مأمور
رمان «مأمور» به قلم علی مؤذنی به روایت زندگی نویسندهای است که کارش به بیمارستان روانی میکشد. این اثر اولینبار در سال ۱۳۷۸ توسط نشر نیستان منتشر شده است و در هفتمین دوره جایزه قلم زرین افتخار دریافت اثر شایسته تقدیر را کسب کرد.
«مأمور» نویسندهای را روایت میکند که پس از نگارش چهار رمان درباره چهار پیامبر اولوالعزم، برای نگارش آخرین رمان با موضوع پیامبر خاتم (ص) دچار مشکلات و سردرگمیهای زیادی شده است. این سردرگمیها کار دست نویسنده میدهد، توان نوشتن را از دست داده و در بیمارستان اعصاب و روان بستری میشود. حالا در بیمارستان مروری دارد بر آثاری که قبلا نوشته، منتشر کرده و جستجو دربارهی اینکه چرا نسبت به نوشتن ناتوان شده است. مأمور اثری است خواندنی و شاید متفاوت با دیگر داستانهای مذهبی است. دغدغه نویسندگی، شوریدگیهای نویسنده بودن، آنچه نویسنده را نویسنده میکند، بهخوبی در این کتاب به تماشا گذاشته میشود.
علی مؤذنی لیسانس ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دارد. وی در عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم میزند. در حوزه فیلمسازی نیز شش تلهفیلم برای تلویزیون ساخته است.[۱]
خلاصه اثر

رمان «مأمور» در ۳۰ فصل نگاشته شده است[۲]، شخصیتهای آن بسیار محدودند و این ریسکی بزرگ است. در رمانی با چنین حجم بالای حفظ تعلیق، با ۵ نفر شخصیت، نگه داشتن خواننده بسیار سخت است. مؤذنی از پس این مهم به خوبی برمیآید چراکه با پاسکاریهای خوب گفتگوها بین شخصیتها در رمان خستگی بر خواننده چیره نمیشود.
در نهایت اینکه رمان به زیبایی پایان مییابد، ایلیا توبه میکند، لذت نوشتن قصه پیامبر را به او میدهند. در این میان خواننده کتاب میفهمد که باید برای نوشتن برگزیده باشی؛ انتخاب میشوی، فرشته الهام برای مأموریتی که برای تو مشخص است به سویت میآید، و این لذت کمی نیست. در این اثر مرز میان واقع و فراواقع در وقایع داستانی به طریقی باورپذیر و تکنیکی ترسیم شده است.[۱]
این کتاب از نظر تکنیک داستاننویسی دقیق است. شخصیتها در رمان مأمور کم است و نویسنده با ۵ شخصیت داستان را پیش میبرد، مخاطب را درگیر میکند، تعلیق میسازد و لذت داستان را بالا میبرد.[۳]
درباره نویسنده

علی مؤذنی متولد تهران، در سال ۱۳۳۷ است. لیسانس ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دارد و از جمله نویسندگانی است که کار نوشتن را به شکل حرفهای دنبال میکند. وی در عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم میزند. در حوزه فیلمسازی نیز شش تلهفیلم برای تلویزیون ساخته است. اغلب آثار وی با اقبال منتقدان و مخاطبان روبهرو شده و جوایزی را نیز کسب کرده است.[۳]
آثار
مجموعه داستان کوتاه
- کلاهی از گیسوی من؛
- دلاویز تر از سبز،
- حضور؛
- قاصدک؛
- شعر به انتظار تو.
داستان بلند
- کشتی به روایت طوفان؛
- دوستی؛
- سفر ششم؛
- بشارت.
رمان
- نوشدارو،
- نه آبی نه خاکی،
- ملاقات در شب آفتابی،
- ظهور،
- ارتباط ایرانی،
- مأمور،
- خوشنشین دوازده،
- آپارتمان روباز.

نمایشنامه
- کیسه بکس؛
- هاقیل؛
- دریایی؛
- مفرد مذکر غایب؛
- خورشید از سمت غروب.
فیلمنامه
- مسیحایی؛
- سریال شب چراغ (پنج جلد)؛
- ملیکا.
فیلمهای تلویزیونی
- تلهفیلم انتقام، سیما فیلم؛
- تلهفیلم هفتادوسومین تن؛
- تلهفیلم تفتیش، سیما فیلم؛
- تلهفیلم آپارتمان، سیما فیلم؛
- تلهفیلم یک پله پایینتر، شبکه یک؛
- تلهفیلم یکگوشه پاک و پرنور، شبکه یک.[۴]
جوایز و افتخارات
- اثر شایسته تقدیر در بخش داستان هفتمین دوره جایزه قلم زرین در سال ۱۳۸۹.[۵]
نشستهای برگزار شده درباره اثر

- نشست نقد و بررسی کتاب در سالن اجتماعات حوزه هنری استان البرز در سال ۱۳۹۰. این نشست با حضور محمدرضا اصلانی ـ منتقد و داستاننویس و ظریفه روئین مجری و کارشناس برگزار شد.[۶]
- نشست نقد و بررسی کتاب در حوزه هنری تهران در سال ۱۳۸۹. این کتاب در جلسه نقد داستان حوزه هنری نقد و بررسی شد. مدیریت نشست با محمدرضا سرشار بود و اقدس ارطایفه، مریم شریفرضویان و یوسف نیکفام در آن شرکت کردند.[۷]
اظهارنظرها درباره اثر
فیروز زنوزیجلالی؛ نویسنده و منتقد ادبی
برقراری تعادل بین خیال و واقعیت
« | نویسنده در این رمان توانسته از پس عجین كردن فضاهای واقعی و فراواقعی به نحو تكنیكی و باورپذیر برآید. به نظر من این كتاب به جهت موضوع و ساختار تكنیكی اثری درخور توجه به شمار میآید. در ادبیات داستانی معاصر ما ایجاد تعادل و هماهنگی حرفهای میان خیال و واقعیت كمتر دیده شده و این رمان جزو معدود كارهایی است كه در این زمینه موفق بوده است.[۸] | » |
مأمور کم نظیر است
« | «مأمور» یکی از کم نظیرترین کارهایی است که در عرصه ادبیات دفاع مقدس ما اتفاق افتاده است. من هیچ جا به صداقت مؤذنی و «مأمور» به خاطر زیرساخت درست این کتاب شک نکردهام.[۹] | » |
برشی از متن
اصلاً من زندگی خودم را به دو قسمت تقسیم میکنم: قبل از خواندن قرآن و بعد از خواندن آن. قبل از خواندن من آدمی دیگر بودم و بعد از خواندن آدمی دیگر شدم. نمیخواهم بگویم قبل از خواندن آدم بدی بودم، نه، تقریباً همین که هستم بودم، اما بعد از خواندن به درکی دیگر از دنیا رسیدم. فهمیدم این دنیا صاحب دارد و صاحبش به دقت مراقب همه چیز است. نه هیچ خیری را بیپاسخ میگذارد نه هیچ شری را به حال خود رها میکند. به بخشندگیاش وقتی پی بردم که دیدم پاسخ خیر را چند برابر میدهد و به عدالتش وقتی پی بردم که دیدم پاسخ شر را به همان اندازهای میدهد که شر سر زده است.
جملات شنیدنی کتاب
فهمیدم آخرت ما سرنوشتی است که خود برای خود رقم میزنیم. فهمیدم ما محکوم به جبر نیستیم و جبر در این دنیا در حدی نیست که اختیار ما از چیره شدن بر آن ناتوان باشد. فهمیدم قدرتهای ما بسیار بیشتر از آن مقداری است که استفاده میکنیم.
مشخصات کتابشناختی
«مأمور» نوشته علی مؤذنی در ۳۹۱ صفحه، در قطع رقعی با جلد شومیز، در سال ۱۳۷۸ توسط انتشارات شهرستان ادب چاپ شده است. چاپ دوم این اثر در سال ۱۳۸۸ روانه بازار چاپ شد. پس از آن انتشارات نیستان این کتاب را در سال ۱۳۸۸ در ۳۹۵ صفحه منتشر کرد. همچنین این کتاب به عنوان جلد ۱۶ متون فاخر انتشارات کتاب نیستان در ۳۳۰۰ نسخه منتشر شده است.[۱۰]
نسخه الکترونیکی این اثر در اپلیکیشن طاقچه و اپلیکیشن فیدیبو موجود است.
پانوشت
- ↑ پرش به بالا به: ۱٫۰ ۱٫۱ «کتاب مأمور». ایران کتاب. بیتا. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳
- ↑ «مأمور». خانه کتاب و ادبیات ایران. بیتا. دریافت شده در ۱۳ اسفند ۱۴۰۳
- ↑ پرش به بالا به: ۳٫۰ ۳٫۱ «مامور». کتابستان. بیتا. دریافت شده ۱ بهمن ۱۴۰۳
- ↑ «علی مؤذنی». ویکیپدیا. بیتا. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳
- ↑ «چه کسانی تاکنون برگزیده جایزه «قلم زرین» شده اند؟/ جدول برگزیدگان». ایبنا. ۱۱ تیر ۱۳۹۳
- ↑ «رمان «مأمور» در حوزه هنری استان البرز نقد و بررسی میشود». مهر. ۸ آذر ۱۳۹۰. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳
- ↑ ««مأمور» علی موذنی به جلسات نقد حوزه هنری آمد». ایبنا. ۱۲ تیر ۱۳۸۹
- ↑ «فيروز زنوزی جلالی: «مأمور» علی موذنی». ایبنا. ۱۷ فروردین ۱۳۹۰. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳
- ↑ «مدیراسبق اداره کتاب: گلشیری شاگرد دست چندم موذنی است/ زنوزی: بیشتر کتابهای حوزه ادبیات دینی، سینهزنی ادبی است». مهر. ۳ اردیبهشت ۱۳۹۳. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳
- ↑ «مأمور علی مؤذنی به نیستان رفت». کتاب نیوز. ۱۵ دی ۱۳۸۸. دریافت شده در ۱۱ مهر ۱۴۰۳