زخمدار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات کتاب|نام کتاب=زخمدار|تصویر=Zakhmdar.png|اندازه تصویر=200px|نویسنده=جهانگیر خسروشاهی|ناشر=ک‍ان‍ون‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌، ع‍ل‍م‍ی‌ و ه‍ن‍ری‌ ای‍ث‍ارگ‍ران‌|محل انتشارات=تهران|تاریخ_نشر=۱۳۷۴|نوبت چاپ=چاپ سوم از انتشارات تکا  ۱۳۸۸|شابک=تکا: ۹۷۸۹۶۵۵۰۵۱۲۵‬‬‬‬‬‬‬|تعداد_صفحات=۲۹۴|زبان=فارسی|نوع_جلد=گالینگور|قطع=رقعی|موضوع=رمان، دفاع مقدس|توضیح=کتاب ابتدا توسط ک‍ان‍ون‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌، ع‍ل‍م‍ی‌ و ه‍ن‍ری‌ ای‍ث‍ارگ‍ران‌ و سپس در سال ۱۳۸۶ در ۳۰۶ صفحه  توسط انتشارات تکا‏‫ (موسسه نمایشگاه¬های فرهنگی ایران) منتشر گردید.}}

رمان «زخمدار» مجموعه­‌ی نامه­‌های یک جانباز است که به قلم [[جهانگیر خسروشاهی]] اولین‌­بار در سال ۱۳۷۴ توسط ک‍ان‍ون‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌، ع‍ل‍م‍ی‌ و ه‍ن‍ری‌ ای‍ث‍ارگ‍ران‌ منتشر شد. این کتاب روایت زندگی جانبازی است که مدت­‌ها اسیر بوده و قدرت تکلم خود را از دست داده است. زخمدار در سال ۱۳۸۶ توسط تکا (وابسته به موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران) مجدد منتشر گردید و تا سال ۱۳۸۸ به چاپ سوم رسید.  

{{وسط|*****}}«زخمدار» ماجرای  زندگی اسماعیل، جانبازی است که چند سالی اسیر بوده است. او را در زمان اسارتش مورد عمل جراحی قرار داده­اند تا ترکشی را از کنار مغزش خارج کنند. اما بعد از عمل قدرت تکلمش را از دست داده و ظاهراً عصبی که در مغز مربوط به تکلم می‌شود، دچار آسیب شده و او به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. در اثر یک حادثه با یکی از دوستان هم­رزمش که اکنون دکتر شده است مواجه می‌­گردد. وقت به یاد آوردن خاطرات فراموش­‌شده است و این دو هم­رزم با هم آن‌ها را مرور می­‌کنند.

این اسراء سخت­‌ترین شکنجه‌­های روحی و جسمی را تحمل می­‌کنند و اتحادشان را از دست نمی‌­دهند. در طی اسارت، اسراء هر کدام روایت زندگی خود یا شهادت دوستانشان را تعریف می‌­کنند. بالاخره بعد از تحمل این شکنجه­‌ها اسماعیل مبادله می­‌شود. او پس از آزادی، خاطرات همه‌­ی آن­‌ها را مرور می­‌کند. اسماعیل نمی‌­خواهد باور کند که جانبازان به خاطر درصد و منافع مادی در بنیاد جانبازان با هم درگیر می­‌شوند. از سوی دیگر جانبازان با واقعیت تلخ دیگری روبه‌­رو هستند و ناچارند این‌گونه برای گرفتن حق­شان تحقیر شوند. بنیاد شهید و امور ایثارگران خانه­‌ای هم به او می­‌دهد. <ref name=":0">[https://navideshahed.com/fa/news/242386/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%D9%8A-%D8%AA%D9%88%D8%B5%D9%8A%D9%81%D9%8A-%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D8%AE%D9%85-%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84-%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%B6%D8%AF-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%B4-%D9%87%D8%A7 «معرفی توصيفي داستان زخمدار / تقابل ميان ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها»]. نوید شاهد. ۲۸ بهمن ۱۳۸۸</ref>

[[پرونده:Khosroshahi.png|بندانگشتی|جهانگیر خسروشاهی، نویسنده اثر]]

[[جهانگیر خسروشاهی]] (زاده ۱ آذر ۱۳۴۰) رمان‌نویس و داستان­نویس ایرانی بود که در سیزدهم بهمن ١۴٠٠ و در سن ۶٠ سالگی براثر سکته قلبی درگذشت. <ref>[https://www.ibna.ir/news/318119/%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%D8%AE%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA «جهانگیر خسروشاهی درگذشت»]. ایبنا. ۱۳ بهمن ۱۴۰۰</ref>

او در روستای دهق واقع در ۸۴ کیلومتری شمال غرب اصفهان در خانواده‌ای مذهبی و روحانی متولّد شد. وی خواندن و نوشتن را در مکتب­‌خانه آموخت و پس از دوره‌ای تحصیل در مدرسه، وارد حوزه شد و به تحصیلات حوزوی پرداخت. فعالیت‌های فرهنگی خود را از ابتدای انقلاب اسلامی شروع کرد و از سال ۱۳۶۸ همکاری با حوزه هنری انقلاب اسلامی را آغاز نمود.  

* داور جشنواره انتخاب کتاب دفاع مقدس از سال ۱۳۷۷ تا کنون؛

[[پرونده:Khosroshahi.jpg|بندانگشتی|جهانگیر خسروشاهی، نویسنده اثر]]

[[پرونده:Zakhmdar.jpg|بندانگشتی|یادبود مرحوم خسروشاهی و مرور کتب ایشان. نمایشگاه کتاب تهران. ۱۴۰۱]]

'''بیش از دو سال و نیم تحقیقات پزشکی برای نگارش کتاب'''<blockquote>این داستان دربرگیرنده چهل بخش است که تاریخ آغازش شهریور ۱۳۶۸  و پایانش دی ۱۳۷۳ است. بیش از دو سال و نیم برای تحقیق درباره موضوعات رمان زخمدار وقت گذاشتم. در این کار اطلاعات پزشکی نقش مهمی داشتند و من زمان زیادی را برای مطالعه بیماری آفازیا (سندرومی که قدرت تکلم را از مغز انسان می‌گیرد) زمان گذاشتم. خوشحالم «زخمدار» حالا در بیشتر کتابخانه‌های دانشکده‌های پزشکی وجود دارد.<ref name=":1">[https://www.ibna.ir/news/188696/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%AA%D8%A7%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%AC%D8%AF%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA «­داستان جنگ، تافته جدابافته از ادبیات انقلاب نیست»]. ایبنا. ۲۵ آذر ۱۳۹۲</ref></blockquote>'''جابه جایی فصل‌­ها مقدور نبود'''<blockquote>یادم هست نوشتن کتاب «زخمدار» مصادف شد با تشکیل دفتر ادبیات و ایثار به ریاست مجتبی رحماندوست در بنیاد شهید و امور ایثارگران. این دفتر، جلساتی تشکیل می‌داد و با حضور نویسندگان و منتقدان، کتاب‌های داستانی را برای چاپ بررسی می‌کرد. برای من هم دعوت‌نامه‌ای فرستاد. وقتی به آن‌جا رفتم، یکی از منتقدان پیشنهاد کرد که جای فصل‌های 15 و 25 در کتاب عوض شود. من به شدت با این کار مخالفت کردم و مدعی شدم زخمدار را براساس «طرح دایره‌ای» نوشته‌ام و این جا‌به‌جایی فصل‌ها امکان‌پذیر نیست. بالاخره آن‌ها هم موافقت کردند که «زخمدار» با همین ترتیب فصل‌بندی منتشر شود. <ref name=":1" /></blockquote>'''دلم برای شخصیت­‌های داستان تنگ شد'''<blockquote>شاید باورتان نشود اما یادم هست روزی که آخرین کلمات زخمدار را می‌نوشتم، دلم برای شخصیت‌های کتابم تنگ شد و نیم ساعت گریه کردم! من همه  فضای داستانم را باور کرده بودم. <ref name=":1" /></blockquote>

=== محمدرضا سرشار نویسنده، منقد ادبی و از مؤسسان انجمن قلم ===

{{گفتاورد تزیینی|text=خسروشاهی از آن دست آدم‌­هایی بود که بی­‌دلیل خوبند و آنقدر ترس از خدا دارند که به شیطان نیاندیشند. از آن نویسندگانی بود که احساس می­کنم زخمی بر دل داشته که توانسته «زخمدار» را بنویسد.}}

'''زخمدار حاصل مکاشفه است'''  

 

{{گفتاورد تزیینی|text=ر ۱۶، ۱۷ سالی که با مرحوم خسروشاهی آشنایی داشتم، او را همواره در محضر خدا و مصداق آیه «الم یعلم بان الله یری» دیدم. او اصلاً اهل جلوه‌فروشی و تظاهر نبود. خسروشاهی یکی از بزرگترین رمان‌های دفاع‌مقدس را نوشته است. کتاب زخم‌دار نشانگر مکاشفاتش است.}}

<ref>ابراهیمی خیارک. (۱۳۹۴). بررسی تطبیقی عناصرداستان در سه رمان زارهای زنی به نام بیروت، زخمدار و زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند. پایان­نامه دوره کارشناسی ارشد. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه محقق اردبیلی</ref>

{{گفتاورد تزیینی|text=من اواسط دهه هفتاد، نقدی بر رمان «زخمدار» ایشان نوشتم و مصاحبه مفصلی با ایشان کردم که یک صفحه کامل روزنامه ایران را پر کرد. در آن مصاحبه، نوع نگاه ایشان برای من جالب بود. ایشان مسئله‌ای را مطرح می‌کرد مبنی بر این­که قصه­‌هایی که ما می­نویسیم، زاییده ذهن ماست و به نوعی حقیقت محسوب نمی‌شود؛ در این صورت آیا شرعاً مجازیم که در این سطح مطالب را ارائه کنیم؟ خودش هم این موضوع را تحلیل فلسفی و فقهی می‌کرد و آن را مجاز می‌دانست. این‌که کسی اینجوری راجع به این موضوع فکر کند که حتی اگر می‌خواهیم داستان بنوسیم، آیا به لحاظ شرعی مجازیم یا نه، جالب است. او این‌­ها را در زخمدار و بقیه رمان­‌هایش رعایت کرده بود.}}

تنین الفاظ که از دهان­‌های بی­‌چاک بیرون می­‌آید، گوش­‌هایم را معیوب کرده است. تازه از بیمارستان مرخص شده‌­ام و نوشتن برای من نوشداروست؛ مرهمی است شفابخش، برای کسی که اکنون دوره­ی نقاهت خود را طی می­‌کند.