حافظ هفت روایت سفر مقام معظم رهبری به استان فارس است. این رمان که اثری است از اکبر صحرایی در ۹ فصل (۹ پیاله)؛ به معنای ۹روز سفر رهبر انقلاب به شیراز تدوین شده است.[۱]

حافظ هفت
نویسندهاکبر صحرایی
ناشرانتشارات سوره مهر
تاریخ نشر۱۳۹۰
شابک۷۰۹۷۱۷۵۶۰۰۹۷۸
موضوعسفر مقام معظم رهبری به استان فارس
زبانفارسی
نوع رسانهکتاب
* * * * *

صحرایی در این رمان کوشیده سفر ۹ روزه مقام معظم رهبری به شیراز در نوروز ۸۷ را در قالب داستان روایت کند.[۱] نویسنده در این رمان، مروری به زندگی رهبر انقلاب، حضورشان در جبهه و ترور ایشان دارد و در بخش‌های دیگر هم تاریخ شیراز، اتفاقات مهمی که در تاریخ این شهر بوده است و جنگ در شیراز در قالب فلاش بک را روایت میکند.[۲]

شخصیت‌های اصلی این رمان را پانوسیان و نویسنده‌ای از دوران جنگ به نام جعفر تشکیل داده‌اند. در واقع این شخصیت ارمنی دوست جعفر است که به اصرار جعفر که نویسنده جنگ است در اولین روز حضور رهبری حضور می‌یابد، ولی بعد به دلیل یک سری اتفاقاتی که برای جعفر می‌افتد و راهی بیمارستان می‌شود مجبور می‌شود که تمام این ۹ روز را باشد و بعد در بیمارستان دفترچه خاطرات جعفر را می‌بیند و همین‌طور یادآوری این خاطرات باعث یک برگشت به عقب به سال‌های حضور رهبری در جبهه و ترور مقام معظم رهبری و غیره می‌شود.[۱]

دو شخصیت که در داستان حضور دارند گرچه خیالی هستند ولی آنچه می‌بینند مستند است. بنابراین ما در رمان با دو شخصیت تخیلی (پانوسیان و جعفر) روبه‌رو هستیم که در معرض و درگیری اتفاقات و حوادث واقعی قرار می‌گیرند. اینجاست که پارادوکس و تضاد هم شکل می‌گیرد. التزام و اعتقاد به مستندات و حضور این دو شخصیت در متن مستندات، به رمان شکلی جذاب داده است. عنوان «حافظ هفت» برای این کتاب‌ اشاره‌ای است به ترور نافرجام مقام معظم رهبری در تاریخ ۶ تیر ماه ۶۰ در مسجد ابوذر تهران که با این کد، محافظان رهبری خبر را اعلام کردند. همچنین اشاره‌ای به حافظ شیراز و عرفان عطار دارد. تلفیق فضاهای مدرن و امروزی با نمادهای رمزی و عرفانی، بر جذابیت «حافظ هفت» افزوده است.[۳]


برای کسانی که کتاب را نخوانده‌اند

خلاصه کتاب

سفرنامهٔ داستانی

سفرنامه‌ها معمولا از قالب روایت خاصی تبعیت می‌‌کنند و فرم و زبان نوشتاری مشخصی دارند، اما ویژگی «حافظ هفت» در تفاوتی است که نسبت به سایر سفرنامه‌ها دارد و اتفاقات بدیع و خلاقانه، جذابیت آن را دو چندان کرده است. این تفاوت در روایت خاطرات است؛ در واقع صحرایی صرفا قصه سفر رهبری به استان فارس را برای خواننده تعریف نمی‌کند، بلکه می‌کوشد با خلق شخصیت‌هایی در طول داستان، از زاویه‌ٔ دید آن‌ها به این اتفاق بنگرد و به صورت غیرمستقیم وقایع سفر را نیز شرح دهد. ساختار کلی داستان به روایت دانای کل است و دو نویسنده با دو طرز تفکر متفاوت شخصیت‌های اصلی آن هستند. جعفر، جانبازی که بیشترین فعالیت‌هایش در عرصه‌ٔ ادبیات دفاع مقدس بوده و دیگری دوست نویسنده‌اش رازمیگ پانوسیان، از اقلیت ارمنی با تفکرات روشنفکرانه که بالکل از اتفاقات این چنینی دور بوده است. داستان از آنجا شکل می‌گیرد که پیشنهاد نگارش سفرنامه مقام معظم رهبری به شیراز، به جعفر داده می‌شود و او به دلیل وضعیت جسمانی و مشکلات شیمیایی، شرط پذیرفتن پیشنهاد را حضور پانوسیان در کنار خود می‌داند و بدین‌گونه هر دو در متن حضور رهبر در شیراز و دیدارها، سخنان و حاشیه‌های سفر ایشان قرار می‌گیرند و در لابلای آن خواننده هم به نوعی همراه می‌شود با آنان و وقایع سفر را دنبال می‌کند. در واقع نقطه‌ٔ تمرکز داستان مقام معظم رهبری، سخنان و اتفاقات سفر ایشان است و دو راه اصلی رسیدن به آن، جعفر پانوسیان هستند که هنر اصلی نویسنده در ساخت و پرداخت این دو شخصیت متضاد و نگاه به موضوع از دید آن‌هاست. سفرنامه‌های دیگری که پیش از این نوشته شده بود اکثر در فضای مرسوم گزارش سفر به تحریر درآمدند و هر چند تلاش‌هایی برای ورود روایت داستانی به آن انجام شده بود، اما موفقیت چندانی در پی نداشته و به یکنواختی رسیده بودند و می‌شد سایه‌‌ی سنگین "داستان سیستان" رضا امیرخانی را در همه‌ٔ آن‌ها مشاهده کرد اما «حافظ هفت» با هوشمندی نویسنده از این یکنواختی گریخته و به روایتی متفاوت و پویا تبدیل شده که خواننده هر لحظه میل و رغبت به ادامه داستان دارد. این پویایی آنجا که جعفر به دلیل مشکلات تنفسی نمی‌تواند ادامه دهد و پانوسیان جای او را می‌گیرد و داستان به نوعی روایت پانوسیان از سفر می‌شود به اوج می‌رسد. ابهامات و سوالاتی که در ذهن پانوسیان شکل می‌گیرد و پاسخ‌هایی که یا با برداشت‌های خودش به آن می‌رسد و یا در برقراری دیالوگ با جعفر به جواب می‌رسد، از ویژگی‌های متمایز کتاب است که پاسخی است به ابهامات و سوال‌هایی که نسل‌های جدید با آن روبرو هستند.

ترکیب شخصیت‌ها

از اتفاقات شیرین و جذاب «حافظ هفت» ترکیب شخصیت‌های حقیقی با شخصیت‌های واقعی است. برای مثال حضور آقای بیست‌و‌سی (کامران نجف زاده) در داستان و رابطه‌ای که نویسنده بین او با شخصیت‌های مجازی (جعفر و پانوسیان) ایجاد کرده، برای مخاطب جالب و جذاب است و یا حضور فرید حداد عادل در کنار خبرنگاران و روایت نوع یادداشت برداری‌های خاص او. همچنین هوشمندی دیگر نویسنده آوردن سخنان رهبری در مواقع مناسب و به‌جا است. حتی اکبر صحرایی هم در داستان حضور دارد و می‌توان خود مولف را هم در آن یافت و شخصیت جعفر را به نوعی شخصیت صحرایی دانست. برای مثال کتاب «خمپاره‌ٔ خواب‌آلود» اثر جعفر نامیده می‌شود حال آنکه نویسنده‌ٔ آن خود صحرایی است.

سخنان رهبر

در لابه‌لای داستان، سخنان رهبری در اجتماع‌های مختلف به صورت پاراگراف‌هایی آورده می‌شود؛ انتخاب این سطر‌ها به‌گونه‌ای است که نه تنها به داستان ضربه‌ای وارد نمی‌کند، بلکه در تکیمل آن به کار گرفته شده است. برای نمونه گاهی می‌شود که شائبه‌ای در ذهن پانوسیان شکل می‌گیرد و چند خط بعد، پاراگرافی از سخنان رهبری آورده می‌شود که پاسخی به آن شائبه است و نمونه‌های از این دست در کتاب بسیار به چشم می‌خورد.

نقش سیال زمان

از نکات دیگری که باید به آن توجه داشت نقش سیال زمان است. یعنی داستان تنها خلاصه به چند روز سفر رهبر به شیراز نمی‌شود بلکه شروع داستان با حادثه‌‌ٔ بمب‌گذاری حسینیه رهپویان وصال شیراز است و در ادامه با فلاش‌بک به سال‌های گذشته و اوایل انقلاب به وقایعی همچون حادثه‌ٔ ترور آیت‌الله خامنه‌ای اشاره می‌کند و حتی به سال‌های دفاع مقدس و حضور ایشان در جبهه‌های جنگ هم می‌پردازد. این روایت سیال باعث می‌شود که دست نویسنده باز باشد برای پرواز در خیال و استفاده از مضامین دور و دراز و بتواند حرف‌هایی فراتر از قیدهای تعریف شده بزند. حتی در رجعتی تاریخی به سال‌های دور شیراز می‌رسد و شهر شیراز را در قاب تاریخ به نمایش می‌گذارد. جالب اینکه انتخاب عنوان کتاب -حافظ هفت- نام هوشمندانه‌ای است که ضمن رابطه‌ٔ شیراز با حافظ و عدد هفت (به عنوان نماد عرفان)، کُدی است که محافظان آیت‌الله خامنه‌ای ترور ایشان را با آن اعلام کردند.

جایزه

رمان «حافظ هفت» اثر شایسته تقدیر در پنجمین جایزه ادبی جلال ادبی آل‌احمد معرفی شد که با حاشیه‌هایی هم همراه بود اما استقبال گسترده مخاطبان از آن و کتاب برگزیده‌شدن از نگاه مخاطبان در نظرسنجی سایت رجانیوز و تکرر در انتشار آن نشان می‌دهد که کتاب از قابلیت بالایی برخوردار است. «حافظ هفت» از نُه فصل یا به تعبیر نویسنده نُه پیاله تشکیل شده است که اشاره به حضور نُه روزه‌‌ی مقام معظم رهبری در استان فارس دارد. اکبر صحرایی برای نگارش آن حدود یک سال و نیم وقت گذاشته و در سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات "سوره‌ی مهر" برای نخستین بار منتشر شده و تاکنون به چاپ ششم رسیده است. این کتاب ۴۵۶ صفحه‌ای در قطع وزیری است.[۴]

معرفی نویسنده

اکبر صحرایی از نویسندگان نسل اول دفاع‌مقدس است که نوشتن را از پشتِ سنگرهای جبهه شروع کرد و در فضای جنگ تصمیم گرفت تا آن ایثارها، رشادت‌ها و عملیات‌ها را به رشته‌ تحریر درآورد. سه سال حضور مستمر در جنگ داشته است و جانِ کتاب‌هایش در مصاحبه‌ با رزمندهگان بوده اما هیچوقت خود را در یک قالب محدود نکرده، بلکه با خاطره‌نویسی، طنز، داستان‌نویسی و... کودک و بزرگسال را همراه خود نگه ‌داشته و همواره نگاهی جدید به حوادث جنگ تحمیلی داشته است.

اکبر صحرائی دانش‌آموختهٔ رشتهٔ مدیریت دولتی است. در سال ۱۳۶۵ داستان‌نویسی را آغاز کرده‌است. جنگ مسیر زندگی حرفه‌ای صحرایی را تعیین کرد و دغدغهٔ نگارش خاطرات خود و دوستانش در این دوران او را در مسیر نویسندگی قرار داد. صحرایی قبل از انقلاب مطالعه را به‌صورت جدی با داستان‌های محمود حکیمی‏، جلال آل‌احمد‏ و آثار کلاسیک جهان آغاز کرد و نویسندگی‌اش را مدیون جنگ می‌داند. وی با پایان جنگ با نوشتن خاطرات خود و دوستان از آن دوران، نویسندگی را به صورت حرفه‌ای تجربه کرد به طوری‌که خاطرات و بعدها داستان‌هایش در مجله‌ٔ تخصصی کمان، روزنامه‌ٔ ایران، ماهنامه‌ٔ عصر پنج‌شنبه، خبر جنوب‏، عصر و سایر به چاپ رسید. مجموعه داستان جنگ به نام «کانال مهتاب» اولین کتاب صحرایی است که در سال ١٣٧٨ به چاپ رسید. یک سال بعد از انتشار این کتاب، مجموعه داستان «هزار و نه» را منتشر کرد.

صحرایی نویسندگی را با شهریار مندنی‌پور آغاز کرده‌است. صحرایی در سال ۱۳۸۲ به عرصهٔ ادبیات کودک و نوجوان نیز گام گذاشت و با کتاب «خمپاره‌های خواب‌آلود» توانست خود را در این ژانر معرفی کند. او پس از موفقیت‌های متعدد با این کتاب، آثاری همچون «کاش کمی بزرگ‌تر بودم» در سال ۱۳۸۶، «شمشاد و آرزوی چهارم» در سال ۱۳۸۷ و داستان طنز «معمای کانال ماهی» در سال ۱۳۸۸ این نویسنده را در حوزهٔ ادبیات کودک و نوجوان تثبیت کرد.

صحرایی از سال ۱۳۸۵ به نگارش داستان‌های طنز در حوزه دفاع مقدس پرداخت و کتاب چندگانه «دار و دسته دارعلی» موفق‌ترین کتاب او در این زمینه است. او پس از نگارش این کتاب به سوژه‌ای بکر برخورد که آن را در قالب کتاب دوجلدی با عنوان «سنگر علاف‌ها» منتشر کرده ‌است. این نویسنده در سال ۱۳۹۸ رمان «کتیبه ژنرال» را که به گفته خودش ۵ سال برای نگارش آن تحقیق کرده و آن را جنگ و صلح خود توصیف کرده، نگاشت. صحرایی در این کتاب دو جلدی با عناوین «قصرالدشت» و «قمحانه» علاوه بر نوشتن از زندگی سردار عبدالله اسکندری که در سوریه کشته شد، به روایت شش دهه از تاریخ معاصر ایران هم پرداخته‌است. او با این کتاب نامزد دریافت جایزه قلم زرین در سال ۱۳۹۹ نیز شد. اکبر صحرایی نویسنده پرکاری است و تاکنون از او بیش از ۳۰ عنوان کتاب در حوزه دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در قالب رمان، داستان کوتاه و بلند، زندگی‌نامه، خاطرات و طنز به نگارش درآمده است. او علاوه بر جایزه ادبی جلال آل‌احمد، سه دوره نیز برندهٔ جایزه کتاب سال دفاع مقدس شده ‌است؛ همچنین در پنجمین جشن فرهنگ فارس، با مجموعه داستان «خمپاره‌های خواب‌آلود»، جایزه اول داستان را کسب کرد.

داستان نگارش کتاب

دو ماه پیش از سفر اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷ مقام معظم رهبری به استان فارس، سفارش نگارش سفرنامه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به استان را به من دادند. از همان زمان مشغول مطالعه و پژوهش درباره موضوع، سفرنامه‌های دیگری که درباره سفرهای ایشان نوشته شده است و ... شدم و در نهایت به دوستان پیشنهاد کردم که این اثر در قالب سفرنامه نباشد بلکه رمان باشد که پس از بررسی‌های انجام شده پیشنهاد من تصویب شد. پیش از این رضا امیرخانی "داستان سیستان" سفرنامه مقام معظم رهبری به استان سیستان را به عنوان نخستین سفرنامه‌ای که از سفرهای ایشان منتشر شده، به رشته تحریر درآورده بود و پس از آن محمدرضا بایرامی سفرنامه‌های زنجان و قزوین و محسن مومنی سفرنامه مشهد مقدس را به رشته تحریر درآوردند به همین دلیل فکر کردم قالب سفرنامه پیش از این تجربه شده و باید کار بکرتری ارائه کرد و این‌گونه بود که نگارش رمان را پیشنهاد دادم. سفر مقام معظم رهبری به استان فارس ۹ روز بود که من فرصت و اقبال ۴ روز حضور شبانه‌روزی در کنار ایشان و در دیدارهایشان را داشتم و آنچه را در این سفر رخ داد به عنوان دستمایه رمان یادداشت‌برداری کردم و یکسال‌و‌نیم کار سنگین و شبانه‌روزی برای نگارش کتاب انجام دادم تا در نهایت آنچه به نگارش درآمد چندی پیش برای تایید کارشناسان ارائه و صحبت‌های اولیه برای چاپ آن توسط انتشارات سوره مهر شده است.[۵]

نظر نویسنده درباره اثرش

قطعاً هر نویسنده‌ای که یک کتاب می‌نویسد به آن ایمان دارد و من هم به این کتاب ایمان داشتم به‌خصوص که یک نوع نوآوری در زمینه‌ٔ حوزه رمان ادبیات و حتی ادبیات معاصر بود؛ چرا چون شما کمتر می‌بینید و شاید اصلاً نبینید که یک شخص بیاید از مستندات تاریخی و روز یک شخصیت مهم کشوری استفاده کند و رمان بنویسد آن هم داستانی که حوادث داشته باشد. خب این اتفاق داخل حافظ هفت می‌افتد و این پیوند بین مستندات و تخیل ایجاد شده است که به قول شیرازی‌ها جوش خورده می‌شود.[۶]


گلایه آقای نویسنده

من همین الان هم این کتاب را کمتر در کتابفروشی‌ها می‌بینم؛ برای همین هم معتقدم رمانی که از جایزه ادبی جلال گرفته و موضوعی خاص دارد، نباید توزیعش در بازار چاپ و نشر کتاب مغفول بماند. به هرحال چاپ و توزیع کتاب به شکل مکتوب و کاغذی همچنان موردپسندتر است؛ چنانکه تکثیر این رمان حتی به شکل صوتی و محاسنی که دارد، باید به شکل کاغذی‌اش نیز همچنان موردتوجه جدی باشد. حتی زمانی بخش‌هایی از کتاب را از رادیو فرهنگ پخش می‌کردند درحالیکه خود من نیز از این اتفاق بی‌اطلاع بودم! «حافظ هفت» از جمله رمان‌هایی است که چند دهه از انقلاب را روایت می‌کند و انتظار من به‌عنوان نویسنده کتاب، این بود که با ‌چاپ‌های بیشتری همراه شود. کاش همانطور که روی خاطرات دفاع مقدس به درستی تبلیغ می‌شود، بخش داستان و رمان این حوزه را نیز به شکل جدی‌تری در دستور کار بگذارند تا مخاطب خاص و عام، بهتر با این نوع کتب داستانی انقلابی و دفاع مقدسی آشنا شوند.[۲]

در قسمتی از متن کتاب می‌خوانیم:

فریدون به نیم‌رخ پانوسیان خیره می‌شود و می‌پرسد: «با اون دوست حزب‌اللهی‌‌ات چه کار کردی؟!»

-‌دو روزه تنهایی رفته.

-‌رفیقت واقعا نویسنده‌ست؟

-‌کارش بد نیست.

-‌تعهدی به اون داری؟!

-‌‌پانوسیان دنده عوض می‌کند. بر می‌گردد و به فریدون نگاه می‌اندازد.

-‌‌ازش خوشم می‌آد. نه به خاطر اعتقادش. زندگی عجیبی داره؛ هشت سال توی جنگ، جانباز شیمیایی، تنش پُر از ترکش، کپسول اکسیژن به پشتش؛ مثل غواصا! صورتش انگار مار، پوست می‌ندازه. نویسنده‌ست. دیدگاهش هم منطقیه. حتی داستانای جنگش نگاهی انسانی داره به آدمای جنگ و بازماندگان جنگ. فریدون، ما درست می‌گیم یا اون؟!... حقیقت کجاست؟!... دیده‌بان...! وای پیدا کردم!!...

پا را فشار می‌دهد روی ترمز.[۴]

فهرست مطالب کتاب

پیالۀ اول

  • شام آخر
  • هشتی‌ِ دست
  • کافه‌هدایت
  • دیده‌بان مسیح
  • اندوه عیسی
  • عاشق عطرم
  • بوی عطر روشنایی
  • به همین سادگی
  • گُل سرخ
  • تخت‌جمشید
  • مردان عشایر
  • کوه کفش
  • اتاق ۴۰۳
  • ذهن مخاطب
  • خوبان شهر من
  • خواب دیدی

پیالۀ دوم

  • ۲۲ لامپ شمعی
  • دلتنگی کودکی
  • زمان را دریاب
  • آنا
  • مصاحبه
  • پنج حس
  • الهۀ ناز
  • جشن رنگ‌ها
  • تو باید آخوند می‌شدی

پیالۀ سوم

  • صورتگر نقاش
  • برزخ
  • نویسنده را می‌کشد
  • خودم دفن کردم
  • مجنون و دو عشق
  • دلم تنگ شده
  • اول‌شخص نو
  • لکۀ قرمز
  • من زندانی‌ام

پیالۀ چهارم

  • پیربُناب
  • خون‌نامه
  • بوی تاریکی
  • واکنش خورشید
  • دلگشا
  • دم عیسی
  • مردان اکسیژنی
  • حادثۀ ماندگار
  • خانۀ توست

پیالۀ پنجم

  • تنگۀ بوالحیات
  • خط طلایی
  • گلابی‌های وحشی
  • بهشت نابود نگردیده
  • ریسه‌های رنگی
  • جعفر‌اروپایی

پیالۀ ششم

  • نور‌بالا
  • عقب‌نشینی
  • سنگر شهادت
  • متولد ۱۳۱۸
  • راز خواب
  • عمو‌یادگار
  • یکی برای همه...
  • کوی امام علی
  • پنج آفتاب‌گردان
  • اشتراک خواب‌ها
  • حافظِ هفت
  • کاش اصرار کرده بودم
  • خاکستری، مثل چشم‌های تو

پیالۀ هفتم

  • تپۀ کله‌قندی
  • مرد عجیب
  • نصرالله
  • داستان شیراز
  • ساعت گُل
  • آپارتمان دوازده
  • شریک حیرت
  • صندلی آشنا
  • حلقه

پیالۀ هشتم

  • این به آن در
  • کوه سرخ
  • پرواز
  • نقبی از مستند
  • چُپق رفاقت
  • جای بوسه

پیالۀ نهم

  • مُهر زبیدات
  • ایراهستان
  • آخرین سفر
  • قلعۀ اژدهاپیکر
  • زبان حافظ
  • دنیای دیگر[۱]

نقدهای مثبت و منفی

حمید اکبرپور

در این کتاب از عناصر مهم داستان‌نویسی استفاده شده است، هنر نویسنده در این کتاب، بیان دغدغه‌های سایر نویسندگان کتاب‌های خاطرات سفرهای مقام معظم رهبری بوده است؛ از این‌رو مخاطب عام نیز با مطالعه این کتاب، استفاده کامل خواهد برد. نگاه متمایز نویسنده کتاب «حافظ هفت» در نگارش، موجب استقبال گسترده مخاطب و مطالعه آن خواهد شد.[۷]

پانویس