ملک‌الشعرا بهار

محمد‌تقی بهار ملقب به ملک‌الشعرا و متخلص به بهار، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مدار معاصر است.

محمد تقی بهار
زادروز	۱۸ آذر ۱۲۶۵ مشهد
مرگ	۱ اردیبهشت ۱۳۳۰
لقب	ملک‌الشعراء
استاد	ادیب نیشابوری

* * * * *

بهار در یک شب سیزدهم ماه به دنیا آمد و منجمی به پدر بهار گفت: «بچه‌ای که در چنین شبی به دنیا بیاید، تربیت‌پذیر نیست.» این پیشگویی همه را نسبت به آینده و سعادت کودک بدبین ساخت. کم‌کم که او بزرگ‌تر می‌شد، پدرش معتقد می‌شد که پسرش چیزی را زیادی دارد ولی مادرش برعکس معتقد بود او چیزی را کم دارد.

داستانک

داستانک استاد

قصیدهٔ دماوندیه

شبی که قصیدهٔ دماوندیه چاپ شده‌بود، ادیب نیشابوری پیش از رفتن به حجره، خود قصیده را خوانده بود و وقتی محمدپروین گنابادی وارد شد، ادیب با نهایت خوشحالی گفت: «آقا این قصیده را بخوانید، به راستی اعجاز است، ملک به‌راستی استاد شاعران ایران است. ملک بی‌گمان و گفت‌وگو استاد سخنوران معاصر است.» سپس گنابادی شروع به خواندن قصیده کرد. یک‌باره ادیب برآشفت و گفت: «آقا! حق سخن را ادا نمی‌کنی، این قصیده را باید با لحن خراسانی و با همان طمطراق و ابهت خواند که در الفاظ و معانی آن نهفته است.» آن‌گاه خود مجله را گرفت و آن را با همان شیوه‌ٔ مهیج و آوازی که انسان را تکان می‌داد، خواند.

زندگی و تراث

آثار و منبع‌شناسی

نوا، نما، نگاه