=''صائم''>{{یادکرد وب|نشانی= http://saemkashani.ir/gallery/gallery_single/6#prettyPhoto|عنوان= یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر}}</ref>==
<gallery>
پرونده:Garmaroodi&banisadr.jpg|<center>ابوالحسن بنی‌صدر، مصطفی میرسلیم و موسوی گرمارودی،۱۳۶۰<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://nedayeenghelab.com/vdcfc1dmtw6dtca.igiw.txt|عنوان= گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی بنی‌صدر}}</ref></center>
پرونده:Garmarodi&torkaman.jpg|<center>[[محمدجواد محبت]]، [[علی‌اصغر صائم کاشانی|صائم کاشانی]]، [[ایرج قنبری]] و...، بندر ترکمن، جزیره آشوراده،۱۳۶۳</center>
پرونده:Garmarodi&shomal.jpg|<center>[[مشفق کاشانی]]، [[محمود گلشن کردستانی|گلشن کردستانی]] و...، دشت‌های شمال،۱۳۶۴</center>
پرونده:Garmaroodi javan.jpg|<center> موسوی جوان، راه‌انداز، مدیر و سردبیر ماهنامهٔ ادبی [[گل‌چرخ]]، ۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&avesta.jpg|<center>[[مهرداد اوستا]]و...، کنگرهٔ سراسری انجمن سخن کاشان،۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&merdad.jpg|<center>مهرداد اوستا، موسوی گرمارودی و...، شب‌ شعر انجمن سخن کاشان،۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&mardani.jpg|<center>[[محمدعلی مردانی]] و...، کنگرهٔ سراسری انجمن سخن،۱۳۶۶</center>
پرونده:Garmarodi&kongre sokhan.jpg|<center>[[عباس بهنیا|بهنیا]]، صائم کاشانی و...، کنگرهٔ انجمن سخن، تالار مخمل‌وابریشم۱۳۶۸</center>
پرونده:Garmarodi&konger razavi.jpg|<center>سمیر مقبل (شاعر عراقی) و...، کرمان کنگرهٔ شعر رضوی، ۲۰مهر۱۳۸۹</center>
پرونده:Garmarodi&tamamghad.jpg|<center>برنامهٔ تمام‌قد، رادیو تهران، ۱۳مرداد۱۳۹۶<ref name=''تمام‌قد''/></center>
پرونده:Garmaroodi&hadad.jpg|<center>[[غلام‌علی حداد عادل|حداد]]، موسوی، [[محمدعلی بهمنی|بهمنی]]، مراسم نکوداشت گرمارودی، ۵آذر۱۳۹۷</center>
پرونده:Garmarodi&miras.jpg|<center>علی بلوک‌باشی و علی موسوی گرمارودی، مؤسسهٔ میراث مکتوب،۲۵مهر۱۳۹۷<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/8224|عنوان= شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب}}</ref></center>
</gallery>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
==منابع==
==منابع==
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[صدای سبز]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۸۲|ناشر= مؤسسه انتشارات قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۷-۷۵۸-۳|صفحه= ۶۰۴ص|پیوند= |تاریخ بازبینی= ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= صدای سبز|سال= ۱۳۸۲|ناشر= قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۷-۷۵۸-۳|صفحه= ۶۰۴}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= قنبری |نام= بخش‌علی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[بزرگداشت علی موسوی گرمارودی]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۹۰|ناشر= انجمن آثار و مفاخر فرهنگی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۵۲۸-۲۱۳-۲|صفحه= |پیوند= |تاریخ بازبینی= ۱ فوریه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= قنبری |نام= بخش‌علی|عنوان= بزرگداشت علی موسوی گرمارودی|سال= ۱۳۹۰|ناشر= انجمن آثار و مفاخر فرهنگی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۵۲۸-۲۱۳-۲}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[جوشش و کوشش در شعر]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۹۱|ناشر= انتشارات هرمس|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۴۶-۳۶۳-۸۲۵-۲|صفحه= ۱۳۵ص|پیوند= |تاریخ بازبینی= ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= جوشش و کوشش در شعر|سال= ۱۳۹۳|ناشر= هرمس|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۳-۸۲۵-۲}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[از ساقه تا صدر]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۸۴|ناشر= مؤسسه انتشارات قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۶۴-۴۱۷-۳۷۴-۰|صفحه= ۸۲۴ص|پیوند= |تاریخ بازبینی= ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= از ساقه تا صدر|سال= ۱۳۸۴|ناشر= قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۶۴-۴۱۷-۳۷۴-۰}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= حقوقی|نام= محمد|پیوند نویسنده= محمد حقوقی|عنوان= [[شعر نو از آغاز تا امروز]]، ۲ جلدی (۱۳۰۱-۱۳۷۰)|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۷۷|ناشر= انتشارت ثالث با همکاری نشر یوشیج|مکان= تهران|شابک= ۹۴۱-۶۴۰۴-۲۵|صفحه= |پیوند= |تاریخ بازبینی= ۱ فوریه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= حقوقی|نام= محمد|پیوند نویسنده= محمد حقوقی|عنوان= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی(۱۳۰۱تا۱۳۷۰)|سال= ۱۳۷۷|ناشر= ثالث با همکاری نشر یوشیج|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۴۱-۶۴۰-۴۲۵-۱}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[خط خون]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۶۳|ناشر= انتشارت زوّار|مکان= تهران|شابک= |صفحه= |پیوند= |تاریخ بازبینی= ۱ فوریه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= خط خون|سال= ۱۳۶۳|ناشر= زوّار|مکان= تهران}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|پیوند نویسنده= |عنوان= [[در سایه‌سار نخل ولایت]]|ترجمه= |جلد= |سال= ۱۳۵۷|ناشر= دفتر نشر فرهنگ اسلامی|مکان= تهران|شابک= |صفحه= |پیوند= |تاریخ بازبینی= ۱ فوریه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= در سایه‌سار نخل ولایت|سال= ۱۳۵۷|ناشر= دفتر نشر فرهنگ اسلامی|مکان= تهران|شابک=}}
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= خرمشاهی|نام= بهاءالدین|پیوند نویسنده= بهاءالدین خرمشاهی|عنوان= گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی|سال= ۱۳۸۰|ناشر= مروارید|مکان= تهران}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= اخوان ثالث|نام= مهدی|پیوند نویسنده= مهدی اخوان ثالث|عنوان= تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم|سال= ۱۳۶۹|ناشر= انتشارات مروارید|مکان= تهران}}


==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* {{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)|ناشر= پایگاه خبری ایرانیان موفق| تاریخ بازدید = ۱۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۹ خرداد ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)|ناشر= ایرانیان موفق|تاریخ انتشار= ۲۹خرداد۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/thread40347.html|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه آیه‌های انتظار|تاریخ بازدید = ۱۲ ژانویه ۲۰۱۹}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/thread40347.html|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= آیه‌های انتظار|تاریخ بازدید= ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه مؤسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب|تاریخ بازدید = ۱۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۳ بهمن ۱۳۹۳}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= شهرستان ادب|تاریخ انتشار= ۱۳بهمن۱۳۹۳|تاریخ بازدید = ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= پایگاه خبری آفتاب‌ آنلاین|تاریخ بازدید = ۱۰ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۹ بهمن ۱۳۸۶}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= آفتاب‌‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۹بهمن۱۳۸۶|تاریخ بازدید= ۲۱دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگینامه خودنوشت دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، نرم‌افزار جامع‌التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور)|ناشر= وبگاه دانشنامه حوزوی ویکی‌فقه|تاریخ بازدید = ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۴ فروردین ۱۳۹۶}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/sima/2940493055456384652‏|عنوان= حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال|ناشر= جام‌جم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۱۱مرداد۱۳۹۶ |تاریخ بازدید= ۸خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگینامه خودنوشت دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی، نشریه گلستان قرآن، شماره ۱۹۴، ص ۱۸|ناشر= پایگاه مجلات تخصصی نور|تاریخ بازدید = ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= نیمهٔ اول دی ۱۳۸۳}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی، نرم‌افزار جامع‌التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(نور)|ناشر= ویکی‌فقه|تاریخ انتشار= ۱۴فروردین۱۳۹۶|تاریخ بازدید= ۲۵دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/file/download/article/20120329125757-2160-110.pdf|عنوان= گفت‌وگو با دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی (مصاحبه‌کننده: دکتر محمدرضا سنگری)، مجله رشد آموزش زبان و ادب فارسی ویژهٔ ادبیات معاصر و انقلاب|ناشر= وبگاه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی|تاریخ بازدید= ۱۰ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۰ دی ۱۳۸۹}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= نورمگز برگرفته از نشریه گلستان قرآن، شماره ۱۹۴، ص ۱۸|تاریخ انتشار= دی۱۳۸۳|تاریخ بازدید= ۲۵دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم (در گفتگو با حسین پاکدل، نویسنده و نمایشنامه‌نویس)|ناشر= خبرگزاری مهر|تاریخ بازدید= ۲۵ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۶ اردیبهشت ۱۳۹۱}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://fajr.adabiatirani.com/2019/02/04/%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF/ ‏|عنوان= از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد|ناشر= adabiatirani.com|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸|تاریخ= ۱۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= وبگاه برترین‌ها|تاریخ بازدید= ۱ فوریه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۷ آذر ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/file/download/article/20120329125757-2160-110.pdf|عنوان= گفت‌وگو با سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= ایران‌داک|تاریخ انتشار= ۲۰دی۱۳۸۹|تاریخ بازدید= ۲۱دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= وبگاه نیک‌صالحی|تاریخ بازدید= ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۸ آذر ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم (در گفت‌وگو با حسین پاکدل، نویسنده و نمایشنامه‌نویس)|ناشر= خبرگزاری مهر|تاریخ انتشار= ۶اردیبهشت۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث|ناشر= وبگاه خبرگزاری شبستان|تاریخ بازدید= ۱ فوریه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲ شهریور ۱۳۹۰}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= برترین‌ها|تاریخ انتشار= ۲۷آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۱۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ويژگی آثار «گرمارودی»؛ تركيب ماهرانهٔ تفكر اسلامی و ايرانی|ناشر= وبگاه مؤسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب|تاریخ بازدید= ۲۵ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۸ آبان ۱۳۹۲}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= وبگاه نیک‌صالحی|تاریخ انتشار= ۲۸آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی، روزنامهٔ ایران، شمارهٔ ۳۵۶۰، صفحهٔ ۱۱ (مهرگان)|ناشر= پایگاه اطلاعات نشریات کشور|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۱ بهمن ۱۳۸۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث|ناشر= خبرگزاری شبستان|تاریخ انتشار= ۲شهریور۱۳۹۰|تاریخ بازدید= ۱۲بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار می‌شود|ناشر= نسیم‌آنلاین|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۲ مرداد ۱۳۹۰}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mashreghnews.ir/news/342698/%D8%A2%D9%84-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%85%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF|عنوان= آل‌احمد بزرگ‌ترین معلم من بود|ناشر= مشرق‌نیوز|تاریخ= ۱۸شهریور۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۸خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد|ناشر= خبرگزاری فارس|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۶ آبان ۱۳۹۲}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی|ناشر= شهرستان ادب|تاریخ انتشار= ۸آبان۱۳۹۲|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب|ناشر= نسیم‌آنلاین|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۴ بهمن ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی|ناشر= نشریات کشور برگرفته از روزنامهٔ ایران، شمارهٔ ۳۵۶۰، صفحهٔ ۱۱ (مهرگان)|تاریخ انتشار= ۱۱بهمن۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۴ مهر ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار می‌شود|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۱۲مرداد۱۳۹۰|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگسرای فردوس|ناشر= خبرگزاری برنا|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۲ آذر ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد|ناشر= خبرگزاری فارس|تاریخ انتشار= ۶آبان۱۳۹۲|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی گرمارودی|ناشر= خبرگزاری کتاب ایران|تاریخ بازدید= ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۶ مهر ۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۲۴بهمن۱۳۹۴|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»|ناشر= خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)|تاریخ بازدید= ۲۵ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۳۰ دی ۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= اوج|تاریخ انتشار= ۴مهر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاريخ معاصر است|ناشر= وبگاه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی|تاریخ بازدید= ۲۳ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۸ مرداد ۱۳۸۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس|ناشر= خبرگزاری برنا|تاریخ انتشار= ۲۲آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشنفکران غیر اهل قبله هم مؤثر است|ناشر= نسیم‌آنلاین|تاریخ بازدید= ۲۳ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۳ آبان ۱۳۹۳}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی گرمارودی|ناشر= خبرگزاری کتاب ایران|تاریخ انتشار= ۱۶مهر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت|ناشر= خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)|تاریخ بازدید= ۲۳ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۱۳ آذر ۱۳۹۱}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۳۰دی۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد|ناشر= خبرگزاری رسا|تاریخ بازدید= ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۲ شهریور ۱۳۹۴}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است|ناشر= سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی|تاریخ انتشار= ۲۸مرداد۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی|ناشر= خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)|تاریخ بازدید= ۲۶ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۵}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۳آبان۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران|تاریخ بازدید= ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= }}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۱۳آذر۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa/article/author/31357|عنوان= فهرست مقالات، نقدها و گفتگوهای علی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی|تاریخ بازدید= ۲۹ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= }}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی موسوی گرمارودی در مؤسسهٔ اوج اکران شد|ناشر= خبرگزاری رسا|تاریخ انتشار= ۲۲شهریور۱۳۹۴|تاریخ بازدید= ۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی|ناشر= وبگاه سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی جمهوری اسلامی ایران|تاریخ بازدید= ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= }}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.vatanemrooz.ir/Newspaper/BlockPrint/195180|عنوان= ادیب نوگرای معاصر، یادداشتی بر دفتر شعر «تا محراب آن دو ابرو»ی دکتر سیدعلی موسوی‌ گرمارودی (ضیاءالدین خالقی)، روزنامهٔ وطن امروز، شمارهٔ ۲۴۸۲، صفحهٔ ۱۳|ناشر= روزنامهٔ وطن امروز|تاریخ بازدید= ۲۹ ژانویه ۲۰۱۹|تاریخ انتشار= ۲۹ تیر ۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1170244423_ali_mosavi_garmarodi_p1.php/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= دربارهٔ علی موسوی گرمارودی|ناشر= www.aftabir.com|تاریخ= ۱۱بهمن۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/564313/%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7‏|عنوان= روز تولد سهراب سپهری |ناشر= خبرگزاری مهر|تاریخ انتشار= ۱۵مهر۱۳۸۶|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= کتابخانهٔ ملی|تاریخ بازدید= ۸بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/online/1462260753341539727/%D9%88-%D8%A2%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%8C-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= «درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی|ناشر= جام‌جم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۳۱فروردین۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa/article/author/31357|عنوان= فهرست مقالات، نقدها و گفت‌وگوهای علی موسوی گرمارودی|ناشر= ایران‌داک|تاریخ بازدید= ۹بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی|ناشر= کتابخانهٔ ملی|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://khorasannews.com/Newspaper/Page/19363/7/550750 ‏|عنوان= «سایه‌سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب |ناشر= خراسان‌نیوز|تاریخ = ۶مهر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.vatanemrooz.ir/Newspaper/BlockPrint/195180|عنوان= ادیب نوگرای معاصر، یادداشتی بر دفتر شعر «تا محراب آن دو ابرو»ی سیدعلی موسوی‌ گرمارودی (ضیاءالدین خالقی)، روزنامهٔ وطن امروز، شمارهٔ ۲۴۸۲، صفحه۱۳|ناشر= روزنامهٔ وطن امروز|تاریخ انتشار= ۲۹تیر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
*{{یادکرد وب|نشانی= http://saemkashani.ir/gallery/gallery_single/6#prettyPhoto|عنوان= یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر|ناشر= وبگاه صائم کاشانی|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://nedayeenghelab.com/vdcfc1dmtw6dtca.igiw.txt|عنوان= گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی|ناشر= ندای انقلاب|تاریخ انتشار= ۲تیر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/8224|عنوان= شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب|ناشر= مؤسسهٔ پژوهشی میراث مکتوب|تاریخ انتشار= ۲۵مهر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.poolnews.ir/fa/news/75186/%DA%A9%D9%86%D8%A7%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D8%A1-%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C |عنوان= کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی|ناشر= پل‌نیوز|تاریخ انتشار= ۱۱دی۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۰۳

علی موسوی گرمارودی

درحال مطالعهٔ دیوان ملک‌الشعرا بهار
نام اصلی سیدعلی موسوی گرمارودی
زمینهٔ کاری شعر، ادبیات و ترجمهٔ قرآن و متون مذهبی
زادروز ۳۱فروردین۱۳۲۰ه‍.ش
۲۲ربیع‌الاول۱۳۶۰ه‍.ق
۲۰آوریل۱۹۴۱م
قم
پدر و مادر سیدمحمدعلی گرمارودی
خانم‌آغا
ملیت ایرانی
محل زندگی قم، مشهد و تهران
پایتخت، شهرهای مذهبی
در زمان حکومت پهلوی دوم، جمهوری اسلامی ایران
رویدادهای مهم کودتای ۲۸مرداد۱۳۲۰، سقوط پهلوی دوم در ۲۲بهمن۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ایران در همان سال.
بنیانگذار «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه طاهره صفارزاده و از بنیان‌گذاران «شعر انقلاب».[۱]
پیشه استاد دانشگاه و نویسنده
سال‌های نویسندگی از اوایل دههٔ چهل
سبک نوشتاری نو سپید، نیمایی و شعر کلاسیک (قصیده)[۲]
کتاب‌ها عبور، چمن لاله، خط خون، در سایه‌سار نخل ولایت، ترجمهٔ قرآن کریم، غوطه در مهتاب و...[۱]
نوشتارها قلم‌انداز، معمای حافظ، شیون مهتاب در آب و...
مدرک تحصیلی دکتری زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه دانشگاه تهران، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی
حوزه حوزهٔ علمیهٔ دینی مشهد
استاد ادیب نیشابوری، شیخ‌مجتبی قزوینی، سیدجعفر شهیدی، [آیت‌الله] مطهری و ...
دلیل سرشناسی سپیدگویی
و دو شعر خط خون
و در سایه‌سار نخل ولایت
اثرگذاشته بر بر سبک شعریِ انقلاب و آیینی، به‌ویژه بر اشعار سپید
اثرپذیرفته از مذهب تشیع، آرا و اندیشه‌های [امام] خمینی و مرتضی مطهری

سیدعلی موسوی گرمارودی معروف‌به گرمارودی شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه است.[۳][۴]

* * * * *

گرمارودی از مشهورترین شاعران نوگرای دههٔ پنجاه است که به‌دلیل آیینی و انقلابی‌بودنِ آثارش و نیز تأثیر آن، پس از انقلاب اسلامی از بنیان‌گذاران شعر انقلاب خوانده می‌شود.[۵]
علی موسوی گرمارودی که نخستین آموزه‌های دینی را در مکتب پدر آموخت، پس از دیپلم، همراه پدر راهی مشهد شد و چهار سال به تحصیل عربی و علوم دینی پرداخت. واقعهٔ پانزده خرداد۱۳۴۲ گرمارودی را که تازه از مشهد به قم برگشته بود، رهسپار تهران کرد. به دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران راه یافت و سپس، مشاور حقوقی ادارهٔ باستان‌شناسی شد.
فعالیت‌های او در عرصهٔ شعری و شاعری از محافل و انجمن‌های ادبی شروع شد؛ اما شاعری را به‌طور جدی در سال۱۳۴۸ با چاپ نخستین مجموعه شعرش عبور آغاز کرد. ادامهٔ فعالیت‌های سیاسی، بالاخره او را که اکنون برندهٔ بخش شعر نو مسابقه «شعر بعثت» مجلهٔ یغما می‌شناختند، در سال۵۲ به زندان فرستاد. نعمت آزادی پس از شش سال اسارت در اوین، او را به‌سمت همکاری با طاهره صفارزاده کشاند تا با هم‌فکری و همراهی هم، کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان یا کانون فرهنگ نهضت اسلامی را بنیان‌گذاری کنند.
موسوی گرمارودی تمام دهه شصت و تقریباً هفتاد را به اخذ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی و نیز، اشتغال در پست مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی گذراند. وی همچنین رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد.
گرمارودی همواره با رویکردهای مذهبی، به سرودن شعر در قالب‌های نوقُدمایی و نیمایی پرداخت و البته بعدها گرایش به شعر سپید نیز پیدا کرد.
گرمارودی در همهٔ قالب‌های شعر از قدیم‌ترین تا جدیدترین آن‌ها یعنی از قصیده تا شعر سپید طبع‌آزمایی کرده است. با نگاهی به فهرست مجموعه صدای سبز که به‌گزیدهٔ شاعر از شعرهای خودش است، می‌توان قالب‌های مختلفی را با آمارهای متفاوتی مشاهده کرد: ۴۹ شر سپید، ۴۹ غزل، ۲۸ قصیده، ۱۹ قطعه، ۲۶ مثنوی، ۱۴ رباعی، ۱۲ نیمایی، ۸ مفردات، ۵ مسمط و ۲ دوبیتی. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه
به‌پاس تمام زحماتش در عرصه شعر و سرودن در قوالب مختلف شعری، بنیاد چهره‌های ماندگار در سال۱۳۸۵ او را به‌عنوان چهرهٔ ماندگار بخش شعر انتخاب کرد.
ترجمهٔ ادبی کامل قرآن کریم گرمارودی برندهٔ کتاب‌سال شد و ترجمه نهج‌البلاغهٔ او مورد تقدیر همین رویداد فرهنگی قرار گرفت.[۶]

در جمع دوستان شاعر
شعرخوانی در «عصر شعر آیینی»
مطالعه شعر خود برای خواندن در مراسم
شعرخوانی در آیین پاسداشت مقام امام علی
میزبان ECI در مراسم معرفیِ
دایرةالمعارف مطالعات حافظ[۷]
شعرخوانی شب نیمهٔ رمضانِ
سیدعلی خامنه‌ای خرداد۱۳۹۶
گرمارودی در اندیشهٔ بیان

از میان یادها

مرغ عشق و کبوتر

بعد از رفع کدورت از جریان فرانکلین، گرمارودی به خانهٔ اخوان ثالث رفت و دو مرغ عشق برایش ‌برد. چند تا کبوتر به رنگ خاکستری روشن در منزل اخوان بود که نوکشان عین نوک شاهین و بال‌شان خط‌های راه‌راه با رگهٔ سیاه داشت. میزبان توضیح داد: این‌ها از نوع کبوترهای نامه‌برند؛ یادگاری از زنده‌یاد استاد حسن کسایی. موقع رفتن یک جفت از آن‌ها را هم به گرمارودی داد.[۸]

گرمارودی در جلسه‌ای مخفی!

یک‌بار به یک جلسهٔ مخفی دعوت شد. مجبور بود از راه پشت بام به آنجا برود. شهید رجایی گفته بود گرمارودی هم بیاید برای شعرخواندن. مجلس فاتحهٔ یکی از شهدا بود. شهید یک فرزند دوساله داشت. گرمارودی پیش از آنکه لب به شعرخواندی بگشاید، چشم باز کرد به روبه‌رو؛ حدود ۸۰ نفری دستچین شده بودند. وقتی رسید به ابیاتی که بی‌پردهٔ ابهام به شاه تشر می‌زد که: رسد روزِ خونِ تو را ریختن... ناگاه از روی کاغذ سر راست کرد تا عکس‌العمل حُضار را ببیند، دید عده‌ای از جمعیت غایب‌اند![۹]

رجایی

محمدعلی رجایی، وزیر آموزش‌وپرورش بود، از گرمارودی می‌خواست متنی بنویسد برای چاپ در آغاز همهٔ کتاب‌های درسی. یک ماه پس از توزیع کتاب‌ها، رجایی تلفن می‌کند به گرمارودی که:

«می‌دانی چه دسته‌گلی به آب داده‌ای؟»
گرمارودی شگفت‌زده می‌پرسد: «مگر چه شده؟!»
رجایی می‌گوید: «مرد حسابی، چرا متن را با مصراع: ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم؟ شروع کردی؟! می‌گویند مصراع دومش می‌شود: «فتنه از عمامه خیزد نی ز خُم».
گرمارودی می‌گوید: «آن مصراع ساختهٔ ذهنِ علیل ضدانقلاب است، نه خداوندگار ما مولوی. آنچه من نوشتم خود مصراع دوم است و بیت چنین است:
عقلِ اول راند بر عقلِ دومماهی از سر گنده گردد نی ز دُم[۱۰]

شجره‌نامه

ما از سادات طبرستان هستیم؛ از روستایی به نام میخ‌ساز در کجور. اجداد ما در زمان قاجاریه، برای فرار از سربازی به روستای اوانک در الموت پناه آوردند. این روستا در یک منطقهٔ صعب‌العبور قرار دارد؛ درست در قلب کوه‌های البرز. بعد از اوانک هم آمدند به گرمارود؛ روستایی در دل یک درّه.»

بعد که جدّ پدری گرمارودی، سیدعلی‌نقی، از گرمارود زن می‌گیرد، همانجا مقیم می‌شود. محمدعلی، پدرم هم، همانجا به‌دنیا می‌آید؛ حدود ۱۲سالگی می‌فرستندش به مدرسهٔ علمیه در مزردشت تنکابن؛ جایی که روحانیت مرکزیت داشت.»[۱۱][۱۲]

نار زدن

مادر می‌گفت: «آن‌زمان فصل کار، الموتی‌ها به تنکابن می‌آمدند؛ اما حساب خانوادهٔ پدرت جدا بود. پدربزرگت در تنکابن وکیل مشهور و مرد باجَنَمی بود. در گرمارود خانه و زندگی داشت. پدرم نیز یکی از سرشناس‌ترین روحانیان تنکابن بود. عروسی مرا هفت شبانه‌روز مفصل برگزار کرد. بعد مرا سوار بر اسب، از تنکابن، همراه کاروان جهاز، از راه جنگل، به گرمارود بردند. چهار روز طول کشید تا که رسیدیم. پدرت بیرون روستا به پیشواز آمده بود و طبق رسوم، اول نار زد.»[۱۳]

قصه و غصهٔ اخوان ثالث و گرمارودی در ماجرای فرانکلین

گرمارودی می‌گوید: «بعد از انقلاب با حکم مهندس بازرگان، رئیس فرانکلین سابق شدم. بعد از اخوان ثالث به‌عنوان سرویراستار دعوت کردم. اخوان هیچ مَمر درآمدی نداشت. آن موقع من ۴هزار تومان حقوق می‌گرفتم برای ایشان ماهی ۷هزار تومان درنظر گرفتم و... .»
یک روز اخوان با حالتی برآشفته به دفتر من آمد و گفت: «این شعر را بخوان!» گویا انجمن اسلامی حرف‌‌هایی دربارهٔ اخوان زده بود که روح من از آن‌ها خبر نداشت. شعر اخوان این‌گونه آغاز می‌شد:

هان ای علی موسوی گرمارودیآلوده به منت مکن این لقمهٔ نان را...

قطعه استادانهٔ او را خواندم و گفتم: «آقای اخوان واقعاً من سزاوار چنین شعر و نگاهی هستم؟! من خودم خدمت شما آمدم و دعوتتان کردم... درضمن، تقاضای دیگرتان را دو روز پیش با زحمت به‌نتیجه رساندم و فقط فرصت نکردم به شما بگویم...»
وقتی این را شنید، همان لحظه کاملاً پشیمان شد. شعرش را برداشت و با چشمان اشک‌آلود گفت: «این شعر تمام نیست.» یک ساعت نگذشته بود که با افزودن ۱۲ بیت جدید به ابیات قبلی برگشت.
من به این ماجرا شاعرانه نگاه کردم. آقای اخوان شعر را خطاب به من و من خطاب به دلم آغاز کردم:

ای سوخته حال ای دلک غمزدهٔ منبشناس کمی بیشتر احوال جهان را...

«هر دو شعر، هم در کتاب «تو را ای کهن‌بوم‌وبر دوست دارم»، نوشتهٔ اخوان و هم در کتاب «سفر به فطرتِ گل‌سنگ» من آمده است.»[۱۴][۱۵][۸][۱۶]
این شعر با نام شکوی الغریب فی‌الوطن، از معروف‌ترین مجاوبه‌های من است؛ اخوانیهٔ من با مرحوم اخوان ثالث:

شکوی الغریب فی الوطن
هان ای علیِ موسوی گرمارودیآلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را
ای مردِ نه شرقی و نه غربی، زِ حقایقبشنو زِ من این نکته و تصدیق کن آن را
حالت بِه از این است چه در شرق و چه در غرباهلِ ادب و فضل و خداوندِ بیان را
طاغوت روا داشت به من لقمهِ غنانیهرچند به خون دلم آغشتی خوان را
اسلام گر این هم نه روا دارد، ای وایپس من چه کنم عائلهٔ خُرد و کلان را
در جمع، بَری آبِ مرا بهرِ دو تا نانکو کار نیاورده بَرَد مُزدِ مَجان را
من کارَک خود کرده‌ام و می‌کنم از پیشآثار گواه‌ست و شناسی تو خود آن را
سی سال نبردِ من و طاغوت عیان استحاجت به بیان نیست، مثل گفت، عیان را
زندان و گرفتاری و بدبختی و تبعیدخود بود نبردِ من و آن اهرمنان را
پیری و نداری است کنون حاصلِ عمرمتا عبرتغ من پند شود نسلِ جوان را
* * * * *

گرمارودی نام قطعهٔ خود را تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت گذارده است، یعنی این آهی بود که بر آمد. وامی است از حضرت علی که آن حضرت این جمله را در پایان خطبهٔ معروف شقشقیه فرمودند.

تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت...'
ای سوخته حال ای دلکِ غمزدهٔ منبشناس کمی بیشتر احوالِ جهان را
ز اول نه مگر گفتمت این نکتهٔ شیرینتلخ است، مخور بادهٔ ابناء زمان را
تا مصرِ بلا چون روی ای یوسفِ تنهاهمراه مبر، هیچ‌یک از این اخوان را
نیکی مکن و نان به دلِ دجله میاندازکت کس به بیابان نزند سنگ و سنان را
* * * * *

تا آخر عمرش او را رها نکردم

سال۱۳۴۲، دانشگاه، در رشته حقوق قبول شدم. تهران و پاتوق‌های شعری و زبانزدشدن اسم جلال آل‌احمد که دوشنبه‌ها در کافه فیروز پاتوق داشت، مرا به آنجا می‌کشاند. آن روزها جلال، همیشه تحت تعقیب ساواک بود. با اینکه سر بی‌باکی داشت و بی‌پروا بود سخت به کسی اعتماد می‌کرد. وقتی فهمید از کجا آمده‌ام و با چه افرادی آشنا هستم، به‌تدریج به من اعتماد کرد. یک روز سر میزش نشسته بودم که رضا براهنی آمد. جلال از او دعوت کرد به خانه‌اش برود. «بفرمایی» هم به من زد. از خدا خواسته سریع پذیرفتم. و همراه براهنی به منزل جلال رفتم و تا آخر عمرش او را رها نکردم. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه

گرمارودی میهمان سیمین دانشور

بعد از جلال

سیمین دانشور مرا خوب می‌شناختند. در زمان حیات جلال آن‌قدر به منزل‌شان رفت‌وآمد داشتم که با روحیات مذهبی من آشنا بودند. هر وقت منزل‌شان می‌رفتم، جلال به دانشور می‌گفت:

سیمین! به طلعت بگو برای آقای گرمارودی جانماز بیندازد.

بعد از فوت جلال سعی ‌کردم مزاحمشان نباشم و کمتر به منزلشان می‌رفتم. بعد از انقلاب مرحوم منتظرقائم که مدیر کیهان فرهنگی بود، ازآنجاکه می‌دانست خانم دانشور میلی به انجام مصاحبه ندارند، روی همین سابقهٔ آشنایی از من خواست ایشان را به انجام مصاحبه راضی کنم. خانم دانشور خواهشم را پس نزدند؛ چون اجازه ندادند کس دیگری در آنجا حضور پیدا کند، هم خودم مصاحبه‌کننده بودم و هم عکاس!خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه

نگاهی به روزگار بگذشته

زندگی و یادگار

جوشش و کوشش در گذران عمر

  • ۱۳۲۰: تولد در محله چهارمردان قم
  • ۱۳۲۵: آموختن قرآن و نصاب‌البیان و گلستان در پنج‌سالگی
  • ۱۳۲۹: رفتن به دبستان در نُه‌سالگی
  • ۱۳۳۷: رفتن به مشهد و آغاز خواندن دروس حوزوی
  • ۱۳۴۲: بازگشت به قم و سپس تهران
  • ۱۳۴۵: ورود به دانشکدهٔ حقوق و گرفتن لیسانس حقوق قضایی
  • ۱۳۴۸: آغاز فعالیت شعری با سرودن شعر «عبور»
  • ۱۳۵۲: آغاز فعالیت‌های مبارزاتی و دستگیر و زندانی شدن به‌مدت چهار سال
  • ۱۳۵۶: شرکت در شب شعر «انستیتو گوته» و خواندن شعر در «سایه سار نخل ولایت»
  • ۱۳۵۷: تأسیس «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه طاهره صفارزاده
  • ۱۳۵۸: سرپرست انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین)
  • ۱۳۵۹مشغول به کار شدن در دفتر بنی‌صدر با سِمَت «مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رئیس جمهور»
  • ۱۳۶۳: انتشار دو کتاب «خط خون» و «چمن لاله»
  • ۱۳۶۵انتشار ماهنامهٔ ادبی «گل‌چرخ» تا سال۱۳۷۱
  • ۱۳۷۴: سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در دپارتمان ایران‌شناسی در دانشگاه نیویورک
  • ۱۳۷۸: رایزن فرهنگی برای مدت چهار سال در کشور تاجیکستان
  • ۱۳۸۰: سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در مسکو
  • ۱۳۸۳: ترجمه کامل ادبی قرآن
  • ۱۳۸۴: انتشار کتاب «از ساقه تا صدر» (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان به‌اهتمام گرمارودی)
  • ۱۳۸۷: سخنرانی در دانشگاه جواهر لعل نهرو در شهر دهلی هند
  • ۱۳۸۸: انتشار کتاب «گوشوارهٔ عرش» (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی)
  • ۱۳۹۱: انتشار کتاب «جوشش و کوشش در شعر»
  • ۱۳۹۴: تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب
  • ۱۳۹۷: بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه جشنواره شعر فجر در کتابخانه ملی

از تولد تا پختگی

سیدعلی موسوی گرمارودی، ۳۱فروردین۱۳۲۰ نزد خانواده‌ای مذهبی در قم چشم گشود. از ۵ تا ۸سالگی، در مکتب پدرش، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی موسوی گرمارودی که از دانشمندان و مدرسان عالی علوم اسلامی بود، قرآن، نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی، گلستان و بوستان، طاقدیس شیخ‌نراقی و گزیده‌هایی از خمسه را آموخت و از ۹سالگی به مدرسه رفت. وی با پشتوانه‌ای قوی، سال‌های دبستان را دوسه کلاس یکی گذراند و از دبستان ملی باقریهٔ قم پا به دبیرستان دین و دانش گذاشت؛ جایی که محمد بهشتی آن را مدیریت می‌کرد. خرداد۱۳۲۸ و در هفده‌سالگی، پس از دیپلم ریاضی، دست‌دردست پدر به مشهد رفت و برای بهره‌مندی از علوم اسلامی و علوم ادبی اسلامی، در محضر بزرگانی چون شیخ‌مجتبی قزوینی، فردوسی‌پور، واعظ طبسی، ادیب نیشابوری و مرحوم نهنگ را کسب معرفت می‌کند. پس از ۴ سال بار دیگر به قم بازمی‌گردد؛ اما هرگز تابستان‌های قبل از هفده‌سالگی را که همراه خانواده، برای ییلاق‌نشینی به خانهٔ پدری در گرمارود می‌رفت، فراموش نمی‌کند.
در قم، در واقعهٔ مدرسهٔ فیضیه دستگیر، به‌کوشش [آیت‌الله] رﺑﺎنی شیرازی آزاد می‌شود. پدر که اهل هجرت بود و از نوجوانی از گرمارود به قم و از آنجا به نجف هجرت کرده و بار دیگر به در قم سکنا گزیده بود؛ پس از ۱۵خرداد۱۳۴۲، به شهر ری مهاجرت کرد. با هجرت پدر، سیدعلی نیز در دبستان ﻋﻠﻮی و سپس دبیرستان ﻋﻠﻮی تهران به تدریس مشغول شد. در تهران دیپلم ادبی گرفت و در ۱۳۴۵ به دانشکده حقوق راه یافت. آنجا بود که با شخصیت‌هایی چون باهنر و رجایی آشنا شد و ارتباطش با سیدمحمد بهشتی را محکم‌تر کرد. بعد از لیسانس، ضمن همکاری با «مجلهٔ نگین»، دو سالی در ادارهٔ باستان‌شناسی سمت مشاور حقوقی را داشت.
در سال۱۳۴۸ در مسابقهٔ ﺷﻌﺮ ﺑﻌﺜﺖ مجلهٔ یغما، شعر خاستگاه نور وی بهترین اثر در بخش نیمایی شناخته شد و شهرت شاعری او را در جوانی فراهم آورد. جلال آل‌احمد، سیمین دانشور، علی شریعتی و به‌ویژه مرتضی مطهری کسانی بودند که گرمارودی از مجالست با ایشان توانسته بود به فضاهای تازه‌تری از اندیشه‌های تشیع و گسترهٔ ادبیات دست پیدا کند. وی «شرح منظومه» را به‌طور خصوصی در محضر شهید مطهری گذراند.
سال۱۳۵۲ روانهٔ زندان و در ۱۳۵۶ از اسارت ساواک آزاد شد. پس از عبور از سیلاب بلاها نخست مجموعه‌ٔ شعرش «عبور» را به چاپ دوم رساند. سپس دو دفتر «در سایه‌سار نخل ولایت» و «سرود رگبار» را درآورد و البته هم‌زمان نیز به‌اتفاق طاهره صفارزاده «کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان» یا کانون فرهنگ نهضت اسلامی را بنیان گذاشت که خود دبیر اول آن بود و دو سالی فعالیت کرد. در پاییز۱۳۵۶ که در شب شعر انستیتو گوته شرکت کرده بود، پس از خواندن شعر در سایه‌سار نخل ولایت، این جمله را گفت: «...شیعه در طول تاریخ خود، مظلوم زیسته؛ اما هماره صدای خویش را به گوش تاریخ رسانده است.»؛ جمله‌ای که پژواک آن تا به امروز نیز رسیده است.[۱]
از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ سرپرست انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین) و مشاور فرهنگی رئیس جمهور وقت بود. از ۱۳۶۰تا۱۳۷۸ نیز هم‌زمان با اخذ درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی، مدتی مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی بود و پس از آن رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد. یک سالی نیز مجله گلچرخ ضمیمهٔ ادبی مستقل روزنامهٔ «اطلاعات» را منتشر کرد.
موسوی گرمارودی با رویکردهای مذهبی به سرودن شعر در قالب‌های نوقُدمایی و نیمایی پرداخت و بعدها به شعر سپید روی آورد.خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه وی در ۱۳۸۵ «چهرهٔ ماندگار» شعر و ادب فارسی معرفی شد. بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان نیز عصر شنبه ۱۳بهمن۱۳۹۷ و در بخشی از آیین پایانی سیزدهمین جشنواره شعر فجر، از علی موسوی گرمارودی به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان عرصه شعر و ادب فارسی تقدیر و تجلیل کرد.[۱۷]

عمق نگاهش به دوردست‌ها

شخصیت و اندیشه

سید‌علی موسوی ‎گرمارودی به عقیدهٔ بسیاری از صاحب‌نظران، از پیشگامان و معماران شعر انقلاب محسوب می‌‌شود. وی پیش از انقلاب شعر را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی، بهره گیرد.[۲]
سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد دولت محمد روحانی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید:

«در آن دوران، زمانی که می‌خواستیم برای خود شجره‌ای تعریف کنیم تا زیر سایهٔ آن بهره‌مند باشیم، محمدرضا حکیمی و موسوی گرمارودی به ما سیادت و امنیت می‌دادند.[۱۸]

موسوی ﮔﺮمارودی دیدگاه مشهور و بحث‌برانگیزی دربارهٔ تعهد شعر و تعهد شاعر دارد. بخشی از اندیشه و شخصیت او را تحت همین عنوان در کتاب‌ها و گفت‌وگوهایش می‌توان دریافت. او می‌گوید:

«ﺑﺎیﺪ ببینیم که آیا تعهد و مسئولیت در شعر مشهود است یا خیر و آیا تعهد صفت شعر است یا صفت شاعر. بنده بارها گفته‌ام که هرگونه مسئولیت و تعهد به شاعر برمی‌گردد، نه به شعر. شعر، ذاتاً هیچ رنگی نمی‌پذیرد ﺟﺰ ﺷﻌریت. این تعهدات، یعنی انقلابی‌بودن، ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎسی‌بودن، ذاتیِ شاعر است و بعد در شعر نشست می‌کند. ما فردوسی را به‌عنوان شاعر حماسی می‌شناسیم، نه به اعتبار این ‌که شاهنامه حماسی است، بلکه به اعتبار اینکه قبل از شاهنامه، فردوسی حماسی است.»

گرمارودی در باب جوشش و کوشش در شعر نیز نظر مشهور و صائبی دارد و کتاب مستقلی به این نام. شخصیت شعری و اندیشهٔ گرمارودی در آیینهٔ این بحث و گفتار نیز قابل شناسایی است. او می‌گوید:

«بی‌گمان در شعر واقعی، هم جوشش و هم کوشش، سهم خود را دارد. اگر جوشش بیشتر باشد، شاعری بیشتر و سخنوری کمتر خواهد بود؛ مثل باباطاهر و به عکس اگر سهم کوشش بچربد، سخنوری بیشتر و شاعری کمتر خواهد شد؛ مثل ادیب پیشاوری و اگر این هر دو، برابر و در اوج باشد، شاعری کامل خواهیم داشت؛ چون حافظ و سعدی و خیام.»[۱۹][۲۰]
اهدای تابلوی پُرتره
به دست رئیس وقتِ فرهنگستان
دریافت لوح تقدیر
از وزیر وقتِ فرهنگ‌وارشاد اسلامی
بزرگداشت موسوی گرمارودی در
خانهٔ شعر و ادبیات
علی موسوی گرمارودی
چهره‌ٔ ماندگار ادبی شد.[۲۱]
دریافت تابلوی نقاشی از حداد
در آیین نکوداشت شاعر
عرض ادب ساعد باقری به گرمارودی
بیست‌وهشتمین شب شاعر
در نخلستان سازمان اوج

یادمان‌ها و بزرگداشت‌ها

  • مراسم نکوداشت علی موسوی گرمارودی در نهمین برنامهٔ میهمان ماه انجمن شاعران ایران و دفتر شعر جوان در ۳۰مرداد۱۳۸۲ در محل خانهٔ شاعران برگزار شد.[۲۲]
  • انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی سیدعلی موسوی گرمارودی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در اول شهریورماه ۱۳۹۰، ایشان را به‌عنوان یکی از مفاخر ایرا‌ن‌زمین معرفی کرد.[۲۳][۱۲][۲۴]
  • در مراسم بزرگداشت سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در آبان‌۱۳۹۲، با حضور اهالی شعر و ادب در سرای اهل قلم از مقام علمی و ادبی وی تجلیل شد.[۲۳][۲۵]
  • تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب، روز شنبه ۲۴بهمن۱۳۹۴ در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب مطرح شد.[۲۶]
  • سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج، بیست‌وهشتمین شب شاعر خود را یک‌شنبه ۴مهر۱۳۹۵ به پاسداشت سیدعلی موسوی گرمارودی اختصاص داد.[۲۷]
  • آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در مراسمی با عنوان طلوع ماندگار، ۲۴آذر۱۳۹۵ از سوی مدیریت فرهنگی‌هنری منطقهٔ ۵ در محل فرهنگ‌سرای فردوس برگزار شد.[۲۸]
  • مراسم سوگوارهٔ ملی شعر عاشورایی تحت عنوان «عصر آفتاب» همراه با آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی عصر سه‌شنبه ۱۷مهر۱۳۹۷ در تالار ایوان شمس برگزار ‌شد.[۲۹]
  • مراسم پایانی دومین‌کنگرهٔ ملی دوسالانهٔ شعر آیینی واعظ قزوینی با تجلیل از علی موسوی گرمارودی در قزوین به کار خود پایان داد. این مراسم ۳۰دی‌۱۳۹۷ در سازمان تبلیغات اسلامی استان قزوین برگزار شد.[۳۰]
  • بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه جشنواره شعر فجر بهمن۱۳۹۷ در کتابخانه ملی.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

از نگاه دیگران

فاضل نظری

سهیل محمودی

موسوی گرمارودی یکی از کهن‌ترین قالب‌های شعر فارسی یعنی قصیده را در عرصه‌ای به نام شعر سپید تعریف کرده است. او از کسانی است که با تکیه بر گذشتهٔ شعر فارسی، برای امروز بهره گرفته است. اخوان یا سهراب نیز در این راه موفق بوده‌اند و بخشی از این سنت را به‌شکل پویا درآورده‌اند.[۳۲]

میراحمد میراحسان

در نشست تحلیل شعر و اندیشهٔ گرمارودی چنین گفت:

«گرمارودی از پیشگامان شعر مدرن مذهبی قبل از انقلاب اسلامی است. نمادهای بدیعی در اشعار گرمارودی دیده می‌شود. شعر مدرن ما در قبل از انقلاب به‌دلیل حضور حکومتی که مانع ورود افکار نو و جدید بود تحت محاصره و سلطهٔ شعر حزبی روشنفکری قرار داشت؛ ولی بااین‌حال افرادی مانند موسوی گرمارودی و صفارزاده توانستند خود را به‌عنوان یک شاعر مسلمان به همگان معرفی کنند.» [۲۳][۱۲]

بهاء‌الدین خرمشاهی

گرمارودی از مقدمهٔ خرمشاهی در گزیده‌اشعار انتشارات مروارید همواره به‌عنوان بهترین منبع شناخت از شعرش یاد می‌کند. خرمشاهی می‌گوید:

«گرمارودی از ادیب‌ترین شاعران امروز ماست. برای زورمندی و شورمندی بعضی از شعرهای گرمارودی مانند: «در سایه‌سار نخل ولایت» و «حماسهٔ درخت» در شعر معاصر همتا و همانندی جز بعضی شعرهای شاملو نمی‌بینم. گرمارودی در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن (معروف به شعر شاملویی یا سپید)، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن گسترتر است.»

خرمشاهی در تعریف از شعر حماسهٔ درخت می‌گوید:

«شعر حماسهٔ درخت نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین شعرِ پس از نیماست[۳۳][۳۴]

کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی دربارهٔ سخنانش در باب هدایت

ضیاء‌الدین ترابی

ضیاء‌الدین ترابی می‌گوید: «گرمارودی شاعر محتواست نه صورت و این همان چیزی است که خودِ شاعر از آن به‌عنوان عامل جوششی شعر نام می‌برد.»[۳۶]

محمدجواد محبت

گرمارودی چند جنبهٔ شاعری دارد. هم از شاعران مبارز سیاسی در پیش از انقلاب است. جنبهٔ دیگر شعری وی، شعرهای عاشقانه اوست؛ شعرهایی صرفاً شعر و مربوط به احساسات و عواطف شخصی و درک دنیاییِ شاعر از دنیا و موهبت‌های آن. جنبهٔ دیگر شعرهای دینی‌آیینی اوست. شعر خط خون اکنون دیگر جزو کلاسیک‌های ادبیات دینی ماست؛ این‌قدر که خوش جا افتاده.[۵]

محمد حقوقی

موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده را از شعرای فعال و با زبان خاص که از دههٔ چهل و پنجاه در خدمت تعهد شعری و شعر متعهدانه می‌داند و شعرهای «کودکم: یاور»، «نماز» و «دریغا آفتاب» را در بخش اشعار منتخب دههٔ پنجاه تا شصت و دو شعر «باغ معنا» و «اقیانوس» را در بخش اشعار منتخب دههٔ شصت تا هفتاد انتخاب کرده است.[۳۷]

حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت

کسانی که به گرمارودی حمله کردند، بهتر است مشخص کنند که خط قرمزشان کجاست. اگر ایشان از نویسنده‌ای اعلام بیزاری کنند که در کتابش توپ‌مرواری نه‌تنها به امام حسین، بلکه به مولا علی و حتی حضرت مریم مقدس توهین کرده‌، چرا ما باید ناراحت بشویم؟[۳۸]

موسوی گرمارودی و
حسرت جای خالیِ بزرگان

شاعران و شخصیت‌ها از منظر گرمارودی

موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که با نگرشی به دور از اعتقادات فردی و از منظر هنری و ادبی به شاعران و شخصیت‌ها می‌نگرد.[۲۳]

نظرش دربارهٔ خیام

«چهرهٔ اصلی خیام مُشوّه (زشت‌رو) شده است. برخی خیام را دو گونه دانسته‌اند؛ گفته‌اند خیامی که گفته است: «من مِی خورم و هر که چو من اهل بُوَد/ مِی خوردن من به نزد وی سهل بُوَد، این همان خیام حقیقی است که لائیک هم هست...» البته من این‌گونه رباعی‌ها را از آنِ خیام نمی‌دانم؛ محققان ما هم همین اعتقاد را دارند.»[۱۹]

نبوغ سعدی شیرازی از نگاه گرمارودی

گرمارودی از نبوغ سعدی چنین یاد می‌کند: «بی‌گمان سعدی در برخی از لحظات، لحظه‏‌های هستی را طور دیگری می‌دید. تنها یک نابغه می‌تواند بوستان بیافریند. محال است در زبان فارسی اثری به حجم بوستان سعدی با این درجه از فصاحت بیان شود.»

نیما یوشیج را چنین توصیف می‌کند:

«عظمت نیما یوشیج به شاعر بودن نیست، به ابداع‏گر بودن و نجات شعر از دربار است. درواقع نیما جریان شعر را در راستای مردم و نیازهای آن‌ها و مردمی‌کردن شعر قرار داد. عظمت نیما به ابداع و بت‌شکنی اوست.»

در سوگ جلال[۳۹]

... و روزگاری بود
و فصل زرد و زبون، از برون بهاری بود
کنار خانهٔ دل‌های ما
درخت لاغری آرام رست و ریشه دواند
به‌ناگهان نه، ولی از همان نخست بلند
و از همان آغاز
چه بادها که وزیدند چهار سوی درخت
که ریشه‌کن کندش
ولی درخت به پای ایستاد و ریشه دواند
و از بن بارو
درون خانهٔ دل‌های ما گشود رهی
و ما، برخی
ز خون خویش به رگ‌های ریشه‌اش دادیم
و ما، برخی
بلند باروی اطراف سینه‌هامان را
ز پیش روی درخت بلند، برچیدیم
و آن درخت از آن پس، درست در دل ماست
و آن درخت، همیشه در دل ماست
کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست:
به شاخه‌شاخه آن، آشیان مرغان بود
به سایه‌های بلندی که می‌فکند به خاک
چه خستگان مسافر که بار افکندند.
و در نسیم نجیبی که می‌وزید از آن
حرارت و عرق تند چهره، می‌خشکید
هزارها قلم از شاخه‌های نازک آن
به هر کویر نشاندند و بارور گردید
کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست!

شعر و شخصیت سهراب در نظرش چنین است:

خسرو احتشامی

گرمارودی دربارهٔ زبان شعر خسرواحتشامی نوشته است: «زبان احتشامی، صراحت و صلابت زبان و چهرهٔ یک سوار ایلیاتی را در خود دارد که همنشین دایم صلابت و صراحت کوه و کمر هونهگان است؛ ولی این صلابت همراه است با ملایمت نگاه پونه‌های حریرپوش، کنار جویبارک‌های نرم‌پویی که از دامنه‌های همان کوه‌ها و در آغوش همان صلابت، راه خود را می‌پویند... پس شعر او هم حماسه و هم حریر است.»

نوذر پرنگ را این‌گونه می‌شناسد

پرنگ بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران غزل نو است و تأثیر او در نسل‌های بعد از خودش، بر کسی پوشیده نیست. بی‌گمان پدیدارهای عالم با همه، سخن نمی‌گویند؛ اما با شاعرانی همچون پرنگ بیگانه و نامحرم نیستند.[۲۳][۱۲] و در مراسم یادبودش می‌گوید:

«به‌قول مولانا، پدیده‌های جهان همه هوشیارند؛ ولی با نامحرمان خاموشند. البته اگر شاعری در تصرف شعر باشد، می‌تواند در پدیده‌های طبيعت تصرف کند. نوذر پرنگ نیز از جمله شاعرانی است که در تصرف شعر است. شعر پرنگ را در هر شرایطی که بخوانید تپندگی رنگ آن را احساس خواهید کرد.»[۴۱]

طاهره صفارزاده

شاید نزدیک‌ترین شاعر به‌لحاظ محتوا، مضمون و معنای شعری به موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده باشد: «صفارزاده خود یک صاحب‌نظر بزرگ ادبی است. اصولی که وی در شعرهایشان ارائه کرده، برای نسل‌های آینده راه‌گشاست.»
و دربارهٔ تفاوت‌های سبک ادبی و شعری فروغ فرخ‌زاد و طاهره صفارزاده می‌گوید:

«در مجلهٔ نگین عنوان یکی از نقدهایم «فروغی برتر در ادبیات ایران» بود. ایهام این عنوان به این دلیل بود که معتقدم فروغ فرخ‌زاد شاعر خوبی است؛ اما صفارزاده شاعری است که به‌لحاظ اخلاقی و آرمان‌های اجتماعی والاتر است و قیاس‌ناپذیر. صفارزاده را شاعری می‌دانم که حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله نیز تأثیر گذاشته است. به‌نظرم، دلیل کمتر دیده‌شدن آثار طاهره صفارزاده را باید در فنی‌تربودن شعر صفارزاده نسبت به فروغ فرخ‌زاد جست‌وجو کرد. شعری که فنی‌تر باشد انضباط بیشتر دارد و قاعدتاً دایرهٔ دوستدارانش کمتر است. شعر «گنه کردم، گناهی پر ز لذت» را همه می‌فهمند؛ اما «کودک قرن» و «سفر سلمان» صفارزاده را شاید همه متوجه نشوند.[۴۲]
صادق هدایت

نامه‌های سرگشاده

پس از دعوت بنی‌صدر، رئیس جمهور وقت از گرمارودی، وی ۱۵فروردین۱۳۵۹ رسماً مشاور مطبوعاتی و فرهنگی بنی‌صدر می‌شود. آن‌زمان [آیت‌الله] صدوقی طرفِ مشورت گرمارودی بود و به او می‌گوید: «من به او رأی ندادم اما حالا که رییس‌جمهور شده، بد نیست که شخصی مثل تو در دستگاه او باشد.»
گرمارودی ناراضی از وضعیت دفتر بنی‌صدر، حضوری از امام خمینی کسب تکلیف کرده و امام «او را به ماندن و تقویت بنی‌صدر و گوشزد کارهایش تکلیف می‌کند» و از او می‌خواهد: «اگر انحرافی هم بود باخبرش کند تا اصلاح شود.» رویکردهای ضدانقلابی بنی‌صدر که کاملاًً آشکار می‌شود امام با استعفادادنِ گرمارودی موافقت می‌کند و می‌گوید: «استعفا بده؛ ولی از قول ما چیزی نگویی؛ لازم بود به‌نظر محمد صدوقی استناد کن.» با توافق و هماهنگی [آیت‌الله] صدوقی، متن استعفا به مطبوعات داده می‌شود. باوجوداین، برخی محافل و اشخاص هم‌چنان به آزار و توهین اصرار دارند؛ یکی از آنَ همه، یوسف‌علی میرشکاک است که در روزنامهٔ جمهوری اسلامی، به بهانهٔ نقد مجموعه‌شعری از گرمارودی، همهٔ آن‌ها را مزخرف می‌خواند و وی را «مشاور فرعون» یا محسن مخملباف در کیهان فرهنگی که هم‌چنان اصرار در بنی‌صدری‌بودن گرمارودی دارد و... تااینکه روح‌الله ۱۵اسفند۱۳۶۵ گرمارودی را فرا‌می‌خواند و قصد می‌کند در یک سخنرانی مصلحتی‌بودن گرمارودی در کنار بنی‌صدر را بازگو کند؛ اما حاج‌احمدآقا می‌گوید ممکن است در سخنرانی، همه‌ٔ جوانب امر فرصت بازگوشدن پیدا نکند؛ بهتر است آقای گرمارودی همینجا طی نامه‌ای ماجرا را به شما بنویسد و شما نیز با دست‌خط خود نظرتان را زیر آن بنویسید تا در تاریخ بماند.»
دو نامهٔ تاریخی:

خُلقیات

حسین پاک‌دل، نمایش‌نامه‌نویس، در گفت‌وگوی با گرمارودی، خلقیات گرمارودی را این‌گونه بیان می‌دارد:

«موسوی گرمارودی براساس باورش می‌زید که در این روزگار متاع باارزشی است. ایشان هنوز همان خلقیات دهه۴۰ را دارد و با آن‌ها زندگی می‌کند. شرایط امروز او محصول «نه»هایی است که دارد. محصول «نه»هایی که پست‌ها و مقام‌های بسیاری در ناگفتنشان بود. یکی از نتایج این نه‌گفتن‌ها، ترجمهٔ قرآن است. ترجمهٔ قرآن شرایط خاصی دارد و فقط به دانستن زبان عربی نیست.» [۹]

اجرای برنامه‌های ادبی در دیگر کشورها

تاجیکستان

گرمارودی در مدت اقامتش در تاجیکستان به‌جد جریان شعر معاصر آن کشور را دنبال کرد.[۲۲] وی از اول تیرماه سال۱۳۸۲ به‌عنوان رایزن فرهنگی، به‌مدت ۴ سال، در تاجیکستان بود.[۳] چون تاجیک‌ها با خط سیریلیک می‌نویسند، بیش از ۶۰ کلاس در ۱۱ شهر تاجیکستان دایر کرد به نام «کلاس‌های خط نیاکان».[۱۹]
تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان را در دو جلد، یک جلد زنده‌ها و یک جلد درگذشته‌ها با معرفی حدود ۷۰۰ شاعر، کار کرد.[۱۹] و نیز به‌اهتمام گرمارودی تذکره‌ای کامل از شعرای قرن بیستمِ تاجیکستان فراهم آمد با نام از ساقه تا صدر.[۴۴]
از دیگر کارهای گرمارودی در تاجیکستان:

  • اتصال «کمیتهٔ اصطلاحات» تاجیکستان با فرهنگستان زبان پارسی ما. این کمیته درپی جایگزینیِ کلمات پارسی به‌جای کلمات روسی است. پیامد این دادوستد فرهنگی، عضویت دو تن از فرهیختگان تاجیک در فرهنگستان زبان پارسی، به نام‌های استاد محمدجان شکوری و عبدالقادر مینازف بود.
  • تشکیل جلسات دوهفته یک‌بار که در آن اشعار شاعران تاجیک نقد و بررسی می‌شود. این جلسات در نزدیک‌شدن ایشان به نوآوری‌های شعر پارسی مؤثر بود.
  • استفادهٔ فرهیختگان تاجیک از کتابخانهٔ غنی ساختمان رایزنی.
  • تدریس در دو دانشگاه دوشنبه و خُجند.
  • برنامه‌ٔ پیوند در تلویزیون تاجیکستان که در آن، شعر شاعران ایرانی را با حضور فرهیختگان تاجیک بررسی می‌‌شد.
  • برنامهٔ رادیویی شعر چیست
  • چاپ کتاب تاجیک‌ها انتشار مجلهٔ رودکی[۵]
پوستر فیلم
برشی از تصاویر فیلم
نمادی حاضرین سال تحصیلی ۱۳۳۱تا۱۳۳۲

فیلم ساخته‌شده براساس

از ساقه تا صدر

فیلم مستند زندگی موسوی گرمارودی با نام از ساقه تا صدر، ۲۲ شهریور۱۳۹۴ با حضور امیر مهریزدان کارگردان و هنرمندان و شاعران در موسسهٔ فرهنگی اوج انقلاب اکران شد. در این نشست گرمارودی گفت: گروهی از چهره‌های ماندگار مستندی از من ساختند که خانم رستاخی کارگردان آن بود. یعقوبی هم مستندی برای تلویزیون قزوین ساخت که من در آن‌جا در طبیعت شعرهایم را خواندم.[۴۵]
همچنین مستند از ساقه تا صدر به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سیدجمال عودسیمین روز دوشنبه، ۲۷اردیبهشت‌۱۳۹۵، ساعت ۲۳ روی آنتن شبکهٔ اول سیما رفت.[۴۶]

گرمارودی در کنار دوستداران
امضای نهج‌البلاغه در
نشست هفتگی شهر کتاب

آثار و منبع‌شناسی

کتابخانهٔ خانگی

کارنامهٔ حضور در صحنهٔ ادبی

شعر

شش مجموعه‌ شعر
  • عبور. تهران: انتشارات توس، چاپ اول، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹.
  • در سایه‌سار نخل ولایت. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷.
  • سرود رگبار. تهران: انتشارات رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷.
  • در فصل مردن سرخ. تهران: نشر راه امام، ۱۳۵۸.
  • خطّ خون. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
  • چمن لاله. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
نُه گزینه‌اشعار
  • تا ناکجا (گزینهٔ ۶۰ شعر به گزینش و ترجمهٔ ریکاردو ریپولی و جان روبرتو اسکارچیا به ایتالیایی). انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا، ۱۳۶۳.
  • دستچین. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.
  • ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا (مجموعه‌شعر برای امام علی علیهم‌السلام). تهران: نشر معارف، دی‌ماه ۱۳۷۲.
  • باران اخم (گزینهٔ شعر دفاع مقدس و جنگ). تهران: انتشارات حوزهٔ هنری، ۱۳۷۳.
  • گزینهٔ گرمارودی (گزینش و پیشگفتار بهاءالدین خرمشاهی). تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، ۱۳۷۵.
  • گزیدهٔ ادبیات معاصر (مجموعه‌شعر علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات نیستان، ۱۳۷۸.
  • برخیز واژه‌ای پیدا کن (گزینش و برگردان به خط سیریلیک از نظام قاسم). دوشنبهٔ تاجیکستان: زمستان ۱۳۸۰.
  • باغ معنا (سرسخن و برگردان به خط سیریلیک با انتخاب و پیشگفتار صفر عبدالله). دوشنبهٔ تاجیکستان، تابستان ۱۳۸۱.
  • باغ سنگ. تهران: انتشارات تکا، چاپ اول، ۱۳۸۶.

به‌قول خودش: «اگر خویشتن‌داری می‌کردم و در گزینه‌اشعارها، به تقاضای گزیننده اشعار تازه نمی‌گنجاندم، می‌توانستم دست کم دو مجموعهٔ مستقل دیگر از آن‌ها چاپ کنم.» بنابراین، این اشعار به‌علاوهٔ اشعار دفترهای مستقل (کل اشعار گرمارودی تا امروز)، پس از آخرین تصحیح، بر مبنای موضوع و قالب شعری، در ۷ دفتر تنظیم شدند که منبع و مأخذ اصلی اشعار وی محسوب می‌شوند. این دفترها عبارت‌اند از:

  • آغاز روشنایی آیینه (ترکیب‌بند عاشورایی در ۱۵ بند). تهران: انتشارات سورۀ مهر، ۱۳۸۸.
  • گوشوارهٔ عرش (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی). انتشارات سورهٔ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • بر آشفتن گیسوی تاک (مجموعه‌غزل). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ دوم، ۱۳۸۹.
  • پیوند زیتون بر شاخهٔ ترنج (به‌گزیدهٔ نیمایی و سپید (یا آزاد)). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • خواب ارغوانی(شعر دفاع مقدس). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • سفر به فطرت گلسنگ (قطعه‌ها و چکامه‌ها). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • تا محراب آن دو ابرو (مثنوی، ترکیب، رباعی). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.[۱][۴۷][۴۸]

داستان

  • پرتو انسان‌ها(دو جلد). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۶.
  • در مسلخ عشق (مجموعه‌داستان). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۸.
  • داستان پیامبران (جلد اول: از آدم تا عیسی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
  • داستان پیامبران (جلد دوم: حضرت محمد). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
  • بابا تاریخ (داستانی برای نوجوان‌هایی که پیر به دنیا آمده‌اند). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۵.
  • به کوتاهی آه به بلندای ماه (زندگی خاتون کبریا حضرت زهرا). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۲.[۱][۴۷][۴۸]

ترجمه‌ها

  • در کرانه با دریا (صد کلمهٔ قصار حضرت علی). تهران: وزارت ارشاد، چاپ اول، ۱۳۶۲.

منشور دادگری (عهدنامهٔ مالک اشتر). تهران: انتشارات جمهوری. چاپ اول، ۱۳۸۳.

  • ترجمهٔ قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
  • ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
  • ترجمهٔ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۴.[۱][۴۷][۴۸]

کتاب‌های ادبی، پژوهش‌های ادبی (نقد و بررسی؛ مقالات و ...)

  • قلم‌انداز (مجموعه‌مقالات؛ سفرنامه‌ها. نقد و بررسی‌های منتشرشده در مطبوعات). تهران: انتشارات سروش،چاپ اول، ۱۳۷۷.
  • دگرخند (بررسی طنز، هزل و هجو در ادب فارسی). تهران: انتشارات توسعهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۰.
  • صدای سبز (مجموعه‌اشعار؛ زندگی‌نامهٔ خودنوشت گرمارودی و ...). تهران: انتشارات قدیانی، چاپ اول، ۱۳۸۲.
  • از ساقه تا صدر (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان، به‌اهتمام علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
  • زندگی و شعر ادیب‌الممالک فراهانی. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
  • غوطه در مهتاب (بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر). تهران: انجمن قلم ایران، ۱۳۸۸.
  • جوشش و کوشش در شعر. تهران: انتشارات هرمس، ۱۳۹۱.[۱][۴۷][۴۸]

تصحیح، منتخب و پژوهش متون

  • اختر چرخ ادب (مقدمه و انتخاب اشعار پروین اعتصامی). تهران: همشهری، ۱۳۸۵.
  • به‌گزین علی‌نامه (کهن‌ترین منظومهٔ شیعهٔ فارسی؛ سرودهٔ ۴۸ هجری قمری). تهران: از سراینده‌ای با تخلص «ربیع»؛ با گزینش و شرح لغات.[۱][۴۷][۴۸]

کتاب‌های پژوهش تاریخی

  • زندگانی حاج‌شیخ محمدتقی بافقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.[۱][۴۷][۴۸]

سبک و لحن و ویژگی آثار

گرمارودی در قالب‌ها و موضوعات متعدد صاحب اثر است‌ و بسیاری از صاحب‌نظران، وی را هم نوپرداز و هم کهن‌‌سرا می‌‌نامند. هرچند درخشش اصلی او در شعر سپید است به عقیدۀ بعضی از منتقدان در قصیده نیز دستی تمام دارد.
او از معدود شاعران نوپرداز هم‌دورهٔ خود است که در سال‌های پیش از انقلاب با گرایش‌های دینی به‌میدان آمد و آن‌گونه که در یکی از شعرهای خود گفته است: «من شعر شیعی‌ام»، رویکردهای انقلابی شیعی را در شعر وارد و از این ارزش‌ها پاسداری کرد. پیشگامی در نوعی از شعر نوآیینی در شعرهای نیمایی و سپید گرمارودی جلوه‌گر است.[۲]
موسوی گرمارودی را از پیشتازان شعر مذهبی می‌شناسند. از ویژگی‌های شعری او تخیل گسترده و به‌دام‌آوردن اندیشه‌ای نو در قالب کهن قصیده است:

مگر چه گفت به گوش درخت، باد خزانکه روی زرد نمود و تکیده شد لرزان
ببر به باغ سبویی شراب شعر و از آنتف درون به کنار خزان کمی بنشان...

گرمارودی از آن‌دست شاعرانی است که ضمن توجه به مسیر گذشته، در شعر معاصر راهی تازه می‌جویَد. او در چندین دوره در عرصهٔ شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشت.[۲۲]
بهاء‌الدین خرمشاهی دربارهٔ اشعار گرمارودی می‌نویسد:

«شعر در سایه‌سار نخل ولایت که در منقبت و مرثیهٔ حضرت علی است و شعر خط خون دو اوجِ بی‌مانند و قلهٔ رفیع شعر دینیِ عصر ماست؛ یعنی شعری با درون‌مایهٔ مذهبی که در شعر نو سابقه‌ای به این درخشانی و درخششی به این نمایانی ندارد و این دو شعر کم‌نظیر که هم قوت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد، نیز مانند شعرهای بلند دیگر او، به صریح‌ترین وجه، مؤید این است که هنر یعنی نگاه دیگرگون و متفاوت.»[۴۹]

شعرهای موسوی گرمارودی، افزون‌بر برجستگی‌های ادیبانه‌اش، دارای سرشتی گفتمانی و وحدت‌آفرین است. بهره‌گرفتن از نمادها و استعاره‌ها، ژرفایی و خلاقیت شعر او را بیش از هر ویژگی دیگری نمایان کرده است؛ نظیر آنچه در «و آن درخت همیشه در دل ماست» به‌تاریخ شهریور۱۳۴۸ و به یاد جلال آل‌احمد سروده است. واژه «درخت» در آن شعر، واژه‌ای کلیدی است؛ نماد از انسانی با عقلانیت انتقادی و شخصیتی مقاوم، مستقل و مبارز. «درخت»، نماد هستی و نیستی است و مگر می‌شود جهان از «درخت» تهی باشد؟ آیا جهان بدون درخت (انسان)‌، ناچیز و درمانده نیست؟خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد
و باز در جایی دیگر:

گیسوانش در نسیم آرام می‌بافد
هر که پیش روی او آیینه می‌گیرد
زیر پایش قالی سبز بهاران گسترانده دشت
بر سرش مهتاب، شب‌ها نقره می‌پاشد
پای برجا این درخت آرزوی ماست
در کنار برکه امید
نام زیبایش:درخت بید.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

اثر علی موسوی گرمارودی در بوتهٔ نقد

برتر از شاملو!

علی موسوی گرماروردی شاید از بین شاعران معاصر، تنها کسی باشد که در شعر سپید، اشعارش را با احمد شاملو مقایسه می‌کنند. از دید بعضی از منتقدان او در این سبک شعری، حتی از خود شاملو که مبدع این نوع شعر بود بالاتر ایستاده است. نظر بهاءالدین خرمشاهی حافظ‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر:

پیش‌ترها، شعرهای بی‌وزنِ او [گرمارودی] را شاملویی و از شما چه پنهان به تقلید از شاملو، ارزیابی می‌کردم؛ اما با بازخوانی و بسیارخوانی و تأمل جدید به این حقیقت رهنمون شدم که زبانش، از زبان تلخ و توانا و محکم و مطنطن شاملو، راحت‌تر و روان‌تر و خلق‌الساعه‌تر و کلیشه‌زُداتر است... .

به‌نظر چنین می‌آید که گرمارودی با آن‌همه احاطه که در شعر کهن دارد، از میان هشت‌ گونه یا نوع یا قالب شعری، در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن، که در شعر امروز به شعر شاملویی معروف است، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن‌گسترتر است. آغاز نیرومند و دیگرگون شعر «حماسهٔ درخت» است که نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین سروده‌های شعرِ پس از نیماست. شاعر [در این شعر] استقلال رأی دارد. کلیشه‌شکن است. شمع کم‌سوی ستارهٔ دوردست ساکت را از چل‌چراغ خورشید فریادگر، بیشتر ارج می‌نهد و نیز آب باریک‌تر از نخ که از آوندِ گیاهی نازک و نوپا بالا می‌رود و بر رودِ خروشان موج در موج و کف بر لب.[۵۰]

شعرهای عنعنی!

محمد جان‌شکوری بخارایی، عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در یادداشتی که در روزنامهٔ «جوانان تاجیسکتان» منتشر شده است درباره شعرسرایی گرمارودی در قالب‌های سنتی به‌خصوص غزل این‌گونه می‌گوید:

شعر گرمارودی در نوع‌های عنعنی (سنتی) به‌مانند غزل، قطعه، دوبیتی نیز نوست و به‌طرزی تازه‌قلمی شده است. شاعر در قالب کهنه، روح امروزی دمیده است، دیروز را با امروز و تاریخ را با زمان ما به طرزی نو پیوند داده است. نوانگیزی و کوشش برای تازه‌بینی، چنین معنی ندارد که شاعر طرز کهن را رد کرده، نسبت به گذشتگان بی‌حرمتی ظاهر کرده باشد. نه؛ گرمارودی به رویه‌های سنتی هم خوب شعر سروده است... .
نوپردازی، از جمه در غزلیات گرمارودی زیاد است. غزل گرمارودی مانند سروده‌های یک عده شاعران کنونی ایران و افغانستان و تاجیکستان است که به کلی از نو شدن تفکر غزل‌سرایی گواهی می‌دهد. گاه به‌نظر می‌رسد که از غزل تنها قالب مانده است، ساختار شعور بدیعی به‌تمام دیگر شده است، نو است، درست‌‌تر آنست که بگوییم کهنهٔ نو یا نو کهنه است... .
حقیقتاً غزل‌های گرمارودی بسیار نشانه‌های عنعنهٔ (سنت) این ژانر را نگاه داشته‌اند و زادهٔ تفکر علمی‌اند و هم حاصل اندیشهٔ تازه. رابطه‌های ادبی دامندار زمان نو. مانند غزل که تکیده نام دارد و گویا در نامش هم اسراری نهان است:
تکیده
نه بی‌تو سؤالی، نه بی‌تو ذوق جوابینه شور شعر و تغزل، نه درسی و نه کتابی
ببین که بی‌تو و آن چشم روشن تو چه دارمدرون دل نه قراری، درون دیده، نه خوابی
منم که بی‌تو دل افسرده‌تر زجانم خزانمتویی که تازه‌تر از روح یک تغزل نابی
تو دل‌پذیرتر از ذوق شنگ و شادِ گناهیتو مسکری، تو حرامی، تویی که مثل شرابی
نمی‌دهم به رفیقان شادخوارهد بی‌غمنو و درختی و دشتی و سبزه‌ای و کتابیخطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد
* * * * *

قدیم‌تر از اخوان و به‌سبک ناصرخسرو

حجت‌‌الله بهمنی مطلق منقد ادبی در کتاب درخت زندهٔ بی‌برگ به نقد و تحلیل قصاید شاعران نوپرداز پرداخته است. نقد او که از صفحه ۴۹۲ تا ۵۹۱ حجم قابل توجهی از کتاب را فرا گرفته است به زبان و مضمون و تکنیک‌های چکامه و قصیده‌های علی موسوی گرمارودی اشاره کرده است:

گرمارودی در قصیده‌پردازی از همهٔ نوپردازان قصیده‌گو حتی اخوان هم قدمایی‌تر است. زبانش همان زبان فاخر و حماسی قصاید سبک خراسانی است و صلابت و استواری قصاید ناصرخسرو را به یاد می‌آورد. به شیوهٔ قصیده‌پردازان کهن، بسیاری از قصایدش، چهاربخشی است؛ با مقدمه‌ای معمولا توصیفی شروع می‌کند و بعد با یک دو بیت (تخلص) به موضوع اصلی گریز می‌زند و با دعای تأیید (شریطه) به پایان می‌رساند. تأثیرپذیری از شاعران گذشته به‌صورت استقبال، تضمین و اقتباس در قصایدش فراوان دیده می‌شود. اندیشهٔ بدبینی نسبت به دنیا و فریبنده و ناپایدار خواندن آن که از درون مایه‌های شعر گذشته است در جای جای قصایدش دیده می‌شود... .

از دیگر ویژگی‌های قصاید گرمارودی یکی ترکیبات نو و شاعرانه است که برساخته و ابداع خود شاعر است؛ مانند: سُمکوب، سنگواژه، گلخنده، کوهموج، گلخانه و.... دیگر استفاده از صنایع ادبی به‌شیوه‌ای هنرمندانه و نیکو است؛ مانند ایهام تبادر در بیت زیر:

تا کی مَنَش کنار خود ارام دوبارهباز تا کشد دوباره ز رخ معجزه آفتاب

در این بیت «کی مَنَش» یعنی کی من او را، اما با توجه به این که قصیده پاسخی است به اخوانیهٔ عباس کی مَنِش (مشفق کاشانی)، نام آن شاعر را به ذهن متبادر می‌کند. یا تصویرهای زنده‌ و زیبایی که به کمک جان‌بخشی به اشیاء آفریده است:

چونان تازیانه به کف باد بگذرد از باغنار خم شود و دست بر کمر گیردخطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

منبع‌شناسی

کتاب

  1. دربارهٔ هنر و ادبیات امروز؛ گفت و شنودی با مهدی اخوان ثالث و علی موسوی گرمارودی، به‌کوشش ناصر حریری، کتاب‌سرای بابل، ۱۳۶۸.
  2. در بوتهٔ نقد (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی، خانهٔ کتاب.
  3. شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، انتخاب، درآمد و تفسیر از محمد حقوقی، انتشارات ثالث با همکاری نشر یوشیج، چاپ دوم ۱۳۷۷.
  4. صدای سبز (گزیده‌اشعار، زندگی خودنوشت، نقد و بررسی، گفت‌وگو و...)، انتشارات قدیانی، ۱۳۸۲.
  5. تاریخ تحلیلی شعر نو، شمس لنگرودی، نشر مرکز، ۱۳۹۷.
  6. بزرگداشت‌نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۹۰.
  7. ده شاعر انقلاب، محمد کاظم کاظمی، سورهٔ مهر، ۱۳۹۰.[۵۱]

پایان‌نامه‌ها

  1. بررسی آب و عناصر آن در اشعار نیما یوشیج، سهراب سپهری و علی موسوی گرمارودی، نگارش: فرخنده دلیررویی. استاد راهنما: مهدی پرهام. استاد مشاور: جواد قربانی، کارشناسی ارشد: گرایش محض، دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر؛ دانشکدهٔ علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، سال۱۳۹۵.
  2. بررسی تطبیقی ارزش‌های انسانی در شعر مظفر‌النواب و علی موسوی ‌گرمارودی، نگارش: وفاء محفوظی ‌موسوی. استاد راهنما: حسین چراغی‌وش. استاد مشاور: علی‌اکبر مرادیان‌ قبادی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لرستان؛ دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عرب. دانشگاه پیام نور؛ واحد بجنورد. ۱۳۹۳.
  3. بررسی غزل‌های روایی در اشعار قیصرامین‌پور و علی موسوی گرمارودی، نگارش: معصومه صابری. استاد راهنما: سیدعلی اکبر شریعتی فرد، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد سبزوار، ۱۳۹۳.
  4. بررسی محتوایی و معرفی آثار شعری سیدعلی موسوی گرمارودی، نگارش: رضا رجب‌زاده. استاد راهنما: میرنعمت‌الله موسوی. استاد مشاور: معصومه عبدالهی، کارشناسی ارشد: گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور؛ دانشکدهٔ علوم انسانی و زبان‌های خارجی، مرکز تبریز، ۱۳۹۴.
  5. بررسی و تحلیل سفر علی موسوی گرمارودی، نگارش: فاطمه شکردست. استاد راهنما: محمدرضا سنگری. استاد مشاور: منوچهر تشکری، کارشناسی ارشد: زبان و ادب فارسی، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دزفول، ۱۳۸۳.
  6. بررسی خدا و معنویت در اشعار علی موسوی گرمارودی، نگارش: روح‌الله قنبری. استاد راهنما: مجیر مددی. استاد مشاور: علی‌اصغر محمودی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد بابل، دانشکدهٔ علوم انسانی زبان و ادبیات، ۱۳۹۵.
  7. صور خیال در اشعار موسوی گرمارودی (تشبیه، کنایه و استعاره)، نگارش: جواد غفاری. استاد راهنما: علس عسگری. استاد مشاور: مهدی خادمی کولایی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور ساری؛ دانشکدهٔ ادبیات علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۸۸.[۵۱]

نوا و نما و نگاه[۵۲]

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۲۱و۲۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  4. «گزیده‌ای از زندگی‌نامهٔ خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «نگاهی به آثار گرمارودی». 
  6. ‏ «حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال». 
  7. «همکاران دایرةالمعارف مطالعات حافظ در ECI». 
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ «ماجرای فرانکلین». 
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ «به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم». 
  10. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۶۰۱و۶۰۲.
  11. «معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)». 
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ «سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  13. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۵۷۱تا۵۷۳.
  14. «علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث». 
  15. «اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث». 
  16. موسوی گرمارودی، تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم.
  17. «از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد». 
  18. «ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی». 
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ «پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی». 
  20. موسوی گرمارودی، جوشش و کوشش در شعر، ۵و۵۱و۶۷.
  21. «علی موسوی گرمارودی، یکی از چهره‌های ماندگار ادبی کشور». 
  22. ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ «پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی». 
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ ۲۳٫۴ «معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)». 
  24. «مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار شد». 
  25. «بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد». 
  26. «تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب». 
  27. «تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  28. «آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس». 
  29. «آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی». 
  30. «تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»». 
  31. ««سایه سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب». 
  32. = ‏ «دربارهٔ علی موسوی گرمارودی». 
  33. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۶۸.
  34. بهاء‌الدین خرمشاهی، گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی.
  35. «کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی». 
  36. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۹۹.
  37. حقوقی، شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، ۱۱۰.
  38. ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت». 
  39. ««درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی». 
  40. «روز تولد سهراب سپهری». 
  41. «برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است». 
  42. «صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است». 
  43. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۵۸۸و۶۰۰.
  44. موسوی گرمارودی، از ساقه تا صدر، ۳۵و۳۶.
  45. «مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد». 
  46. «بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی». 
  47. ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ ۴۷٫۳ ۴۷٫۴ ۴۷٫۵ «فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی». 
  48. ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ ۴۸٫۲ ۴۸٫۳ ۴۸٫۴ ۴۸٫۵ به‌کوشش بخش‌علی قنبری، بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، ۱۷۵.
  49. موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۷۹.
  50. سیدعلی موسوی گرمارودی. در بوتهٔ نقد.
  51. ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ «منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی». 
  52. «یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر». 
  53. «گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی بنی‌صدر». 
  54. «شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب». 

منابع

  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۸۲). صدای سبز. تهران: قدیانی. ص. ۶۰۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۷-۷۵۸-۳.
  • قنبری، بخش‌علی (۱۳۹۰). بزرگداشت علی موسوی گرمارودی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۲۸-۲۱۳-۲.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۹۳). جوشش و کوشش در شعر. تهران: هرمس. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۳-۸۲۵-۲.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۸۴). از ساقه تا صدر. تهران: قدیانی. شابک ۹۶۴-۴۱۷-۳۷۴-۰.
  • حقوقی، محمد (۱۳۷۷). شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی(۱۳۰۱تا۱۳۷۰). تهران: ثالث با همکاری نشر یوشیج. شابک ۹۷۸-۹۴۱-۶۴۰-۴۲۵-۱.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۶۳). خط خون. تهران: زوّار.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۵۷). در سایه‌سار نخل ولایت. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۸۰). گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی. تهران: مروارید.
  • اخوان ثالث، مهدی (۱۳۶۹). تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم. تهران: انتشارات مروارید.

پیوند به بیرون