کلک خیال‌انگیز: تفاوت میان نسخه‌ها
محمد ایذجی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
محمد ایذجی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|موضوع = | |موضوع = | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|ناشر = | |ناشر = نشر نی | ||
|ناشر فارسی = | |ناشر فارسی = | ||
|محل انتشارات = | |محل انتشارات = | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|تاریخ نشر فارسی= | |تاریخ نشر فارسی= | ||
|محل ناشر فارسی = | |محل ناشر فارسی = | ||
|تعداد صفحات = | |تعداد صفحات = ۲۹۶ | ||
|نوع رسانه = کتاب | |نوع رسانه = کتاب | ||
|صفحه = | |صفحه = | ||
|شابک = | |شابک = ۹۷۸۹۶۴۱۸۵۳۷۶۳ | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
نسخهٔ ۲ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۴۸
| کلک خیال‌انگیز | |
|---|---|
| نویسنده | ابوالفضل حری |
| ناشر | نشر نی |
| شابک | ۹۷۸۹۶۴۱۸۵۳۷۶۳ |
| زبان | فارسی |
| نوع رسانه | کتاب |
کتاب «کلک خیال‌انگیز: بوطیقای ادبیات وهمناک، کرامات و معجزات» نوشته ابولفضل حری است.[۱]
اين كتاب شامل دو بخش اصلی نظريه و عمل است. در بخش نظريه درباره مبانی ژانر فانتاستيک وهمناک در حوزه‌های مختلف از جمله فلسفه،روان‌كاوی و البته ادبيات بحث مي‌شود. سپس كاربرد فانتاستيک در حوزه روان‌كاوی و در آثار ينتش لاكان و سيكسوا در مقاله شگرف بررسی می‌شود و همچنين تعبير روان‌كاوانه فرويد از داستان مرد شنی اثر هوفمان نيز ارزيابی می‌شود. در پايان به تفضيل رويكرد ساختاری وهمناک كه تودوروف طرح كرده است بررسی می‌شود و ژانر وهمناک به شگرف، شگفت و تمثيل و انواع فرعی‌تر تقسيم می‌شود. در بخش عمل اصول فانتاستيک در گزيده آثار ادبيات فارسی بررسی می‌شود. نخست برخی از حكايات باب‌های ششم تا دهم كتاب فرج بعد از شدت تحليل می‌شود و در ادامه پيشنهاد داده می‌شود در بررسی اين نوع داستان‌ها به جای فانتاستيكاز واژه كرامات استفاده شود. پس از آن داستان‌های هفت پيكر نظامي، گزيده‌ای از قصه‌های هزار و يك شب و برخی از حكايات عجايب هند رامهرمزی با توجه به رويكرد ساختاری تودوروف به فانتاستيک بررسی می‌شود. بخش دوم كتاب با تلقی داستان‌های سوره كهف به منزله نوعی ادبيات عجيب يا معجزات به پايان می‌آيد.[۱]
برای کسانی که کتاب را نخوانده‌اند
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«ادبیات را به دو گونه کلی محاکاتی و غیرمحاکاتی تقسیم می‌کنند. ادبیات محاکاتی از واقعیت عینی و مصداق‌پذیر تقلید می‌کند و ادبیات غیرمحاکاتی واقعیت عینی و مصداق‌پذیر را تغییر می‌دهد. ژانر فانتزی گونه‌ای از ادبیات غیرمحاکاتی است که پا را از حدود و ثغور ادبیات واقع‌گرا فراتر گذاشته به مرزهای خیال و وهم وارد می‌شود. ازاین‌رو، هر گونه ادبی که مرزهای واقعیت عینی را درنوردد و به اقلیم اوهام و خیال وارد شود، فانتزی خواهد بود. به دیگر سخن، هرجا که واقعیت خیال شود و خیال رنگ‌وبوی واقعیت پذیرد با ادبیات غیرمحاکاتی سروکار داریم. این نوع ادبیات به یک یا چند گونه محدود نمی‌شود و از کم‌رنگ‌ترین ادبیات غیرمحاکاتی تا پررنگ‌ترین ادبیات غیرمحاکاتی طیف‌بندی می‌شود. کم‌رنگ‌ترین به ادبیات محاکاتی تنه می‌زند و پررنگ‌ترین با ادبیات محاکاتی وجه مع‌الفارق پیدا می‌کند».[۱]