وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

فرهنگ به‌عنوان پربسامدترین واژه‌ٔ دیروز و امروزِ فارسی، یکی از مؤثرترین قدرت‌های نرم یک کشور به‌شمار می‌رود. «فَرّ» به معنای «شُکوه» و «عظمت» و در صورت پیشوندبودن به معنای «جلو» و «بالا»، «پیش» و «بیرون» است. «نگ» از ریشهٔ اوستایی به معنای «کشیدن»، «سنگینی» و «وقار» است. زین‌رو معنای فرهنگ می‌شود: «بیرون‌کشیدن»، «بالاکشیدن».

از زبان پیر فرزانهٔ بلخ
از ۱۲۳۰خورشیدی که وزارت علوم تأسیس شد
تونل زمان از خط سیری گذر کرد که انجامش
تصویب وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در سال۱۳۶۵ بود.
ز دانا بپرسید پس دادگرکه، «فرهنگ بهتر بود یا گُهر؟»
چنین داد پاسخ بدو رهنمونکه فرهنگ باشد ز گوهر فزون
که فرهنگ آرایش جان بودز گوهر سخن گفتن آسان بود
گهر بی هنر، زار و خوار است وسست به فرهنگ باشد روان تندرست
جز از نیکنامی و فرهنگ و دادز رفتارِ گیتی مگیرید یاد
تو را باهنر، گوهر است و خردروانت همی از تو رامِش بَرد
همیشه خردمندِ امیدوار نبیند به جز شادی از روزگار
* * * * *

البته که در سیر تاریخی‌اش معنای مختلفی به خود گرفته است: ادب، تربیت، دانش، معرفت، مجموعهٔ آداب و رسوم و آثار علمی و ادبی یک ملت، کتاب لغت، نیکویی، پرورش، بزرگی، فضیلت، شکوه‌مندی، هنر، حکمت، شاخ درختی که زیر زمین خوابانند و بر آن خاک ریزند، و نیز تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش، مکتب و ایدئولوژی.[۱] این واژهٔ اثربخش و اثرآفرین در سال۱۳۱۴ با تأسیس «فرهنگستان ایران»، جای خود را در عرصهٔ فرهنگی کشور بازمی‌یابد. بدین‌ترتیب که نام «وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه» به‌عنوان نخستین وزارتخانهٔ متولی امور فرهنگی کشور به «وزارت فرهنگ» تبدیل می‌شود. با مرور سیر تحولات و دگرگونی‌های سال‌ها بعد، می‌توان گفت که «وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی» پس از انقلاب اسلامی با ادغام دو وزارتخانه «فرهنگ و هنر» و «اطلاعات و جهانگردی» شکل گرفت.


هویت حقوقی و ساختاری

قوانین، آیین‌نامه یا دستورالعمل منجر به تشکیل نهاد

ساختار و تشکیلات

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال۱۳۸۳ با شش معاونت، شامل چهار معاونت تخصصی و دو معاونت پشتیبانی که به تایید «سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی» کشور رسید، به فعالیتش ادامه می‌دهد.

معاونت‌ها و مراکز ستادیخطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه

 Y معاونت امور فرهنگی

 Y معاونت امور هنری

 Y معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی

 Y معاونت توسعه مدیریت و منابع

 Y معاونت حقوقی و امور مجلس

 Y معاونت قرآن و عترت

 Y دفتر وزارتی

 Y دفتر امور ایثارگران

 Y دبیرخانه هیات رسیدگی به امور فرهنگی

 Y دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی راهبردی

 Y مدیریت ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات

 Y مرکز حراست

افزون‌بر معاونت‌ها و ستادهای یادشده در پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دو مؤسسهٔ خانهٔ کتاب و بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان نیز زیرنظر معاونت فرهنگی این وزارت‌خانه فعالیت می‌کنند.

سازمان‌ها و مراکز وابسته[۲]

شماری از نهادها و ارگان‌های فرهنگی، هنری، پژوهشی و دینی نیز به لحاظ مادی و معنوی زیرنظر این وزارتخانه به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

 Y سازمان امور سینمایی و سمعی بصری

 Y شورای فرهنگ عمومی

 Y موسسهٔ آموزش عالی علمی‌کاربردی فرهنگ و هنر

 Y بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای

 Y سازمان حج و زیارت

 Y سازمان اوقاف و امور خیریه

 Y سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

 Y ستاد عالی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد

 Y پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات

 Y سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی

 Y نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور

 Y انجمن آثار و مفاخر فرهنگی

 Y بنیاد بین‌المللی فرهنگی و هنری امام رضا(ع)

 Y صندوق اعتباری هنر

 Y مؤسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر

 Y مرکز پژوهشی میراث مکتوب

 Y شورای امر به معروف و نهی از منکر

 Y شوری اقامه نماز

ریاست فعلی

از دیروز تا امروز

اصلِ تغییر و تحول در امور انسانی امری ناگزیر است. تشکیلات و نهادهای وابسته‌ به فرهنگ نیز از این قاعده مستثنی نیست. با نگاهی به تاریخچه و پیشینهٔ این حوزه در طول روزگار اخیر، به دگرگونی‌های روی‌داده در ساختارها و تشکیلاتِ حوزه فرهنگی کشور پی می‌بریم.

سیر تحول ساختاری حوزه فرهنگ پیش از انقلاب

وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه

در سال۱۲۵۷ش، ناصرالدین شاه قاجار با پی‌ریزی شش وزارت‌خانه به‌ نام‌های «وزارت امور خارجه»، «وزارت امور داخله»، «وزارت وظايف و علوم»، «وزارت جنگ»، «وزارت عدليه» و «وزارت ماليه» به امور مملکت می‌پردازد. در سال۱۲۵۹-۱۲۶۰ش، «وزارت وظایف و علوم» به «وزارت علوم» تغییر نام می‌دهد و تا سال‌ها نهادی برای عهده‌داری امور فرهنگی در ساختار و تشکیلات وزراتیِ عهد قاجار نمی‌بینیم.[۳]

چندی بعد، «وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه» در سال۱۲۸۹ش از دل سه وزارت‌خانهٔ «وزارت وظايف، اوقاف و پست»، «وزارت علوم، تلگراف و معادن» و «وزارت انطباعات و دارالترجمه» پا به عرصه می‌گذارد که این خود، مقدمهٔ شکل‌گیری «وزارت فرهنگ» در سال‌های آتی می‌شود.[۴]

وزارت فرهنگ

نامش در سال۱۳۱۷ش می‌شود «وزارت فرهنگ». مدتی بعد، مدیریت امور هنری نیز به «وزارت فرهنگ» سپرده می‌‌شود. در همین‌ راستا «اداره هنرهای زیبا» در سال۱۳۲۸ش و برای تقویت این ساختار، «اداره كل هنرهای زيبا» در سال۱۳۲۹ زير نظر «وزارت فرهنگ» تشكيل می‌شود.[۵]

وزارت فرهنگ و هنر

در سال۱۳۴۳ش، «اداره كل هنرهای زيبا» و «وزارت فرهنگ» بنا به تصویب «مجلس سنا» و «مجلس شورای عالی ملی» تبدیل می‌شود به «وزارت فرهنگ و هنر». در راستای تغییر و تحولات نهادهای وابسته به «وزارت فرهنگ»، «اداره كل باستانشناسی»، «كتابخانه ملی» و «دايره رايزنی‌های فرهنگی» با تصویب هیأت وزیران وقت، به «وزارت فرهنگ و هنر» منتقل می‌شود. فعالیت فرهنگی و هنری این وزارت‌خانه تا سال۱۳۵۷ ادامه دارد.

سیر تحول ساختاری حوزه فرهنگ پس از انقلاب

وزارت فرهنگ و آموزش عالی

با توجه به شباهت‌های کاری میان وزارت‌خانه‌های «فرهنگ و هنر» و «علوم و آموزش عالی» شورای انقلاب در سال۱۳۵۷ش با هدف کاهش اعتبارات و ديوان‌سالاری و اتخاذ خط‌مشی‌های اساسی، طی مصوبه‌ای این دو وزارت‌خانه را ادغام کرد در «وزارت فرهنگ و آموزش عالی». [۶]

وزارت ارشاد ملی

«وزارت اطلاعات و جهانگردی» که پیش از انقلاب، عمدهٔ فعالیتش شناساندن و اشاعه فرهنگ و تمدن ملی و جاذبه‌های جهانگردی ایران بود و تعدادی معاونت و زیرمجموعه داشت، در سال۱۳۵۸ش به «وزارت ارشاد ملی» تغییر نام می‌یابد. اهداف و وظايف تعریف‌شده برای وزارت‌خانه جدید تقریبا همان اهداف و وظايف «وزارت اطلاعات و جهانگردی» است؛ البته با یک سری تغییرات در ساختارها و واحدهای زیرمجموعهٔ آن. [۷]

وزارت ارشاد اسلامی

«وزارت ارشاد ملی» در سال۱۳۵۹ش است که به «وزارت ارشاد اسلامی» تغییر نام می‌دهد. در اواخر سال۱۳۵۹، ۱۵ زیرمجموعه از «وزارت فرهنگ و آموزش عالی» از جمله «موزهٔ هنرهای معاصر»، «موزهٔ آزادی»، «اداره كل تحقيقات و روابط سينمايی»، «اركستر سنفونيك تهران»، «تئاتر شهر» و شماری دیگر به وزارت تازه‌تأسيس ارشاد اسلامی منتقل می‌شود تا چهرهٔ فرهنگی این وزارتخانه بیش‌ازبیش نمودوبروز یابد.[۸]

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

در اسفند۱۳۶۵ش، شورای اسلامی قانون اهداف و وظايف «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» را تصویب و این وزارتخانه با سازوکار جدیدی فعالیت خود را شروع می‌کند. پس از آن، وظایف تعریف‌شده برای این وزارتخانه در سال۱۳۸۵ش مورد بازنگری، اصلاح قرار می‌گیرد و وظایف تازه‌ای البته با همان اهداف پیشین برای این وزارتخانه درنظرفته می‌شود و با تصویب «سازمان مدیریت‌و‌برنامه‌ریزی» کشور به مرحله اجرا درمی‌آید. دیگر در عنوان این وزارت هیچ تغییری ایجاد نشد اما ساختار و تشکیلات آن همواره در معرض امواج تغییر بوده است.

کارکردها

اهداف

فعالیت‌ها و جهت‌گیری‌ها

رویدادهای تحت پوشش

افراد برجسته‌ای که عهده‌دار بخش‌های مختلف نهاد در دوره‌های مختلف بوده‌اند و ویژگی‌های هر دوره

داستانک‌ها

داستانک‌های تأسیس

داستانک‌های عزل و نصب‌ها

داستانک‌های رسوایی‌ها

داستانک‌های توسعه شعب

داستانک‌های بحران‌های مالی

داستانک‌های انحلال و ادغام

داستانک‌های ویژگی‌های مدیران هر دوره

جستارهای وابسته

پانویس

  1. صاحبی، محمدجواد. مناسبات دین و فرهنگ در جامعهٔ ایران. ص. ۶۰.
  2. «سازمان‌های وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی». 
  3. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۴۱.
  4. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۴۴.
  5. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۵۰و۵۱.
  6. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۱۱۱.
  7. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۱۰۴.
  8. نائینی، خانی و رودی، تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر، ۱۱۱و۱۱۲.

منابع

  • بنیادی‌ نائینی، علی؛ خانی، رضا؛ رودی، کمیل (۱۳۸۹). تاريخچه و سير تحول تشكيلاتی و ساختاری وزارت فرهنگ‌وارشاداسلامی در يك‌صد سال اخیر. اول. تهران: پژوهشگاه فرهنگ‌، هنر و ارتباطات. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۸۱۸-۰۴-۸.
  • صاحبی، محمدجواد (۱۳۸۴). مناسبات دین و فرهنگ در جامعه ایران (مجموعه‌مقالات). تهران: وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی. ص. ۸۴۰. شابک ۹۶۴-۴۲۲-۷۰۲-۶.

پیوند به بیرون