محمد حقوقی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۱۱ توسط محمد ایذجی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده |نام = محمد حقوقی |تصویر = |تو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

محمد حقوقی، شاعر و منتقد معاصر ایرانی است.[۱]

محمد حقوقی
زمینهٔ کاری شعر، نقد شعر
زادروز ۱۳اردیبهشت۱۳۱۶
مرگ ۸تیر
علت مرگ ناراحتی قلبی و کلیوی
جایگاه خاکسپاری قطعهٔ نام‌آوران باغ رضوان
رویدادهای مهم ۲۸مرداد۱۳۳۲، انقلاب ادبی نیما یوشیج، انقلاب اسلامی ایران، جنگ ایران و عراق
لقب شاعر گنجشكک‌ها و گيلاس‌ها
بنیانگذار از بنیانگذاران بسیار موثر جُنگ ادبی اصفهان
پیشه معلم
سال‌های نویسندگی از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۴ خورشیدی
سبک نوشتاری زبان‌محور، ساختارمند، سورئالیستی و مدرن
مدرک تحصیلی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه دانشسرای عالی تهران
استاد بدیع‌الزمان فروزانفر، سعید نفیسی، دکتر ذبیح‌الله صفا، دکتر صادق کیا، دکتر ابوالفضل خطیبی، جلال‌الدین همایی، دکتر محمد معین، دکتر پرویز ناتل خانلری و دکتر محمد مقدم
دلیل سرشناسی نقد اشعار نیما یوشیج و احمد شاملو و اخوان ثالث و فروغ فرخزاد و سهراب سپهری و جریان شعر بعد از نیما
اثرگذاشته بر شعر نو امروز به واسطه نقدهای متعدد و نواندیش
اثرپذیرفته از به ترتیب از فریدون تولَّلی و تادر نادرپور، بعد شعر خراسانی و اخوان ثالث، بعد احمد شاملو، بعد شعر غرب
* * * * *

محمد حقوقی فعالیت‌های ادبیِ خود را از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد و در طی بیش از پنج‌ دهه کار مستمر در حوزهٔ شعر و ادب، نام خود را به‌عنوان یکی از شناخته‌شده‌ترین شاعران و منتقدان معاصر ایران تثبیت کرد.

محمد حقوقی در سال‌های‌ نخستین شاعریِ خود تحت تاثیر شعرِ خراسانی و زبان شعر اخوان ثالث بود و در قصیده‌سرایی تسلط داشت، اما خیلی زود خود را از این تاثیر رهانید و با مطالعهٔ شعر غرب و کار و تلاش روی ساختار کلام و زبان شعر، زبانِ ویژهٔ خود را یافت. حقوقی به حد افراط پایبند فرم است و جاذبهٔ فرم بود، تا آ‌ن‌جا که مضامین و محتوای شعریِ او را تحت تاثیر قرار می‌داد و آن را دچار نوعی ابهام و پیچیدگی خاص می‌کرد و ادراکش را سخت و دشوار.

حقوقی از جمله شاعرانی است که در حوزهٔ شعر کلاسیک و شعر معاصر فارسی از اطلاعات وسیع و کاملی برخوردار بود. او اگرچه در شاعری، شکل و شیوهٔ خاص خود را داشت، اما در عین حال، همواره در پی نوجویی و ابداعات کلامی بود که ساختار اشعارش را دچار تحول و تغییر می‌کرد.[۲]


از طرفی دیگر، حقوقی در فضایی که شعر فارسی در سال‌های دههٔ چهل و پنجاه رو به شکوفایی می‌گذارد و چهره‌های مهم و شاخصی را به ادبیات ایران معرفی می‌کند، قلم خلاق و جدی و روش‌مند خود را در تبیین و بازخوانی سروده‌های شاعران مهم آن‌ سال‌ها به‌کار می‌گیرد و نقدها و نوشته‌های او نقش مهمی را در معرفی بیشتر این شاعران به مخاطبان ایفا می‌کند و هم‌چنین راه را بر حضور گسترده‌تر شعر در میان مخاطبان‌ شعر مدرن فارسی باز می‌کند.[۳]

پانویس