فرشید مثقالی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
طراوت بارانی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| | | نام = '''فرشید مثقالی''' | ||
| | | تصویر = فرشید مثقالی - Farshid Mesghali.jpg | ||
| | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | |||
|نام | | زمینه فعالیت = نویسندگی، ترجمه | ||
| | | ملیت = | ||
|ملیت= | | تاریخ تولد = ۱۳تیر۱۳۲۲ | ||
| | | محل تولد = اصفهان | ||
| | | والدین = | ||
| | | تاریخ مرگ = | ||
| | | محل مرگ = | ||
|محل | | علت مرگ = | ||
| | | محل زندگی = | ||
| | | مختصات محل زندگی = | ||
| | | مدفن = | ||
| | | در زمان حکومت = | ||
| | | اتفاقات مهم = | ||
| | | نام دیگر = | ||
| | | لقب = | ||
| | | بنیان‌گذار = | ||
| | | پیشه = نوسینده و تصویرگر کتاب کودک و کارگردان | ||
| | | سال‌های نویسندگی = | ||
| | | سبک نوشتاری = | ||
| کتاب‌ها = ''[[پسر، ساز و پرنده]]''، ''ماهی سیاه کوچولو''، ''آرش کمانگیر'' و ... | |||
|سبک= | | مقاله‌ها = | ||
| | | نمایشنامه‌ها = | ||
| فیلم‌نامه‌ها = | |||
| | | دیوان اشعار = | ||
| | | تخلص = | ||
| | | فیلم(های) ساخته براساس اثر(ها)= | ||
| | | همسر = | ||
| | | شریک زندگی = | ||
|imdb_id = | | فرزندان = | ||
| | | تحصیلات = | ||
|امضا= | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | |||
| شاگرد = | |||
| استاد = | |||
| علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وبگاه = http://www.farshidmesghali.com | |||
| imdb_id = | |||
| soure_id = | |||
| جوایز سیمرغ بلورین = | |||
| جوایز جشن سینمای ایران = | |||
| جوایز حافظ = | |||
| جوایز = | |||
| گفتاورد = | |||
| امضا = | |||
}} | }} | ||
'''فرشید مثقالی''' (متولد | '''فرشید مثقالی''' (متولد ۱۳تیر۱۳۲۲ در اصفهان) تصویرگر، انیماتور، مجسمه‌ساز، کارگردان، نویسنده و طراح گرافیک ایرانی است. او جایزهٔ معتبر «[[هانس کریستین آندرسون]]» در حوزه‌ٔ ادبیات کودکان و نوجوانان را در سال ۱۳۵۳ دریافت کرد زمانی که فقط ۳۱ سال داشت. | ||
<center>* * * *</center> | <center>* * * *</center> | ||
مثقالی در دانشگاه تهران و در رشته‌ٔ نقاشی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۶۴ فعالیت حرفه‌ای خود را به‌عنوان طراح گرافیک و تصویرگر آغاز کرد. پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، به عضویت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد. طی سال‌های ۱۹۷۰تا۱۹۷۸ جوایز زیادی را برای تصویرگری، انیمشن‌سازی و طرحی پوستر فیلم برای کودکان کسب کرد. در سال ۱۹۷۹ به پاریس نقل مکان کرد. در ۴ سال بعدی به‌عنوان نقاش و مجسمه‌ساز فعالیت خود را ادامه داد و مجموعهٔ کارهایش در گالری «سامی کینگ» در پاریس به‌نمایش درآمد. در سال ۱۹۸۶ او به کالیفرنیای جنوبی در آمریکا رفت و استودیوی طراحی گرافیک شخصی خود را با نام «دسکتاپ» در لس‌آنجلس افتتاح کرد. فرشید مثقالی در سال‌های ۱۹۹۰تا۱۹۹۴ کارهای هنری دیجیتالی براساس اسنپ‌شات عکسهای مختلف خلق کرد که در برخی گالری‌ها و سپس در موزه‌ٔ هنرهای مدرن لس‌آنجلس نمایش داده شد. او درحال‌حاضر در استودیوی شخصی خود مشغول نقاشی، مجسمه‌سازی و پروژه‌های تصویرسازی گوناگون است.<ref>[http://www.farshidmesghali.com/bio.htm وبگاه شخصی فرشید مثقالی]</ref> | |||
==داستانک‌ها== | ==داستانک‌ها== | ||
===نخستین گام‌ها=== | ===نخستین گام‌ها=== | ||
احتمالاً زمانی که آتلیهٔ گرافیک «چهل‌ودو» در سال ۱۳۴۸ افتتاح شد، خیلی‌ها نمی‌دانستند که خروجی آن چه دستاوردهای مهمی برای کانون به‌همراه دارد و سرآغاز دوران جدیدی از فعالیت‌های هنری این نهاد تاثیرگذار خواهد شد؛ اما امروز با نگاهی به اسامی رفقای پایه‌گذار آن، فهم این مهم به‌سادگی میسر است؛ هنرمندانی چون: «فرشید مثقالی»، «مرتضی ممیز» و «علی‌اصغر معصومی». | |||
===غیرمنتظره=== | ===غیرمنتظره=== | ||
کمتر کسی باورش می‌شد که فرشید | کمتر کسی باورش می‌شد که فرشید مثقالیِ جوان جایزهٔ مهم و ارزشمند ''[[هانس کریستین آندرسون]]'' را از آن خود کند؛ اما انگار داوران به‌خوبی معنا و مفهوم عمیق و اشراف والای مثالی را به‌درستی از پس تصویرسازی‌های ساده‌اش دریافته و به‌شایستگی او را لایق تقدیر دانسته بودند. مجموعه آثار هنری فرشید مثقالی برای کودکان و نوجوانان درحالی مفتخر به دریافت چنین جایزهٔ ارزشمندی شد که هنوز هیچ تصویرگر ایرانی دیگری آن را دریافت نکرده است. | ||
===رویای پاریس=== | ===رویای پاریس=== | ||
روزگار فرشید مثقالی در پاریس به نقاشی و مجسمه‌سازی گذشت. نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی | روزگار فرشید مثقالی در پاریس به نقاشی و مجسمه‌سازی گذشت. نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی به‌همان سادگی و لطافت تصویرسازی‌های کودکانهٔ او که اغلب از مواد اولیهٔ خلاقانه‌ای مانند چسب، چوب و کاغذ ساخته شده‌اند. چند سال پیش یکی از مجسمه‌های او از سقف موزه هنرهای معاصر تهران آویزان بود. همان اثرى که او در نمایشگاه «باغ ایرانى» و در کنار مجسمه جنباى «الکساندر کالدر» و بالاى حوض روغن هنرمند ژاپنى شرکت داده بود. بعدها کتاب «مجسمه‌هاى کاغذى» مجموعهٔ مجسمه‌های او را در خود جای داد. کتاب کوچکی که یادآور دوران تصویرسازی او برای کودکان بود. | ||
===روزگار دیگر=== | ===روزگار دیگر=== | ||
مثقالی در سال ۱۳۶۵ به کالیفرنیا رفت و | مثقالی در سال ۱۳۶۵ به کالیفرنیا رفت و «دسکتاپ» را در آنجا راه انداخت: استودیوی گرافیکی کوچک شخصی خودش. اما این دوران هم بالاخره در سال ۱۳۷۳ و با نقل مکان به شهر سانفرانسیسکو پایان یافت و مثقالی مشغول فصل دیگری از فعالیت‌های هنری‌اش شد فصلی که با تولید آثار مالتى‌مدیا و طراحى و ساخت فضاهاى ویرچوال رئالیستى براى اینترنت همراه بود. | ||
===ویژگی‌های | ===ویژگی‌های مثال‌زدنی=== | ||
یکی از ویژگی‌های بنیادی و بکر در اغلب آفرینده‌های فرشید مثقالی، استفاده از توان فرهنگ غنی ایرانی است. | یکی از ویژگی‌های بنیادی و بکر در اغلب آفرینده‌های فرشید مثقالی، استفاده از توان فرهنگ غنی ایرانی است. به‌طوری‌که او بیشتر این فرهنگ و آرایه‌های آن را به‌عنوان دستمایه‌های آثار خود برگزیده و در برگردان امروزی آن نیز تا حد زیادی موفق بوده است.<ref>[http://www.islamicartz.com/story/W76EgDB1AYcpSVS1iL0Z3S370fBeVUOwDtR3-XUmfr8 هنر اسلامی]</ref> | ||
==زندگی و تراث== | |||
او نقاشی را در دانشکده‌‌ٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در حضور کسانی مانند ''علی‌محمد حیدریان''، ''محمود جوادی‌پور'' و ''جواد حمیدی'' آغاز کرد. آغاز کار حرفه‌ای او در سال‌های ۱۳۴۳ و ۱۳۴۴ و با همکاری با مجله‌ٔ «نگین» رقم خورد که در آن تصویرگری و تنظیم صفحات را برعهده داشت. پس از آن و با فاصله‌ٔ چند سال، مثقالی همکاری خود را با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و برهمین‌اساس زندگی هنری او برای سنین پایین رقم خورد. تصویرگرى چند کتاب کودک که «عمو نوروز» نخستین آنها به‌شمار می‌رفت، حاصل این دوره از همکاری هنرمند با کانون بود. دوره‌اى دوسه‌ساله که تصویرگرى '''''ماهى سیاه کوچولو''''' هم در آن جاى می‌گیرد و جایزهٔ اول نمایشگاه «بولونیا»ى ایتالیا را در سال ۱۳۴۸ نصیب او می‌کند. جایزه‌ای که در همان سال با افتخار نمایشگاه «براتیسلاوا» چکسلواکى و براى همان کتاب همراه مى شود. در سال ۱۳۴۹ همراه‌با «[[آراپیک باغداساریان]]» بخش فیلم‌هاى کارتونى این نهاد فرهنگی را پایه‌ریزی کردند. فیلم‌هاى کوتاه [[آقاى هیولا]] و [[سوءتفاهم]] نخستین آثاراین هنرمندان جوان به‌شمار مى‌آیند که بازهم به درخشش مثقالی می‌انجامند و در جشنواره فیلم‌هاى کودک تهران جایزهٔ مخصوص و دیپلم افتخار را به‌دنبال مى‌آورند. در سال ۱۳۴۹ مثقالی علاوه‌بر ادامهٔ فعالیت‌های قبلی به طراحی پوستر فیلم کودک نیز روی می‌آورد. | |||
«[[پسر و ساز و پرنده]]»، «شهر خاکسترى»، [[دوباره نگاه کن]]، «کرم خیلى خیلى خوب»، «بهتر، بیشتر»، «[[یک قطره خون، یک قطره نفت]]» و نیز مجموعه فیلم‌هاى «آیا مى‌دانید چطور؟» عنوان ساخته‌هاى سینمایى این هنرمند اواخر دههٔ پنجاه است. طی تمامی این سال‌ها او همچنان به تصویرسازی کتاب‌هاى کودک ادامه مى‌دهد و در سال ۱۳۵۰ جایزهٔ افتخار نمایشگاه کتاب «بولونیا» (ایتالیا) را براى تصویرگرى کتاب «قهرمان»، در سال ۱۳۵۱ جایزهٔ «سیب طلا» نمایشگاه «براتیسلاوا» (چکسلواکى) را براى تصویرگرى کتاب «آرش کمانگیر» و بالاخره جایزه «[[هانس کریستین اندرسون]]» (نوبل ادبیات کودکان و نوجوانان) را در سال ۱۳۵۳ براى مجموعه آثار تصویرگرى کودکانش دریافت مى‌کند. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
===تصویرگری=== | ===تصویرگری=== | ||
* '' | * ''عمو نوروز'' | ||
* '' | * ''جمشید شاه'' | ||
* '' | * ''شهر ماران'' | ||
* '' | * ''مارمولک اتاق من'' | ||
* '' | * ''آرش کمانگیر'' | ||
* '' | *''ماهی سیاه کوچولو'' | ||
* '' | *''قهرمان'' | ||
* '' | * ''کره اسب سیاه'' | ||
* '' | * ''خروس زری، پیرهن زری'' | ||
* ''پسرک چشم آبی'' | |||
* ''افسانهٔ آفرینش در ایران'' | |||
* ''من و خارپشت و عروسکم'' | |||
===کارگردانی=== | ===کارگردانی=== | ||
| خط ۸۴: | خط ۹۷: | ||
*از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸) | *از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸) | ||
*دوباره نگاه کن (فیلم کوتاه ۱۹۷۴) | *دوباره نگاه کن (فیلم کوتاه ۱۹۷۴) | ||
* | *کرمِ خیلی خیلی خوب (فیلم کوتاه ۱۹۷۳) | ||
*شهر خاکستری (فیلم کوتاه ۱۹۷۲) | *شهر خاکستری (فیلم کوتاه ۱۹۷۲) | ||
*پسر، ساز و پرنده (فیلم کوتاه ۱۹۷۱) | *پسر، ساز و پرنده (فیلم کوتاه ۱۹۷۱) | ||
*آقای هیولا (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | *آقای هیولا (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | ||
* | *سوءتفاهم (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | ||
===فیلمنامه‌نویسی=== | ===فیلمنامه‌نویسی=== | ||
| خط ۹۶: | خط ۱۰۹: | ||
*''[[پسر، ساز و پرنده]]'' (فیلم کوتاه ۱۹۷۱) | *''[[پسر، ساز و پرنده]]'' (فیلم کوتاه ۱۹۷۱) | ||
*''[[آقای هیولا]]'' (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | *''[[آقای هیولا]]'' (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | ||
*''[[ | *''[[سوءتفاهم]]'' (فیلم کوتاه ۱۹۷۰) | ||
=== | ===انیمیشن=== | ||
* | *از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸) | ||
* | *کرمِ خیلی خیلی خوب (فیلم کوتاه ۱۹۷۳) | ||
===کارگردانی هنری=== | ===کارگردانی هنری=== | ||
*دریای مینا (۱۹۷۷) | *دریای مینا (۱۹۷۷) | ||
==جوایز== | ==جوایز== | ||
* | * جایزهٔ «[[هانس کریستین آندرسون]]» (نوبل ادبیات کودکان و نوجوانان برای مجموعه آثار تصویرگری کودکان (۱۳۵۳) | ||
* | * جایزهٔ اول گرافیک، ششمین نمایشگاه کتاب کودکان در بولونیا برای تصویرگریِ کتاب «ماهی سیاه کوچولو» (۱۳۵۱) | ||
* | * دیپلم افتخار دوسالانهٔ تصویرگری براتیسلاوا چکسلواکی برای تصویرگریِ کتاب «ماهی سیاه کوچولو» (۱۳۵۱) | ||
* | * جایزهٔ «سیب طلا» دوسالانه تصویرگری براتیسلاوا چکسلواکی برای تصویرگری کتاب «آرش کمانگیر» (۱۳۴۷) | ||
* | * دیپلم افتخار نمایشگاه کتاب کودکان در بولونیا برای تصویرگریِ کتاب «قهرمان» (۱۳۵۱) | ||
* | * جایزهٔ ویژهٔ فستیوال فیلم ونیز برای «پسر، ساز و پرنده» (۱۹۷۳) | ||
* | * جایزهٔ ویژهٔ نمایشگاه پوستر فیلم «کن» (۱۹۷۴) | ||
* | * جایزهٔ مخصوص نمایشگاه کتاب «لایپزیک» براى تصویرگریِ کتاب «مارمولک اتاق من» (۱۳۵۴) | ||
* | * جایزهٔ ویژهٔ جشنوارهٔ فیلم «مسکو»، فیلم کوتاه کودکان برای فیلم «دوباره نگاه کن» (۱۹۷۵) | ||
* | * جایزهٔ بزرگ جشنوارهٔ فیلم «جیفونی» ایتالیا برای فیلم «دوباره نگاه کن» (۱۹۷۵) | ||
* | * جایزهٔ نمایشگاه پوستر «ورشو» لهستان (۱۳۵۶) | ||
* | * جایزهٔ «نوا» از ژاپن براى تصویرگریِ کتاب «من و خارپشت و عروسکم» (۱۳۶۴) | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
==منابع== | |||
{{پانویس|۲}} | |||
==پیوند به بیرون== | |||
*{{یادکرد وب|نشانی = http://www.farshidmesghali.com/bio.htm|عنوان = آشنایی با فرشید مثقالی}} | |||
*{{یادکرد وب|نشانی = http://www.islamicartz.com/story/W76EgDB1AYcpSVS1iL0Z3S370fBeVUOwDtR3-XUmfr8|عنوان = خطوط سادهٔ نقاشی با گذری بر آثار فرشید مثقالی|ناشر= وبگاه اسلامی‌کارتز|تاریخ انتشار= ۲۳آذر۱۳۸۹}} | |||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:فرشید، مثقالی}} | {{ترتیب‌پیش‌فرض:فرشید، مثقالی}} | ||
[[رده:تصویرگران]] | [[رده:تصویرگران]] | ||
رده:مجسمه‌سازان | |||
[[رده:فیلمنامه‌نویسان]] | [[رده:فیلمنامه‌نویسان]] | ||
رده:گرافیست‌ها | |||
[[رده:انیمیشن‌سازان]] | [[رده:انیمیشن‌سازان]] | ||
[[رده:برندگان | [[رده:برندگان جایزهٔ هانس کریستین آندرسون]] | ||
نسخهٔ ۲۱ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۰۰
| فرشید مثقالی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | نویسندگی، ترجمه |
| زادروز | ۱۳تیر۱۳۲۲ اصفهان |
| پیشه | نوسینده و تصویرگر کتاب کودک و کارگردان |
| کتاب‌ها | پسر، ساز و پرنده، ماهی سیاه کوچولو، آرش کمانگیر و ... |
فرشید مثقالی (متولد ۱۳تیر۱۳۲۲ در اصفهان) تصویرگر، انیماتور، مجسمه‌ساز، کارگردان، نویسنده و طراح گرافیک ایرانی است. او جایزهٔ معتبر «هانس کریستین آندرسون» در حوزه‌ٔ ادبیات کودکان و نوجوانان را در سال ۱۳۵۳ دریافت کرد زمانی که فقط ۳۱ سال داشت.
مثقالی در دانشگاه تهران و در رشته‌ٔ نقاشی به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۶۴ فعالیت حرفه‌ای خود را به‌عنوان طراح گرافیک و تصویرگر آغاز کرد. پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، به عضویت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درآمد. طی سال‌های ۱۹۷۰تا۱۹۷۸ جوایز زیادی را برای تصویرگری، انیمشن‌سازی و طرحی پوستر فیلم برای کودکان کسب کرد. در سال ۱۹۷۹ به پاریس نقل مکان کرد. در ۴ سال بعدی به‌عنوان نقاش و مجسمه‌ساز فعالیت خود را ادامه داد و مجموعهٔ کارهایش در گالری «سامی کینگ» در پاریس به‌نمایش درآمد. در سال ۱۹۸۶ او به کالیفرنیای جنوبی در آمریکا رفت و استودیوی طراحی گرافیک شخصی خود را با نام «دسکتاپ» در لس‌آنجلس افتتاح کرد. فرشید مثقالی در سال‌های ۱۹۹۰تا۱۹۹۴ کارهای هنری دیجیتالی براساس اسنپ‌شات عکسهای مختلف خلق کرد که در برخی گالری‌ها و سپس در موزه‌ٔ هنرهای مدرن لس‌آنجلس نمایش داده شد. او درحال‌حاضر در استودیوی شخصی خود مشغول نقاشی، مجسمه‌سازی و پروژه‌های تصویرسازی گوناگون است.[۱]
داستانک‌ها
نخستین گام‌ها
احتمالاً زمانی که آتلیهٔ گرافیک «چهل‌ودو» در سال ۱۳۴۸ افتتاح شد، خیلی‌ها نمی‌دانستند که خروجی آن چه دستاوردهای مهمی برای کانون به‌همراه دارد و سرآغاز دوران جدیدی از فعالیت‌های هنری این نهاد تاثیرگذار خواهد شد؛ اما امروز با نگاهی به اسامی رفقای پایه‌گذار آن، فهم این مهم به‌سادگی میسر است؛ هنرمندانی چون: «فرشید مثقالی»، «مرتضی ممیز» و «علی‌اصغر معصومی».
غیرمنتظره
کمتر کسی باورش می‌شد که فرشید مثقالیِ جوان جایزهٔ مهم و ارزشمند هانس کریستین آندرسون را از آن خود کند؛ اما انگار داوران به‌خوبی معنا و مفهوم عمیق و اشراف والای مثالی را به‌درستی از پس تصویرسازی‌های ساده‌اش دریافته و به‌شایستگی او را لایق تقدیر دانسته بودند. مجموعه آثار هنری فرشید مثقالی برای کودکان و نوجوانان درحالی مفتخر به دریافت چنین جایزهٔ ارزشمندی شد که هنوز هیچ تصویرگر ایرانی دیگری آن را دریافت نکرده است.
رویای پاریس
روزگار فرشید مثقالی در پاریس به نقاشی و مجسمه‌سازی گذشت. نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی به‌همان سادگی و لطافت تصویرسازی‌های کودکانهٔ او که اغلب از مواد اولیهٔ خلاقانه‌ای مانند چسب، چوب و کاغذ ساخته شده‌اند. چند سال پیش یکی از مجسمه‌های او از سقف موزه هنرهای معاصر تهران آویزان بود. همان اثرى که او در نمایشگاه «باغ ایرانى» و در کنار مجسمه جنباى «الکساندر کالدر» و بالاى حوض روغن هنرمند ژاپنى شرکت داده بود. بعدها کتاب «مجسمه‌هاى کاغذى» مجموعهٔ مجسمه‌های او را در خود جای داد. کتاب کوچکی که یادآور دوران تصویرسازی او برای کودکان بود.
روزگار دیگر
مثقالی در سال ۱۳۶۵ به کالیفرنیا رفت و «دسکتاپ» را در آنجا راه انداخت: استودیوی گرافیکی کوچک شخصی خودش. اما این دوران هم بالاخره در سال ۱۳۷۳ و با نقل مکان به شهر سانفرانسیسکو پایان یافت و مثقالی مشغول فصل دیگری از فعالیت‌های هنری‌اش شد فصلی که با تولید آثار مالتى‌مدیا و طراحى و ساخت فضاهاى ویرچوال رئالیستى براى اینترنت همراه بود.
ویژگی‌های مثال‌زدنی
یکی از ویژگی‌های بنیادی و بکر در اغلب آفرینده‌های فرشید مثقالی، استفاده از توان فرهنگ غنی ایرانی است. به‌طوری‌که او بیشتر این فرهنگ و آرایه‌های آن را به‌عنوان دستمایه‌های آثار خود برگزیده و در برگردان امروزی آن نیز تا حد زیادی موفق بوده است.[۲]
زندگی و تراث
او نقاشی را در دانشکده‌‌ٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران و در حضور کسانی مانند علی‌محمد حیدریان، محمود جوادی‌پور و جواد حمیدی آغاز کرد. آغاز کار حرفه‌ای او در سال‌های ۱۳۴۳ و ۱۳۴۴ و با همکاری با مجله‌ٔ «نگین» رقم خورد که در آن تصویرگری و تنظیم صفحات را برعهده داشت. پس از آن و با فاصله‌ٔ چند سال، مثقالی همکاری خود را با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و برهمین‌اساس زندگی هنری او برای سنین پایین رقم خورد. تصویرگرى چند کتاب کودک که «عمو نوروز» نخستین آنها به‌شمار می‌رفت، حاصل این دوره از همکاری هنرمند با کانون بود. دوره‌اى دوسه‌ساله که تصویرگرى ماهى سیاه کوچولو هم در آن جاى می‌گیرد و جایزهٔ اول نمایشگاه «بولونیا»ى ایتالیا را در سال ۱۳۴۸ نصیب او می‌کند. جایزه‌ای که در همان سال با افتخار نمایشگاه «براتیسلاوا» چکسلواکى و براى همان کتاب همراه مى شود. در سال ۱۳۴۹ همراه‌با «آراپیک باغداساریان» بخش فیلم‌هاى کارتونى این نهاد فرهنگی را پایه‌ریزی کردند. فیلم‌هاى کوتاه آقاى هیولا و سوءتفاهم نخستین آثاراین هنرمندان جوان به‌شمار مى‌آیند که بازهم به درخشش مثقالی می‌انجامند و در جشنواره فیلم‌هاى کودک تهران جایزهٔ مخصوص و دیپلم افتخار را به‌دنبال مى‌آورند. در سال ۱۳۴۹ مثقالی علاوه‌بر ادامهٔ فعالیت‌های قبلی به طراحی پوستر فیلم کودک نیز روی می‌آورد. «پسر و ساز و پرنده»، «شهر خاکسترى»، دوباره نگاه کن، «کرم خیلى خیلى خوب»، «بهتر، بیشتر»، «یک قطره خون، یک قطره نفت» و نیز مجموعه فیلم‌هاى «آیا مى‌دانید چطور؟» عنوان ساخته‌هاى سینمایى این هنرمند اواخر دههٔ پنجاه است. طی تمامی این سال‌ها او همچنان به تصویرسازی کتاب‌هاى کودک ادامه مى‌دهد و در سال ۱۳۵۰ جایزهٔ افتخار نمایشگاه کتاب «بولونیا» (ایتالیا) را براى تصویرگرى کتاب «قهرمان»، در سال ۱۳۵۱ جایزهٔ «سیب طلا» نمایشگاه «براتیسلاوا» (چکسلواکى) را براى تصویرگرى کتاب «آرش کمانگیر» و بالاخره جایزه «هانس کریستین اندرسون» (نوبل ادبیات کودکان و نوجوانان) را در سال ۱۳۵۳ براى مجموعه آثار تصویرگرى کودکانش دریافت مى‌کند.
آثار
تصویرگری
- عمو نوروز
- جمشید شاه
- شهر ماران
- مارمولک اتاق من
- آرش کمانگیر
- ماهی سیاه کوچولو
- قهرمان
- کره اسب سیاه
- خروس زری، پیرهن زری
- پسرک چشم آبی
- افسانهٔ آفرینش در ایران
- من و خارپشت و عروسکم
کارگردانی
- یک قطره خون، یک قطره نفت (فیلم کوتاه ۱۹۸۰)
- از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸)
- دوباره نگاه کن (فیلم کوتاه ۱۹۷۴)
- کرمِ خیلی خیلی خوب (فیلم کوتاه ۱۹۷۳)
- شهر خاکستری (فیلم کوتاه ۱۹۷۲)
- پسر، ساز و پرنده (فیلم کوتاه ۱۹۷۱)
- آقای هیولا (فیلم کوتاه ۱۹۷۰)
- سوءتفاهم (فیلم کوتاه ۱۹۷۰)
فیلمنامه‌نویسی
- یک قطره خون، یک قطره نفت (فیلم کوتاه ۱۹۸۰)
- از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸)
- دوباره نگاه کن (فیلم کوتاه ۱۹۷۴)
- پسر، ساز و پرنده (فیلم کوتاه ۱۹۷۱)
- آقای هیولا (فیلم کوتاه ۱۹۷۰)
- سوءتفاهم (فیلم کوتاه ۱۹۷۰)
انیمیشن
- از جهت مخالف (فیلم کوتاه ۱۹۷۸)
- کرمِ خیلی خیلی خوب (فیلم کوتاه ۱۹۷۳)
کارگردانی هنری
- دریای مینا (۱۹۷۷)
جوایز
- جایزهٔ «هانس کریستین آندرسون» (نوبل ادبیات کودکان و نوجوانان برای مجموعه آثار تصویرگری کودکان (۱۳۵۳)
- جایزهٔ اول گرافیک، ششمین نمایشگاه کتاب کودکان در بولونیا برای تصویرگریِ کتاب «ماهی سیاه کوچولو» (۱۳۵۱)
- دیپلم افتخار دوسالانهٔ تصویرگری براتیسلاوا چکسلواکی برای تصویرگریِ کتاب «ماهی سیاه کوچولو» (۱۳۵۱)
- جایزهٔ «سیب طلا» دوسالانه تصویرگری براتیسلاوا چکسلواکی برای تصویرگری کتاب «آرش کمانگیر» (۱۳۴۷)
- دیپلم افتخار نمایشگاه کتاب کودکان در بولونیا برای تصویرگریِ کتاب «قهرمان» (۱۳۵۱)
- جایزهٔ ویژهٔ فستیوال فیلم ونیز برای «پسر، ساز و پرنده» (۱۹۷۳)
- جایزهٔ ویژهٔ نمایشگاه پوستر فیلم «کن» (۱۹۷۴)
- جایزهٔ مخصوص نمایشگاه کتاب «لایپزیک» براى تصویرگریِ کتاب «مارمولک اتاق من» (۱۳۵۴)
- جایزهٔ ویژهٔ جشنوارهٔ فیلم «مسکو»، فیلم کوتاه کودکان برای فیلم «دوباره نگاه کن» (۱۹۷۵)
- جایزهٔ بزرگ جشنوارهٔ فیلم «جیفونی» ایتالیا برای فیلم «دوباره نگاه کن» (۱۹۷۵)
- جایزهٔ نمایشگاه پوستر «ورشو» لهستان (۱۳۵۶)
- جایزهٔ «نوا» از ژاپن براى تصویرگریِ کتاب «من و خارپشت و عروسکم» (۱۳۶۴)
پانویس
منابع
پیوند به بیرون
- «آشنایی با فرشید مثقالی».
- «خطوط سادهٔ نقاشی با گذری بر آثار فرشید مثقالی». وبگاه اسلامی‌کارتز، ۲۳آذر۱۳۸۹.
رده:مجسمه‌سازان رده:گرافیست‌ها