علی موسوی گرمارودی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌ادبیات
پرش به ناوبری پرش به جستجو
→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
Mshahangi1 (بحث | مشارکت‌ها)
۴۴ ویرایش‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
|نام                    = علی موسوی گرمارودی
|تصویر                  = Ali mosavi70.jpg
|توضیح تصویر            = '''درحال مطالعهٔ دیوان [[ملک‌الشعرا بهار]]'''
|نام اصلی              = سیدعلی موسوی گرمارودی
|زمینه فعالیت          = شعر، ادبیات و ترجمهٔ قرآن و متون مذهبی
|ملیت                  = ایرانی
|تاریخ تولد            = ۳۱فروردین۱۳۲۰ه‍.ش {{-}} ۲۲ربیع‌الاول۱۳۶۰ه‍.ق {{-}} ۲۰آوریل۱۹۴۱م
|محل تولد              = قم
|والدین                = ''سیدمحمدعلی گرمارودی'' {{-}} ''خانم‌آغا''
|تاریخ مرگ              =
|محل مرگ                =
|علت مرگ                =
|محل زندگی              = قم، مشهد و تهران
|مختصات محل زندگی      = پایتخت، شهرهای مذهبی
|مدفن                  =
|در زمان حکومت          = پهلوی دوم، جمهوری اسلامی ایران
|اتفاقات مهم            = کودتای ۲۸مرداد۱۳۲۰، سقوط پهلوی دوم در ۲۲بهمن۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ایران در همان سال.
|نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              = «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه [[طاهره صفارزاده]] و از بنیان‌گذاران «[[شعر انقلاب]]».<ref name= "صدای سبز"/>
|پیشه                  = استاد دانشگاه و نویسنده
|سال‌های نویسندگی        =  از اوایل دههٔ چهل
|سبک نوشتاری            = [[نو]] [[سپید]]، [[نیمایی]] و شعر کلاسیک (قصیده)<ref name="شهرستان ادب">{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
|کتاب‌ها                = ''عبور''، ''چمن لاله''، ''خط خون''، ''در سایه‌سار نخل ولایت''، ترجمهٔ قرآن کریم، ''غوطه در مهتاب'' و...<ref name="صدای سبز"/>
|مقاله‌ها                = ''قلم‌انداز''، ''معمای حافظ''، ''شیون مهتاب در آب'' و...
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها            =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                  =
|فیلم ساخته بر اساس اثر = ''از ساقه تا صدر''
|همسر                  =
|شریک زندگی            =
|فرزندان                =
|تحصیلات                = دکتری زبان و ادبیات فارسی
|دانشگاه                = دانشگاه تهران، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی           
|حوزه                  = حوزهٔ علمیهٔ دینی مشهد
|شاگرد                  =
|استاد                  = ادیب نیشابوری، شیخ‌مجتبی قزوینی، سید[[جعفر شهیدی]]، [آیت‌الله] مطهری و ...
|علت شهرت              = ''سپیدگویی''{{سخ}}و دو شعر ''خط خون''{{سخ}}و ''در سایه‌سار نخل ولایت''
| تأثیرگذاشته بر        =  بر سبک شعریِ [[انقلاب]] و [[آیینی]]، به‌ویژه بر اشعار سپید
| تأثیرپذیرفته از      = مذهب تشیع، آرا و اندیشه‌های [امام] [[روح‌الله موسوی خمینی|خمینی]] و مرتضی مطهری 
| وبگاه                =
| imdb_id              =
| soure_id              =
| جوایز                =
|گفتاورد                =
|امضا                  = 
}}
'''سیدعلی موسوی گرمارودی''' معروف‌به '''گرمارودی''' شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه است.<ref name="ویکی‌فقه">{{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref><ref name="نورمگز">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگی‌نامهٔ خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
<center>* * * * *</center>
گرمارودی از مشهورترین شاعران نوگرای دههٔ پنجاه است که به‌دلیل آیینی و انقلابی‌بودنِ آثارش و نیز تأثیر آن، پس از انقلاب اسلامی از بنیان‌گذاران [[شعر انقلاب]] خوانده می‌شود.<ref name="آفتاب آنلاین">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار گرمارودی}}</ref>{{سخ}}
علی موسوی گرمارودی که نخستین آموزه‌های دینی را در مکتب پدر آموخت، پس از دیپلم، همراه پدر راهی مشهد شد و چهار سال به تحصیل عربی و علوم دینی پرداخت. واقعهٔ پانزده خرداد۱۳۴۲ گرمارودی را که تازه از مشهد به قم برگشته بود، رهسپار تهران کرد. به دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران راه یافت و سپس، مشاور حقوقی ادارهٔ باستان‌شناسی شد.{{سخ}} فعالیت‌های او در عرصهٔ شعری و شاعری از محافل و انجمن‌های ادبی شروع شد؛ اما شاعری را به‌طور جدی در سال۱۳۴۸ با چاپ نخستین مجموعه شعرش [[عبور]] آغاز کرد. ادامهٔ فعالیت‌های سیاسی، بالاخره او را که اکنون برندهٔ بخش شعر نو مسابقه «شعر بعثت» [[مجلهٔ یغما]] می‌شناختند، در سال۵۲ به زندان فرستاد. نعمت آزادی پس از شش سال اسارت در اوین، او را به‌سمت همکاری با [[طاهره صفارزاده]] کشاند تا با هم‌فکری و همراهی هم، [[کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان]] یا ''کانون فرهنگ نهضت اسلامی'' را بنیان‌گذاری کنند.{{سخ}}
موسوی گرمارودی تمام دهه شصت و تقریباً هفتاد را به اخذ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی و نیز، اشتغال در پست مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی گذراند. وی همچنین رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد.{{سخ}}
گرمارودی همواره با رویکردهای مذهبی، به سرودن شعر در قالب‌های [[نوقُدمایی]] و [[نیمایی]] پرداخت و البته بعدها گرایش به شعر سپید نیز پیدا کرد.{{سخ}}
گرمارودی در همهٔ قالب‌های شعر از قدیم‌ترین تا جدیدترین آن‌ها یعنی از قصیده تا شعر سپید طبع‌آزمایی کرده است. با نگاهی به فهرست مجموعه [[صدای سبز]] که به‌گزیدهٔ شاعر از شعرهای خودش است، می‌توان قالب‌های مختلفی را با آمارهای متفاوتی مشاهده کرد:
۴۹ شر سپید، ۴۹ غزل، ۲۸ قصیده، ۱۹ قطعه، ۲۶ مثنوی، ۱۴ رباعی، ۱۲ نیمایی، ۸ مفردات، ۵ مسمط و ۲ دوبیتی.
<ref name=''شعر نیمایی''>{{یادکرد کتاب|نویسنده =محمد شریفی |عنوان = فرهنگ ادبیات فارسی|ص= ۷۸۱}}</ref>{{سخ}}
به‌پاس تمام زحماتش در عرصه شعر و سرودن در قوالب مختلف شعری، '''بنیاد چهره‌های ماندگار''' در سال۱۳۸۵ او را به‌عنوان ''چهرهٔ ماندگار بخش شعر '' انتخاب کرد.{{سخ}}
ترجمهٔ ادبی کامل قرآن کریم گرمارودی برندهٔ [[کتاب‌سال ]] شد و ترجمه نهج‌البلاغهٔ او مورد تقدیر  همین رویداد فرهنگی قرار گرفت.<ref name=''تمام‌قد''>{{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/sima/2940493055456384652 ‏|عنوان= حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال}}</ref>


[[پرونده:Ali mosavi5.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''در جمع دوستان شاعر'''<center/>]]
[[پرونده:Garmaroodi.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی در «عصر شعر آیینی»'''<center/>]]
[[پرونده:۱۵گرمارودی.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''مطالعه شعر خود برای خواندن در مراسم'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi15.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی در آیین پاسداشت مقام امام علی'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''میزبان ECI در مراسم معرفیِ'''{{سخ}}'''دایرةالمعارف مطالعات حافظ'''<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://en.ecieco.org/news-6042.aspx|عنوان= همکاران دایرةالمعارف مطالعات حافظ در ECI}}</ref></center>]]
[[پرونده:گرمارودی۱۷.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''شعرخوانی شب نیمهٔ رمضانِ'''{{سخ}}'''سیدعلی خامنه‌ای خرداد۱۳۹۶'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi0.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی در اندیشهٔ بیان'''<center/>]]
==از میان یادها==
===مرغ عشق و کبوتر===
بعد از رفع کدورت از جریان فرانکلین، گرمارودی به خانهٔ [[اخوان ثالث]] رفت و دو مرغ عشق برایش ‌برد. چند تا کبوتر به رنگ خاکستری روشن در منزل اخوان بود که نوکشان عین نوک شاهین و بال‌شان خط‌های راه‌راه با رگهٔ سیاه داشت. میزبان توضیح داد: این‌ها از نوع کبوترهای نامه‌برند؛ یادگاری از زنده‌یاد استاد '''حسن کسایی'''. موقع رفتن یک جفت از آن‌ها را هم به گرمارودی داد.<ref name= "برترین‌ها">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین}}</ref>


===گرمارودی در جلسه‌ای مخفی!===
یک‌بار به یک جلسهٔ مخفی دعوت شد. مجبور بود از راه پشت بام به آنجا برود. شهید رجایی گفته بود گرمارودی هم بیاید برای شعرخواندن. مجلس فاتحهٔ یکی از شهدا بود. شهید یک فرزند دوساله داشت. گرمارودی پیش از آنکه لب به شعرخواندی بگشاید، چشم باز کرد به روبه‌رو؛ حدود ۸۰ نفری دستچین شده بودند. وقتی رسید به ابیاتی که بی‌پردهٔ ابهام به شاه تشر می‌زد که: رسد روزِ خونِ تو را ریختن... ناگاه از روی کاغذ سر راست کرد تا عکس‌العمل حُضار را ببیند، دید عده‌ای از جمعیت غایب‌اند!<ref name="خبرگزاری مهر">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم}}</ref>


https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C
===رجایی===
 
محمدعلی رجایی، وزیر آموزش‌وپرورش بود، از گرمارودی می‌خواست متنی بنویسد برای چاپ در آغاز همهٔ کتاب‌های درسی. یک ماه پس از توزیع کتاب‌ها، رجایی تلفن می‌کند به گرمارودی که:
سیدعلی موسوی گرمارودی
:«می‌دانی چه دسته‌گلی به آب داده‌ای؟»
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
::گرمارودی شگفت‌زده می‌پرسد: «مگر چه شده؟!»
 
:رجایی می‌گوید: «مرد حسابی، چرا متن را با مصراع: ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم؟ شروع کردی؟! می‌گویند مصراع دومش می‌شود: «فتنه از عمامه خیزد نی ز خُم».
________________________________________
::گرمارودی می‌گوید: «آن مصراع ساختهٔ ذهنِ علیل ضدانقلاب است، نه خداوندگار ما مولوی. آنچه من نوشتم خود مصراع دوم است و بیت چنین است:
 
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''عقلِ اول راند بر عقلِ دوم'''''|'''''ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم'''''<ref name= "صدای سبز ۳">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۰۱و۶۰۲}}</ref>}}
زندگی نامه خودنوشت دکتر سید علی موسوی گرمارودی
{{پایان شعر}}
 
تولد
[ویرایش]
________________________________________
 
نام من سید علی موسوی گرمارودی است، نام پدرم سید محمدعلی، زاده «گرمارود» الموت قزوین و نام مادرم خانم آغا، زاده «شیروان» محله تنکابن است.
یکشنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۲۰ ش، به دنیا آمده‌ام (۲۲ ربیع الاول ۱۳۶۰ ه ق، برابر با ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ م)
بدین ترتیب، ۶۱ سال پیش، از پدری الموتی و مادری تنکابنی، در محله «چهارمردان» قم به دنیا آمدم. نخستین فرزند خانواده هستم...
 
 
دوران تحصیل
[ویرایش]
________________________________________
 
پدر، مرا در آستانه نه سالگی به دبستان ملی باقریه- واقع در ضلع جنوب غربی مدرسه فیضیه - برد و نامم را در کلاس اول ابتدایی نوشت!
چند روزی بیشتر در کلاس نمانده بودم که اولیای مدرسه دریافتند بیشتر از همکلاسی هایم می‌دانم و مرا به کلاس دوم بردند. یک هفته بعد، از دوم هم به کلاس سوم رفتم و اگر ریاضیات، بیشتر می‌دانستم، به چهارم هم می‌توانستم بروم.
دوره دبیرستان، از دبستان بسیار بهتر بود. سالی که من وارد دبیرستان می‌شدم، روان شاد شهید دکتر بهشتی - رضوان الله تعالی علیه- دبیرستانی در خیابان باجک قم دایر کرده بود، به نام دین و دانش و می‌خواست تنها با کلاس اول دبیرستان بیاغازد. دانش آموزان این کلاس را با وسواس بسیار، خود بر می‌گزید. با آنکه با پدرم آشنا بود. معهذا مرا طبق ضوابط خود، با آزمون پذیرفت و جمعا بیش از سیزده دانش آموز انتخاب نکرد علاوه بر مدیریت با اقتدار، تدریس زبان انگلیسی ما را نیز به عهده داشت معلمان دیگر عبارت بودند از: استاد علی اصغر فقیهی ، دکتر حسین اشراقی، زنده یاد شهید دکتر مفتح ، دکتر بزرگ نیا ، دکتر رضوانی، دکتر مظاهر مصفا، دکتر شیمی و عده‌ای دیگر...
 
 
هجرت به مشهد
[ویرایش]
________________________________________
 
در خرداد سال ۱۳۳۸ ش، در نوجوانی، پدر، دست مرا گرفت و از قم به مشهد رضا- علیه آلاف الثنا- برد و پس از خدا و آن امام همام، به دوست خود، زنده یاد حضرت حاج شیخ مجتبی قزوینی - رضوان الله علیه- سپرد تا عطش آموختن مرا، از آبشخور علوم ادبی اسلامی، فرو بنشاند.
حاج شیخ- که صلابت دانش را در کنار فسحت اخلاق، چون کوهسار مشرف به هامون، فراهم داشت- مرا به استاد مسلم ادب عربی در آن ایام، روان شاد حجة الحق شیخ محمد تقی ادیب نیشابوری ، مشهور به «ادیب ثانی» رهنمون شد و من بنده، طی چهار سال، کتاب‌های «بهجت المرضیه» (سیوطی)، «مغنی» و «مطول» و یک- دو کتاب دیگر را نزد آن فرزانه بسیاردان، فرا گرفتم...
 
 
بازگشت به مشهد
[ویرایش]
________________________________________
 
وقتی پس از چهار سال به قم بازگشتم، غائله «انجمن‌های ایالتی و ولایتی» شروع شده بود. در واقعه مدرسه فیضیه، حضور داشتم.
یک بار هم در قم دستگیر و تا آستانه زندانی شدن رسیده بودم که با کوشش مرحوم آیة الله ربانی شیرازی نجات یافتم. پس از دستگیر شدن امام خمینی رحمة‌الله‌علیه و بعد از واقعه ۱۵ خرداد ، چون پدر نیز از قم به شهر ری کوچ کرده بودند، من هم در تهران مقیم و معلم دبستان و بعد دبیرستان علوی شدم. در ۱۳۴۵ به دانشگاه و دانشکده حقوق راه یافتم و با برخی مبارزان اسلامی و غیر اسلامی ضد رژیم، آشنا شدم. در همین سالهاست که با شهیدان بزرگوار، مرحوم رجاییو مرحوم باهنر ، آشنا شدم و ارتباط خود را با شهید بزرگوار، بهشتی، نیز حفظ کردم، این بزرگوار حتی در زمانی که به آلمان رفته بودند، از ارسال نامه و دادن رهنمود، خودداری نمی‌فرمودند...
تحصیلات دبیرستانی‌ام نخست ریاضیات بود، بعد، برخی علوم ادبی اسلامی و ادبیات عرب را در مشهد خواندم، آنگاه برای ورود به دانشگاه، به طور متفرقه امتحان دادم و دیپلم ادبی گرفتم، با آنکه در امتحان ورودی دانشگاه در رشته ادبیات در سراسر کشور نمره ممتازی احراز کرده بودم، اما مجبور شدم به دانشکده حقوق بروم، زیرا تنها دانشکده نصف روز بود و من می‌توانستم نیم دیگر روز را برای گذران زندگی کار کنم...
 
 
فعالیتهای فرهنگی
[ویرایش]
________________________________________
 
در کنار همه اینها، تجربه مشکل در آوردن ماهنامه ادبی «گلچرخ» را هم دارم که ۲۴ شماره، هر ۱۵ روز یک باز، از تابستان ۶۵ تا تابستان ۶۶، درآمد و بعد هم از سال ۷۱، به صورت مستقل در می‌آمد و باید گفت، لنگ لنگان قدمی بر می‌داشت تا آنکه من به عنوان رایزن فرهنگی کشورم برای مدت چهار سال (تا اول تیرماه ۸۲) به تاجیکستان رفتم. به هر روی، گرفتاری‌های فراوان، مرا از کار توغل و تمرکز در کار عزیز و اصلی‌ام «شعر» و «خدمتگزاری کلمه» باز داشته است.
 
 
عناوین مرتبط
[ویرایش]
________________________________________
 
ترجمه قرآن (گرمارودی)
 
 
نرم افزار جامع التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).
http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C
 
 
 
دکتر علی موسوی گرمارودی در سال 1320 در قم بدنیا آمد. پدرش از دانشمندان اهل گرمارود الموت قزوین بود. موسوی گرمارودی مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم قضایی و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفته است. او در عرصه شعر و ادبیات کشور حضور موثر داشته است که راه اندازی و مدیریت گلچرخ نمونه ای از تلاش های اوست. کارنامه شعری گرمارودی مشتمل بر 9 کتاب شعر است.
محتویات
[نهفتن]
• ۱ آثار
• ۲ خاندان
• ۳ تحصيلات رسمي و حرفه اي
• ۴ منابع
آثار[ویرایش]
عبور، در سایه سار نخل ولایت، سرود رگبار، چمن لاله، خط خون، دستچین، باران اخم، گزیده شعر نیستان، تا ناکجاآباد و گزینه شعر به انتخاب بهاءالدین خرمشاهی است و همچنین صدای سبز زندگی و شعر ادیب الممالک فراهانی، از صدر تا ساقه و ترجمه قرآن کریم از آثار اوست.
خاندان[ویرایش]
خانواده هاي گرمارودي از نظر اصل و نسب و ارتباط خويشاوندي به چند طايفه تقسيم مي شوند كه شامل طايفه هاي قروچي بيگي، اورس بيك و باقري و صادقي و اندجي و خانواده هاي غربال بند و موسوي و چند خانواده ديگر مي باشند. خانوار موسوي از خانواده هاي مهاجر روستاي ميغ سازه كجوربه به مناطق «اوانك» و «گرمارود» مي باشند. سيد علي موسوي گرمارودي از پدري «الموتي» و مادر «تنكابني» در محله «چهارمردان» قم به دنيا آمد. نام پدرش حجت الاسلام سيد محمد موسوي گرمارودي است.
تحصيلات رسمي و حرفه اي[ویرایش]
سيد علي موسوي گرمارودي نخست نزد پدرش مقدمات را فراگرفت و پس از آن دبستان ملي «باقريه» رفت. او دوره دبيرستان را در مدرسه شهيد بهشتي (دين و دانش سابق) سپري نمود و پس از آن به مشهد عزيمت نمود و در نزد علماي آن سامان به فراگيري علوم ديني پرداخت. در سال 1345 وارد دانشكده حقوق شد و كارشناسي آن رشته را در رشته علوم قضايي كسب كرد. او سرانجام پس از گرفتن مدرك كارشناسي زبان و ادب فارسي با اخذ درجه دكتراي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران فارغ التحصيل گرديد.
منابع[ویرایش]
• سید علی موسوی گرمارودی، گزیده ای از زندگینامه خود نوشت سید علی موسوی گرمارودی، نشریه گلستان قرآن، شماره 194، نيمه اول دي 1383، ص18. در دسترس در پایگاه مجلات تخصصی نور، بازیابی: 1 مهر 1392.
http://wiki.ahlolbait.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C
 
 
 
وی با شاعر بزرگ معاصر اخوان ثالث نیز آشنایى و رفت و آمد داشت و اخوان شعرى نیز به نام او سروده بود.
 
در اسفند ۱۳۵۷ شوراى انقلاب، موسوى گرمارودى را به سرپرستى سازمان آموزشى نومرز منصوب کرد.
 
همان مؤسسه فرانکلین سابق که در ‏اواخر دهه ۶۰ با ادغام در تشکیلات وزارت فرهنگ و آموزش عالى از صورت یک مؤسسه خارج شد و از آغاز سال ۱۳۷۳ نیز با نام شرکت ‏انتشارات علمى و فرهنگى با انتشارات علمى و فرهنگى (بنگاه ترجمه و نشر کتاب سابق) ادغام شد.
 
علاوه بر این گرمارودى مدتى رایزن ‏فرهنگى ایران در تاجیکستان بود و مدتى نیز مسئولیت تالار وحدت تهران را بر عهده داشت. او در مدت اقامتش در تاجیکستان جریان شعر ‏معاصر آن کشور فارسى زبان را دنبال کرد و در این باره مقالات تحقیقى متعدد نوشت.‏
 
موسوی گرمارودی مدت یک سال در حوزه فردوس به امر تدریس مشغول بود.
 
با پیروزی انقلاب اسلامی،‌ موسوی گرمارودی به همراه مرحومه طاهره صفارزاده کانون فرهنگی نهضت اسلامی  را بنیاد نهاد.
 
موسوی گرمارودی علاوه بر سرودن شعر و شرکت درانجمن‌های ادبی، راه اندازى، مدیریت و سردبیرى نشریه گلچرخ و انتشار یک مجله ادبی در تاجییکستان را نیز برعهده داشته است.
 
وی در سال 1385 به عنوان «چهره ماندگار بخش شعر» به وسیله بنیاد چهره‌هاى ماندگار انتخاب شد.
 
http://www.hamshahrionline.ir/news/99998/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%89-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%89-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%D9%89-%DB%B1%DB%B3%DB%B2%DB%B0
 
 
 
 
زندگینامه
سیّد علی موسوی گرمارودی فرزند سیّد محمّد علی در سال 1320 ه. ش در قم متولّد شد. پدرش از عالمان دین بود. او تحصیلات خود را تا دوره‌ی متوسطه در قم گذراند. هفده ساله بود که به اتّفاق پدرش به مشهد عزیمت نمود و به تحصیل علوم عربی و ادبی پرداخت و پس از چهار سال به قم بازگشت و به فعالیت سیاسی پرداخت. بعد از واقعه‌ی پانزدهم خرداد به تهران رفت و به عنوان مدرّس در دبیرستان علوی به تدریس مشغول شد و در طی این مدّت توانست علاوه بر دیپلم ریاضی که داشت، دیپلم ادبی خود را کسب کند. در سال 1345 به دانشکده حقوق راه یافت و به اخذ درجه لیسانس نائل آمد. در سال 48 نخستین دفتر شعر خود را به نام «عبور» انتشار داد و در طی همین ایّام بود که با دکتر شریعتی و جلال آل احمد آشنا شد.
 
در سال 1352 توسّط ساواک دستگیر و بعد از طی چهار سال محکومیت از زندان آزاد شد و بعد از آزادی از زندان دو مجموعه از اشعار وی به نام‌های «سرود رگبار» و «در سایه سار نخل ولایت» را منتشر نمود.
 
کانون فرهنگی نهضت اسلامی را به اتفاق خانم طاهره صفّار زاده راه اندازی کرد و به عنوان دبیر اوّل این کانون انتخاب شد. در این رابطه با جمعی از مبارزین و فعّالان سیاسی از جمله میر حسین موسوی، زهرا رهنورد، شهید دکتر باهنر، دکتر توسّلی و دکتر شریعتمداری در صف واحد همکاری داشت.
 
بعد از پیروزی انقلاب به مدّت یکسال مجله گلچرخ که ضمیمه‌ی ادبی روزنامه‌ی اطّلاعات بود را اداره نمود.
 
گرمارودی دوره‌ی دکترای ادبیات را نیز گذراند و شرح زندگی و دیوان ادیب الممالک فراهانی به عنوان رساله‌ی دکتری وی پذیرفته گردید. وی در سرودن انواع شعر توانایی دارد امّا طبعش بیشتر به سرودن شعر نو متمایل است و از میان قالب‌های شعری، در شعر آزاد بی‌وزن امّا متوازن استادتر و هنر آورتر است و در قالب‌های کلاسیک در قصیده دستی تواناتر دارد.
 
گرمارودی در شعر زبانی مستقل و مختص به خود دارد. ترکیبات و تعبیرات و وصفهای او از حالات و احوال درونی و اعتقادی انسان، و اوصاف و تعابیر او از طبیعت، از توانایی و آگاهی او بر ادب و شعر قدیم و جدید حکایت دارد. گرمارودی از پیشتازان شعر مذهبی قبل از انقلاب است. اشعار او با درون مایه مذهبی در شعر نو درخشان و کم نظیر است و می‌توان او را نام‌آورترین شاعر معاصر در زمینه‌ی خلق اشعار دینی محسوب نمود به ویژه دو شعر «خط خون» او که در رثای سالار شهیدان و «در سایر سار نخل ولایت» که در منقبت و مرثیت حضرت علی (ع) سروده است در اوج و قلّه‌ی رفیعی قرار دارند که در شعر نو سابقه‌ای بر این درخشانی یافت نمی‌شود. این دو شعر کم نظیر هم قوّت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد. آثار: مجموعه‌های منظوم دکتر گرمارودی عبارتند از «عبور»، «سرود رگبار»، «فصل مردان سرخ»، «در سایه سار نخل ولایت»، «خط خون»، «چمن لاله»، «تا ناکجا»، «باران اخم» و «گزینه اشعار» آثار منثور او عبارتند از «در مسلخ عشق»، «با تاریخ»، «شرح زندگی بافقی»، «شرح و تلخیص شاهنامه»، «جوشش و کوشش در شعر حافظ»، «بررسی ادبیات معاصر».
 
اشعار
خط خون
درختان را دوست می‌دارم‌
 
که به احترام تو قیام کرده‌اند
 
و آب را
 
که مهر مادر توست،
 
خون تو شرف را سرخگون کرده است:
 
شفق، آینه دار نجابتت،
 
و فلق محرابی،
 
که تو در آن
 
نماز صبح شهادت گزارده‌ای
 
 
در فکر آن گودالم‌
 
که خون تو را مکیده است
 
هیچ گودالی چنین رفیع ندیده بودم
 
در حضیض هم می‌توان عزیز بود
 
از گودال بپرس!
 
 
شمشیری که بر گلوی تو آمد
 
هرچیز و همه چیز را در کائنات
 
به دو پاره کرد:
 
هرچه در سوی تو، حسینی شد
 
و دیگر سو، یزیدی
 
اینک ماییم و سنگ‌ها
 
ماییم و آب‌ها
 
درختان، کوهساران، جویباران، بیشه‌زاران
 
که برخی یزیدی
 
وگرنه حسینی‌اند
 
 
خونی که از گلوی تو تراوید
 
همه چیز و هر چیز را در کائنات به دو پاره کرد
 
در رنگ!
 
اینگ هر چیز: یا سرخ است‌
 
یا حسینی نیست
 
 
آه، ای مرگِ تو معیار!
 
مرگت چنان زندگی را به سُخره گرفت
 
و آن را بی‌قدر کرد
 
که مردنی چنان،
 
غبطه‌ی بزرگ زندگانی شد!
 
 
خونت‌
 
با خونبهایت حقیقت
 
در یک تراز ایستاد
 
و عزمت، ضامن دوام جهان شد
 
 
- که جهان با دروغ می‌پاشد-
 
و خون تو، امضاء «راستی» ست
 
 
تو را باید در راستی دید
 
و در گیاه،
 
هنگامی که می‌روید
 
در آب،
 
وقتی می‌نوشاند
 
در سنگ، چون ایستادگی‌ست
 
در شمشیر،
 
آن زمان که می‌شکافد
 
و در شیر،
 
که می‌خروشد،
 
در شفق که گلگون است
 
در فلق که خنده‌ی خون است
 
در خواستن برخاستن،
 
تو را باید در شقایق دید
 
در گل بویید
 
تو را باید از خورشید خواست‌
 
در سحر جُست
 
از شب شکوفاند
 
با بذر پاشاند
 
با باد پاشید
 
در خوشه‌ها چید
 
تو را باید تنها در خدا دید
 
 
هرکس، هرگاه، دست خویش‌
 
از گریبان حقیقت بیرون آوَرَد
 
خون تو از سر انگشتانش تراواست
 
ابدیت، آینه‌ای‌ست
 
پیش روی قامتِ رسای تو در عزم
 
آفتاب، لایق نیست
 
وگرنه می‌گفتم
 
جرقه‌ی نگاه توست
 
 
تو تنهاتر از شجاعت‌
 
در گوشه‌ی روشن وجدان تاریخ
 
ایستاده‌ای
 
به پاسداری از حقیقت
 
و صداقت
 
شیرین‌ترین لبخند
 
بر لبان اراده‌ی توست
 
چندان تناوری و بلند
 
که به هنگام تماشا
 
کلاه از سر کودک عقل می‌افتد
 
 
بر تالابی از خون خویش‌
 
در گُذرگَهِ تاریخ، ایستاده‌ای


با جامی از فرهنگ
===شجره‌نامه===
ما از سادات طبرستان هستیم؛ از روستایی به نام میخ‌ساز در کجور. اجداد ما در زمان قاجاریه، برای فرار از سربازی به روستای اوانک در الموت پناه آوردند. این روستا در یک منطقهٔ صعب‌العبور قرار دارد؛ درست در قلب کوه‌های البرز. بعد از اوانک هم آمدند به گرمارود؛ روستایی در دل یک درّه.»


و بشریت رهگذار را می‌آشامانی
بعد که جدّ پدری گرمارودی، سیدعلی‌نقی، از گرمارود زن می‌گیرد، همانجا مقیم می‌شود. محمدعلی، پدرم هم، همانجا به‌دنیا می‌آید؛ حدود ۱۲سالگی می‌فرستندش به مدرسهٔ علمیه در مزردشت تنکابن؛ جایی که روحانیت مرکزیت داشت.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)}}</ref><ref name="آیه‌های انتظار">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>


- هرکس را که تشنه‌ی شهادت است-
===نار زدن===
مادر می‌گفت: «آن‌زمان فصل کار، الموتی‌ها به تنکابن می‌آمدند؛ اما حساب خانوادهٔ پدرت جدا بود. پدربزرگت در تنکابن وکیل مشهور و مرد باجَنَمی بود. در گرمارود خانه و زندگی داشت. پدرم نیز یکی از سرشناس‌ترین روحانیان تنکابن بود. عروسی مرا هفت شبانه‌روز مفصل برگزار کرد. بعد مرا سوار بر اسب، از تنکابن، همراه کاروان جهاز، از راه جنگل، به گرمارود بردند. چهار روز طول کشید تا که رسیدیم. پدرت بیرون روستا به پیشواز آمده بود و طبق رسوم، اول نار زد.»<ref name= "صدای سبز ۲">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۷۱تا۵۷۳}}</ref>


===قصه و غصهٔ [[اخوان ثالث]] و گرمارودی در ماجرای فرانکلین===
گرمارودی می‌گوید: «بعد از انقلاب با حکم مهندس بازرگان، رئیس فرانکلین سابق شدم. بعد از اخوان ثالث به‌عنوان سرویراستار دعوت کردم. اخوان هیچ مَمر درآمدی نداشت. آن موقع من ۴هزار تومان حقوق می‌گرفتم برای ایشان ماهی ۷هزار تومان درنظر گرفتم و... .»{{سخ}}
یک روز اخوان با حالتی برآشفته به دفتر من آمد و گفت: «این شعر را بخوان!» گویا انجمن اسلامی حرف‌‌هایی دربارهٔ اخوان زده بود که روح من از آن‌ها خبر نداشت. شعر اخوان این‌گونه آغاز می‌شد:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''هان ای علی موسوی گرمارودی'''''|'''''آلوده به منت مکن این لقمهٔ نان را...'''''}}
{{پایان شعر}}
قطعه استادانهٔ او را خواندم و گفتم: «آقای اخوان واقعاً من سزاوار چنین شعر و نگاهی هستم؟! من خودم خدمت شما آمدم و دعوتتان کردم... درضمن، تقاضای دیگرتان را دو روز پیش با زحمت به‌نتیجه رساندم و فقط فرصت نکردم به شما بگویم...»{{سخ}}
وقتی این را شنید، همان لحظه کاملاً پشیمان شد. شعرش را برداشت و با چشمان اشک‌آلود گفت: «این شعر تمام نیست.» یک ساعت نگذشته بود که با افزودن ۱۲ بیت جدید به ابیات قبلی برگشت.{{سخ}}
من به این ماجرا شاعرانه نگاه کردم. آقای اخوان شعر را خطاب به من و من خطاب به دلم آغاز کردم:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''ای سوخته حال ای دلک غمزدهٔ من'''''|'''''بشناس کمی بیشتر احوال جهان را...'''''}}
{{پایان شعر}}
«هر دو شعر، هم در کتاب «تو را ای کهن‌بوم‌وبر دوست دارم»، نوشتهٔ اخوان و هم در کتاب «سفر به فطرتِ گل‌سنگ» من آمده است.»<ref name= "نیک صالحی">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث}}</ref><ref name= "خبرگزاری شبستان">{{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث}}</ref><ref name="برترین‌ها"/><ref name="تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۶۹|ک= تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم|ص= }}</ref>{{سخ}}
این شعر با نام شکوی الغریب فی‌الوطن، از معروف‌ترین مجاوبه‌های من است؛ اخوانیهٔ من با مرحوم اخوان ثالث:
<center>'''''شکوی الغریب فی الوطن'''''</center>
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|هان ای علیِ موسوی گرمارودی|آلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را}}
{{ب|ای مردِ نه شرقی و نه غربی، زِ حقایق|بشنو زِ من این نکته و تصدیق کن آن را}}
{{ب|حالت بِه از این است چه در شرق و چه در غرب|اهلِ ادب و فضل و خداوندِ بیان را}}
{{ب|طاغوت روا داشت به من لقمهِ غنانی|هرچند به خون دلم آغشتی خوان را}}
{{ب|اسلام گر این هم نه روا دارد، ای وای|پس من چه کنم عائلهٔ خُرد و کلان را}}
{{ب|در جمع، بَری آبِ مرا بهرِ دو تا نان|کو کار نیاورده بَرَد مُزدِ مَجان را}}
{{ب|من کارَک خود کرده‌ام و می‌کنم از پیش|آثار گواه‌ست و شناسی تو خود آن را}}
{{ب|سی سال نبردِ من و طاغوت عیان است|حاجت به بیان نیست، مثل گفت، عیان را}}
{{ب|زندان و گرفتاری و بدبختی و تبعید|خود بود نبردِ من و آن اهرمنان را}}
{{ب|پیری و نداری است کنون حاصلِ عمرم|تا عبرتغ من پند شود نسلِ جوان را}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
گرمارودی نام قطعهٔ خود را تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت گذارده است، یعنی این آهی بود که بر آمد. وامی است از حضرت علی که آن حضرت این جمله را در پایان خطبهٔ معروف شقشقیه فرمودند.
<center>'''''تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت...''''</center>
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|ای سوخته حال ای دلکِ غمزدهٔ من|بشناس کمی بیشتر احوالِ جهان را}}
{{ب|ز اول نه مگر گفتمت این نکتهٔ شیرین|تلخ است، مخور بادهٔ ابناء زمان را}}
{{ب|تا مصرِ بلا چون روی ای یوسفِ تنها|همراه مبر، هیچ‌یک از این اخوان را}}
{{ب|نیکی مکن و نان به دلِ دجله میانداز|کت کس به بیابان نزند سنگ و سنان را}}
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>
====تا آخر عمرش او را رها نکردم====
سال۱۳۴۲، دانشگاه، در رشته حقوق قبول شدم. تهران و پاتوق‌های شعری و زبانزدشدن اسم [[جلال آل‌احمد]] که دوشنبه‌ها در ''کافه فیروز'' پاتوق داشت، مرا به آنجا می‌کشاند. آن روزها جلال، همیشه تحت تعقیب ساواک بود. با اینکه سر بی‌باکی داشت و بی‌پروا بود سخت به کسی اعتماد می‌کرد. وقتی فهمید از کجا آمده‌ام و با چه افرادی آشنا هستم، به‌تدریج به من اعتماد کرد. یک روز سر میزش نشسته بودم که [[رضا براهنی]] آمد. جلال از او دعوت کرد به خانه‌اش برود. «بفرمایی» هم به من زد. از خدا خواسته سریع پذیرفتم. و همراه براهنی به منزل جلال رفتم و تا آخر عمرش او را رها نکردم.
<ref name=''رها نکردم''>{{یادکرد وب|نشانی= https://www.mashreghnews.ir/news/342698/%D8%A2%D9%84-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%85%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF|عنوان= آل‌احمد بزرگ‌ترین معلم من بود}}</ref>


نام تو، خواب را بر هم می‌زند
[[پرونده:Mosavi Garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی میهمان [[سیمین دانشور]]'''<center/>]]
====بعد از [[جلال]]====
[[سیمین دانشور]] مرا خوب می‌شناختند. در زمان حیات جلال آن‌قدر به منزل‌شان رفت‌وآمد داشتم که با روحیات مذهبی من آشنا بودند. هر وقت منزل‌شان می‌رفتم، جلال به دانشور می‌گفت:
:سیمین! به طلعت بگو برای آقای گرمارودی جانماز بیندازد.{{سخ}}
بعد از فوت جلال سعی ‌کردم مزاحمشان نباشم و کمتر به منزلشان می‌رفتم. بعد از انقلاب مرحوم ''منتظرقائم'' که مدیر [[کیهان فرهنگی]] بود، ازآنجاکه می‌دانست خانم دانشور میلی به انجام مصاحبه ندارند، روی همین سابقهٔ آشنایی از من خواست ایشان را به انجام مصاحبه راضی کنم. خانم دانشور خواهشم را پس نزدند؛ چون اجازه ندادند کس دیگری در آنجا حضور پیدا کند، هم خودم مصاحبه‌کننده بودم و هم عکاس!<ref name=''رها نکردم''/>


آب را طوفان می‌کند
[[پرونده:Ali mosavi6.jpg|180px|thumb|بندانگشتی|راست|<center>'''نگاهی به روزگار بگذشته'''<center/>]]
==زندگی و یادگار==
===جوشش و کوشش در گذران عمر===
* '''۱۳۲۰''': تولد در محله چهارمردان قم
* '''۱۳۲۵''': آموختن قرآن و نصاب‌البیان و گلستان در پنج‌سالگی
* '''۱۳۲۹''': رفتن به دبستان در نُه‌سالگی
* '''۱۳۳۷''': رفتن به مشهد و آغاز خواندن دروس حوزوی
* '''۱۳۴۲''': بازگشت به قم و سپس تهران
* '''۱۳۴۵''': ورود به دانشکدهٔ حقوق و گرفتن لیسانس حقوق قضایی
* '''۱۳۴۸''': آغاز فعالیت شعری با سرودن شعر «عبور»
* '''۱۳۵۲''': آغاز فعالیت‌های مبارزاتی و دستگیر و زندانی شدن به‌مدت چهار سال
* '''۱۳۵۶''': شرکت در شب شعر «انستیتو گوته» و خواندن شعر در «سایه سار نخل ولایت»
* '''۱۳۵۷''': تأسیس «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه [[طاهره صفارزاده]]
* '''۱۳۵۸''': سرپرست ''انتشارات انقلاب اسلامی'' (فرانکلین)
* '''۱۳۵۹'''مشغول به کار شدن در دفتر بنی‌صدر با سِمَت «مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رئیس جمهور»
* '''۱۳۶۳''': انتشار دو کتاب «خط خون» و «چمن لاله»
* '''۱۳۶۵'''انتشار ماهنامهٔ ادبی «گل‌چرخ» تا سال۱۳۷۱
* '''۱۳۷۴''': سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در '''دپارتمان ایران‌شناسی''' در دانشگاه ''نیویورک''
* '''۱۳۷۸''': رایزن فرهنگی برای مدت چهار سال در کشور تاجیکستان
* '''۱۳۸۰''': سخنرانی در سمینار بزرگداشت '''فردوسی''' در مسکو
* '''۱۳۸۳''': ترجمه کامل ادبی قرآن
* '''۱۳۸۴''': انتشار کتاب «از ساقه تا صدر» (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان به‌اهتمام گرمارودی)
* '''۱۳۸۷''': سخنرانی در دانشگاه ''جواهر لعل نهرو'' در شهر دهلی  هند
* '''۱۳۸۸''': انتشار کتاب «گوشوارهٔ عرش» (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی)
* '''۱۳۹۱''': انتشار کتاب «جوشش و کوشش در شعر»
* '''۱۳۹۴''': تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب
* '''۱۳۹۷''': بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه [[جشنواره شعر فجر]] در [[کتابخانه ملی]]


کلامت، قانون است
===از تولد تا پختگی===
سیدعلی موسوی گرمارودی، ۳۱فروردین۱۳۲۰ نزد خانواده‌ای مذهبی در قم چشم گشود. از ۵ تا ۸سالگی، در مکتب پدرش، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی موسوی گرمارودی که از دانشمندان و مدرسان عالی علوم اسلامی بود، قرآن، نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی، ''گلستان و بوستان''، طاقدیس شیخ‌نراقی و گزیده‌هایی از خمسه را آموخت و از ۹سالگی به مدرسه رفت. وی با پشتوانه‌ای قوی، سال‌های دبستان را دوسه کلاس یکی گذراند و از دبستان ملی ''باقریهٔ'' قم پا به دبیرستان ''دین و دانش'' گذاشت؛ جایی که محمد بهشتی آن را مدیریت می‌کرد. خرداد۱۳۲۸ و در هفده‌سالگی، پس از دیپلم ریاضی، دست‌دردست پدر به مشهد رفت و برای بهره‌مندی از علوم اسلامی و علوم ادبی اسلامی، در محضر بزرگانی چون ''شیخ‌مجتبی قزوینی''، ''فردوسی‌پور''، ''واعظ طبسی''، ''[[ادیب نیشابوری]]'' و ''مرحوم نهنگ'' را کسب معرفت می‌کند. پس از ۴ سال بار دیگر به قم بازمی‌گردد؛ اما هرگز تابستان‌های قبل از هفده‌سالگی را که همراه خانواده، برای ییلاق‌نشینی به خانهٔ پدری در گرمارود می‌رفت، فراموش نمی‌کند.{{سخ}}
در قم، در واقعهٔ مدرسهٔ ''فیضیه'' دستگیر، به‌کوشش [آیت‌الله] ''رﺑﺎنی شیرازی'' آزاد می‌شود. پدر که اهل هجرت بود و از نوجوانی از گرمارود به قم و از آنجا به نجف هجرت کرده و بار دیگر به در قم سکنا گزیده بود؛ پس از ۱۵خرداد۱۳۴۲، به شهر ری مهاجرت کرد. با هجرت پدر، سیدعلی نیز در دبستان ''ﻋﻠﻮی'' و سپس دبیرستان ''ﻋﻠﻮی'' تهران به تدریس مشغول شد. در تهران دیپلم ادبی گرفت و در ۱۳۴۵ به دانشکده حقوق راه یافت. آنجا بود که با شخصیت‌هایی چون ''باهنر'' و ''رجایی'' آشنا شد و ارتباطش با سیدمحمد بهشتی را محکم‌تر کرد. بعد از لیسانس، ضمن همکاری با «مجلهٔ نگین»، دو سالی در ادارهٔ باستان‌شناسی سمت مشاور حقوقی را داشت.{{سخ}}
در سال۱۳۴۸ در مسابقهٔ ''ﺷﻌﺮ ﺑﻌﺜﺖ'' [[مجله یغما|مجلهٔ یغما]]، شعر ''خاستگاه نور'' وی بهترین اثر در بخش [[نیمایی]] شناخته شد و شهرت شاعری او را در جوانی فراهم آورد. [[جلال آل‌احمد]]، [[سیمین دانشور]]،  ''علی شریعتی'' و به‌ویژه ''مرتضی مطهری'' کسانی بودند که گرمارودی از مجالست با ایشان توانسته بود به فضاهای تازه‌تری از اندیشه‌های تشیع و گسترهٔ ادبیات دست پیدا کند. وی «شرح منظومه» را به‌طور خصوصی در محضر شهید مطهری گذراند.{{سخ}}
سال۱۳۵۲ روانهٔ زندان و در ۱۳۵۶ از اسارت ساواک آزاد شد. پس از عبور از سیلاب بلاها نخست مجموعه‌ٔ شعرش «عبور» را به چاپ دوم رساند. سپس دو دفتر «در سایه‌سار نخل ولایت» و «سرود رگبار» را درآورد و البته هم‌زمان نیز به‌اتفاق [[طاهره صفارزاده]] «کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان» یا ''کانون فرهنگ نهضت اسلامی'' را بنیان گذاشت که خود دبیر اول آن بود و دو سالی فعالیت کرد. در پاییز۱۳۵۶ که در شب شعر [[شب‌های شعر گوته|انستیتو گوته]] شرکت کرده بود، پس از خواندن شعر '''در سایه‌سار نخل ولایت'''، این جمله را گفت: «...شیعه در طول تاریخ خود، مظلوم زیسته؛ اما هماره صدای خویش را به گوش تاریخ رسانده است.»؛ جمله‌ای که پژواک آن تا به امروز نیز رسیده است.<ref name= "صدای سبز"/>{{سخ}}
از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ سرپرست ''انتشارات انقلاب اسلامی'' (فرانکلین) و مشاور فرهنگی رئیس جمهور وقت بود. از ۱۳۶۰تا۱۳۷۸ نیز هم‌زمان با اخذ درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی، مدتی مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی بود و پس از آن رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد. یک سالی نیز مجله '''گلچرخ''' ضمیمهٔ ادبی مستقل روزنامهٔ «اطلاعات» را منتشر کرد.{{سخ}}
موسوی گرمارودی با رویکردهای مذهبی به سرودن شعر در قالب‌های [[نوقُدمایی]] و [[نیمایی]] پرداخت و بعدها به شعر [[سپید]] روی آورد.<ref name=''شعر نیمایی''/> وی در ۱۳۸۵ «چهرهٔ ماندگار» شعر و ادب فارسی معرفی شد. [[بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان]] نیز عصر شنبه ۱۳بهمن۱۳۹۷ و در بخشی از آیین پایانی سیزدهمین [[جشنواره شعر فجر]]، از علی موسوی گرمارودی به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان عرصه شعر و ادب فارسی تقدیر و تجلیل کرد.<ref name=''بنیاد''>{{یادکرد وب|نشانی = http://fajr.adabiatirani.com/2019/02/04/%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF/|عنوان= از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد}}</ref>


خِرَد، در مصافِ عزم تو
[[پرونده:Ali mosavi7.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''عمق نگاهش به دوردست‌ها'''<center/>]]
===شخصیت و اندیشه===
سید‌علی موسوی ‎گرمارودی به عقیدهٔ بسیاری از صاحب‌نظران، از پیشگامان و معماران [[شعر انقلاب]] محسوب می‌‌شود. وی پیش از انقلاب شعر را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی، بهره گیرد.<ref name="شهرستان ادب"/>{{سخ}}
سیدعباس صالحی، وزیر [[وزارت ارشاد|ارشاد]] دولت محمد روحانی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید:
:«در آن دوران، زمانی که می‌خواستیم برای خود شجره‌ای تعریف کنیم تا زیر سایهٔ آن بهره‌مند باشیم، محمدرضا حکیمی و موسوی گرمارودی به ما سیادت و امنیت می‌دادند.<ref name="شهرستان ادب ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی}}</ref>{{سخ}}
موسوی ﮔﺮمارودی دیدگاه مشهور و بحث‌برانگیزی دربارهٔ تعهد شعر و تعهد شاعر دارد. بخشی از اندیشه و شخصیت او را تحت همین عنوان در کتاب‌ها و گفت‌وگوهایش می‌توان دریافت. او می‌گوید:
:«ﺑﺎیﺪ ببینیم که آیا تعهد و مسئولیت در شعر مشهود است یا خیر و آیا تعهد صفت شعر است یا صفت شاعر. بنده بارها گفته‌ام که هرگونه مسئولیت و تعهد به شاعر برمی‌گردد، نه به شعر. شعر، ذاتاً هیچ رنگی نمی‌پذیرد ﺟﺰ ﺷﻌریت. این تعهدات، یعنی انقلابی‌بودن، ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎسی‌بودن، ذاتیِ شاعر است و بعد در شعر نشست می‌کند. ما فردوسی را به‌عنوان شاعر حماسی می‌شناسیم، نه به اعتبار این ‌که شاهنامه حماسی است، بلکه به اعتبار اینکه قبل از شاهنامه، فردوسی حماسی است.»{{سخ}}
گرمارودی در باب ''جوشش و کوشش در شعر'' نیز نظر مشهور و صائبی دارد و کتاب مستقلی به این نام. شخصیت شعری و اندیشهٔ گرمارودی در آیینهٔ این بحث و گفتار نیز قابل شناسایی است. او می‌گوید:
:«بی‌گمان در شعر واقعی، هم جوشش و هم کوشش، سهم خود را دارد. اگر جوشش بیشتر باشد، شاعری بیشتر و سخنوری کمتر خواهد بود؛ مثل باباطاهر و به عکس اگر سهم کوشش بچربد، سخنوری بیشتر و شاعری کمتر خواهد شد؛ مثل [[ادیب پیشاوری]] و اگر این هر دو، برابر و در اوج باشد، شاعری کامل خواهیم داشت؛ چون حافظ و سعدی و خیام.»<ref name="پرتال">{{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa|عنوان= پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی}}</ref><ref name="جوشش و کوشش در شعر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۹۳|ک= جوشش و کوشش در شعر|ص= ۵و۵۱و۶۷}}</ref>


جنون
[[پرونده:Garmarodi9.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''اهدای تابلوی پُرتره'''{{سخ}}'''به دست [[غلام‌علی حداد عادل|رئیس وقتِ فرهنگستان]]'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi10.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''دریافت لوح تقدیر'''{{سخ}}'''از وزیر وقتِ [[وزارت ارشاد|فرهنگ‌وارشاد اسلامی]]'''<center/>]]
[[پرونده:Garmaroudi2.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''بزرگداشت موسوی گرمارودی در'''{{سخ}}'''خانهٔ شعر و ادبیات'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi11.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''علی موسوی گرمارودی'''{{سخ}}'''چهره‌ٔ ماندگار ادبی شد.'''<ref>{{یادکرد وب|نشانی= https://donya-e-eqtesad.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AE%D8%A8%D8%B1-64/688117-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B4%D8%AF|عنوان= علی موسوی گرمارودی، یکی از چهره‌های ماندگار ادبی کشور}}</ref></center>]]
[[پرونده:Mosavo. Tablo.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''دریافت تابلوی نقاشی از حداد'''{{سخ}}'''در آیین نکوداشت شاعر'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''عرض ادب ساعد باقری به گرمارودی'''<center/>]]
[[پرونده:Garmarodi&bozorgdasht.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''بیست‌وهشتمین شب شاعر{{سخ}}در نخلستان سازمان اوج'''<center/>]]
===یادمان‌ها و بزرگداشت‌ها===
* مراسم نکوداشت علی موسوی گرمارودی در نهمین برنامهٔ میهمان ماه ''انجمن شاعران ایران'' و ''دفتر شعر جوان'' در ۳۰مرداد۱۳۸۲ در محل ''خانهٔ شاعران'' برگزار شد.<ref name="مگیران">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی}}</ref>
* ''انجمن آثار و مفاخر فرهنگی'' به پاس سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی سیدعلی موسوی گرمارودی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در اول شهریورماه ۱۳۹۰، ایشان را به‌عنوان یکی از مفاخر ایرا‌ن‌زمین معرفی کرد.<ref name="ایرانیان موفق">{{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)}}</ref><ref name="آیه‌های انتظار"/><ref name="نسیم آنلاین ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار شد}}</ref>
* در مراسم بزرگداشت سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در آبان‌۱۳۹۲، با حضور اهالی شعر و ادب در سرای اهل قلم از مقام علمی و ادبی وی تجلیل شد.<ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="خبرگزاری فارس">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد}}</ref>
* تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ [[شعر انقلاب]]، روز شنبه ۲۴بهمن۱۳۹۴ در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب مطرح شد.<ref name="نسیم آنلاین ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب}}</ref>
* ''سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج''، بیست‌وهشتمین [[شب شاعر]] خود را یک‌شنبه ۴مهر۱۳۹۵ به پاسداشت سیدعلی موسوی گرمارودی اختصاص داد.<ref name="سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج">{{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی}}</ref>
* آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در مراسمی با عنوان ''طلوع ماندگار''، ۲۴آذر۱۳۹۵ از سوی مدیریت فرهنگی‌هنری منطقهٔ ۵ در محل فرهنگ‌سرای فردوس برگزار شد.<ref name="خبرگزاری برنا">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس}}</ref>
* مراسم سوگوارهٔ ملی [[شعر عاشورایی]] تحت عنوان «عصر آفتاب» همراه با آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی عصر سه‌شنبه ۱۷مهر۱۳۹۷ در تالار ایوان شمس برگزار ‌شد.<ref name="ایبنا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی}}</ref>
* مراسم پایانی دومین‌''کنگرهٔ ملی دوسالانهٔ شعر آیینی واعظ قزوینی'' با تجلیل از علی موسوی گرمارودی در قزوین به کار خود پایان داد. این مراسم ۳۰دی‌۱۳۹۷ در ''سازمان تبلیغات اسلامی'' استان قزوین برگزار شد.<ref name="ایسنا ۲">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»}}</ref>
* بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه [[جشنواره شعر فجر]] بهمن۱۳۹۷ در ''[[کتابخانه ملی]]''.<ref name=''بنیاد''/>


تنها واژه‌ی تو خون است، خون
===از نگاه دیگران===
====[[فاضل نظری]]====
{{گفتاورد تزیینی|از موسوی گرمارودی به‌عنوان شاعر تمام قالب‌های شعری یاد کرده است و عنصر عشق را از ویژگی‌های شعر او می‌داند.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی = http://khorasannews.com/Newspaper/Page/19363/7/550750‏|عنوان= «سایه سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب}}</ref>}}


ای خدا گون!
====[[سهیل محمودی]]====
موسوی گرمارودی یکی از کهن‌ترین قالب‌های شعر فارسی یعنی قصیده را در عرصه‌ای به نام شعر [[سپید]] تعریف کرده است. او از کسانی است که با تکیه بر گذشتهٔ شعر فارسی، برای امروز بهره گرفته است. [[اخوان]] یا [[سهراب]] نیز در این راه موفق بوده‌اند و بخشی از این سنت را به‌شکل پویا درآورده‌اند.<ref>= {{یادکرد وب|نشانی= https://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1170244423_ali_mosavi_garmarodi_p1.php/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C ‏|عنوان= دربارهٔ علی موسوی گرمارودی}}</ref>


====[[میراحمد میراحسان]]====
در نشست تحلیل شعر و اندیشهٔ گرمارودی چنین گفت:
:«گرمارودی از پیشگامان شعر مدرن مذهبی قبل از انقلاب اسلامی است. نمادهای بدیعی در اشعار گرمارودی دیده می‌شود. شعر مدرن ما در قبل از انقلاب به‌دلیل حضور حکومتی که مانع ورود افکار نو و جدید بود تحت محاصره و سلطهٔ شعر حزبی روشنفکری قرار داشت؛ ولی بااین‌حال افرادی مانند موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده|صفارزاده]] توانستند خود را به‌عنوان یک شاعر مسلمان به همگان معرفی کنند.» <ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="آیه‌های انتظار"/>


مرگ در پنجه‌ی تو
====[[بهاء‌الدین خرمشاهی]]====
گرمارودی از مقدمهٔ خرمشاهی در گزیده‌اشعار انتشارات مروارید همواره به‌عنوان بهترین منبع شناخت از شعرش یاد می‌کند. خرمشاهی می‌گوید:
:«گرمارودی از ادیب‌ترین شاعران امروز ماست. برای زورمندی و شورمندی بعضی از شعرهای گرمارودی مانند: «در سایه‌سار نخل ولایت» و «حماسهٔ درخت» در شعر معاصر همتا و همانندی جز بعضی شعرهای [[شاملو]] نمی‌بینم. گرمارودی در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن (معروف به شعر شاملویی یا سپید)، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن گسترتر است.»{{سخ}}
خرمشاهی در تعریف از شعر حماسهٔ درخت می‌گوید:
:«شعر حماسهٔ درخت نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین شعرِ پس از [[نیما]]ست.»<ref name= "صدای سبز ۵">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۶۸}}</ref><ref name= "گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی">{{پک|بهاء‌الدین خرمشاهی|۱۳۸۰|ک= گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی|ص= }}</ref>


زبون‌تر از مگسی‌ست
====کنایه‌های [[ضیاء موحد]] در حضور موسوی گرمارودی دربارهٔ سخنانش در باب [[صادق هدایت|هدایت]]====
{{گفتاورد تزیینی|ضیاء موحد در مراسم جشن تولد ۷۰سالگیش که ۱۰دی‌۱۳۹۷ در مرکز فرهنگی شهر کتاب‌، با حضور جمعی از ادبا، شعرا و فضلا، از جمله موسوی گرمارودی برگزار شد،‌ در گفتاری در کنایه به سخنان اخیر گرمارودی دربارهٔ هدایت گفت: «پدرم زمانی که بچه بودم، یک بار به من گفت: پسر جان آب وقتی حرکت می‌کند،‌ برنمی‌گردد به پشت سرش نگاه کند ببیند چقدر آمده است‌، سرش را پایین می‌اندازد و جلو می‌رود. من راه‌باریکه‌ای در هرکدام (شعر و منطق) برای خود پیدا کردم. حال اگر تا نیمهٔ راهش نرفتم؛ اما رفیق نیمه‌راه هم نبودم و عقب‌گرد نکردم. بعضی‌ها به‌علت مُد روز و از قافله عقب‌نماندن به‌راه می‌آیند. بعضی از آن‌ها همان اول می‌فهمند و برمی‌گردند، بعضی‌ها هم مقداری راه می‌آیند،‌ برمی‌گردند و حتی توبه و استغفار می‌کنند و حتی به کسانی که آن راه را رفته و موفق شده‌اند، جسارت و اهانت هم می‌کنند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.poolnews.ir/fa/news/75186/%DA%A9%D9%86%D8%A7%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D8%A1-%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی}}</ref>}}


که کودکان به شیطنت
====[[ضیاء‌الدین ترابی]]====
ضیاء‌الدین ترابی می‌گوید: «گرمارودی شاعر محتواست نه صورت و این همان چیزی است که خودِ شاعر از آن به‌عنوان عامل جوششی شعر نام می‌برد.»<ref name= "صدای سبز ۶">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۹۹}}</ref>


در مشت می‌گیرند
====[[محمدجواد محبت]]====
گرمارودی چند جنبهٔ شاعری دارد. هم از شاعران مبارز سیاسی در پیش از انقلاب است. جنبهٔ دیگر شعری وی، شعرهای عاشقانه اوست؛ شعرهایی صرفاً شعر و مربوط به احساسات و عواطف شخصی و درک دنیاییِ شاعر از دنیا و موهبت‌های آن. جنبهٔ دیگر [[شعر آیینی|شعرهای دینی‌آیینی]] اوست. شعر '''خط خون''' اکنون دیگر جزو کلاسیک‌های ادبیات دینی ماست؛ این‌قدر که خوش جا افتاده.<ref name="آفتاب آنلاین"/>


و یزید، بهانه‌ای،
====[[محمد حقوقی]]====
موسوی گرمارودی و [[طاهره صفارزاده]] را از شعرای فعال و با زبان خاص که از دههٔ چهل و پنجاه در خدمت تعهد شعری و شعر متعهدانه می‌داند و شعرهای «کودکم: یاور»، «نماز» و «دریغا آفتاب» را در بخش اشعار منتخب دههٔ پنجاه تا شصت و دو شعر «باغ معنا» و «اقیانوس» را در بخش اشعار منتخب دههٔ شصت تا هفتاد انتخاب کرده است.<ref name= "شعر نو از آغاز تا امروز ۱">{{پک|حقوقی|۱۳۷۷|ک= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)|ص= ۱۱۰}}</ref>


دستمالِ کثیفی
====حمایت [[زهیر توکلی]] از لعن موسوی گرمارودی بر [[صادق هدایت]]====
کسانی که به گرمارودی حمله کردند، بهتر است مشخص کنند که خط قرمزشان کجاست. اگر ایشان از نویسنده‌ای اعلام بیزاری کنند که در کتابش '''توپ‌مرواری''' نه‌تنها به امام حسین، بلکه به مولا علی و حتی حضرت مریم مقدس توهین کرده‌، چرا ما باید ناراحت بشویم؟<ref name= "ایسنا ۱">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت}}</ref>


که خلطِ ستم را در آن تُف کردند
[[پرونده:Garmarodi14.JPG|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''موسوی گرمارودی و'''{{سخ}}'''حسرت جای خالیِ بزرگان'''<center/>]]
===شاعران و شخصیت‌ها از منظر گرمارودی===
موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که با نگرشی به دور از اعتقادات فردی و از منظر هنری و ادبی به شاعران و شخصیت‌ها می‌نگرد.<ref name="ایرانیان موفق"/>


و در زباله‌ی تاریخ افکندند
====نظرش دربارهٔ خیام====
«چهرهٔ اصلی خیام مُشوّه (زشت‌رو) شده است. برخی خیام را دو گونه دانسته‌اند؛ گفته‌اند خیامی که گفته است: «من مِی خورم و هر که چو من اهل بُوَد/ مِی خوردن من به نزد وی سهل بُوَد، این همان خیام حقیقی است که لائیک هم هست...» البته من این‌گونه رباعی‌ها را از آنِ خیام نمی‌دانم؛ محققان ما هم همین اعتقاد را دارند.»<ref name="پرتال"/>


یزید کلمه نبود
====نبوغ سعدی شیرازی از نگاه گرمارودی====
گرمارودی از نبوغ سعدی چنین یاد می‌کند: «بی‌گمان سعدی در برخی از لحظات، لحظه‏‌های هستی را طور دیگری می‌دید. تنها یک نابغه می‌تواند بوستان بیافریند. محال است در زبان فارسی اثری به حجم بوستان سعدی با این درجه از فصاحت بیان شود.»


دروغ بود
====[[نیما یوشیج]] را چنین توصیف می‌کند:====
«عظمت نیما یوشیج به شاعر بودن نیست، به ابداع‏گر بودن و نجات شعر از دربار است. درواقع نیما جریان شعر را در راستای مردم و نیازهای آن‌ها و مردمی‌کردن شعر قرار داد. عظمت نیما به ابداع و بت‌شکنی اوست.»


زالویی درشت
===در سوگ [[جلال آل‌احمد|جلال]]<ref name=''درخت''>{{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/online/1462260753341539727/%D9%88-%D8%A2%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%8C-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= «درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی}}</ref>===
:<font color=maroon>'''''... و روزگاری بود''</font>
:<font color=maroon>'''''و فصل زرد و زبون، از برون بهاری بود''</font>
:<font color=maroon>'''''کنار خانهٔ دل‌های ما''</font>
:<font color=maroon>'''''درخت لاغری آرام رست و ریشه دواند''</font>
:<font color=maroon>'''''به‌ناگهان نه، ولی از همان نخست بلند''</font>
:<font color=maroon>'''''و از همان آغاز''</font>
:<font color=maroon>'''''چه بادها که وزیدند چهار سوی درخت''</font>
:<font color=maroon>'''''که ریشه‌کن کندش''</font>
:<font color=maroon>'''''ولی درخت به پای ایستاد و ریشه دواند''</font>
:<font color=maroon>'''''و از بن بارو''</font>
:<font color=maroon>'''''درون خانهٔ دل‌های ما گشود رهی''</font>
:<font color=maroon>'''''و ما، برخی''</font>
:<font color=maroon>'''''ز خون خویش به رگ‌های ریشه‌اش دادیم''</font>
:<font color=maroon>'''''و ما، برخی''</font>
:<font color=maroon>'''''بلند باروی اطراف سینه‌هامان را''</font>
:<font color=maroon>'''''ز پیش روی درخت بلند، برچیدیم''</font>
:<font color=maroon>'''''و آن درخت از آن پس، درست در دل ماست''</font>
:<font color=maroon>'''''و آن درخت، همیشه در دل ماست''</font>
::<font color=orange>'''''کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست:''</font>
::<font color=orange>'''''به شاخه‌شاخه آن، آشیان مرغان بود''</font>
::<font color=orange>'''''به سایه‌های بلندی که می‌فکند به خاک''</font>
::<font color=orange>'''''چه خستگان مسافر که بار افکندند.''</font>
::<font color=orange>'''''و در نسیم نجیبی که می‌وزید از آن''</font>
::<font color=orange>'''''حرارت و عرق تند چهره، می‌خشکید''</font>
::<font color=orange>'''''هزارها قلم از شاخه‌های نازک آن''</font>
::<font color=orange>'''''به هر کویر نشاندند و بارور گردید''</font>
::<font color=orange>'''''کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست!''</font>


که اکسیژن هوا را می‌مکید
====شعر و شخصیت [[سهراب]] در نظرش چنین است:====
{{گفتاورد تزیینی|سهراب سپهری از کسانی است که راه [[نیما]] را شناخته و آن را با شخصیت یگانهٔ خویش پیموده است. او خود را با رنگ و کلمه بیان و با هر دو نقاشی می‌کرد. شعر سپهری دارای چند ویژگی است، یکی این که زبان شعر نو را با زبان محاوره پیوند زد. البته [[اسماعیل شاهرودی]] و شاعران دیگری هم هستند که در این کار موفق بوده‌اند؛ اما سپهری موفق‌تر است.»<ref>{{یادکرد وب|نشانی = https://www.mehrnews.com/news/564313/%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7‏|عنوان= روز تولد سهراب سپهری}}</ref>}}


مُخَنثی که تهمت مردی بود
====[[خسرو احتشامی]]====
گرمارودی دربارهٔ زبان شعر خسرواحتشامی نوشته است: «زبان احتشامی، صراحت و صلابت زبان و چهرهٔ یک سوار ایلیاتی را در خود دارد که همنشین دایم صلابت و صراحت کوه و کمر هونهگان است؛ ولی این صلابت همراه است با ملایمت نگاه پونه‌های حریرپوش، کنار جویبارک‌های نرم‌پویی که از دامنه‌های همان کوه‌ها و در آغوش همان صلابت، راه خود را می‌پویند... پس  شعر او هم حماسه و هم حریر است.»


بوزینه‌ای با گناهی درشت:
====[[نوذر پرنگ]] را این‌گونه می‌شناسد====
پرنگ بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران غزل نو است و تأثیر او در نسل‌های بعد از خودش، بر کسی پوشیده نیست. بی‌گمان پدیدارهای عالم با همه، سخن نمی‌گویند؛ اما با شاعرانی همچون پرنگ بیگانه و نامحرم نیستند.<ref name="ایرانیان موفق"/><ref name="آیه‌های انتظار"/>
و در مراسم یادبودش می‌گوید:
:«به‌قول مولانا، پدیده‌های جهان همه هوشیارند؛ ولی با نامحرمان خاموشند. البته اگر شاعری در تصرف شعر باشد، می‌تواند در پدیده‌های طبيعت تصرف کند. نوذر پرنگ نیز از جمله شاعرانی است که در تصرف شعر است. شعر پرنگ را در هر شرایطی که بخوانید تپندگی رنگ آن را احساس خواهید کرد.»<ref name="آی سی‌آراو">{{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است}}</ref>


«سرقت نام انسان»
====[[طاهره صفارزاده]]====
شاید نزدیک‌ترین شاعر به‌لحاظ محتوا، مضمون و معنای شعری به موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده باشد:
«صفارزاده خود یک صاحب‌نظر بزرگ ادبی است. اصولی که وی در شعرهایشان ارائه کرده، برای نسل‌های آینده راه‌گشاست.»{{سخ}}
و دربارهٔ تفاوت‌های سبک ادبی و شعری [[فروغ فرخ‌زاد]] و طاهره صفارزاده می‌گوید:
:«در مجلهٔ نگین عنوان یکی از نقدهایم «فروغی برتر در ادبیات ایران» بود. ایهام این عنوان به این دلیل بود که معتقدم فروغ فرخ‌زاد شاعر خوبی است؛ اما صفارزاده شاعری است که به‌لحاظ اخلاقی و آرمان‌های اجتماعی والاتر است و قیاس‌ناپذیر. صفارزاده را شاعری می‌دانم که حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله نیز تأثیر گذاشته است. به‌نظرم، دلیل کمتر دیده‌شدن آثار طاهره صفارزاده را باید در فنی‌تربودن شعر صفارزاده نسبت به ''فروغ فرخ‌زاد'' جست‌وجو کرد. شعری که فنی‌تر باشد انضباط بیشتر دارد و قاعدتاً دایرهٔ دوستدارانش کمتر است. شعر «گنه کردم، گناهی پر ز لذت» را همه می‌فهمند؛ اما «کودک قرن» و «سفر سلمان» صفارزاده را شاید همه متوجه نشوند.<ref name= "نسیم آنلاین ۳">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است}}</ref>


و سلام بر تو
=====[[صادق هدایت]]=====
{{گفتاورد تزیینی|در مراسم رونمایی از کتاب سه کاهن [[مجید قیصری]] که ۲۷آبان‌۱۳۹۷ در [[بنیاد  شعر و ادبیات داستانی ایرانیان]] برگزار شد گرمارودی چنین گفت:
:''«شرم می‌کردم از خودم اگر بر صادق هدایت لعنت نمی‌فرستادم. خداوند صادق هدایت را لعنت کند.»''{{سخ}}
وی دربارهٔ نویسندهٔ «توپ‌مرواری» چنین نظر داد:
:''«وظیفهٔ هر قلم‌به‌دستِ اهل قبله می‌دانم که حداقل به جوانان این کشور بفهماند که چه بی‌شرف‌هایی در این کشور قلم زدند که از امویان هم بدتر بودند؛ اسمشان هم صادق بود و هدایت مردم را برعهده داشتند.»''{{سخ}}
بعد از این سخنان، واکنش‌های هتاکانه‌ای به اظهارات گرمارودی ابراز شد. و پاسخ داد که:
:''«شک ندارم که حرف‌زدن دربارهٔ هدایت، هزینه‌ دارد. من هم پای آن و اعتقادم ایستاده‌ام و جواب این افراد را به خود امام حسین واگذار می‌کنم. من با تاج سر بشریت معامله کردم. قسمت این را نداشتم که در دوران حیات امام زنده باشم و در کربلا در رکابش بجنگم؛ اما امروز با این روشنگری، در رکابش شمشیر می‌زنم. من حرف خودم را زدم و روی آن هم ایستاده‌ام. توهین و هتاکی به من هم خللی در عقیده‌ام ایجاد نمی‌کند.»''<ref name= "ایسنا ۱"/>}}


که مظلوم ترینی
===نامه‌های سرگشاده===
پس از دعوت '''بنی‌صدر'''، ''رئیس جمهور وقت'' از گرمارودی، وی ۱۵فروردین۱۳۵۹ رسماً مشاور مطبوعاتی و فرهنگی بنی‌صدر می‌شود. آن‌زمان [آیت‌الله] صدوقی طرفِ مشورت گرمارودی بود و به او می‌گوید: «من به او رأی ندادم اما حالا که رییس‌جمهور شده، بد نیست که شخصی مثل تو در دستگاه او باشد.»{{سخ}}
گرمارودی ناراضی از وضعیت دفتر بنی‌صدر، حضوری از امام [[روح‌الله موسوی خمینی|خمینی]] کسب تکلیف کرده و امام «او را به ماندن و تقویت بنی‌صدر و گوشزد کارهایش تکلیف می‌کند» و از او می‌خواهد: «اگر انحرافی هم بود باخبرش کند تا اصلاح شود.» رویکردهای ضدانقلابی بنی‌صدر که کاملاًً آشکار می‌شود امام با استعفادادنِ گرمارودی موافقت می‌کند و می‌گوید: «استعفا بده؛ ولی از قول ما چیزی نگویی؛ لازم بود به‌نظر محمد صدوقی استناد کن.» با توافق و هماهنگی [آیت‌الله] صدوقی، متن استعفا به مطبوعات داده می‌شود. باوجوداین، برخی محافل و اشخاص هم‌چنان به آزار و توهین اصرار دارند؛ یکی از آنَ همه، [[یوسف‌علی میرشکاک]] است که در روزنامهٔ '''جمهوری اسلامی'''، به بهانهٔ نقد مجموعه‌شعری از گرمارودی، همهٔ آن‌ها را مزخرف می‌خواند و وی را «مشاور فرعون» یا '''محسن مخملباف''' در کیهان فرهنگی که هم‌چنان اصرار در بنی‌صدری‌بودن گرمارودی دارد و... تااینکه روح‌الله ۱۵اسفند۱۳۶۵ گرمارودی را فرا‌می‌خواند و قصد می‌کند در یک سخنرانی مصلحتی‌بودن گرمارودی در کنار بنی‌صدر را بازگو کند؛ اما حاج‌احمدآقا می‌گوید ممکن است در سخنرانی، همه‌ٔ جوانب امر فرصت بازگوشدن پیدا نکند؛ بهتر است آقای گرمارودی همینجا طی نامه‌ای ماجرا را به شما بنویسد و شما نیز با دست‌خط خود نظرتان را زیر آن بنویسید تا در تاریخ بماند.»{{سخ}}
'''دو نامهٔ تاریخی:'''
{{گفتاورد تزیینی|متن نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی و سپس پاسخ [[روح‌الله موسوی خمینی]]:{{سخ}}
''بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم{{سخ}}
''محضر مبارک رهبر عالی‌قدر و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی مد ظله‌العالی و روحی له‌الفداء{{سخ}}
''با احترام  و بعد التحیات{{سخ}}
''خاطر مبارک عالی مستحضر است که اینجانب سیدعلی موسوی گرمارودی در جریان بنی‌صدر و پس از دعوت او، برای تصدی مشاورت فرهنگی وی، به صواب‌دید شهیدآیت‌الله صدوقی، رضوان‌الله تعالی علیه، آن سِمت را پذیرفتم؛ اما دوسه ماه بعد و با دیدن نخستین انحراف‌های وی، در یک شرفیابی کوتاه از محضر مبارکتان استجازهٔ کناره‌گیری کردم، فرمودید: نزد او بمانید و سعی کنید او را از انحراف ا‌‌‌طرافیان آگاه سازید. چند ماه بعد و در شرفیابی کوتاه دوم که جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمین آقای رحمانی مسئول بسیج کل کشور نیز حضور داشتند، باز استدعای کناره‌گیری و استعفا کردم؛ ولی فرمودید: همچنان بمانید و انحرافات او را به مسئولان گوشزد کنید. در شرفیابی سوم به‌تاریخ ۲۹دی۱۳۵۹ که افتخار شرفیابی خصوصی و طولانی‌تری یافتم و حضرت حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای توسلی نیز حضور داشتند، مصراً استدعای اجازهٔ استعفا کردم، با نقل قول به مضمون عرض می‌کنم که فرمودید: آبرو مهم‌تر از خون است. جوانان ما برای این انقلاب الهی خون می‌دهند، شما هم آبرو بدهید. این بنده در تمام مدت این چند سال سعی کردم به ملاحظهٔ این‌که فرمودید آبرویتان را بدهید؛ شکیبایی کنم و قول و امر و فرمان آن رهبر عالی‌قدر را جایی نقل نکنم؛ اما چون اخیراً کتابی درآمده است که در آن ناحق اسم مرا در کنار منحرفان دستگاه بنی‌صدر آورده‌اند و این موضوع ممکن است زمینهٔ مختصر خدمتی را که در دانشگاه و در محافل فرهنگی و ارشاد اسلامی به جمهوری اسلامی و انقلاب مقدسمان می‌کنم از میان بردارد شرعاً خود را موظف دانستم که با یادآوری موارد مذکور در فوق، از محضر مبارک آن رهبر عالی‌قدر کسب تکلیف نمایم. والامر کله لدیکم والسلام علیکم.''
:''دستبوس و خدمتگزار بسیار کوچک
:''علی موسوی گرمارودی
:''۱۵اسفند۱۳۶۵''{{سخ}}
روح‌الله موسوی خمینی، ذیل همان ورقه فرمودند:
:''جناب آقای گرمارودی ایده‌الله تعالی
:''همان‌گونه که مرقوم داشتید جناب‌عالی پس از کشف انحراف بنی‌صدر چند مرتبه نزد اینجانب آمدید، اظهار داشتید که من می‌خواهم از سمتی که نزد بنی‌صدر دارم کناره‌گیری کنم و اینجانب برای مصالحی که در نظر داشتم با نظر شما مخالفت می‌کردم و شما را با اکراهی که داشتید، از کناره‌گیری بازداشتم و شما را در اعمال خلاف او هیچ‌گاه شریک نمی‌دانم. ان‌شاءالله موفق باشید در خدمت به بندگان خداوند.''
:''والسلام
:''روح‌الله الموسوی خمینی<ref>{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۵۸۸و۶۰۰}}</ref>}}


نه از آن جهت که عطشانت شهید کردند
===خُلقیات===
حسین پاک‌دل، نمایش‌نامه‌نویس، در گفت‌وگوی با گرمارودی، خلقیات گرمارودی را این‌گونه بیان می‌دارد:
:«موسوی گرمارودی براساس باورش می‌زید که در این روزگار متاع باارزشی است. ایشان هنوز همان خلقیات دهه۴۰ را دارد و با آن‌ها زندگی می‌کند. شرایط امروز او محصول «نه»هایی است که دارد. محصول «نه»هایی که پست‌ها و مقام‌های بسیاری در ناگفتنشان بود. یکی از نتایج این نه‌گفتن‌ها، ترجمهٔ قرآن است. ترجمهٔ قرآن شرایط خاصی دارد و فقط به دانستن زبان عربی نیست.» <ref name= "خبرگزاری مهر"/>


بل از این رو که دشمنت این است
===اجرای برنامه‌های ادبی در دیگر کشورها===
====تاجیکستان====
گرمارودی در مدت اقامتش در تاجیکستان به‌جد جریان شعر معاصر آن کشور را دنبال کرد.<ref name= "مگیران"/>
وی از اول تیرماه سال۱۳۸۲ به‌عنوان رایزن فرهنگی، به‌مدت ۴ سال، در تاجیکستان بود.<ref name= "ویکی‌فقه"/>
چون تاجیک‌ها با خط ''سیریلیک'' می‌نویسند، بیش از ۶۰ کلاس در ۱۱ شهر تاجیکستان دایر کرد به نام «کلاس‌های خط نیاکان».<ref name= "پرتال"/>{{سخ}}
''تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان'' را در دو جلد، یک جلد زنده‌ها و یک جلد درگذشته‌ها با معرفی حدود ۷۰۰ شاعر، کار کرد.<ref name= "پرتال"/>
و نیز به‌اهتمام گرمارودی تذکره‌ای کامل از شعرای قرن بیستمِ تاجیکستان فراهم آمد با نام [[از ساقه تا صدر]].<ref name= "از ساقه تا صدر">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۴|ک=از ساقه تا صدر|ص=۳۵و۳۶}}</ref>{{سخ}}
از دیگر کارهای گرمارودی در تاجیکستان:
* اتصال «کمیتهٔ اصطلاحات» تاجیکستان با فرهنگستان زبان پارسی ما. این کمیته درپی جایگزینیِ کلمات پارسی به‌جای کلمات روسی است. پیامد این دادوستد فرهنگی، عضویت دو تن از فرهیختگان تاجیک در فرهنگستان زبان پارسی، به نام‌های استاد '''محمدجان شکوری''' و '''عبدالقادر مینازف''' بود.
* تشکیل جلسات دوهفته یک‌بار که در آن اشعار شاعران تاجیک نقد و بررسی می‌شود. این جلسات در نزدیک‌شدن ایشان به نوآوری‌های شعر پارسی مؤثر بود.
* استفادهٔ فرهیختگان تاجیک از کتابخانهٔ غنی ساختمان رایزنی.
* تدریس در دو دانشگاه دوشنبه و خُجند.
* برنامه‌ٔ ''پیوند'' در تلویزیون تاجیکستان  که در آن، شعر شاعران ایرانی را با حضور فرهیختگان تاجیک بررسی می‌‌شد.
* برنامهٔ رادیویی ''شعر چیست''
* چاپ کتاب تاجیک‌ها انتشار مجلهٔ رودکی<ref name= "آفتاب آنلاین"/>


[[پرونده:Sagh ta sadr.garmaroodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''پوستر فیلم'''<center/>]]
[[پرونده:Sagh ta sadr2.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''برشی از تصاویر فیلم'''<center/>]]
[[پرونده:Mostanad sagh ta sadr garmaroodi.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''نمادی حاضرین سال تحصیلی ۱۳۳۱تا۱۳۳۲'''<center/>]]
===فیلم ساخته‌شده براساس===
====از ساقه تا صدر====
فیلم مستند زندگی موسوی گرمارودی با نام از '''ساقه تا صدر'''، ۲۲ شهریور۱۳۹۴ با حضور امیر مهریزدان کارگردان و هنرمندان و شاعران در موسسهٔ فرهنگی اوج انقلاب اکران شد. در این نشست گرمارودی گفت: گروهی از چهره‌های ماندگار مستندی از من ساختند که خانم رستاخی کارگردان آن بود. یعقوبی هم مستندی برای تلویزیون قزوین ساخت که من در آن‌جا در طبیعت شعرهایم را خواندم.<ref name= "خبرگزاری رسا">{{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد}}</ref>{{سخ}}
همچنین مستند از ساقه تا صدر به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سیدجمال عودسیمین روز دوشنبه، ۲۷اردیبهشت‌۱۳۹۵، ساعت ۲۳ روی آنتن شبکهٔ اول سیما رفت.<ref name= "ایسنا ۳">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی}}</ref>


مرگ سرخت‌
[[پرونده:Garmarodi0.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''گرمارودی در کنار دوستداران'''<center/>]]
[[پرونده:Ali mosavi4.jpg|220px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center>'''امضای نهج‌البلاغه در'''{{سخ}}'''نشست هفتگی شهر کتاب'''<center/>]]
==آثار و منبع‌شناسی==
[[پرونده:Ali mosavi9.jpg|130px|thumb|بندانگشتی|راست|<center>'''کتابخانهٔ خانگی'''<center/>]]
===کارنامهٔ حضور در صحنهٔ ادبی===
====شعر====
=====شش مجموعه‌ شعر=====
* ''عبور''. تهران: انتشارات توس، چاپ اول، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹.
* ''در سایه‌سار نخل ولایت''. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷.
* ''سرود رگبار''. تهران: انتشارات رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷.
* ''در فصل مردن سرخ''. تهران: نشر راه امام، ۱۳۵۸.
* ''خطّ خون''. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
* ''چمن لاله''. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.


تنها نه نام یزید را شکست
=====نُه گزینه‌اشعار=====
* ''تا ناکجا'' (گزینهٔ ۶۰ شعر به گزینش و ترجمهٔ ریکاردو ریپولی و جان روبرتو اسکارچیا به ایتالیایی). انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا، ۱۳۶۳.
* ''دستچین''. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.
* ''ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا'' (مجموعه‌شعر برای امام علی علیهم‌السلام). تهران: نشر معارف، دی‌ماه ۱۳۷۲.
* ''باران اخم'' (گزینهٔ شعر دفاع  مقدس و جنگ). تهران: انتشارات [[حوزه هنری|حوزهٔ هنری]]، ۱۳۷۳.
* ''گزینهٔ گرمارودی'' (گزینش و پیشگفتار بهاءالدین خرمشاهی). تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، ۱۳۷۵.
* ''گزیدهٔ ادبیات معاصر'' (مجموعه‌شعر علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات نیستان، ۱۳۷۸.
* ''برخیز واژه‌ای پیدا کن'' (گزینش و برگردان به خط سیریلیک از  نظام قاسم). دوشنبهٔ تاجیکستان: زمستان ۱۳۸۰.
* ''باغ معنا'' (سرسخن و برگردان به خط سیریلیک با انتخاب و پیشگفتار صفر عبدالله). دوشنبهٔ تاجیکستان، تابستان ۱۳۸۱.
* ''باغ سنگ''. تهران: انتشارات تکا، چاپ اول، ۱۳۸۶.{{سخ}}
به‌قول خودش: «اگر خویشتن‌داری می‌کردم و در گزینه‌اشعارها، به تقاضای گزیننده اشعار تازه نمی‌گنجاندم، می‌توانستم دست کم دو مجموعهٔ مستقل دیگر از آن‌ها چاپ کنم.» بنابراین، این اشعار به‌علاوهٔ اشعار دفترهای مستقل (کل اشعار گرمارودی تا امروز)، پس از آخرین تصحیح، بر مبنای موضوع و قالب شعری، در ۷ دفتر تنظیم شدند که منبع و مأخذ اصلی اشعار وی محسوب می‌شوند. این دفترها عبارت‌اند از:
* ''آغاز روشنایی آیینه'' (ترکیب‌بند عاشورایی در ۱۵ بند). تهران: انتشارات سورۀ مهر، ۱۳۸۸.
* ''گوشوارهٔ عرش'' (مجموعهٔ کامل [[شعرهای آیینی]]). انتشارات سورهٔ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''بر آشفتن گیسوی تاک'' (مجموعه‌غزل). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ دوم، ۱۳۸۹.
* ''پیوند زیتون بر شاخهٔ ترنج'' (به‌گزیدهٔ [[نیمایی]] و [[سپید]] (یا آزاد)). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''خواب ارغوانی''([[شعر دفاع مقدس]]). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''سفر به فطرت گلسنگ'' (قطعه‌ها و چکامه‌ها). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
* ''تا محراب آن دو ابرو'' (مثنوی، ترکیب، رباعی). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.<ref name="صدای سبز">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۲۱و۲۲}}</ref><ref name="کتابخانهٔ ملی ۱">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی}}</ref><ref name="بزرگداشت علی موسوی گرمارودی">{{پک|به‌کوشش بخش‌علی قنبری|۱۳۹۰|ک= بزرگداشت علی موسوی گرمارودی|ص= ۱۷۵}}</ref>


و کلمه‌ی ستم را بی‌سیرت کرد
====داستان====
* پرتو انسان‌ها(دو جلد). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۶.
* در مسلخ عشق (مجموعه‌داستان). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۸.
* داستان پیامبران (جلد اول: از آدم تا عیسی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
* داستان پیامبران (جلد دوم: حضرت محمد). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
* بابا تاریخ (داستانی برای نوجوان‌هایی که پیر به دنیا آمده‌اند). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۵.
* به کوتاهی آه به بلندای ماه (زندگی خاتون کبریا حضرت زهرا). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۲.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱" /><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی" />


که فوج کلام را نیز درهم می‌شکند
====ترجمه‌ها====
* در کرانه با دریا (صد کلمهٔ قصار حضرت علی). تهران: [[وزارت ارشاد]]، چاپ اول، ۱۳۶۲.
منشور دادگری (عهدنامهٔ مالک اشتر). تهران: انتشارات جمهوری. چاپ اول، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
* ترجمهٔ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۴.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


هیچ کلام بشری نیست
====کتاب‌های ادبی، پژوهش‌های ادبی (نقد و بررسی؛ مقالات و ...)====
* قلم‌انداز (مجموعه‌مقالات؛ سفرنامه‌ها. نقد و بررسی‌های منتشرشده در مطبوعات). تهران: انتشارات سروش،چاپ اول، ۱۳۷۷.
* ''دگرخند'' (بررسی طنز، هزل و هجو در ادب فارسی). تهران: انتشارات توسعهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۰.
* [[صدای سبز]] (مجموعه‌اشعار؛ زندگی‌نامهٔ خودنوشت گرمارودی و ...). تهران: انتشارات قدیانی، چاپ اول، ۱۳۸۲.
* [[از ساقه تا صدر]] (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان، به‌اهتمام علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* زندگی و شعر ادیب‌الممالک فراهانی. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
* [[غوطه در مهتاب]] (بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر). تهران: انجمن قلم ایران، ۱۳۸۸.
* [[جوشش و کوشش در شعر]]. تهران: انتشارات هرمس، ۱۳۹۱.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


که در مصاف تو نشکند
==== تصحیح، منتخب و پژوهش متون====
* [[پروین اعتصامی|اختر چرخ ادب]] (مقدمه و انتخاب اشعار پروین اعتصامی). تهران: همشهری، ۱۳۸۵.
* به‌گزین علی‌نامه (کهن‌ترین منظومهٔ شیعهٔ فارسی؛ سرودهٔ ۴۸ هجری قمری). تهران: از سراینده‌ای با تخلص «ربیع»؛ با گزینش و شرح لغات.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


ای شیر شکن!
====کتاب‌های پژوهش تاریخی====
* زندگانی حاج‌شیخ محمدتقی بافقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.<ref name= "صدای سبز"/><ref name= "کتابخانهٔ ملی ۱"/><ref name= "بزرگداشت علی موسوی گرمارودی"/>


خون تو بر کلمه فزون است
===سبک و لحن و ویژگی آثار===
گرمارودی در قالب‌ها و موضوعات متعدد صاحب اثر است‌ و بسیاری از صاحب‌نظران، وی را هم نوپرداز و هم کهن‌‌سرا می‌‌نامند. هرچند درخشش اصلی او در شعر [[سپید]] است به عقیدۀ بعضی از منتقدان در [[قصیده]] نیز دستی تمام دارد.{{سخ}}
او از معدود شاعران نوپرداز هم‌دورهٔ خود است که در سال‌های پیش از انقلاب با گرایش‌های دینی به‌میدان آمد و آن‌گونه که در یکی از شعرهای خود گفته است: «من شعر شیعی‌ام»، رویکردهای انقلابی شیعی را در شعر وارد و از این ارزش‌ها پاسداری کرد. پیشگامی در نوعی از شعر نوآیینی در شعرهای [[نیمایی]] و سپید گرمارودی جلوه‌گر است.<ref name= "شهرستان ادب"/>{{سخ}}
موسوی گرمارودی را از پیشتازان شعر مذهبی می‌شناسند. از ویژگی‌های شعری او تخیل گسترده و به‌دام‌آوردن اندیشه‌ای نو در قالب کهن قصیده است:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|مگر چه گفت به گوش درخت، باد خزان|که روی زرد نمود و تکیده شد لرزان}}
{{ب|ببر به باغ سبویی شراب شعر و از آن|تف درون به کنار خزان کمی بنشان...}}
{{پایان شعر}}
گرمارودی از آن‌دست شاعرانی است که ضمن توجه به مسیر گذشته، در شعر معاصر راهی تازه می‌جویَد. او در چندین دوره در عرصهٔ شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشت.<ref name= "مگیران"/>{{سخ}}
[[بهاء‌الدین خرمشاهی]] دربارهٔ اشعار گرمارودی می‌نویسد:
:«شعر [[در سایه‌سار نخل ولایت]] که در منقبت و مرثیهٔ حضرت علی است و شعر [[خط خون]] دو اوجِ بی‌مانند و قلهٔ رفیع شعر دینیِ عصر ماست؛ یعنی شعری با درون‌مایهٔ مذهبی که در شعر نو سابقه‌ای به این درخشانی و درخششی به این نمایانی ندارد و این دو شعر کم‌نظیر که هم قوت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد، نیز مانند شعرهای بلند دیگر او، به صریح‌ترین وجه، مؤید این است که هنر یعنی نگاه دیگرگون و متفاوت.»<ref name= "صدای سبز ۷">{{پک|موسوی گرمارودی|۱۳۸۲|ک= صدای سبز|ص= ۷۹}}</ref>{{سخ}}
شعرهای موسوی گرمارودی، افزون‌بر برجستگی‌های ادیبانه‌اش، دارای سرشتی گفتمانی و وحدت‌آفرین است. بهره‌گرفتن از نمادها و استعاره‌ها، ژرفایی و خلاقیت شعر او را بیش از هر ویژگی دیگری نمایان کرده است؛ نظیر آنچه در «و آن درخت همیشه در دل ماست» به‌تاریخ شهریور۱۳۴۸ و به یاد [[جلال آل‌احمد]] سروده است. واژه «درخت» در آن شعر، واژه‌ای کلیدی است؛ نماد از انسانی با عقلانیت انتقادی و شخصیتی مقاوم، مستقل و مبارز. «درخت»، نماد هستی و نیستی است و مگر می‌شود جهان از «درخت» تهی باشد؟ آیا جهان بدون درخت (انسان)‌، ناچیز و درمانده نیست؟<ref name=''درخت''/>{{سخ}}
و باز در جایی دیگر:
:<font color=purple>گیسوانش در نسیم آرام می‌بافد</font>
::<font color=purple>هر که پیش روی او آیینه می‌گیرد</font> 
::<font color=purple>زیر پایش قالی سبز بهاران گسترانده دشت</font>
:::<font color=purple>بر سرش مهتاب، شب‌ها نقره می‌پاشد</font>
:::<font color=purple>پای برجا این درخت آرزوی ماست</font>
::::<font color=purple>در کنار برکه امید</font>
::::<font color=purple>نام زیبایش:</font><font color=orange>درخت بید.</font><ref name=''درخت''/>


خون تو در بستری از آنسوی کلام
===اثر علی موسوی گرمارودی '''در بوتهٔ نقد'''===
====برتر از [[شاملو]]!====
علی موسوی گرماروردی شاید از بین شاعران معاصر، تنها کسی باشد که در شعر [[سپید]]، اشعارش را با احمد شاملو مقایسه می‌کنند. از دید بعضی از منتقدان او در این سبک شعری، حتی از خود شاملو که مبدع این نوع شعر بود بالاتر ایستاده است. نظر [[بهاءالدین خرمشاهی]] حافظ‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر:
:پیش‌ترها، شعرهای بی‌وزنِ او [گرمارودی] را شاملویی و از شما چه پنهان به تقلید از شاملو، ارزیابی می‌کردم؛ اما با بازخوانی و بسیارخوانی و تأمل جدید به این حقیقت رهنمون شدم که زبانش، از زبان تلخ و توانا و محکم و مطنطن شاملو، راحت‌تر و روان‌تر و خلق‌الساعه‌تر و کلیشه‌زُداتر است... .{{سخ}}
به‌نظر چنین می‌آید که گرمارودی با آن‌همه احاطه که در شعر کهن دارد، از میان هشت‌ گونه یا نوع یا قالب شعری، در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن، که در شعر [[امروز]] به شعر شاملویی معروف است، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن‌گسترتر است. آغاز نیرومند و دیگرگون شعر «حماسهٔ درخت» است که نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین سروده‌های شعرِ پس از [[نیما]]ست. شاعر [در این شعر] استقلال رأی دارد. کلیشه‌شکن است. شمع کم‌سوی ستارهٔ دوردست ساکت را از چل‌چراغ خورشید فریادگر، بیشتر ارج می‌نهد و نیز آب باریک‌تر از نخ که از آوندِ گیاهی نازک و نوپا بالا می‌رود و بر رودِ خروشان موج در موج و کف بر لب.<ref name=''بوتهٔ نقد''>{{یادکرد کتاب|نویسنده= سیدعلی موسوی گرمارودی |عنوان= در بوتهٔ نقد}}</ref>


فراسوی تاریخ
====شعرهای عنعنی!====
'''محمد جان‌شکوری بخارایی'''، عضو پیوستهٔ [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] در یادداشتی که در روزنامهٔ «جوانان تاجیسکتان» منتشر شده است درباره شعرسرایی گرمارودی در قالب‌های سنتی به‌خصوص غزل این‌گونه می‌گوید:
:شعر گرمارودی در نوع‌های '''عنعنی''' (سنتی) به‌مانند غزل، قطعه، دوبیتی نیز نوست و به‌طرزی تازه‌قلمی شده است. شاعر در قالب کهنه، روح امروزی دمیده است، دیروز را با امروز و تاریخ را با زمان ما به طرزی نو پیوند داده است. نوانگیزی و کوشش برای تازه‌بینی، چنین معنی ندارد که شاعر طرز کهن را رد کرده، نسبت به گذشتگان بی‌حرمتی ظاهر کرده باشد. نه؛ گرمارودی به رویه‌های سنتی هم خوب شعر سروده است... .
:نوپردازی، از جمه در غزلیات گرمارودی زیاد است. غزل گرمارودی مانند سروده‌های یک عده شاعران کنونی ایران و افغانستان و تاجیکستان است که به کلی از نو شدن تفکر غزل‌سرایی گواهی می‌دهد. گاه به‌نظر می‌رسد که از غزل تنها قالب مانده است، ساختار شعور بدیعی به‌تمام دیگر شده است، نو است، درست‌‌تر آنست که بگوییم ''کهنهٔ نو'' یا ''نو کهنه'' است... .
:حقیقتاً غزل‌های گرمارودی بسیار نشانه‌های عنعنهٔ (سنت) این ژانر را نگاه داشته‌اند و زادهٔ تفکر علمی‌اند و هم حاصل اندیشهٔ تازه. رابطه‌های ادبی دامندار زمان نو. مانند غزل که '''تکیده''' نام دارد و گویا در نامش هم اسراری نهان است:
<center>'''''تکیده'''''</center>
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|نه بی‌تو سؤالی، نه بی‌تو ذوق جوابی|نه شور شعر و تغزل، نه درسی و نه کتابی}}                   
{{ب|ببین که بی‌تو و آن چشم روشن تو چه دارم|درون دل نه قراری، درون دیده، نه خوابی}}             
{{ب|منم که بی‌تو دل افسرده‌تر زجانم خزانم|تویی که تازه‌تر از روح یک تغزل نابی}}               
{{ب|تو دل‌پذیرتر از ذوق شنگ و شادِ گناهی|تو مسکری، تو حرامی، تویی که مثل شرابی}}               
{{ب|نمی‌دهم به رفیقان شادخوارهد بی‌غم|نو و درختی و دشتی و سبزه‌ای و کتابی<ref name=''بوتهٔ نقد''/>}}                 
{{پایان شعر}}
<center>* * * * *</center>


بیرون از راستای زمان
====قدیم‌تر از [[اخوان]] و به‌سبک ناصرخسرو====
'''حجت‌‌الله بهمنی مطلق''' منقد ادبی در کتاب '''''درخت زندهٔ بی‌برگ''''' به نقد و تحلیل قصاید شاعران نوپرداز پرداخته است. نقد او که از صفحه ۴۹۲ تا ۵۹۱ حجم قابل توجهی از کتاب را فرا گرفته است به زبان و مضمون و تکنیک‌های  چکامه و قصیده‌های علی موسوی گرمارودی اشاره کرده است:
:گرمارودی در قصیده‌پردازی از همهٔ نوپردازان قصیده‌گو حتی '''اخوان''' هم قدمایی‌تر است. زبانش همان زبان فاخر و حماسی قصاید سبک خراسانی است و صلابت و استواری قصاید ''ناصرخسرو'' را به یاد می‌آورد. به شیوهٔ  قصیده‌پردازان کهن، بسیاری از قصایدش، چهاربخشی است؛ با مقدمه‌ای معمولا توصیفی شروع می‌کند و بعد با یک دو بیت (تخلص) به موضوع اصلی گریز می‌زند و با دعای تأیید (شریطه) به پایان می‌رساند. تأثیرپذیری از شاعران گذشته به‌صورت استقبال، تضمین و اقتباس در قصایدش فراوان دیده می‌شود. اندیشهٔ بدبینی نسبت به دنیا و فریبنده و ناپایدار خواندن آن که از درون مایه‌های شعر گذشته است در جای جای قصایدش دیده می‌شود... .{{سخ}}
از دیگر ویژگی‌های قصاید گرمارودی یکی ترکیبات نو و شاعرانه است که برساخته و ابداع خود شاعر است؛ مانند: سُمکوب، سنگواژه، گلخنده، کوهموج، گلخانه و.... دیگر استفاده از صنایع ادبی به‌شیوه‌ای هنرمندانه و نیکو است؛ مانند ایهام تبادر در بیت زیر:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''تا کی مَنَش کنار خود ارام دوباره'''''|'''''باز تا کشد دوباره ز رخ معجزه آفتاب'''''}}
{{پایان شعر}}
در این بیت «کی مَنَش» یعنی کی من او را، اما با توجه به این که قصیده پاسخی است به اخوانیهٔ عباس کی مَنِش ([[مشفق کاشانی]])، نام آن شاعر را به ذهن متبادر می‌کند. یا تصویرهای زنده‌ و زیبایی که به کمک جان‌بخشی به اشیاء آفریده است:
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:green}}{{ب|'''''چونان تازیانه به کف باد بگذرد از باغ'''''|'''''نار خم شود و دست بر کمر گیرد'''''<ref name=''بوتهٔ نقد''/>}}
{{پایان شعر}}


می‌گذرد
==منبع‌شناسی==
===کتاب===
# دربارهٔ هنر و ادبیات امروز؛ گفت و شنودی با [[مهدی اخوان ثالث]] و علی موسوی گرمارودی، به‌کوشش ناصر حریری، کتاب‌سرای بابل، ۱۳۶۸.
# در بوتهٔ نقد (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی، خانهٔ کتاب.
# شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، انتخاب، درآمد و تفسیر از محمد حقوقی، انتشارات ثالث با همکاری نشر [[یوشیج]]، چاپ دوم ۱۳۷۷.
# صدای سبز (گزیده‌اشعار، زندگی خودنوشت، نقد و بررسی، گفت‌وگو و...)، انتشارات قدیانی، ۱۳۸۲.
# [[تاریخ تحلیلی شعر نو]]، [[شمس لنگرودی]]، نشر مرکز، ۱۳۹۷.
# بزرگداشت‌نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۹۰.
# ده شاعر انقلاب، محمد کاظم کاظمی، سورهٔ مهر، ۱۳۹۰.<ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲">{{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی}}</ref>


خون تو در متن خدا جاری‌ست
===پایان‌نامه‌ها===
# بررسی آب و عناصر آن در اشعار [[نیما یوشیج]]، [[سهراب سپهری]] و علی موسوی گرمارودی، نگارش: فرخنده دلیررویی. استاد راهنما: مهدی پرهام. استاد مشاور: جواد قربانی، کارشناسی ارشد: گرایش محض، دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر؛ دانشکدهٔ علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، سال۱۳۹۵. 
# بررسی تطبیقی ارزش‌های انسانی در شعر مظفر‌النواب و علی موسوی ‌گرمارودی، نگارش: وفاء محفوظی ‌موسوی. استاد راهنما: حسین چراغی‌وش. استاد مشاور: علی‌اکبر مرادیان‌ قبادی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لرستان؛ دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عرب. دانشگاه پیام نور؛ واحد بجنورد. ۱۳۹۳.
# بررسی غزل‌های روایی در اشعار [[قیصرامین‌پور]] و علی موسوی گرمارودی، نگارش: معصومه صابری. استاد راهنما: سیدعلی اکبر شریعتی فرد، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد سبزوار، ۱۳۹۳.
# بررسی محتوایی و معرفی آثار شعری سیدعلی موسوی گرمارودی، نگارش: رضا رجب‌زاده. استاد راهنما: میرنعمت‌الله موسوی. استاد مشاور: معصومه عبدالهی، کارشناسی ارشد: گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور؛ دانشکدهٔ علوم انسانی و زبان‌های خارجی، مرکز تبریز، ۱۳۹۴.
# بررسی و تحلیل سفر علی موسوی گرمارودی، نگارش: فاطمه شکردست. استاد راهنما: محمدرضا سنگری. استاد مشاور: منوچهر تشکری، کارشناسی ارشد: زبان و ادب فارسی، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دزفول، ۱۳۸۳.
# بررسی  خدا و معنویت در اشعار علی موسوی گرمارودی، نگارش: روح‌الله قنبری. استاد راهنما: مجیر مددی. استاد مشاور: علی‌اصغر محمودی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد بابل، دانشکدهٔ علوم انسانی زبان و ادبیات، ۱۳۹۵.
# صور خیال در اشعار موسوی گرمارودی (تشبیه، کنایه و استعاره)، نگارش: جواد غفاری. استاد راهنما: علس عسگری. استاد مشاور: مهدی خادمی کولایی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور ساری؛ دانشکدهٔ ادبیات علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۸۸.<ref name= "کتابخانهٔ ملی ۲"/>


==نوا و نما و نگاه<ref name=''صائم''>{{یادکرد وب|نشانی= http://saemkashani.ir/gallery/gallery_single/6#prettyPhoto|عنوان= یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر}}</ref>==
<gallery>
پرونده:Garmaroodi&banisadr.jpg|<center>ابوالحسن بنی‌صدر، مصطفی میرسلیم و موسوی گرمارودی،۱۳۶۰<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://nedayeenghelab.com/vdcfc1dmtw6dtca.igiw.txt|عنوان= گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی بنی‌صدر}}</ref></center>
پرونده:Garmarodi&torkaman.jpg|<center>[[محمدجواد محبت]]، [[علی‌اصغر صائم کاشانی|صائم کاشانی]]، [[ایرج قنبری]] و...، بندر ترکمن، جزیره آشوراده،۱۳۶۳</center>
پرونده:Garmarodi&shomal.jpg|<center>[[مشفق کاشانی]]، [[محمود گلشن کردستانی|گلشن کردستانی]] و...، دشت‌های شمال،۱۳۶۴</center>
پرونده:Garmaroodi javan.jpg|<center> موسوی جوان، راه‌انداز، مدیر و سردبیر ماهنامهٔ ادبی [[گل‌چرخ]]، ۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&avesta.jpg|<center>[[مهرداد اوستا]]و...، کنگرهٔ سراسری انجمن سخن کاشان،۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&merdad.jpg|<center>مهرداد اوستا، موسوی گرمارودی و...، شب‌ شعر انجمن سخن کاشان،۱۳۶۵</center>
پرونده:Garmarodi&mardani.jpg|<center>[[محمدعلی مردانی]] و...، کنگرهٔ سراسری انجمن سخن،۱۳۶۶</center>
پرونده:Garmarodi&kongre sokhan.jpg|<center>[[عباس بهنیا|بهنیا]]، صائم کاشانی و...، کنگرهٔ انجمن سخن، تالار مخمل‌وابریشم۱۳۶۸</center>
پرونده:Garmarodi&konger razavi.jpg|<center>سمیر مقبل (شاعر عراقی) و...، کرمان کنگرهٔ شعر رضوی، ۲۰مهر۱۳۸۹</center>
پرونده:Garmarodi&tamamghad.jpg|<center>برنامهٔ تمام‌قد، رادیو تهران، ۱۳مرداد۱۳۹۶<ref name=''تمام‌قد''/></center>
پرونده:Garmaroodi&hadad.jpg|<center>[[غلام‌علی حداد عادل|حداد]]، موسوی، [[محمدعلی بهمنی|بهمنی]]، مراسم نکوداشت گرمارودی، ۵آذر۱۳۹۷</center>
پرونده:Garmarodi&miras.jpg|<center>علی بلوک‌باشی و علی موسوی گرمارودی، مؤسسهٔ میراث مکتوب،۲۵مهر۱۳۹۷<ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/8224|عنوان= شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب}}</ref></center>
</gallery>


یا ذبیح اللّه‌
==پانویس==
 
{{پانویس|۲}}
تو اسماعیل گزیده‌ی خدایی
==منابع==
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= صدای سبز|سال= ۱۳۸۲|ناشر= قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۷-۷۵۸-۳|صفحه= ۶۰۴}}
و رؤیای به حقیقت پیوسته‌ی ابراهیم
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= قنبری |نام= بخش‌علی|عنوان= بزرگداشت علی موسوی گرمارودی|سال= ۱۳۹۰|ناشر= انجمن آثار و مفاخر فرهنگی|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۵۲۸-۲۱۳-۲}}
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= جوشش و کوشش در شعر|سال= ۱۳۹۳|ناشر= هرمس|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۳-۸۲۵-۲}}
کربلا میقات توست
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= از ساقه تا صدر|سال= ۱۳۸۴|ناشر= قدیانی|مکان= تهران|شابک= ۹۶۴-۴۱۷-۳۷۴-۰}}
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= حقوقی|نام= محمد|پیوند نویسنده= محمد حقوقی|عنوان= شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی(۱۳۰۱تا۱۳۷۰)|سال= ۱۳۷۷|ناشر= ثالث با همکاری نشر یوشیج|مکان= تهران|شابک= ۹۷۸-۹۴۱-۶۴۰-۴۲۵-۱}}
مُحرّم میعادِ عشق
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= خط خون|سال= ۱۳۶۳|ناشر= زوّار|مکان= تهران}}
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= موسوی گرمارودی|نام= سیدعلی|عنوان= در سایه‌سار نخل ولایت|سال= ۱۳۵۷|ناشر= دفتر نشر فرهنگ اسلامی|مکان= تهران|شابک=}}
و تو نخستین کس
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= خرمشاهی|نام= بهاءالدین|پیوند نویسنده= بهاءالدین خرمشاهی|عنوان= گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی|سال= ۱۳۸۰|ناشر= مروارید|مکان= تهران}}
 
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= اخوان ثالث|نام= مهدی|پیوند نویسنده= مهدی اخوان ثالث|عنوان= تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم|سال= ۱۳۶۹|ناشر= انتشارات مروارید|مکان= تهران}}
که ایام حج را
 
به چهل روز کشاندی
 
وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ [۱]
 
آه،
 
در حسرت فهمِ این نکته خواهم سوخت
 
که حجّ نیمه تمام را
 
در استِلام حَجَر وانهادی
 
و در کربلا
 
با بوسه بر خنجر، تمام کردی
 
مرگ تو،
 
مبدأ تاریخ عشق
 
آغاز رنگ سرخ
 
معیار زندگی‌ست
 
 
خط با خون تو آغاز می‌شود:
 
از آن زمان که تو ایستادی
 
دین، راه افتاد
 
و چون فرو افتادی
 
حق برخاست
 
تو شکستی
 
و «راستی» درست شد
 
و از روانه‌ی خون تو
 
بنیاد ستم سست شد
 
در پائیز مرگِ تو [۲]
 
بهاری جاودانه زایید
 
گیاه رویید
 
درخت بالید
 
و هیچ شاخه نیست
 
که شکوفه‌ای سرخ ندارد
 
و اگر ندارد
 
شاخه نیست
 
هیزمی است ناروا بر درخت مانده!
 
 
تو، راز مرگ را گشودی‌
 
کدام گره، با ناخن عزم تو وا نشد؟
 
شرف، به دنبال تو
 
لابه‌کنان می‌دود
 
تو، فراتر از حَمیّتی
 
نمازی، نیّتی
 
یگانه‌ای، وحدتی‌
 
آه ای سبز!
 
ای سبز سرخ!
 
ای شریفتر از پاکی
 
نجیب‌تر از هر خاکی
 
ای شیرین سخت
 
ای سخت شیرین
 
بازوی حدید!
 
شاهین میزان!
 
مفهوم کتاب، معنای قرآن!
 
نگاهت سلسله‌ی تفاسیر
 
گامهایت وزنه‌ی خاک
 
و پشتوانه‌ی افلاک
 
کجای خدا در تو جاری‌ست
 
کز لبانت آیه می‌تراود؟
 
عجبا! [۳]
 
عجبا از تو، عجبا!
 
حیرانی مرا با تو پایانی نیست
 
چگونه با انگشتانه‌ای
 
از کلمات
 
اقیانوسی را می‌توان پیمانه کرد؟
 
بگذار تا بگریم
 
خون تو در اشک ما تداوم یافت
 
و اشک ما، صیقل گرفت
 
شمشیر شد
 
و در چشمخانه‌ی ستم نشست
 
 
تو قرآن سرخی
 
«خون آیه» های دلاوریت را
 
بر پوست کشیده‌ی صحرا نوشتی
 
و نوشتارها
 
مزرعه‌ای شد
 
با خوشه‌های سرخ
 
و جهان یک مزرعه شد
 
با خوشه، خوشه، خون
 
و هر ساقه:
 
دستی و داسی و شمشیری
 
و ریشه‌ی ستم را وجین کرد
 
و اینک
 
و هماره
 
مزرعه سرخ است
 
 
یا ثار اللّه‌
 
آن باغ مینوی
 
که تو در صحرای تفته کاشتی
 
با میوه‌های سرخ
 
با نهرهایِ جاری خوناب
 
با بوته‌های سرخِ شهادت
 
وان سروهای سبزِ دلاور،
 
باغی‌ست که باید با چشم عشق دید
 
اکبر را
 
صنوبر را
 
بوفضایل را
 
و نخلهای سرخ کامل را
 
 
حُرّ، شخص نیست‌
 
فضیلتی‌ست،
 
از توشه بارِ کاروان مِهر جدا مانده
 
آنسوی رود پیوستن
 
و کلام و نگاه تو
 
پلی‌ست
 
که آدمی را به خویش باز می‌گرداند
 
و توشه را به کاروان
 
و اما دامنت:
 
جمجمه‌های عاریه را
 
در حسرت پناه یافتن
 
مشتعل می‌کند،
 
از غبطه‌ی سر گلگون حُرّ
 
که بر دامن توست
 
 
ای قتیل‌
 
بعد از تو
 
«خوبی» سرخ است
 
و گریه‌ی سوگ
 
خنجر
 
و غمت توشه‌ی سفر
 
به ناکجا آباد
 
و رَدّ خونت
 
راهی
 
که راست به خانه‌ی خدا می‌رود ...
 
 
تو، از قبیله‌ی خونی‌
 
و ما از تبار جنون
 
خون تو در شن فرو شد
 
و از سنگ جوشید
 
ای باغ بینش
 
ستم، دشمنی زیباتر از تو ندارد
 
و مظلوم، یاوری آشناتر از تو
 
 
تو کلاس فشرده‌ی تاریخی‌
 
کربلای تو،
 
مصاف نیست
 
منظومه‌ی بزرگ هستی‌ست،
 
طواف است
 
 
پایان سخن‌
 
پایان من است
 
تو انتها نداری ... [۴]
 
 
ای فلق عصمت و خورشید شرم‌ ای دل خورشید ز روی تو گرم
روشنی صبحی اگر در شبی‌ حیدر کرّاری اگر زینبی
وام گزار لَب تو، راستی‌ گفتی و چون شعله به پا خاستی
بانگ رسای تو، ستم سوز شد کشته‌ی مظلوم تو، پیروز شد
خواست که غم دست تو بندد ولی‌ غم که بود در بر دخت علی؟
قامت تو، قامت غم را شکست‌ دخت علی را نتوان دست بست
 
ای تشنه‌ی عشق روی دلبند برخیز و به عاشقان بپیوند
در جاری مهر، شستشو کن‌ و انگاه ز خون خود وضو کن
زان پا که درین سفر در آیی‌ گر دست دهی، سبکتر آیی
رو جانب قبله‌ی وفا کن‌ با دل سفری به کربلا کن
بنگر به نگاهِ دیده‌ی پاک‌ خورشیدِ به خون تپیده در خاک
افتاده وفا به خاکِ گلگون‌ قرآن به زمین فتاده در خون
عبّاس علی، ابو فضایل‌ در خانه‌ی عشق کرده منزل
 
ای سرو بلند باغ ایمان‌ وی قُمری شاخسار احسان
دستی که ز خویش وانهادی‌ جانی که به راه دوست دادی؛
آن شاخِ درخت باوفایی‌ست‌ وین میوه‌ی باغ کبریایی‌ست
ای خوبترین به گاه سختی‌ ای شهره به شرم و شور بختی
رفتی که به تشنگان دهی آب‌ خود گشتی ز آب عشق سیراب
آبی ز فرات، تا لب آورد آه از دل آتشین برآورد
آن آب، ز کف غمین فرو ریخت‌ وز آب دو دیده، با وی آمیخت
برخاست ز بار غم خمیده‌ جان بر لبش از عطش رسیده
بر اسب نشست و بود بی‌تاب‌ دل در گرو رساندن آب
ناگا، یکی دو روبه خُرد دیدند که شیر، آب می‌برد
آن آتش حق خمید، بر آب‌ وز دغدغه و تلاش، بی‌تاب
 
دستان خدا ز تن جدا شد وان قامت حیدری دو تا شد
بگرفت به ناگزیر، چون جان‌ آن مشک، ز دوش خود، به دندان
و آنگاه به روی مشک خم شد وز قامت او دو نیزه، کم شد
جان در بدنش نبود و می‌تاخت‌ با زخم هزار نیزه می‌ساخت
از خون تن او به گُل نشسته‌ صد خار بر آن، ز تیر بسته
دلشاد که گر ز دست شد، «دست» آبی‌ش برای کودکان، هست
چون عمر گل این نشاط کوتاه‌ تیر آمد و مشک بر درید، آه!
این لحظه چه گویم او چه‌ها کرد تنها نگهی به خیمه‌ها کرد
«ای مرگ! کنون مرا به برگیر از دست شدم، کنون ز سر گیر»
می‌گفت و بر آب و خون، نگاهش‌ وز سینه تفته بر لب آهش
خونابه و آب بر هم آمیخت‌ وز مشک و بدن، به خاک می‌ریخت
 
چون سوی زمین، خمید آن ماه‌ عرش و ملکوت بود همراه
تنها نفتاد بو فضایل‌ شد کفّه‌ی کاینات، مایل
هم برج زمانه، بی‌قمر شد هم خصلت عشق، بی‌پدر شد
حق، ساقی خویش را فرا خواند بر کام زمانه، تشنگی ماند
 
در حسرت آن کفی که برداشت‌ از آب و فرو فکند و بگذاشت
هر موج به یاد آن کف و چنگ‌ کوبد سر خویش را به هر سنگ
کف بر لب رود در تکاپوست‌ هر آب رونده، در پی اوست
چون مه، شب چارده برآید دریا به گمان، فراتر آید
ای بحر! بهل خیال باطل‌ این ما کجا و بو فضایل
گیرم دو سه گام برتر آیی‌ کو حدِّ حریم کبریایی؟!
 
افراشته باد قامت غم
مستوره‌ی پاک پرده‌ی شب‌ ای پرده‌ی کایناب، زینب
ای جوهر مردی زنانه‌ مردی ز تو یافت، پشتوانه
ای چادر عفت تو لولاک‌ از شرم تو شرم را، جگر چاک
یک دشت، شقایق بهشتی‌ بر سینه ز داغ و درد، کشتی
ای بذر غم و شکوفه‌ی درد بر دشت عقیق خون، گُلِ زرد
افراشته باد، قامت غم‌ تا قامت زینب است، پرچم
از پشت علی، حسین دیگر یا آنکه علی است، زیر معجر
چشمان علی است، در نگاهش‌ توفان خداست، ابر آهش
در بیشه‌ی سرخ، غم نوردی‌ سر مشق کمال، شیر مردی
آن لحظه‌ی داغ پر فروزش‌ آن لحظه‌ی درد و عشق و، سوزش
آن لحظه‌ی رفتن برادر آن دم که تپید، عرش اکبر
آن لحظه‌ی واپسین رفتن‌ در سینه‌ی دشت تفته، خفتن
آن لحظه‌ی دوری و جدایی‌ آن- آن اراده‌ی خدایی
چشمان علی، ز پشت معجر افتاده به دیدگانِ حیدر
خورشید، ستاره بود بی‌تاب‌ وان دیده‌ی ماه غرقه‌ی آب
یک بیشه نگاه شیر ماده‌ افتاده، به قامت اراده
این سوی، عم ایستاد والا آن سوی، شرف بلند بالا
دریای غم ایستاد، بی‌موج‌ در پیش ستیغ رفعت و اوج
این دشت شکیب و غمگساری‌ آن قله‌ی اوج استواری
این فاطمه در علی ستاده‌ وان حیدر فاطمی نژاده
این، اشک حجاب دیدگانش‌ و آن، حجب، غلام و پاسبانش
شمشیر فراق را زمانه‌ افکند که بگسلد میانه
خورشید، شد و شفق به جا ماند اندوه، سرود هجر بر خواند
این، ماند که با غمان بسازد وان، رفت که نرد عشق بازد [۵]
 
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1355-1367.
 
پی نوشت
↑ سوره‌ی اعراف؛ آیه‌ی 142، یس آن را با ده روز، تمام کردیم و کامل ساختیم.
↑ می‌گویند شهادت آن سترگ در فصل پائیز رخ داده است.
↑ نیز اشاره به آیه‌ی 9 از سوره کهف، أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً؟ که گفته‌اند آن حضرت آن را بر نیزه، تلاوت فرمودند.
↑ گزینه اشعار گرمارودی؛ ص 141- 154.
↑ چراغ صاعقه؛ ص 337 و 338.
https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C
 
 
 
۱. دیر شکفتن شعر بیدل در ایران
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: آینه میراث بهار و تابستان ۱۳۸۸ شماره ۴۴
حوزه های تخصصی:
ادبیات سبکها و جریانهای ادبی کلاسیک هندی
تعداد بازدید :  ۳۲۰  چکیده  تعداد دانلود :  ۳۳۸
۲. چهار چهره، چهار نظر
نویسنده: سید رضا حسینی سید علی موسوی گرمارودی یوسف علی میرشکاک عباس مشفق کاشانی
منبع: شعر زمستان ۱۳۸۸ شماره ۶۸
حوزه های تخصصی:
ادبیات علوم ادبی نقد و بررسی آثار ادبی معاصر شعر
ادبیات کلیات شخصیت ها شاعران معاصر
تعداد بازدید :  ۴۱۷  چکیده  تعداد دانلود :  ۴۲۰
۳. سنجش: شعری ملتزم به بیداری (شعرروشن بهزاد کرمانشاهی)
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گوهران خرداد ۱۳۸۷ شماره ۱۷
حوزه های تخصصی:
ادبیات علوم ادبی نقد و بررسی آثار ادبی معاصر شعر
ادبیات کلیات شخصیت ها شاعران معاصر
تعداد بازدید :  ۳۳۳  چکیده  تعداد دانلود :  ۳۳۰
۴. سالار شهیدان حضرت اباعبدالله (ع)
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: کلام اسلامی ۱۳۸۷ شماره ۶۸
حوزه های تخصصی:
علوم اسلامی منطق، فلسفه و کلام اسلامی کلام امام شناسی امامان معصوم
تعداد بازدید :  ۳۴۳  چکیده  تعداد دانلود :  ۳۳۰
۵. طنز در قطعات انوری
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: فصلنامه نامه انجمن ۱۳۸۵ شماره ۲۳
کلید واژه ها: طنزانوریهجوقطعههزل
 
حوزه های تخصصی:
ادبیات انواع ادبی ادبیات طنز طنز و مطایبه
تعداد بازدید :  ۷۵۶  چکیده  تعداد دانلود :  ۷۹۹
۶. سنجه ترازو
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: بینات ۱۳۸۵ شماره ۴۹ و ۵۰
حوزه های تخصصی:
علوم اسلامی تفسیر و علوم قرآن ترجمه قرآن کلیات
تعداد بازدید :  ۲۹۷  چکیده  تعداد دانلود :  ۳۰۱
۷. شیون مهتاب در آب: نقد و بررسی شعر نوذر پرنگ
مصاحبه شونده: کامیار عابدی سید علی موسوی گرمارودی منوچهر آتشی
منبع: کتاب ماه ادبیات و فلسفه خرداد ۱۳۸۴ شماره ۹۲
حوزه های تخصصی:
ادبیات علوم ادبی نقد و بررسی آثار ادبی معاصر شعر
ادبیات کلیات شخصیت ها شاعران معاصر
تعداد بازدید :  ۴۶۱  چکیده  تعداد دانلود :  ۴۵۲
۸. ترجمه ای جدید از قرآن کریم
مترجم: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: رشد آموزش قرآن ۱۳۸۴ شماره ۹
حوزه های تخصصی:
علوم اسلامی تفسیر و علوم قرآن ترجمه قرآن گونه های ترجمه قرآن ترجمه های فارسی
تعداد بازدید :  ۳۲۲  چکیده  تعداد دانلود :  ۳۱۱
۹. ترجمه ای تازه
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: پیام جاویدان ۱۳۸۳ شماره ۴
حوزه های تخصصی:
علوم اسلامی تفسیر و علوم قرآن ترجمه قرآن گونه های ترجمه قرآن ترجمه های فارسی
تعداد بازدید :  ۲۹۳  چکیده  تعداد دانلود :  ۲۹۹
۱۰. اصطلاحات خوشنویسی شعر حافظ
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: حافظ آبان ۱۳۸۳ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
۱۱. گفتگو: سیاست من این است که فرهنگی باشم؛ (سید علی موسوی گرمارودی) (شاعر، نویسنده و محقق ادبی)
مصاحبه شونده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: ادبیات داستانی دی و بهمن ۱۳۸۲ شماره ۷۵ و ۷۶
۱۲. گفتگو با دکتر سید علی موسوی گرمارودی: تعهد و التزام صفت شعر نیست صفت شاعر است
مصاحبه شونده: سید علی موسوی گرمارودی مصاحبه کننده: مصطفی محدثی خراسانی
منبع: پاییز ۱۳۸۲ شماره ۳۳
۱۳. شعر صد سال اخیر تاجیکان
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: پاییز ۱۳۸۲ شماره ۳۳
۱۴. من شاعر شیعی ام
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: کیهان فرهنگی آبان ۱۳۸۱ شماره ۱۹۳
۱۵. ترجمه بسیار قدیمی از قرآن کریم
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: بینات ۱۳۸۰ شماره ۳۱
۱۶. ادبیات: معمای حافظ
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: هنر تابستان ۱۳۷۹ شماره ۴۴
۱۷. قرآن می تواند اندککی شاعرانه تر ترجمه شود
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلستان قرآن مرداد ۱۳۷۹ شماره ۱۸
۱۸. قلم انداز
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ اردیبهشت و خرداد ۱۳۷۸ شماره ۲۱
۱۹. قلم انداز
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ مهر ۱۳۷۷ شماره ۲۰
۲۰. قلم انداز
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ اردیبهشت ۱۳۷۷ شماره ۱۹
۲۱. قلم انداز (چنین کردند نیکان بزرگ)
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ اردیبهشت ۱۳۷۶ شماره ۱۶
۲۲. قلم انداز
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ آذر ۱۳۷۶ شماره ۱۷
۲۳. قلم انداز (گزارش سفر تاجیکستان)-3
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ اردیبهشت ۱۳۷۲ شماره ۶
۲۴. قلم انداز
نویسنده: سید علی موسوی گرمارودی
منبع: گلچرخ فروردین ۱۳۷۱ شماره ۱
http://ensani.ir/fa/article/author/31357
 
 
 
 
 
{{نوشتار برگزیده}}
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                   = سیدعلی موسوی گرمارودی
| تصویر                  =  
| توضیح تصویر            =  
| نام اصلی              = '''سیدعلی موسوی گرمارودی'''<ref name="گرمارودی">{{پک|Moayyad|۱۹۹۸|ف=EʿTEṢĀMĪ, PARVĪN|ک=ENCYCLOPÆDIA IRANICA|ص=666-669}}</ref>
| زمینه فعالیت          = شعر، ادبیات و ترجمه قرآن و متون مذهبی
| ملیت                  = ایرانی
| تاریخ تولد            = ۳۱ فروردین ۱۳۲۰ ه.ش {{-}} ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ م
| محل تولد              = قم
| والدین                = سیدمحمدعلی گرمارودی {{-}} خانم آغا <ref name="tebyan" />
| تاریخ مرگ              =  
| محل مرگ                =  
| علت مرگ                =  
| محل زندگی              = قم، مشهد و تهران
| مختصات محل زندگی      =
| مدفن                  =  
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            = دستگیری توسط حکومت پهلوی در قم قبل از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، مدیریت ماهنامه گلچرخ در سال ۱۳۶۱
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =  
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =  
|کتاب‌ها                  = دیوان اشعار
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    = پروین
|فیلم (های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                  = فضل‌الله اعتصامی
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =مدرسه ایران کلیسا
|دانشگاه                =
|حوزه                    = کتاب‌خانهٔ [[دانشسرای عالی]] تهران
|شاگرد                  =
|استاد                  = [[یوسف اعتصامی|یوسف اعتصامی آشتیانی]]، [[علی‌اکبر دهخدا]]، [[محمدتقی بهار|ملک‌الشعراء بهار]]
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وبگاه                  = [http://www.parvin.ir/ جایزهٔ ادبی پروین اعتصامی]
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز                  = برندهٔ جایزهٔ ادبیِ لفن برگ
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
 


<ref name="iichs">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.iichs.org/index.asp?id=2030&doc_cat=7|عنوان=یوسف اعتصامی (اعتصام‌الملک)|ناشر=وبگاه مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران|تاریخ بازبینی=۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶}}</ref><ref>{{پک|کریمیان|۱۳۷۳|ک=چند سند تاریخی دربارهٔ پروین اعتصامی، مجله ادبستان|ص=۲۴و ۲۵}}</ref>
==پیوند به بیرون==
* {{یادکرد وب|نشانی= http://siona.ir/News/1178.html|عنوان= معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)|ناشر= ایرانیان موفق|تاریخ انتشار= ۲۹خرداد۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ayehayeentezar.com/thread40347.html|عنوان= سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= آیه‌های انتظار|تاریخ بازدید= ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/4277/%D9%BE%D9%86%D8%AC%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= شهرستان ادب|تاریخ انتشار= ۱۳بهمن۱۳۹۳|تاریخ بازدید = ۲۳دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1201618496p1.php/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= نگاهی به آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= آفتاب‌‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۹بهمن۱۳۸۶|تاریخ بازدید= ۲۱دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/sima/2940493055456384652‏|عنوان= حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال|ناشر= جام‌جم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۱۱مرداد۱۳۹۶ |تاریخ بازدید= ۸خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی، نرم‌افزار جامع‌التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(نور)|ناشر= ویکی‌فقه|تاریخ انتشار= ۱۴فروردین۱۳۹۶|تاریخ بازدید= ۲۵دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= گزیده‌ای از زندگی‌نامه خودنوشت  سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= نورمگز برگرفته از نشریه گلستان قرآن، شماره ۱۹۴، ص ۱۸|تاریخ انتشار= دی۱۳۸۳|تاریخ بازدید= ۲۵دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://fajr.adabiatirani.com/2019/02/04/%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%AF/ ‏|عنوان= از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد|ناشر= adabiatirani.com|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸|تاریخ= ۱۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/file/download/article/20120329125757-2160-110.pdf|عنوان= گفت‌وگو با سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= ایران‌داک|تاریخ انتشار= ۲۰دی۱۳۸۹|تاریخ بازدید= ۲۱دی۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/1585764/%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D8%AF-%DA%A9%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D8%B9%D8%B1%D9%85-%D8%B4%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%AF-%D9%86%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85|عنوان= به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم (در گفت‌وگو با حسین پاکدل، نویسنده و نمایشنامه‌نویس)|ناشر= خبرگزاری مهر|تاریخ انتشار= ۶اردیبهشت۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.bartarinha.ir/fa/news/424223/%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%AB%D8%A7%D9%84%D8%AB-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%85%D9%86%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D8%AD%D8%A7%D8%B4%DB%8C%D9%87|عنوان= ماجرای فرانکلین (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= برترین‌ها|تاریخ انتشار= ۲۷آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۱۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.niksalehi.com/tasviri/%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%81%D8%AA%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87.html|عنوان= علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث (هفته‌نامهٔ کرگدن)|ناشر= وبگاه نیک‌صالحی|تاریخ انتشار= ۲۸آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://shabestan.ir/detail/News/61724|عنوان= اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث|ناشر= خبرگزاری شبستان|تاریخ انتشار= ۲شهریور۱۳۹۰|تاریخ بازدید= ۱۲بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mashreghnews.ir/news/342698/%D8%A2%D9%84-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85-%D9%85%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%AF|عنوان= آل‌احمد بزرگ‌ترین معلم من بود|ناشر= مشرق‌نیوز|تاریخ= ۱۸شهریور۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۸خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://shahrestanadab.com/Content/ID/2901/%D9%88%D9%8A%DA%98%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%D9%83%D9%8A%D8%A8-%D9%85%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%AA%D9%81%D9%83%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C|عنوان= ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی|ناشر= شهرستان ادب|تاریخ انتشار= ۸آبان۱۳۹۲|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1334336|عنوان= پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی|ناشر= نشریات کشور برگرفته از روزنامهٔ ایران، شمارهٔ ۳۵۶۰، صفحهٔ ۱۱ (مهرگان)|تاریخ انتشار= ۱۱بهمن۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/254975/%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D9%88%DB%8C|عنوان= مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار می‌شود|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۱۲مرداد۱۳۹۰|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.farsnews.com/news/13920806000926/%D8%B5%D8%A7%D9%84%D8%AD%DB%8C-%D9%86%D8%B3%D9%84-%D8%AF%D9%87%D9%87-40%D9%8850-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%BE%D8%B2-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D9%87%D9%85%DA%86%D9%86%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9|عنوان= بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد|ناشر= خبرگزاری فارس|تاریخ انتشار= ۶آبان۱۳۹۲|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://nasimonline.ir/Content/Detail/2010836/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%D8%A7%D8%B3-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D9%84%D8%A7%D8%B4-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B1%D8%B5%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%AC%D8%B4%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82|عنوان= تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۲۴بهمن۱۳۹۴|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://owjmedia.org/post/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D9%88_%D9%87%D8%B4%D8%AA%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%B4%D8%A8_%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1_%D8%A7%D8%B2_%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C_45877|عنوان= تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی|ناشر= اوج|تاریخ انتشار= ۴مهر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1-6/492701-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%84%D9%88%D8%B9-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%B3|عنوان= آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس|ناشر= خبرگزاری برنا|تاریخ انتشار= ۲۲آذر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.ibna.ir/fa/doc/tolidi/266067/%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86-%D9%86%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= آیین نکوداشت علی موسوی گرمارودی|ناشر= خبرگزاری کتاب ایران|تاریخ انتشار= ۱۶مهر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/97103016475/%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DA%AF%D8%B1%D9%87-%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D9%82%D8%B2%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C|عنوان= تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۳۰دی۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۶بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://icro.ir/index.aspx?pageid=32423&newsview=337870|عنوان= برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است|ناشر= سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی|تاریخ انتشار= ۲۸مرداد۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.nasimonline.ir/(S(dwu5oeachrq1j5dwwhqu30ec))/Content/Detail/942394/%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AD%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%BA%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D8%A8%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است|ناشر= نسیم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۳آبان۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/91091306606/%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%87%DB%8C%D8%B1-%D8%AA%D9%88%DA%A9%D9%84%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%84%D8%B9%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA|عنوان= حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۱۳آذر۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۴بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.rasanews.ir/fa/news/287627/%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D8%B3%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AC-%D8%A7%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D8%AF|عنوان= مستند زندگی موسوی گرمارودی در مؤسسهٔ اوج اکران شد|ناشر= خبرگزاری رسا|تاریخ انتشار= ۲۲شهریور۱۳۹۴|تاریخ بازدید= ۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/95022616326/%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C|عنوان= بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی|ناشر= ایسنا|تاریخ انتشار= ۲۶اردیبهشت۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۷بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1170244423_ali_mosavi_garmarodi_p1.php/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C|عنوان= دربارهٔ علی موسوی گرمارودی|ناشر= www.aftabir.com|تاریخ= ۱۱بهمن۱۳۸۵|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= https://www.mehrnews.com/news/564313/%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%85%DB%8C%D8%B2-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B6%D8%A7‏|عنوان= روز تولد سهراب سپهری |ناشر= خبرگزاری مهر|تاریخ انتشار= ۱۵مهر۱۳۸۶|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی|ناشر= کتابخانهٔ ملی|تاریخ بازدید= ۸بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://jamejamonline.ir/online/1462260753341539727/%D9%88-%D8%A2%D9%86-%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA%D8%8C-%D9%87%D9%85%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%84-%D9%85%D8%A7%D8%B3%D8%AA|عنوان= «درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی|ناشر= جام‌جم‌آن‌لاین|تاریخ انتشار= ۳۱فروردین۱۳۹۳|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://ensani.ir/fa/article/author/31357|عنوان= فهرست مقالات، نقدها و گفت‌وگوهای علی موسوی گرمارودی|ناشر= ایران‌داک|تاریخ بازدید= ۹بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicSimpleSearchProcess.do?simpleSearch.value=%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C+%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=TF&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=|عنوان= منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی|ناشر= کتابخانهٔ ملی|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://khorasannews.com/Newspaper/Page/19363/7/550750 ‏|عنوان= «سایه‌سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب |ناشر= خراسان‌نیوز|تاریخ = ۶مهر۱۳۹۵|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.vatanemrooz.ir/Newspaper/BlockPrint/195180|عنوان= ادیب نوگرای معاصر، یادداشتی بر دفتر شعر «تا محراب آن دو ابرو»ی سیدعلی موسوی‌ گرمارودی (ضیاءالدین خالقی)، روزنامهٔ وطن امروز، شمارهٔ ۲۴۸۲، صفحه۱۳|ناشر= روزنامهٔ وطن امروز|تاریخ انتشار= ۲۹تیر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۱۱بهمن۱۳۹۷}}
*{{یادکرد وب|نشانی= http://saemkashani.ir/gallery/gallery_single/6#prettyPhoto|عنوان= یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر|ناشر= وبگاه صائم کاشانی|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://nedayeenghelab.com/vdcfc1dmtw6dtca.igiw.txt|عنوان= گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی|ناشر= ندای انقلاب|تاریخ انتشار= ۲تیر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.mirasmaktoob.ir/fa/news/8224|عنوان= شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب|ناشر= مؤسسهٔ پژوهشی میراث مکتوب|تاریخ انتشار= ۲۵مهر۱۳۹۷|تاریخ بازدید= ۳۱خرداد۱۳۹۸}}
* {{یادکرد وب|نشانی= http://www.poolnews.ir/fa/news/75186/%DA%A9%D9%86%D8%A7%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B6%DB%8C%D8%A7%D8%A1-%D9%85%D9%88%D8%AD%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%D8%B6%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C |عنوان= کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی|ناشر= پل‌نیوز|تاریخ انتشار= ۱۱دی۱۳۹۱|تاریخ بازدید= ۴خرداد۱۳۹۸}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۰۳

علی موسوی گرمارودی

درحال مطالعهٔ دیوان ملک‌الشعرا بهار
نام اصلی سیدعلی موسوی گرمارودی
زمینهٔ کاری شعر، ادبیات و ترجمهٔ قرآن و متون مذهبی
زادروز ۳۱فروردین۱۳۲۰ه‍.ش
۲۲ربیع‌الاول۱۳۶۰ه‍.ق
۲۰آوریل۱۹۴۱م
قم
پدر و مادر سیدمحمدعلی گرمارودی
خانم‌آغا
ملیت ایرانی
محل زندگی قم، مشهد و تهران
پایتخت، شهرهای مذهبی
در زمان حکومت پهلوی دوم، جمهوری اسلامی ایران
رویدادهای مهم کودتای ۲۸مرداد۱۳۲۰، سقوط پهلوی دوم در ۲۲بهمن۱۳۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ایران در همان سال.
بنیانگذار «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه طاهره صفارزاده و از بنیان‌گذاران «شعر انقلاب».[۱]
پیشه استاد دانشگاه و نویسنده
سال‌های نویسندگی از اوایل دههٔ چهل
سبک نوشتاری نو سپید، نیمایی و شعر کلاسیک (قصیده)[۲]
کتاب‌ها عبور، چمن لاله، خط خون، در سایه‌سار نخل ولایت، ترجمهٔ قرآن کریم، غوطه در مهتاب و...[۱]
نوشتارها قلم‌انداز، معمای حافظ، شیون مهتاب در آب و...
مدرک تحصیلی دکتری زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه دانشگاه تهران، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی
حوزه حوزهٔ علمیهٔ دینی مشهد
استاد ادیب نیشابوری، شیخ‌مجتبی قزوینی، سیدجعفر شهیدی، [آیت‌الله] مطهری و ...
دلیل سرشناسی سپیدگویی
و دو شعر خط خون
و در سایه‌سار نخل ولایت
اثرگذاشته بر بر سبک شعریِ انقلاب و آیینی، به‌ویژه بر اشعار سپید
اثرپذیرفته از مذهب تشیع، آرا و اندیشه‌های [امام] خمینی و مرتضی مطهری

سیدعلی موسوی گرمارودی معروف‌به گرمارودی شاعر، نویسنده، محقق، منتقد و مترجم قرآن و نهج‌البلاغه است.[۳][۴]

* * * * *

گرمارودی از مشهورترین شاعران نوگرای دههٔ پنجاه است که به‌دلیل آیینی و انقلابی‌بودنِ آثارش و نیز تأثیر آن، پس از انقلاب اسلامی از بنیان‌گذاران شعر انقلاب خوانده می‌شود.[۵]
علی موسوی گرمارودی که نخستین آموزه‌های دینی را در مکتب پدر آموخت، پس از دیپلم، همراه پدر راهی مشهد شد و چهار سال به تحصیل عربی و علوم دینی پرداخت. واقعهٔ پانزده خرداد۱۳۴۲ گرمارودی را که تازه از مشهد به قم برگشته بود، رهسپار تهران کرد. به دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران راه یافت و سپس، مشاور حقوقی ادارهٔ باستان‌شناسی شد.
فعالیت‌های او در عرصهٔ شعری و شاعری از محافل و انجمن‌های ادبی شروع شد؛ اما شاعری را به‌طور جدی در سال۱۳۴۸ با چاپ نخستین مجموعه شعرش عبور آغاز کرد. ادامهٔ فعالیت‌های سیاسی، بالاخره او را که اکنون برندهٔ بخش شعر نو مسابقه «شعر بعثت» مجلهٔ یغما می‌شناختند، در سال۵۲ به زندان فرستاد. نعمت آزادی پس از شش سال اسارت در اوین، او را به‌سمت همکاری با طاهره صفارزاده کشاند تا با هم‌فکری و همراهی هم، کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان یا کانون فرهنگ نهضت اسلامی را بنیان‌گذاری کنند.
موسوی گرمارودی تمام دهه شصت و تقریباً هفتاد را به اخذ درجه دکتری در زبان و ادبیات فارسی و نیز، اشتغال در پست مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی گذراند. وی همچنین رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد.
گرمارودی همواره با رویکردهای مذهبی، به سرودن شعر در قالب‌های نوقُدمایی و نیمایی پرداخت و البته بعدها گرایش به شعر سپید نیز پیدا کرد.
گرمارودی در همهٔ قالب‌های شعر از قدیم‌ترین تا جدیدترین آن‌ها یعنی از قصیده تا شعر سپید طبع‌آزمایی کرده است. با نگاهی به فهرست مجموعه صدای سبز که به‌گزیدهٔ شاعر از شعرهای خودش است، می‌توان قالب‌های مختلفی را با آمارهای متفاوتی مشاهده کرد: ۴۹ شر سپید، ۴۹ غزل، ۲۸ قصیده، ۱۹ قطعه، ۲۶ مثنوی، ۱۴ رباعی، ۱۲ نیمایی، ۸ مفردات، ۵ مسمط و ۲ دوبیتی. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه
به‌پاس تمام زحماتش در عرصه شعر و سرودن در قوالب مختلف شعری، بنیاد چهره‌های ماندگار در سال۱۳۸۵ او را به‌عنوان چهرهٔ ماندگار بخش شعر انتخاب کرد.
ترجمهٔ ادبی کامل قرآن کریم گرمارودی برندهٔ کتاب‌سال شد و ترجمه نهج‌البلاغهٔ او مورد تقدیر همین رویداد فرهنگی قرار گرفت.[۶]

در جمع دوستان شاعر
شعرخوانی در «عصر شعر آیینی»
مطالعه شعر خود برای خواندن در مراسم
شعرخوانی در آیین پاسداشت مقام امام علی
میزبان ECI در مراسم معرفیِ
دایرةالمعارف مطالعات حافظ[۷]
شعرخوانی شب نیمهٔ رمضانِ
سیدعلی خامنه‌ای خرداد۱۳۹۶
گرمارودی در اندیشهٔ بیان

از میان یادها

مرغ عشق و کبوتر

بعد از رفع کدورت از جریان فرانکلین، گرمارودی به خانهٔ اخوان ثالث رفت و دو مرغ عشق برایش ‌برد. چند تا کبوتر به رنگ خاکستری روشن در منزل اخوان بود که نوکشان عین نوک شاهین و بال‌شان خط‌های راه‌راه با رگهٔ سیاه داشت. میزبان توضیح داد: این‌ها از نوع کبوترهای نامه‌برند؛ یادگاری از زنده‌یاد استاد حسن کسایی. موقع رفتن یک جفت از آن‌ها را هم به گرمارودی داد.[۸]

گرمارودی در جلسه‌ای مخفی!

یک‌بار به یک جلسهٔ مخفی دعوت شد. مجبور بود از راه پشت بام به آنجا برود. شهید رجایی گفته بود گرمارودی هم بیاید برای شعرخواندن. مجلس فاتحهٔ یکی از شهدا بود. شهید یک فرزند دوساله داشت. گرمارودی پیش از آنکه لب به شعرخواندی بگشاید، چشم باز کرد به روبه‌رو؛ حدود ۸۰ نفری دستچین شده بودند. وقتی رسید به ابیاتی که بی‌پردهٔ ابهام به شاه تشر می‌زد که: رسد روزِ خونِ تو را ریختن... ناگاه از روی کاغذ سر راست کرد تا عکس‌العمل حُضار را ببیند، دید عده‌ای از جمعیت غایب‌اند![۹]

رجایی

محمدعلی رجایی، وزیر آموزش‌وپرورش بود، از گرمارودی می‌خواست متنی بنویسد برای چاپ در آغاز همهٔ کتاب‌های درسی. یک ماه پس از توزیع کتاب‌ها، رجایی تلفن می‌کند به گرمارودی که:

«می‌دانی چه دسته‌گلی به آب داده‌ای؟»
گرمارودی شگفت‌زده می‌پرسد: «مگر چه شده؟!»
رجایی می‌گوید: «مرد حسابی، چرا متن را با مصراع: ماهی از سر گنده گردد نی ز دُم؟ شروع کردی؟! می‌گویند مصراع دومش می‌شود: «فتنه از عمامه خیزد نی ز خُم».
گرمارودی می‌گوید: «آن مصراع ساختهٔ ذهنِ علیل ضدانقلاب است، نه خداوندگار ما مولوی. آنچه من نوشتم خود مصراع دوم است و بیت چنین است:
عقلِ اول راند بر عقلِ دومماهی از سر گنده گردد نی ز دُم[۱۰]

شجره‌نامه

ما از سادات طبرستان هستیم؛ از روستایی به نام میخ‌ساز در کجور. اجداد ما در زمان قاجاریه، برای فرار از سربازی به روستای اوانک در الموت پناه آوردند. این روستا در یک منطقهٔ صعب‌العبور قرار دارد؛ درست در قلب کوه‌های البرز. بعد از اوانک هم آمدند به گرمارود؛ روستایی در دل یک درّه.»

بعد که جدّ پدری گرمارودی، سیدعلی‌نقی، از گرمارود زن می‌گیرد، همانجا مقیم می‌شود. محمدعلی، پدرم هم، همانجا به‌دنیا می‌آید؛ حدود ۱۲سالگی می‌فرستندش به مدرسهٔ علمیه در مزردشت تنکابن؛ جایی که روحانیت مرکزیت داشت.»[۱۱][۱۲]

نار زدن

مادر می‌گفت: «آن‌زمان فصل کار، الموتی‌ها به تنکابن می‌آمدند؛ اما حساب خانوادهٔ پدرت جدا بود. پدربزرگت در تنکابن وکیل مشهور و مرد باجَنَمی بود. در گرمارود خانه و زندگی داشت. پدرم نیز یکی از سرشناس‌ترین روحانیان تنکابن بود. عروسی مرا هفت شبانه‌روز مفصل برگزار کرد. بعد مرا سوار بر اسب، از تنکابن، همراه کاروان جهاز، از راه جنگل، به گرمارود بردند. چهار روز طول کشید تا که رسیدیم. پدرت بیرون روستا به پیشواز آمده بود و طبق رسوم، اول نار زد.»[۱۳]

قصه و غصهٔ اخوان ثالث و گرمارودی در ماجرای فرانکلین

گرمارودی می‌گوید: «بعد از انقلاب با حکم مهندس بازرگان، رئیس فرانکلین سابق شدم. بعد از اخوان ثالث به‌عنوان سرویراستار دعوت کردم. اخوان هیچ مَمر درآمدی نداشت. آن موقع من ۴هزار تومان حقوق می‌گرفتم برای ایشان ماهی ۷هزار تومان درنظر گرفتم و... .»
یک روز اخوان با حالتی برآشفته به دفتر من آمد و گفت: «این شعر را بخوان!» گویا انجمن اسلامی حرف‌‌هایی دربارهٔ اخوان زده بود که روح من از آن‌ها خبر نداشت. شعر اخوان این‌گونه آغاز می‌شد:

هان ای علی موسوی گرمارودیآلوده به منت مکن این لقمهٔ نان را...

قطعه استادانهٔ او را خواندم و گفتم: «آقای اخوان واقعاً من سزاوار چنین شعر و نگاهی هستم؟! من خودم خدمت شما آمدم و دعوتتان کردم... درضمن، تقاضای دیگرتان را دو روز پیش با زحمت به‌نتیجه رساندم و فقط فرصت نکردم به شما بگویم...»
وقتی این را شنید، همان لحظه کاملاً پشیمان شد. شعرش را برداشت و با چشمان اشک‌آلود گفت: «این شعر تمام نیست.» یک ساعت نگذشته بود که با افزودن ۱۲ بیت جدید به ابیات قبلی برگشت.
من به این ماجرا شاعرانه نگاه کردم. آقای اخوان شعر را خطاب به من و من خطاب به دلم آغاز کردم:

ای سوخته حال ای دلک غمزدهٔ منبشناس کمی بیشتر احوال جهان را...

«هر دو شعر، هم در کتاب «تو را ای کهن‌بوم‌وبر دوست دارم»، نوشتهٔ اخوان و هم در کتاب «سفر به فطرتِ گل‌سنگ» من آمده است.»[۱۴][۱۵][۸][۱۶]
این شعر با نام شکوی الغریب فی‌الوطن، از معروف‌ترین مجاوبه‌های من است؛ اخوانیهٔ من با مرحوم اخوان ثالث:

شکوی الغریب فی الوطن
هان ای علیِ موسوی گرمارودیآلوده به منّت مکن این لقمهٔ نان را
ای مردِ نه شرقی و نه غربی، زِ حقایقبشنو زِ من این نکته و تصدیق کن آن را
حالت بِه از این است چه در شرق و چه در غرباهلِ ادب و فضل و خداوندِ بیان را
طاغوت روا داشت به من لقمهِ غنانیهرچند به خون دلم آغشتی خوان را
اسلام گر این هم نه روا دارد، ای وایپس من چه کنم عائلهٔ خُرد و کلان را
در جمع، بَری آبِ مرا بهرِ دو تا نانکو کار نیاورده بَرَد مُزدِ مَجان را
من کارَک خود کرده‌ام و می‌کنم از پیشآثار گواه‌ست و شناسی تو خود آن را
سی سال نبردِ من و طاغوت عیان استحاجت به بیان نیست، مثل گفت، عیان را
زندان و گرفتاری و بدبختی و تبعیدخود بود نبردِ من و آن اهرمنان را
پیری و نداری است کنون حاصلِ عمرمتا عبرتغ من پند شود نسلِ جوان را
* * * * *

گرمارودی نام قطعهٔ خود را تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت گذارده است، یعنی این آهی بود که بر آمد. وامی است از حضرت علی که آن حضرت این جمله را در پایان خطبهٔ معروف شقشقیه فرمودند.

تِلکَ شَقشَقةٌ هَدَرَت...'
ای سوخته حال ای دلکِ غمزدهٔ منبشناس کمی بیشتر احوالِ جهان را
ز اول نه مگر گفتمت این نکتهٔ شیرینتلخ است، مخور بادهٔ ابناء زمان را
تا مصرِ بلا چون روی ای یوسفِ تنهاهمراه مبر، هیچ‌یک از این اخوان را
نیکی مکن و نان به دلِ دجله میاندازکت کس به بیابان نزند سنگ و سنان را
* * * * *

تا آخر عمرش او را رها نکردم

سال۱۳۴۲، دانشگاه، در رشته حقوق قبول شدم. تهران و پاتوق‌های شعری و زبانزدشدن اسم جلال آل‌احمد که دوشنبه‌ها در کافه فیروز پاتوق داشت، مرا به آنجا می‌کشاند. آن روزها جلال، همیشه تحت تعقیب ساواک بود. با اینکه سر بی‌باکی داشت و بی‌پروا بود سخت به کسی اعتماد می‌کرد. وقتی فهمید از کجا آمده‌ام و با چه افرادی آشنا هستم، به‌تدریج به من اعتماد کرد. یک روز سر میزش نشسته بودم که رضا براهنی آمد. جلال از او دعوت کرد به خانه‌اش برود. «بفرمایی» هم به من زد. از خدا خواسته سریع پذیرفتم. و همراه براهنی به منزل جلال رفتم و تا آخر عمرش او را رها نکردم. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه

گرمارودی میهمان سیمین دانشور

بعد از جلال

سیمین دانشور مرا خوب می‌شناختند. در زمان حیات جلال آن‌قدر به منزل‌شان رفت‌وآمد داشتم که با روحیات مذهبی من آشنا بودند. هر وقت منزل‌شان می‌رفتم، جلال به دانشور می‌گفت:

سیمین! به طلعت بگو برای آقای گرمارودی جانماز بیندازد.

بعد از فوت جلال سعی ‌کردم مزاحمشان نباشم و کمتر به منزلشان می‌رفتم. بعد از انقلاب مرحوم منتظرقائم که مدیر کیهان فرهنگی بود، ازآنجاکه می‌دانست خانم دانشور میلی به انجام مصاحبه ندارند، روی همین سابقهٔ آشنایی از من خواست ایشان را به انجام مصاحبه راضی کنم. خانم دانشور خواهشم را پس نزدند؛ چون اجازه ندادند کس دیگری در آنجا حضور پیدا کند، هم خودم مصاحبه‌کننده بودم و هم عکاس!خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه

نگاهی به روزگار بگذشته

زندگی و یادگار

جوشش و کوشش در گذران عمر

  • ۱۳۲۰: تولد در محله چهارمردان قم
  • ۱۳۲۵: آموختن قرآن و نصاب‌البیان و گلستان در پنج‌سالگی
  • ۱۳۲۹: رفتن به دبستان در نُه‌سالگی
  • ۱۳۳۷: رفتن به مشهد و آغاز خواندن دروس حوزوی
  • ۱۳۴۲: بازگشت به قم و سپس تهران
  • ۱۳۴۵: ورود به دانشکدهٔ حقوق و گرفتن لیسانس حقوق قضایی
  • ۱۳۴۸: آغاز فعالیت شعری با سرودن شعر «عبور»
  • ۱۳۵۲: آغاز فعالیت‌های مبارزاتی و دستگیر و زندانی شدن به‌مدت چهار سال
  • ۱۳۵۶: شرکت در شب شعر «انستیتو گوته» و خواندن شعر در «سایه سار نخل ولایت»
  • ۱۳۵۷: تأسیس «کانون فرهنگی نهضت اسلامی» به‌همراه طاهره صفارزاده
  • ۱۳۵۸: سرپرست انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین)
  • ۱۳۵۹مشغول به کار شدن در دفتر بنی‌صدر با سِمَت «مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رئیس جمهور»
  • ۱۳۶۳: انتشار دو کتاب «خط خون» و «چمن لاله»
  • ۱۳۶۵انتشار ماهنامهٔ ادبی «گل‌چرخ» تا سال۱۳۷۱
  • ۱۳۷۴: سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در دپارتمان ایران‌شناسی در دانشگاه نیویورک
  • ۱۳۷۸: رایزن فرهنگی برای مدت چهار سال در کشور تاجیکستان
  • ۱۳۸۰: سخنرانی در سمینار بزرگداشت فردوسی در مسکو
  • ۱۳۸۳: ترجمه کامل ادبی قرآن
  • ۱۳۸۴: انتشار کتاب «از ساقه تا صدر» (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان به‌اهتمام گرمارودی)
  • ۱۳۸۷: سخنرانی در دانشگاه جواهر لعل نهرو در شهر دهلی هند
  • ۱۳۸۸: انتشار کتاب «گوشوارهٔ عرش» (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی)
  • ۱۳۹۱: انتشار کتاب «جوشش و کوشش در شعر»
  • ۱۳۹۴: تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب
  • ۱۳۹۷: بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه جشنواره شعر فجر در کتابخانه ملی

از تولد تا پختگی

سیدعلی موسوی گرمارودی، ۳۱فروردین۱۳۲۰ نزد خانواده‌ای مذهبی در قم چشم گشود. از ۵ تا ۸سالگی، در مکتب پدرش، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی موسوی گرمارودی که از دانشمندان و مدرسان عالی علوم اسلامی بود، قرآن، نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی، گلستان و بوستان، طاقدیس شیخ‌نراقی و گزیده‌هایی از خمسه را آموخت و از ۹سالگی به مدرسه رفت. وی با پشتوانه‌ای قوی، سال‌های دبستان را دوسه کلاس یکی گذراند و از دبستان ملی باقریهٔ قم پا به دبیرستان دین و دانش گذاشت؛ جایی که محمد بهشتی آن را مدیریت می‌کرد. خرداد۱۳۲۸ و در هفده‌سالگی، پس از دیپلم ریاضی، دست‌دردست پدر به مشهد رفت و برای بهره‌مندی از علوم اسلامی و علوم ادبی اسلامی، در محضر بزرگانی چون شیخ‌مجتبی قزوینی، فردوسی‌پور، واعظ طبسی، ادیب نیشابوری و مرحوم نهنگ را کسب معرفت می‌کند. پس از ۴ سال بار دیگر به قم بازمی‌گردد؛ اما هرگز تابستان‌های قبل از هفده‌سالگی را که همراه خانواده، برای ییلاق‌نشینی به خانهٔ پدری در گرمارود می‌رفت، فراموش نمی‌کند.
در قم، در واقعهٔ مدرسهٔ فیضیه دستگیر، به‌کوشش [آیت‌الله] رﺑﺎنی شیرازی آزاد می‌شود. پدر که اهل هجرت بود و از نوجوانی از گرمارود به قم و از آنجا به نجف هجرت کرده و بار دیگر به در قم سکنا گزیده بود؛ پس از ۱۵خرداد۱۳۴۲، به شهر ری مهاجرت کرد. با هجرت پدر، سیدعلی نیز در دبستان ﻋﻠﻮی و سپس دبیرستان ﻋﻠﻮی تهران به تدریس مشغول شد. در تهران دیپلم ادبی گرفت و در ۱۳۴۵ به دانشکده حقوق راه یافت. آنجا بود که با شخصیت‌هایی چون باهنر و رجایی آشنا شد و ارتباطش با سیدمحمد بهشتی را محکم‌تر کرد. بعد از لیسانس، ضمن همکاری با «مجلهٔ نگین»، دو سالی در ادارهٔ باستان‌شناسی سمت مشاور حقوقی را داشت.
در سال۱۳۴۸ در مسابقهٔ ﺷﻌﺮ ﺑﻌﺜﺖ مجلهٔ یغما، شعر خاستگاه نور وی بهترین اثر در بخش نیمایی شناخته شد و شهرت شاعری او را در جوانی فراهم آورد. جلال آل‌احمد، سیمین دانشور، علی شریعتی و به‌ویژه مرتضی مطهری کسانی بودند که گرمارودی از مجالست با ایشان توانسته بود به فضاهای تازه‌تری از اندیشه‌های تشیع و گسترهٔ ادبیات دست پیدا کند. وی «شرح منظومه» را به‌طور خصوصی در محضر شهید مطهری گذراند.
سال۱۳۵۲ روانهٔ زندان و در ۱۳۵۶ از اسارت ساواک آزاد شد. پس از عبور از سیلاب بلاها نخست مجموعه‌ٔ شعرش «عبور» را به چاپ دوم رساند. سپس دو دفتر «در سایه‌سار نخل ولایت» و «سرود رگبار» را درآورد و البته هم‌زمان نیز به‌اتفاق طاهره صفارزاده «کانون هنرمندان و نویسندگان مسلمان» یا کانون فرهنگ نهضت اسلامی را بنیان گذاشت که خود دبیر اول آن بود و دو سالی فعالیت کرد. در پاییز۱۳۵۶ که در شب شعر انستیتو گوته شرکت کرده بود، پس از خواندن شعر در سایه‌سار نخل ولایت، این جمله را گفت: «...شیعه در طول تاریخ خود، مظلوم زیسته؛ اما هماره صدای خویش را به گوش تاریخ رسانده است.»؛ جمله‌ای که پژواک آن تا به امروز نیز رسیده است.[۱]
از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ سرپرست انتشارات انقلاب اسلامی (فرانکلین) و مشاور فرهنگی رئیس جمهور وقت بود. از ۱۳۶۰تا۱۳۷۸ نیز هم‌زمان با اخذ درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی، مدتی مشاور وزرای فرهنگ در ارشاد اسلامی بود و پس از آن رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان شد. یک سالی نیز مجله گلچرخ ضمیمهٔ ادبی مستقل روزنامهٔ «اطلاعات» را منتشر کرد.
موسوی گرمارودی با رویکردهای مذهبی به سرودن شعر در قالب‌های نوقُدمایی و نیمایی پرداخت و بعدها به شعر سپید روی آورد.خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه وی در ۱۳۸۵ «چهرهٔ ماندگار» شعر و ادب فارسی معرفی شد. بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان نیز عصر شنبه ۱۳بهمن۱۳۹۷ و در بخشی از آیین پایانی سیزدهمین جشنواره شعر فجر، از علی موسوی گرمارودی به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان عرصه شعر و ادب فارسی تقدیر و تجلیل کرد.[۱۷]

عمق نگاهش به دوردست‌ها

شخصیت و اندیشه

سید‌علی موسوی ‎گرمارودی به عقیدهٔ بسیاری از صاحب‌نظران، از پیشگامان و معماران شعر انقلاب محسوب می‌‌شود. وی پیش از انقلاب شعر را به خدمت اندیشه‌های دینی و آرمان‌های انقلاب درآورد و سعی کرد از ظرفیت‌های نوین شعر در راستای اهداف انقلاب، با صبغهٔ اسلامی، بهره گیرد.[۲]
سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد دولت محمد روحانی دربارهٔ گرمارودی می‌گوید:

«در آن دوران، زمانی که می‌خواستیم برای خود شجره‌ای تعریف کنیم تا زیر سایهٔ آن بهره‌مند باشیم، محمدرضا حکیمی و موسوی گرمارودی به ما سیادت و امنیت می‌دادند.[۱۸]

موسوی ﮔﺮمارودی دیدگاه مشهور و بحث‌برانگیزی دربارهٔ تعهد شعر و تعهد شاعر دارد. بخشی از اندیشه و شخصیت او را تحت همین عنوان در کتاب‌ها و گفت‌وگوهایش می‌توان دریافت. او می‌گوید:

«ﺑﺎیﺪ ببینیم که آیا تعهد و مسئولیت در شعر مشهود است یا خیر و آیا تعهد صفت شعر است یا صفت شاعر. بنده بارها گفته‌ام که هرگونه مسئولیت و تعهد به شاعر برمی‌گردد، نه به شعر. شعر، ذاتاً هیچ رنگی نمی‌پذیرد ﺟﺰ ﺷﻌریت. این تعهدات، یعنی انقلابی‌بودن، ﻣﺜﻞ ﺣﻤﺎسی‌بودن، ذاتیِ شاعر است و بعد در شعر نشست می‌کند. ما فردوسی را به‌عنوان شاعر حماسی می‌شناسیم، نه به اعتبار این ‌که شاهنامه حماسی است، بلکه به اعتبار اینکه قبل از شاهنامه، فردوسی حماسی است.»

گرمارودی در باب جوشش و کوشش در شعر نیز نظر مشهور و صائبی دارد و کتاب مستقلی به این نام. شخصیت شعری و اندیشهٔ گرمارودی در آیینهٔ این بحث و گفتار نیز قابل شناسایی است. او می‌گوید:

«بی‌گمان در شعر واقعی، هم جوشش و هم کوشش، سهم خود را دارد. اگر جوشش بیشتر باشد، شاعری بیشتر و سخنوری کمتر خواهد بود؛ مثل باباطاهر و به عکس اگر سهم کوشش بچربد، سخنوری بیشتر و شاعری کمتر خواهد شد؛ مثل ادیب پیشاوری و اگر این هر دو، برابر و در اوج باشد، شاعری کامل خواهیم داشت؛ چون حافظ و سعدی و خیام.»[۱۹][۲۰]
اهدای تابلوی پُرتره
به دست رئیس وقتِ فرهنگستان
دریافت لوح تقدیر
از وزیر وقتِ فرهنگ‌وارشاد اسلامی
بزرگداشت موسوی گرمارودی در
خانهٔ شعر و ادبیات
علی موسوی گرمارودی
چهره‌ٔ ماندگار ادبی شد.[۲۱]
دریافت تابلوی نقاشی از حداد
در آیین نکوداشت شاعر
عرض ادب ساعد باقری به گرمارودی
بیست‌وهشتمین شب شاعر
در نخلستان سازمان اوج

یادمان‌ها و بزرگداشت‌ها

  • مراسم نکوداشت علی موسوی گرمارودی در نهمین برنامهٔ میهمان ماه انجمن شاعران ایران و دفتر شعر جوان در ۳۰مرداد۱۳۸۲ در محل خانهٔ شاعران برگزار شد.[۲۲]
  • انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها فعالیت علمی و فرهنگی سیدعلی موسوی گرمارودی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در اول شهریورماه ۱۳۹۰، ایشان را به‌عنوان یکی از مفاخر ایرا‌ن‌زمین معرفی کرد.[۲۳][۱۲][۲۴]
  • در مراسم بزرگداشت سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در آبان‌۱۳۹۲، با حضور اهالی شعر و ادب در سرای اهل قلم از مقام علمی و ادبی وی تجلیل شد.[۲۳][۲۵]
  • تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب، روز شنبه ۲۴بهمن۱۳۹۴ در پنجمین‌ جشنوارهٔ شعر انقلاب مطرح شد.[۲۶]
  • سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج، بیست‌وهشتمین شب شاعر خود را یک‌شنبه ۴مهر۱۳۹۵ به پاسداشت سیدعلی موسوی گرمارودی اختصاص داد.[۲۷]
  • آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در مراسمی با عنوان طلوع ماندگار، ۲۴آذر۱۳۹۵ از سوی مدیریت فرهنگی‌هنری منطقهٔ ۵ در محل فرهنگ‌سرای فردوس برگزار شد.[۲۸]
  • مراسم سوگوارهٔ ملی شعر عاشورایی تحت عنوان «عصر آفتاب» همراه با آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی عصر سه‌شنبه ۱۷مهر۱۳۹۷ در تالار ایوان شمس برگزار ‌شد.[۲۹]
  • مراسم پایانی دومین‌کنگرهٔ ملی دوسالانهٔ شعر آیینی واعظ قزوینی با تجلیل از علی موسوی گرمارودی در قزوین به کار خود پایان داد. این مراسم ۳۰دی‌۱۳۹۷ در سازمان تبلیغات اسلامی استان قزوین برگزار شد.[۳۰]
  • بزرگداشت علی موسوی گرمارودی در اختتامیه جشنواره شعر فجر بهمن۱۳۹۷ در کتابخانه ملی.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

از نگاه دیگران

فاضل نظری

سهیل محمودی

موسوی گرمارودی یکی از کهن‌ترین قالب‌های شعر فارسی یعنی قصیده را در عرصه‌ای به نام شعر سپید تعریف کرده است. او از کسانی است که با تکیه بر گذشتهٔ شعر فارسی، برای امروز بهره گرفته است. اخوان یا سهراب نیز در این راه موفق بوده‌اند و بخشی از این سنت را به‌شکل پویا درآورده‌اند.[۳۲]

میراحمد میراحسان

در نشست تحلیل شعر و اندیشهٔ گرمارودی چنین گفت:

«گرمارودی از پیشگامان شعر مدرن مذهبی قبل از انقلاب اسلامی است. نمادهای بدیعی در اشعار گرمارودی دیده می‌شود. شعر مدرن ما در قبل از انقلاب به‌دلیل حضور حکومتی که مانع ورود افکار نو و جدید بود تحت محاصره و سلطهٔ شعر حزبی روشنفکری قرار داشت؛ ولی بااین‌حال افرادی مانند موسوی گرمارودی و صفارزاده توانستند خود را به‌عنوان یک شاعر مسلمان به همگان معرفی کنند.» [۲۳][۱۲]

بهاء‌الدین خرمشاهی

گرمارودی از مقدمهٔ خرمشاهی در گزیده‌اشعار انتشارات مروارید همواره به‌عنوان بهترین منبع شناخت از شعرش یاد می‌کند. خرمشاهی می‌گوید:

«گرمارودی از ادیب‌ترین شاعران امروز ماست. برای زورمندی و شورمندی بعضی از شعرهای گرمارودی مانند: «در سایه‌سار نخل ولایت» و «حماسهٔ درخت» در شعر معاصر همتا و همانندی جز بعضی شعرهای شاملو نمی‌بینم. گرمارودی در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن (معروف به شعر شاملویی یا سپید)، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن گسترتر است.»

خرمشاهی در تعریف از شعر حماسهٔ درخت می‌گوید:

«شعر حماسهٔ درخت نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین شعرِ پس از نیماست.»[۳۳][۳۴]

کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی دربارهٔ سخنانش در باب هدایت

ضیاء‌الدین ترابی

ضیاء‌الدین ترابی می‌گوید: «گرمارودی شاعر محتواست نه صورت و این همان چیزی است که خودِ شاعر از آن به‌عنوان عامل جوششی شعر نام می‌برد.»[۳۶]

محمدجواد محبت

گرمارودی چند جنبهٔ شاعری دارد. هم از شاعران مبارز سیاسی در پیش از انقلاب است. جنبهٔ دیگر شعری وی، شعرهای عاشقانه اوست؛ شعرهایی صرفاً شعر و مربوط به احساسات و عواطف شخصی و درک دنیاییِ شاعر از دنیا و موهبت‌های آن. جنبهٔ دیگر شعرهای دینی‌آیینی اوست. شعر خط خون اکنون دیگر جزو کلاسیک‌های ادبیات دینی ماست؛ این‌قدر که خوش جا افتاده.[۵]

محمد حقوقی

موسوی گرمارودی و طاهره صفارزاده را از شعرای فعال و با زبان خاص که از دههٔ چهل و پنجاه در خدمت تعهد شعری و شعر متعهدانه می‌داند و شعرهای «کودکم: یاور»، «نماز» و «دریغا آفتاب» را در بخش اشعار منتخب دههٔ پنجاه تا شصت و دو شعر «باغ معنا» و «اقیانوس» را در بخش اشعار منتخب دههٔ شصت تا هفتاد انتخاب کرده است.[۳۷]

حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت

کسانی که به گرمارودی حمله کردند، بهتر است مشخص کنند که خط قرمزشان کجاست. اگر ایشان از نویسنده‌ای اعلام بیزاری کنند که در کتابش توپ‌مرواری نه‌تنها به امام حسین، بلکه به مولا علی و حتی حضرت مریم مقدس توهین کرده‌، چرا ما باید ناراحت بشویم؟[۳۸]

موسوی گرمارودی و
حسرت جای خالیِ بزرگان

شاعران و شخصیت‌ها از منظر گرمارودی

موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که با نگرشی به دور از اعتقادات فردی و از منظر هنری و ادبی به شاعران و شخصیت‌ها می‌نگرد.[۲۳]

نظرش دربارهٔ خیام

«چهرهٔ اصلی خیام مُشوّه (زشت‌رو) شده است. برخی خیام را دو گونه دانسته‌اند؛ گفته‌اند خیامی که گفته است: «من مِی خورم و هر که چو من اهل بُوَد/ مِی خوردن من به نزد وی سهل بُوَد، این همان خیام حقیقی است که لائیک هم هست...» البته من این‌گونه رباعی‌ها را از آنِ خیام نمی‌دانم؛ محققان ما هم همین اعتقاد را دارند.»[۱۹]

نبوغ سعدی شیرازی از نگاه گرمارودی

گرمارودی از نبوغ سعدی چنین یاد می‌کند: «بی‌گمان سعدی در برخی از لحظات، لحظه‏‌های هستی را طور دیگری می‌دید. تنها یک نابغه می‌تواند بوستان بیافریند. محال است در زبان فارسی اثری به حجم بوستان سعدی با این درجه از فصاحت بیان شود.»

نیما یوشیج را چنین توصیف می‌کند:

«عظمت نیما یوشیج به شاعر بودن نیست، به ابداع‏گر بودن و نجات شعر از دربار است. درواقع نیما جریان شعر را در راستای مردم و نیازهای آن‌ها و مردمی‌کردن شعر قرار داد. عظمت نیما به ابداع و بت‌شکنی اوست.»

در سوگ جلال[۳۹]

... و روزگاری بود
و فصل زرد و زبون، از برون بهاری بود
کنار خانهٔ دل‌های ما
درخت لاغری آرام رست و ریشه دواند
به‌ناگهان نه، ولی از همان نخست بلند
و از همان آغاز
چه بادها که وزیدند چهار سوی درخت
که ریشه‌کن کندش
ولی درخت به پای ایستاد و ریشه دواند
و از بن بارو
درون خانهٔ دل‌های ما گشود رهی
و ما، برخی
ز خون خویش به رگ‌های ریشه‌اش دادیم
و ما، برخی
بلند باروی اطراف سینه‌هامان را
ز پیش روی درخت بلند، برچیدیم
و آن درخت از آن پس، درست در دل ماست
و آن درخت، همیشه در دل ماست
کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست:
به شاخه‌شاخه آن، آشیان مرغان بود
به سایه‌های بلندی که می‌فکند به خاک
چه خستگان مسافر که بار افکندند.
و در نسیم نجیبی که می‌وزید از آن
حرارت و عرق تند چهره، می‌خشکید
هزارها قلم از شاخه‌های نازک آن
به هر کویر نشاندند و بارور گردید
کنون دریغ از آن سودها که رفت، که نیست!

شعر و شخصیت سهراب در نظرش چنین است:

خسرو احتشامی

گرمارودی دربارهٔ زبان شعر خسرواحتشامی نوشته است: «زبان احتشامی، صراحت و صلابت زبان و چهرهٔ یک سوار ایلیاتی را در خود دارد که همنشین دایم صلابت و صراحت کوه و کمر هونهگان است؛ ولی این صلابت همراه است با ملایمت نگاه پونه‌های حریرپوش، کنار جویبارک‌های نرم‌پویی که از دامنه‌های همان کوه‌ها و در آغوش همان صلابت، راه خود را می‌پویند... پس شعر او هم حماسه و هم حریر است.»

نوذر پرنگ را این‌گونه می‌شناسد

پرنگ بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران غزل نو است و تأثیر او در نسل‌های بعد از خودش، بر کسی پوشیده نیست. بی‌گمان پدیدارهای عالم با همه، سخن نمی‌گویند؛ اما با شاعرانی همچون پرنگ بیگانه و نامحرم نیستند.[۲۳][۱۲] و در مراسم یادبودش می‌گوید:

«به‌قول مولانا، پدیده‌های جهان همه هوشیارند؛ ولی با نامحرمان خاموشند. البته اگر شاعری در تصرف شعر باشد، می‌تواند در پدیده‌های طبيعت تصرف کند. نوذر پرنگ نیز از جمله شاعرانی است که در تصرف شعر است. شعر پرنگ را در هر شرایطی که بخوانید تپندگی رنگ آن را احساس خواهید کرد.»[۴۱]

طاهره صفارزاده

شاید نزدیک‌ترین شاعر به‌لحاظ محتوا، مضمون و معنای شعری به موسوی گرمارودی، طاهره صفارزاده باشد: «صفارزاده خود یک صاحب‌نظر بزرگ ادبی است. اصولی که وی در شعرهایشان ارائه کرده، برای نسل‌های آینده راه‌گشاست.»
و دربارهٔ تفاوت‌های سبک ادبی و شعری فروغ فرخ‌زاد و طاهره صفارزاده می‌گوید:

«در مجلهٔ نگین عنوان یکی از نقدهایم «فروغی برتر در ادبیات ایران» بود. ایهام این عنوان به این دلیل بود که معتقدم فروغ فرخ‌زاد شاعر خوبی است؛ اما صفارزاده شاعری است که به‌لحاظ اخلاقی و آرمان‌های اجتماعی والاتر است و قیاس‌ناپذیر. صفارزاده را شاعری می‌دانم که حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله نیز تأثیر گذاشته است. به‌نظرم، دلیل کمتر دیده‌شدن آثار طاهره صفارزاده را باید در فنی‌تربودن شعر صفارزاده نسبت به فروغ فرخ‌زاد جست‌وجو کرد. شعری که فنی‌تر باشد انضباط بیشتر دارد و قاعدتاً دایرهٔ دوستدارانش کمتر است. شعر «گنه کردم، گناهی پر ز لذت» را همه می‌فهمند؛ اما «کودک قرن» و «سفر سلمان» صفارزاده را شاید همه متوجه نشوند.[۴۲]
صادق هدایت

نامه‌های سرگشاده

پس از دعوت بنی‌صدر، رئیس جمهور وقت از گرمارودی، وی ۱۵فروردین۱۳۵۹ رسماً مشاور مطبوعاتی و فرهنگی بنی‌صدر می‌شود. آن‌زمان [آیت‌الله] صدوقی طرفِ مشورت گرمارودی بود و به او می‌گوید: «من به او رأی ندادم اما حالا که رییس‌جمهور شده، بد نیست که شخصی مثل تو در دستگاه او باشد.»
گرمارودی ناراضی از وضعیت دفتر بنی‌صدر، حضوری از امام خمینی کسب تکلیف کرده و امام «او را به ماندن و تقویت بنی‌صدر و گوشزد کارهایش تکلیف می‌کند» و از او می‌خواهد: «اگر انحرافی هم بود باخبرش کند تا اصلاح شود.» رویکردهای ضدانقلابی بنی‌صدر که کاملاًً آشکار می‌شود امام با استعفادادنِ گرمارودی موافقت می‌کند و می‌گوید: «استعفا بده؛ ولی از قول ما چیزی نگویی؛ لازم بود به‌نظر محمد صدوقی استناد کن.» با توافق و هماهنگی [آیت‌الله] صدوقی، متن استعفا به مطبوعات داده می‌شود. باوجوداین، برخی محافل و اشخاص هم‌چنان به آزار و توهین اصرار دارند؛ یکی از آنَ همه، یوسف‌علی میرشکاک است که در روزنامهٔ جمهوری اسلامی، به بهانهٔ نقد مجموعه‌شعری از گرمارودی، همهٔ آن‌ها را مزخرف می‌خواند و وی را «مشاور فرعون» یا محسن مخملباف در کیهان فرهنگی که هم‌چنان اصرار در بنی‌صدری‌بودن گرمارودی دارد و... تااینکه روح‌الله ۱۵اسفند۱۳۶۵ گرمارودی را فرا‌می‌خواند و قصد می‌کند در یک سخنرانی مصلحتی‌بودن گرمارودی در کنار بنی‌صدر را بازگو کند؛ اما حاج‌احمدآقا می‌گوید ممکن است در سخنرانی، همه‌ٔ جوانب امر فرصت بازگوشدن پیدا نکند؛ بهتر است آقای گرمارودی همینجا طی نامه‌ای ماجرا را به شما بنویسد و شما نیز با دست‌خط خود نظرتان را زیر آن بنویسید تا در تاریخ بماند.»
دو نامهٔ تاریخی:

خُلقیات

حسین پاک‌دل، نمایش‌نامه‌نویس، در گفت‌وگوی با گرمارودی، خلقیات گرمارودی را این‌گونه بیان می‌دارد:

«موسوی گرمارودی براساس باورش می‌زید که در این روزگار متاع باارزشی است. ایشان هنوز همان خلقیات دهه۴۰ را دارد و با آن‌ها زندگی می‌کند. شرایط امروز او محصول «نه»هایی است که دارد. محصول «نه»هایی که پست‌ها و مقام‌های بسیاری در ناگفتنشان بود. یکی از نتایج این نه‌گفتن‌ها، ترجمهٔ قرآن است. ترجمهٔ قرآن شرایط خاصی دارد و فقط به دانستن زبان عربی نیست.» [۹]

اجرای برنامه‌های ادبی در دیگر کشورها

تاجیکستان

گرمارودی در مدت اقامتش در تاجیکستان به‌جد جریان شعر معاصر آن کشور را دنبال کرد.[۲۲] وی از اول تیرماه سال۱۳۸۲ به‌عنوان رایزن فرهنگی، به‌مدت ۴ سال، در تاجیکستان بود.[۳] چون تاجیک‌ها با خط سیریلیک می‌نویسند، بیش از ۶۰ کلاس در ۱۱ شهر تاجیکستان دایر کرد به نام «کلاس‌های خط نیاکان».[۱۹]
تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان را در دو جلد، یک جلد زنده‌ها و یک جلد درگذشته‌ها با معرفی حدود ۷۰۰ شاعر، کار کرد.[۱۹] و نیز به‌اهتمام گرمارودی تذکره‌ای کامل از شعرای قرن بیستمِ تاجیکستان فراهم آمد با نام از ساقه تا صدر.[۴۴]
از دیگر کارهای گرمارودی در تاجیکستان:

  • اتصال «کمیتهٔ اصطلاحات» تاجیکستان با فرهنگستان زبان پارسی ما. این کمیته درپی جایگزینیِ کلمات پارسی به‌جای کلمات روسی است. پیامد این دادوستد فرهنگی، عضویت دو تن از فرهیختگان تاجیک در فرهنگستان زبان پارسی، به نام‌های استاد محمدجان شکوری و عبدالقادر مینازف بود.
  • تشکیل جلسات دوهفته یک‌بار که در آن اشعار شاعران تاجیک نقد و بررسی می‌شود. این جلسات در نزدیک‌شدن ایشان به نوآوری‌های شعر پارسی مؤثر بود.
  • استفادهٔ فرهیختگان تاجیک از کتابخانهٔ غنی ساختمان رایزنی.
  • تدریس در دو دانشگاه دوشنبه و خُجند.
  • برنامه‌ٔ پیوند در تلویزیون تاجیکستان که در آن، شعر شاعران ایرانی را با حضور فرهیختگان تاجیک بررسی می‌‌شد.
  • برنامهٔ رادیویی شعر چیست
  • چاپ کتاب تاجیک‌ها انتشار مجلهٔ رودکی[۵]
پوستر فیلم
برشی از تصاویر فیلم
نمادی حاضرین سال تحصیلی ۱۳۳۱تا۱۳۳۲

فیلم ساخته‌شده براساس

از ساقه تا صدر

فیلم مستند زندگی موسوی گرمارودی با نام از ساقه تا صدر، ۲۲ شهریور۱۳۹۴ با حضور امیر مهریزدان کارگردان و هنرمندان و شاعران در موسسهٔ فرهنگی اوج انقلاب اکران شد. در این نشست گرمارودی گفت: گروهی از چهره‌های ماندگار مستندی از من ساختند که خانم رستاخی کارگردان آن بود. یعقوبی هم مستندی برای تلویزیون قزوین ساخت که من در آن‌جا در طبیعت شعرهایم را خواندم.[۴۵]
همچنین مستند از ساقه تا صدر به کارگردانی امیر مهریزدان و تهیه‌کنندگی سیدجمال عودسیمین روز دوشنبه، ۲۷اردیبهشت‌۱۳۹۵، ساعت ۲۳ روی آنتن شبکهٔ اول سیما رفت.[۴۶]

گرمارودی در کنار دوستداران
امضای نهج‌البلاغه در
نشست هفتگی شهر کتاب

آثار و منبع‌شناسی

کتابخانهٔ خانگی

کارنامهٔ حضور در صحنهٔ ادبی

شعر

شش مجموعه‌ شعر
  • عبور. تهران: انتشارات توس، چاپ اول، اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹.
  • در سایه‌سار نخل ولایت. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۷.
  • سرود رگبار. تهران: انتشارات رواق، چاپ دوم، ۱۳۵۷.
  • در فصل مردن سرخ. تهران: نشر راه امام، ۱۳۵۸.
  • خطّ خون. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
  • چمن لاله. تهران: انتشارات زوّار، ۱۳۶۳.
نُه گزینه‌اشعار
  • تا ناکجا (گزینهٔ ۶۰ شعر به گزینش و ترجمهٔ ریکاردو ریپولی و جان روبرتو اسکارچیا به ایتالیایی). انتشارات انجمن فرهنگی ایتالیا، ۱۳۶۳.
  • دستچین. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.
  • ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا (مجموعه‌شعر برای امام علی علیهم‌السلام). تهران: نشر معارف، دی‌ماه ۱۳۷۲.
  • باران اخم (گزینهٔ شعر دفاع مقدس و جنگ). تهران: انتشارات حوزهٔ هنری، ۱۳۷۳.
  • گزینهٔ گرمارودی (گزینش و پیشگفتار بهاءالدین خرمشاهی). تهران: انتشارات مروارید، چاپ اول، ۱۳۷۵.
  • گزیدهٔ ادبیات معاصر (مجموعه‌شعر علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات نیستان، ۱۳۷۸.
  • برخیز واژه‌ای پیدا کن (گزینش و برگردان به خط سیریلیک از نظام قاسم). دوشنبهٔ تاجیکستان: زمستان ۱۳۸۰.
  • باغ معنا (سرسخن و برگردان به خط سیریلیک با انتخاب و پیشگفتار صفر عبدالله). دوشنبهٔ تاجیکستان، تابستان ۱۳۸۱.
  • باغ سنگ. تهران: انتشارات تکا، چاپ اول، ۱۳۸۶.

به‌قول خودش: «اگر خویشتن‌داری می‌کردم و در گزینه‌اشعارها، به تقاضای گزیننده اشعار تازه نمی‌گنجاندم، می‌توانستم دست کم دو مجموعهٔ مستقل دیگر از آن‌ها چاپ کنم.» بنابراین، این اشعار به‌علاوهٔ اشعار دفترهای مستقل (کل اشعار گرمارودی تا امروز)، پس از آخرین تصحیح، بر مبنای موضوع و قالب شعری، در ۷ دفتر تنظیم شدند که منبع و مأخذ اصلی اشعار وی محسوب می‌شوند. این دفترها عبارت‌اند از:

  • آغاز روشنایی آیینه (ترکیب‌بند عاشورایی در ۱۵ بند). تهران: انتشارات سورۀ مهر، ۱۳۸۸.
  • گوشوارهٔ عرش (مجموعهٔ کامل شعرهای آیینی). انتشارات سورهٔ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • بر آشفتن گیسوی تاک (مجموعه‌غزل). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ دوم، ۱۳۸۹.
  • پیوند زیتون بر شاخهٔ ترنج (به‌گزیدهٔ نیمایی و سپید (یا آزاد)). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • خواب ارغوانی(شعر دفاع مقدس). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • سفر به فطرت گلسنگ (قطعه‌ها و چکامه‌ها). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.
  • تا محراب آن دو ابرو (مثنوی، ترکیب، رباعی). تهران: انتشارات سورۀ مهر، چاپ اول، ۱۳۸۹.[۱][۴۷][۴۸]

داستان

  • پرتو انسان‌ها(دو جلد). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۶.
  • در مسلخ عشق (مجموعه‌داستان). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۵۸.
  • داستان پیامبران (جلد اول: از آدم تا عیسی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
  • داستان پیامبران (جلد دوم: حضرت محمد). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۷۳.
  • بابا تاریخ (داستانی برای نوجوان‌هایی که پیر به دنیا آمده‌اند). تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۵.
  • به کوتاهی آه به بلندای ماه (زندگی خاتون کبریا حضرت زهرا). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۲.[۱][۴۷][۴۸]

ترجمه‌ها

  • در کرانه با دریا (صد کلمهٔ قصار حضرت علی). تهران: وزارت ارشاد، چاپ اول، ۱۳۶۲.

منشور دادگری (عهدنامهٔ مالک اشتر). تهران: انتشارات جمهوری. چاپ اول، ۱۳۸۳.

  • ترجمهٔ قرآن کریم. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
  • ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۳.
  • ترجمهٔ نهج‌البلاغه. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۹۴.[۱][۴۷][۴۸]

کتاب‌های ادبی، پژوهش‌های ادبی (نقد و بررسی؛ مقالات و ...)

  • قلم‌انداز (مجموعه‌مقالات؛ سفرنامه‌ها. نقد و بررسی‌های منتشرشده در مطبوعات). تهران: انتشارات سروش،چاپ اول، ۱۳۷۷.
  • دگرخند (بررسی طنز، هزل و هجو در ادب فارسی). تهران: انتشارات توسعهٔ مطالعات تاریخ معاصر ایران، ۱۳۸۰.
  • صدای سبز (مجموعه‌اشعار؛ زندگی‌نامهٔ خودنوشت گرمارودی و ...). تهران: انتشارات قدیانی، چاپ اول، ۱۳۸۲.
  • از ساقه تا صدر (تذکرهٔ شعرای قرن بیستم تاجیکستان، به‌اهتمام علی موسوی گرمارودی). تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
  • زندگی و شعر ادیب‌الممالک فراهانی. تهران: انتشارات قدیانی، ۱۳۸۴.
  • غوطه در مهتاب (بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر). تهران: انجمن قلم ایران، ۱۳۸۸.
  • جوشش و کوشش در شعر. تهران: انتشارات هرمس، ۱۳۹۱.[۱][۴۷][۴۸]

تصحیح، منتخب و پژوهش متون

  • اختر چرخ ادب (مقدمه و انتخاب اشعار پروین اعتصامی). تهران: همشهری، ۱۳۸۵.
  • به‌گزین علی‌نامه (کهن‌ترین منظومهٔ شیعهٔ فارسی؛ سرودهٔ ۴۸ هجری قمری). تهران: از سراینده‌ای با تخلص «ربیع»؛ با گزینش و شرح لغات.[۱][۴۷][۴۸]

کتاب‌های پژوهش تاریخی

  • زندگانی حاج‌شیخ محمدتقی بافقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۸.[۱][۴۷][۴۸]

سبک و لحن و ویژگی آثار

گرمارودی در قالب‌ها و موضوعات متعدد صاحب اثر است‌ و بسیاری از صاحب‌نظران، وی را هم نوپرداز و هم کهن‌‌سرا می‌‌نامند. هرچند درخشش اصلی او در شعر سپید است به عقیدۀ بعضی از منتقدان در قصیده نیز دستی تمام دارد.
او از معدود شاعران نوپرداز هم‌دورهٔ خود است که در سال‌های پیش از انقلاب با گرایش‌های دینی به‌میدان آمد و آن‌گونه که در یکی از شعرهای خود گفته است: «من شعر شیعی‌ام»، رویکردهای انقلابی شیعی را در شعر وارد و از این ارزش‌ها پاسداری کرد. پیشگامی در نوعی از شعر نوآیینی در شعرهای نیمایی و سپید گرمارودی جلوه‌گر است.[۲]
موسوی گرمارودی را از پیشتازان شعر مذهبی می‌شناسند. از ویژگی‌های شعری او تخیل گسترده و به‌دام‌آوردن اندیشه‌ای نو در قالب کهن قصیده است:

مگر چه گفت به گوش درخت، باد خزانکه روی زرد نمود و تکیده شد لرزان
ببر به باغ سبویی شراب شعر و از آنتف درون به کنار خزان کمی بنشان...

گرمارودی از آن‌دست شاعرانی است که ضمن توجه به مسیر گذشته، در شعر معاصر راهی تازه می‌جویَد. او در چندین دوره در عرصهٔ شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشت.[۲۲]
بهاء‌الدین خرمشاهی دربارهٔ اشعار گرمارودی می‌نویسد:

«شعر در سایه‌سار نخل ولایت که در منقبت و مرثیهٔ حضرت علی است و شعر خط خون دو اوجِ بی‌مانند و قلهٔ رفیع شعر دینیِ عصر ماست؛ یعنی شعری با درون‌مایهٔ مذهبی که در شعر نو سابقه‌ای به این درخشانی و درخششی به این نمایانی ندارد و این دو شعر کم‌نظیر که هم قوت قریحه و هم صلابت ایمانی و غیرت دینی شاعر را نشان می‌دهد، نیز مانند شعرهای بلند دیگر او، به صریح‌ترین وجه، مؤید این است که هنر یعنی نگاه دیگرگون و متفاوت.»[۴۹]

شعرهای موسوی گرمارودی، افزون‌بر برجستگی‌های ادیبانه‌اش، دارای سرشتی گفتمانی و وحدت‌آفرین است. بهره‌گرفتن از نمادها و استعاره‌ها، ژرفایی و خلاقیت شعر او را بیش از هر ویژگی دیگری نمایان کرده است؛ نظیر آنچه در «و آن درخت همیشه در دل ماست» به‌تاریخ شهریور۱۳۴۸ و به یاد جلال آل‌احمد سروده است. واژه «درخت» در آن شعر، واژه‌ای کلیدی است؛ نماد از انسانی با عقلانیت انتقادی و شخصیتی مقاوم، مستقل و مبارز. «درخت»، نماد هستی و نیستی است و مگر می‌شود جهان از «درخت» تهی باشد؟ آیا جهان بدون درخت (انسان)‌، ناچیز و درمانده نیست؟خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد
و باز در جایی دیگر:

گیسوانش در نسیم آرام می‌بافد
هر که پیش روی او آیینه می‌گیرد
زیر پایش قالی سبز بهاران گسترانده دشت
بر سرش مهتاب، شب‌ها نقره می‌پاشد
پای برجا این درخت آرزوی ماست
در کنار برکه امید
نام زیبایش:درخت بید.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

اثر علی موسوی گرمارودی در بوتهٔ نقد

برتر از شاملو!

علی موسوی گرماروردی شاید از بین شاعران معاصر، تنها کسی باشد که در شعر سپید، اشعارش را با احمد شاملو مقایسه می‌کنند. از دید بعضی از منتقدان او در این سبک شعری، حتی از خود شاملو که مبدع این نوع شعر بود بالاتر ایستاده است. نظر بهاءالدین خرمشاهی حافظ‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر:

پیش‌ترها، شعرهای بی‌وزنِ او [گرمارودی] را شاملویی و از شما چه پنهان به تقلید از شاملو، ارزیابی می‌کردم؛ اما با بازخوانی و بسیارخوانی و تأمل جدید به این حقیقت رهنمون شدم که زبانش، از زبان تلخ و توانا و محکم و مطنطن شاملو، راحت‌تر و روان‌تر و خلق‌الساعه‌تر و کلیشه‌زُداتر است... .

به‌نظر چنین می‌آید که گرمارودی با آن‌همه احاطه که در شعر کهن دارد، از میان هشت‌ گونه یا نوع یا قالب شعری، در شعر آزادِ بی‌وزن اما متوازن، که در شعر امروز به شعر شاملویی معروف است، از انواع و قوالب دیگر استادتر، هنرآورتر، معنی‌پرورتر و سخن‌گسترتر است. آغاز نیرومند و دیگرگون شعر «حماسهٔ درخت» است که نه فقط از بهترین شعرهای این نخبهٔ شعر و شعر نخبهٔ گرمارودی، بلکه از نغزترین سروده‌های شعرِ پس از نیماست. شاعر [در این شعر] استقلال رأی دارد. کلیشه‌شکن است. شمع کم‌سوی ستارهٔ دوردست ساکت را از چل‌چراغ خورشید فریادگر، بیشتر ارج می‌نهد و نیز آب باریک‌تر از نخ که از آوندِ گیاهی نازک و نوپا بالا می‌رود و بر رودِ خروشان موج در موج و کف بر لب.[۵۰]

شعرهای عنعنی!

محمد جان‌شکوری بخارایی، عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی در یادداشتی که در روزنامهٔ «جوانان تاجیسکتان» منتشر شده است درباره شعرسرایی گرمارودی در قالب‌های سنتی به‌خصوص غزل این‌گونه می‌گوید:

شعر گرمارودی در نوع‌های عنعنی (سنتی) به‌مانند غزل، قطعه، دوبیتی نیز نوست و به‌طرزی تازه‌قلمی شده است. شاعر در قالب کهنه، روح امروزی دمیده است، دیروز را با امروز و تاریخ را با زمان ما به طرزی نو پیوند داده است. نوانگیزی و کوشش برای تازه‌بینی، چنین معنی ندارد که شاعر طرز کهن را رد کرده، نسبت به گذشتگان بی‌حرمتی ظاهر کرده باشد. نه؛ گرمارودی به رویه‌های سنتی هم خوب شعر سروده است... .
نوپردازی، از جمه در غزلیات گرمارودی زیاد است. غزل گرمارودی مانند سروده‌های یک عده شاعران کنونی ایران و افغانستان و تاجیکستان است که به کلی از نو شدن تفکر غزل‌سرایی گواهی می‌دهد. گاه به‌نظر می‌رسد که از غزل تنها قالب مانده است، ساختار شعور بدیعی به‌تمام دیگر شده است، نو است، درست‌‌تر آنست که بگوییم کهنهٔ نو یا نو کهنه است... .
حقیقتاً غزل‌های گرمارودی بسیار نشانه‌های عنعنهٔ (سنت) این ژانر را نگاه داشته‌اند و زادهٔ تفکر علمی‌اند و هم حاصل اندیشهٔ تازه. رابطه‌های ادبی دامندار زمان نو. مانند غزل که تکیده نام دارد و گویا در نامش هم اسراری نهان است:
تکیده
نه بی‌تو سؤالی، نه بی‌تو ذوق جوابینه شور شعر و تغزل، نه درسی و نه کتابی
ببین که بی‌تو و آن چشم روشن تو چه دارمدرون دل نه قراری، درون دیده، نه خوابی
منم که بی‌تو دل افسرده‌تر زجانم خزانمتویی که تازه‌تر از روح یک تغزل نابی
تو دل‌پذیرتر از ذوق شنگ و شادِ گناهیتو مسکری، تو حرامی، تویی که مثل شرابی
نمی‌دهم به رفیقان شادخوارهد بی‌غمنو و درختی و دشتی و سبزه‌ای و کتابیخطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد
* * * * *

قدیم‌تر از اخوان و به‌سبک ناصرخسرو

حجت‌‌الله بهمنی مطلق منقد ادبی در کتاب درخت زندهٔ بی‌برگ به نقد و تحلیل قصاید شاعران نوپرداز پرداخته است. نقد او که از صفحه ۴۹۲ تا ۵۹۱ حجم قابل توجهی از کتاب را فرا گرفته است به زبان و مضمون و تکنیک‌های چکامه و قصیده‌های علی موسوی گرمارودی اشاره کرده است:

گرمارودی در قصیده‌پردازی از همهٔ نوپردازان قصیده‌گو حتی اخوان هم قدمایی‌تر است. زبانش همان زبان فاخر و حماسی قصاید سبک خراسانی است و صلابت و استواری قصاید ناصرخسرو را به یاد می‌آورد. به شیوهٔ قصیده‌پردازان کهن، بسیاری از قصایدش، چهاربخشی است؛ با مقدمه‌ای معمولا توصیفی شروع می‌کند و بعد با یک دو بیت (تخلص) به موضوع اصلی گریز می‌زند و با دعای تأیید (شریطه) به پایان می‌رساند. تأثیرپذیری از شاعران گذشته به‌صورت استقبال، تضمین و اقتباس در قصایدش فراوان دیده می‌شود. اندیشهٔ بدبینی نسبت به دنیا و فریبنده و ناپایدار خواندن آن که از درون مایه‌های شعر گذشته است در جای جای قصایدش دیده می‌شود... .

از دیگر ویژگی‌های قصاید گرمارودی یکی ترکیبات نو و شاعرانه است که برساخته و ابداع خود شاعر است؛ مانند: سُمکوب، سنگواژه، گلخنده، کوهموج، گلخانه و.... دیگر استفاده از صنایع ادبی به‌شیوه‌ای هنرمندانه و نیکو است؛ مانند ایهام تبادر در بیت زیر:

تا کی مَنَش کنار خود ارام دوبارهباز تا کشد دوباره ز رخ معجزه آفتاب

در این بیت «کی مَنَش» یعنی کی من او را، اما با توجه به این که قصیده پاسخی است به اخوانیهٔ عباس کی مَنِش (مشفق کاشانی)، نام آن شاعر را به ذهن متبادر می‌کند. یا تصویرهای زنده‌ و زیبایی که به کمک جان‌بخشی به اشیاء آفریده است:

چونان تازیانه به کف باد بگذرد از باغنار خم شود و دست بر کمر گیردخطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد

منبع‌شناسی

کتاب

  1. دربارهٔ هنر و ادبیات امروز؛ گفت و شنودی با مهدی اخوان ثالث و علی موسوی گرمارودی، به‌کوشش ناصر حریری، کتاب‌سرای بابل، ۱۳۶۸.
  2. در بوتهٔ نقد (نگاه منتقدان به شعر گرمارودی، خانهٔ کتاب.
  3. شعر نو از آغاز تا امروز (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، انتخاب، درآمد و تفسیر از محمد حقوقی، انتشارات ثالث با همکاری نشر یوشیج، چاپ دوم ۱۳۷۷.
  4. صدای سبز (گزیده‌اشعار، زندگی خودنوشت، نقد و بررسی، گفت‌وگو و...)، انتشارات قدیانی، ۱۳۸۲.
  5. تاریخ تحلیلی شعر نو، شمس لنگرودی، نشر مرکز، ۱۳۹۷.
  6. بزرگداشت‌نامهٔ سیدعلی موسوی گرمارودی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۹۰.
  7. ده شاعر انقلاب، محمد کاظم کاظمی، سورهٔ مهر، ۱۳۹۰.[۵۱]

پایان‌نامه‌ها

  1. بررسی آب و عناصر آن در اشعار نیما یوشیج، سهراب سپهری و علی موسوی گرمارودی، نگارش: فرخنده دلیررویی. استاد راهنما: مهدی پرهام. استاد مشاور: جواد قربانی، کارشناسی ارشد: گرایش محض، دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر؛ دانشکدهٔ علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، سال۱۳۹۵.
  2. بررسی تطبیقی ارزش‌های انسانی در شعر مظفر‌النواب و علی موسوی ‌گرمارودی، نگارش: وفاء محفوظی ‌موسوی. استاد راهنما: حسین چراغی‌وش. استاد مشاور: علی‌اکبر مرادیان‌ قبادی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات عربی، دانشگاه لرستان؛ دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات عرب. دانشگاه پیام نور؛ واحد بجنورد. ۱۳۹۳.
  3. بررسی غزل‌های روایی در اشعار قیصرامین‌پور و علی موسوی گرمارودی، نگارش: معصومه صابری. استاد راهنما: سیدعلی اکبر شریعتی فرد، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد سبزوار، ۱۳۹۳.
  4. بررسی محتوایی و معرفی آثار شعری سیدعلی موسوی گرمارودی، نگارش: رضا رجب‌زاده. استاد راهنما: میرنعمت‌الله موسوی. استاد مشاور: معصومه عبدالهی، کارشناسی ارشد: گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور؛ دانشکدهٔ علوم انسانی و زبان‌های خارجی، مرکز تبریز، ۱۳۹۴.
  5. بررسی و تحلیل سفر علی موسوی گرمارودی، نگارش: فاطمه شکردست. استاد راهنما: محمدرضا سنگری. استاد مشاور: منوچهر تشکری، کارشناسی ارشد: زبان و ادب فارسی، دانشکدهٔ زبان و ادبیات فارسی دزفول، ۱۳۸۳.
  6. بررسی خدا و معنویت در اشعار علی موسوی گرمارودی، نگارش: روح‌الله قنبری. استاد راهنما: مجیر مددی. استاد مشاور: علی‌اصغر محمودی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد بابل، دانشکدهٔ علوم انسانی زبان و ادبیات، ۱۳۹۵.
  7. صور خیال در اشعار موسوی گرمارودی (تشبیه، کنایه و استعاره)، نگارش: جواد غفاری. استاد راهنما: علس عسگری. استاد مشاور: مهدی خادمی کولایی، کارشناسی ارشد: زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور ساری؛ دانشکدهٔ ادبیات علوم انسانی، گروه زبان و ادبیات فارسی، ۱۳۸۸.[۵۱]

نوا و نما و نگاه[۵۲]

پانویس

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ ۱٫۸ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۲۱و۲۲.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «پنجره‌ای به شعر سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «زندگی‌نامه خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  4. ↑ «گزیده‌ای از زندگی‌نامهٔ خودنوشت سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «نگاهی به آثار گرمارودی». 
  6. ↑ ‏ «حضور موسوی در برنامهٔ رادیویی تمام‌قد، بعد از برگزیده‌شدن ترجمه‌اش به‌عنوان کتاب‌سال». 
  7. ↑ «همکاران دایرةالمعارف مطالعات حافظ در ECI». 
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ «ماجرای فرانکلین». 
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «به تعداد کلمات شعرم شلاق خوردم/ زندهٔ خوب و مردهٔ بد نداریم». 
  10. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۶۰۱و۶۰۲.
  11. ↑ «معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)». 
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ «سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  13. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۵۷۱تا۵۷۳.
  14. ↑ «علی موسوی گرمارودی و گفت‌وگو با وی دربارهٔ مهدی اخوان ثالث». 
  15. ↑ «اخوانیهٔ موسوی گرمارودی با مهدی اخوان ثالث». 
  16. ↑ موسوی گرمارودی، تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم.
  17. ↑ «از سیدعلی موسوی گرمارودی تجلیل شد». 
  18. ↑ «ویژگی آثار «گرمارودی»؛ ترکیب ماهرانهٔ تفکر اسلامی و ایرانی». 
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ «پژوهشگاه علوم‌انسانی و مطالعات فرهنگی». 
  20. ↑ موسوی گرمارودی، جوشش و کوشش در شعر، ۵و۵۱و۶۷.
  21. ↑ «علی موسوی گرمارودی، یکی از چهره‌های ماندگار ادبی کشور». 
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ «پایان سخن ابتدای شعر، دربارهٔ علی موسوی گرمارودی». 
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ ۲۳٫۴ «معرفی کوتاهی از نویسندگان، ادبا و شعرا (علی موسوی گرمارودی)». 
  24. ↑ «مراسم بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، مترجم قرآن و صحیفهٔ سجادیه از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور در نمایشگاه قرآن برگزار شد». 
  25. ↑ «بزرگداشت موسوی گرمارودی برگزار شد». 
  26. ↑ «تجلیل از علی موسوی گرمارودی به پاس سال‌ها تلاش در عرصهٔ شعر انقلاب». 
  27. ↑ «تجلیل بیست‌وهشتمین شب شاعر از سیدعلی موسوی گرمارودی». 
  28. ↑ «آیین نکوداشت سیدعلی موسوی گرمارودی در «طلوع ماندگار» فرهنگ‌سرای فردوس». 
  29. ↑ «آیین نکوداشت علی موسوی‌ گرمارودی». 
  30. ↑ «تجلیل از موسوی گرمارودی در کنگرهٔ «واعظ قزوینی»». 
  31. ↑ ««سایه سار نخل ولایت» در بیابان فعالیت‌های ادبی پیش از انقلاب». 
  32. ↑ = ‏ «دربارهٔ علی موسوی گرمارودی». 
  33. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۶۸.
  34. ↑ بهاء‌الدین خرمشاهی، گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی.
  35. ↑ «کنایه‌های ضیاء موحد در حضور موسوی گرمارودی». 
  36. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۹۹.
  37. ↑ حقوقی، شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی (۱۳۰۱تا۱۳۷۰)، ۱۱۰.
  38. ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ «حمایت زهیر توکلی از لعن موسوی گرمارودی بر صادق هدایت». 
  39. ↑ ««درخت» نمادی بلندآوازه در شعر گرمارودی». 
  40. ↑ «روز تولد سهراب سپهری». 
  41. ↑ «برخی از شعرهای نوذر پرنگ برگی از تاریخ معاصر است». 
  42. ↑ «صفارزاده حتی بر روشن‌فکران غیراهل قبله هم مؤثر است». 
  43. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۵۸۸و۶۰۰.
  44. ↑ موسوی گرمارودی، از ساقه تا صدر، ۳۵و۳۶.
  45. ↑ «مستند زندگی استاد موسوی گرمارودی در موسسهٔ اوج اکران شد». 
  46. ↑ «بازخوانی زندگی موسوی گرمارودی در مستندی تلویزیونی». 
  47. ↑ ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ ۴۷٫۳ ۴۷٫۴ ۴۷٫۵ «فهرست کتاب‌ها و آثار علی موسوی گرمارودی». 
  48. ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ ۴۸٫۲ ۴۸٫۳ ۴۸٫۴ ۴۸٫۵ به‌کوشش بخش‌علی قنبری، بزرگداشت علی موسوی گرمارودی، ۱۷۵.
  49. ↑ موسوی گرمارودی، صدای سبز، ۷۹.
  50. ↑ سیدعلی موسوی گرمارودی. در بوتهٔ نقد.
  51. ↑ ۵۱٫۰ ۵۱٫۱ «منبع‌شناسی علی موسوی گرمارودی». 
  52. ↑ «یادی از گذشته‌های دور در آلبوم تصاویر». 
  53. ↑ «گفت‌وگو با نخست‌وزیر پیشنهادی بنی‌صدر». 
  54. ↑ «شصت‌وپنجمین دیدار دوستانهٔ میراث مکتوب». 

منابع

  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۸۲). صدای سبز. تهران: قدیانی. ص. ۶۰۴. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۱۷-۷۵۸-۳.
  • قنبری، بخش‌علی (۱۳۹۰). بزرگداشت علی موسوی گرمارودی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۲۸-۲۱۳-۲.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۹۳). جوشش و کوشش در شعر. تهران: هرمس. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۳-۸۲۵-۲.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۸۴). از ساقه تا صدر. تهران: قدیانی. شابک ۹۶۴-۴۱۷-۳۷۴-۰.
  • حقوقی، محمد (۱۳۷۷). شعر نو از آغاز تا امروز، ۲جلدی(۱۳۰۱تا۱۳۷۰). تهران: ثالث با همکاری نشر یوشیج. شابک ۹۷۸-۹۴۱-۶۴۰-۴۲۵-۱.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۶۳). خط خون. تهران: زوّار.
  • موسوی گرمارودی، سیدعلی (۱۳۵۷). در سایه‌سار نخل ولایت. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۸۰). گزیده‌اشعار سیدعلی موسوی گرمارودی. تهران: مروارید.
  • اخوان ثالث، مهدی (۱۳۶۹). تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم. تهران: انتشارات مروارید.

پیوند به بیرون

برگرفته از «https://wikiadabiat.net/index.php?title=علی_موسوی_گرمارودی&oldid=48009»