شب همه شب

از ویکی‌ادبیات
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ اسفند ۱۴۰۳، ساعت ۰۵:۱۸ توسط M.mehdy.tabrizy (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شب همه شب
نویسندهعباس کی‌منش (مشفق کاشانی)
ناشردارینوش
محل نشرتهران
تاریخ نشر۱۳۸۱
تعداد چاپچا\ اول ۱۳۸۱
شابک۹۶۴۵۵۶۳۸۶۰
تعداد صفحات۱۴۴
موضوعشعر فارسی
زبانفارسی
قطعرقعس
نوع جلدشومیز

«شب همه شب» مجموعه شعری سروده عباس کی‌منش معروف به استاد مشفق کاشانی است که در سال ۱۳۸۱ توسط انتشارات دارینوش چاپ‌ شده‌است. این اثر به عنوان برگزیده بخش شعر بزرگ‌سالان دومین دوره جایزه ادبی قلم زرین در سال ۱۳۸۲ معرفی شد.

*****

«شب همه شب» اثر استاد عباس کی‌منش از بزرگ‌ترین غزل‌سرایان معاصراست. او با گسترش فعالیت شعری‌اش با «مشفق» تخلص می‌کرد، به دلیل اصالت کاشانی‌اش با نام «مشفق کاشانی» در جامعه ادبی شناخته می‌شود.

کتاب حاضر در برگيرنده ترانه‌هایی است که طی سال‌های منتهی به چاپ اثر سروده شده‌است؛ تعدادی از آن‌ها به صورت کاست از قبل چاپ منتشر شده‌اند. 

خلاصه اثر

دفتر حاضر شامل سروده‌هایی از زنده یاد مشفق کاشانی می‌باشد. اشعار در قالب‌های غزل، مثنوی و ترانه است. برخی از عناوین شعرها عبارتند از:

  • داغ کویری؛
  •  گرداب؛
  •  آینه شکسته؛
  •  برای همسرم؛
  •  چشم باور؛
  •  انتظار؛
  •  شهر من کاشان؛ افسانه تو؛
  •  جان عاشق و …[۱]


درباره شاعر

عباس کی‌منش؛ نویسنده اثر

زنده‌یاد عباس کی‌منش با تخلص مشفق کاشانی در سال ۱۳۰۴ شمسی در شهر کاشان متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذارند. در دوره دبیرستان و بعدها نیز در اداره فرهنگ کاشان با برخی شعرای آن زمان از جمله سهراب سپهری دوستی و همکار بود.

شعرهای این افراد در روزنامه‌های آن زمان کاشان به چاپ می‌رسید و محتوای آنها بیشتر انتقاد از سرمایه‌دارانی بود که کارگران فرش را استثمار می‌کردند. مشفق با اتمام تحصیلات به استخدام اداره فرهنگ کاشان درآمد و همزمان به تحصیل نیز پرداخت.

او در سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل در رشته بودجه و حسابداری راهی تهران شد. حضور در پایتخت در آن ‌سال‌ها موجب توجه مشفق به مباحث سیاسی و اجتماعی شد.[۲]

مشفق کاشانی در سال ۱۳۴۰ از دپارتمان علوم اداری دانشکده حقوق در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شد. او در نهایت در سال ۱۳۵۸ بازنشسته گردید. وی به همراهی برخی شعرای دیگر از جمله مرحوم «مهرداد اوستا»، «مرحوم طاهره صفارزاده»، «علی گرمارودی» از جمله چهره ‌های برجسته‌ شعر بودند که در جوشش مردمی به رهبری امام خمینی(ره) همراهی کردند.

مشفق به دلیل همین ویژگی ضد طاغوتی از بسیاری از مجامع روشن‌فکری بایکوت شد. این شاعر انقلابی با شروع جنگ تحمیلی بار ها و بار ها همراه تعداد دیگری از شاعران در جبهه‌ ها حاضر شده و برای رزمندگان شعرخوانی کرد.[۲]

مشفق در دومین مراسم همایش چهره‌ های ماندگار در سال ۱۳۸۲ به عنوان چهره ماندگار رشته ادبیات مورد تقدیر قرار گرفت.

از مشفق کاشانی حدود ۳۰ مجموعه شعر از آثار گذشتگان و شاعران معاصر در زمینه‌ های مختلف منتشر است.[۳]

در ۲۸دی ۱۳۹۳، استاد مشفق کاشانی راهی انجمن شاعران ایران شد تا در مراسم تولد سهیل محمودی شرکت کند. در این مراسم او در سخنانی به روایت خاطراتش از زمان کار در رادیو و همکاری با کسانی چون «قیصر امین‌پور»، «سیدحسن حسینی»، «سلمان هراتی»، «سهیل محمودی» و «ساعد باقری» پرداخت.

وی در این مراسم پس از آن‌که آخرین رباعی خود را قرائت کرد از حال رفت و در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد.[۴]

آثار

مشفق کاشانی؛ نویسنده اثر
  • «صدای غم » / ۱۳۲۳ ؛
  • «خاطرات » (مجموعه شعر ) / ۱۳۲۶ ؛
  • « سرود زندگی » (مجموعه شعر » / ۱۳۴۱ ؛
  • « شراب آفتاب » (مجموعه شعر ) /۱۳۴۲ ؛
  • « آذرخش ( گزیده اشعار )» /۱۳۶۵ ؛
  • «مجموعه آینه خیال » /۱۳۷۳ ؛
  • « هفت بند التهاب » شعر /۱۳۷۶ ؛
  • «نقشبندان غزل» /۱۳۶۵ ؛
  • «خلوت انس» ( در شرح احوال و مکاتبه‌ های شاعران معاصر ) /۱۳۶۸ ؛
  • «آینه بردبار»: سروده‌ هایی از شاعران گذشته و معاصر در مناقب و مصایب /۱۳۷۸؛
  • «پرتو عرفان»: شرح اصطلاحات عرفانی کلیات شمس / ۱۳۶۶ ؛
  • «اسرار عشق و مستی» / ۱۳۷۴؛
  • «جمعه خونین مکه به روایت شاعران امروز » / ۱۳۶۷ ؛
  • «چهره ای ماندگار»: استاد عباس کی منش ( مشفق کاشانی ) /۱۳۸۲ ؛
  • «دیوان صباحی بیدگلی» / ۱۳۳۸ ؛
  • «رندان سلوک در شبه قاره هند» /۱۳۸۱ ؛
  • «سرود سرخ بهار »: مجموعه شعر جنگ / ۱۳۷۳ ؛
  • «سوگنامه امام»: مجموعه شعر / ۱۳۶۹؛
  • «سیمای محمد (ص) در آینه شعر فارسی » / ۱۳۷۰ ؛
  • «شاعران ایران » /۱۳۸۰؛
  • «شب همه شب » / ۱۳۸۱؛
  • «گزیده ادبیات معاصر » مجموعه شعر / ۱۳۷۸ ؛
  • و...[۵]

جوایز و افتخارات

بزرگداشت استاد مشفق کاشانی ؛ ۲۲ مرداد ۱۴۹۲

اثر برگزیده بخش شعر بزرگ‌سالان دومین دوره جایزه ادبی قلم زرین در سال ۱۳۸۲ [۶]

برشی از متن

شب همه‌شب می‌دود در خلوت روحانی منطفل بازیگوش اشک از دیده بارانی من
بشکند نقش سکوت زنگ را در صبح حیرتکوچه‌های غربت آیینه از شب‌خوانی من
جام لعل از جوش غیرت می‌شود خُم‌خانه خوندر پگاه می‌گساران از جگر افشانی من
دل به حیرانی‌ست در کار من و من خیره بر دلدر پگاه می‌گساران از جگر افشانی من
دل به حیرانی‌ست در کار من و من خیره بر دلمن به سرگردانی او، او به سرگردانی من
در بهارستان عشق و آفرینش می‌طراودآب و رنگ ِ دیگری از شاخه ریحانی من
یاد او در چاه ِ مغرب؛ مشرق ِ پرواز گرددبال از خورشید گیرد یوسف ِ کنعانی ِ من
روزگار ِ تلخ ِ جان‌فرسای عمر ِ رفته گم شددر خطوط بی سرنجام ِ شب ِ پیشانی ِ من
کشتی ِ سرگشته‌حالان را از این گرداب ِ هایلشب فراخواند چراغ ِ ساحل ِ طوفانی ِ من
از حصار ِ استخوان‌سوز ِ تن ِ درمانده بشنوهای‌های آتش‌آلود ِ دل ِ زندانی من

مشخصات کتاب‌شناختی

مشفق کاشانی محضر رهبر انقلاب اسلامی؛ ۱۳۸۸

«شب همه شب» مجموعه سروده ای از عباس کی‌منش معروف به مشفق کاشانی است با قطع رقعی و جلد شومیز که در قالب ۱۴۴ صفحه در سال ۱۳۸۱ توسط انتشارات دارینوش منتشر شده‌است. چاپ سوم این اثر سال ۱۳۸۹ به بازار آمده‌است.

منبع شناسی

خلیلی جهان تیغ، مریم؛ محمدی، تارا (۱۴۰۳). فراهنجاری در شعر مشفق کاشانی. مطالعات زبانی و بلاغی. دوره ۱۵، شماره ۳۵

نوا، نما و نگاه

مشفق کاشانی |« شب همه‌شب» با صدای مشفق کاشانی. شنوتو. ۱۴۰۳

مشفق کاشانی |« شب همه‌شب». شهروز. بی­تا. دریافت شده ۲۲ دی ۱۴۰۳

تصاویر: مراسم تشیع مشفق کاشانی. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب. ۳۰ دی ۱۳۹۳

شعرخوانی مرحوم مشفق کاشانی در حضور رهبر انقلاب. ایبنا. ۱۴ شهریور ۱۳۸۸

پانوشت

  1. «شب، همه شب». بوک روم. بی‌تا. دریافت شده در ۲۲ دی ۱۴۰۳
  2. پرش به بالا به: ۲٫۰ ۲٫۱ «مشفق کاشانی در هجدهمین شب شعر ایستاد». خبرگزاری فارس. ۱۵ دی ۱۳۹۳. دریافت شده در ۲۲ دی ۱۴۰۳
  3. «سایر محمودی امروز درباره مشفق کاشانی سخن می‌گوید». ایبنا. ۲۹ دی ۱۳۹۳. دریافت شده در ۲۲ دی ۱۴۰۳
  4. «وفات شاعرانه مشفق کاشانی». پایگاه خبری تحلیلی دز مهراب. دریافت شده در ۲۲ دی ۱۴۹۳
  5. «عباس کی منش». مشاهیر ایران. بی‌تا. دریافت شده در ۲۲ دی ۱۴۰۳
  6. «مشفق كاشانی، محمدرضا بایرامی و عباس اشرفی برگزیدگان قلم زرین شدند». تبیان. ۱۶ تیر ۱۳۸۳