حسن حبیبی
حسن ابراهیم حبیبی ادیب٬ سیاستمدار٬ نویسنده٬ شاعر٬ مترجم٬ حقوقدان٬ جامعهشناس و دولتمرد ایرانی.
حسن حبیبی | ||||
---|---|---|---|---|
نام اصلی | حسن ابراهیم حبیبی | |||
زمینهٔ کاری | سیاست٬ نویسندگی٬ شعر٬ حقوق٬ جامعهشناسی٬ ایرانشناسی | |||
زادروز | ۱۵اسفند۱۳۱۵ تهران | |||
پدر و مادر | باقر و فاطمه | |||
مرگ | ۱۲بهمن۱۳۹۱ تهران | |||
محل زندگی | تهران | |||
علت مرگ | نارسایی قلبی و جراحی معده | |||
جایگاه خاکسپاری | تهران(مرقد امام خمینی (ره)) | |||
بنیانگذار | بنیاد ایرانشناسی تهران | |||
کتابها | یک حرف از هزاران، دیالکتیک و روششناسی و... | |||
تخلص | بندهٔ خدا | |||
همسر(ها) | شفیقه رهیده | |||
فرزندان | آزاده حبیبی | |||
مدرک تحصیلی | حقوق و ادبیات(کارشناسی) جامعهشناسی با گرایش حقوق(دکتری) | |||
دانشگاه | دانشگاه تهران٬ دانشگاه سوربون پاریس | |||
حوزه | حوزه علمیه(نوجوانی) | |||
|
این مرد نامآشنا٬ از سیاستمداران و روشنفکرانی بود که گامهای استواری برای ایران نهاد. در تاریخ سیاسی ایران٬ حبیبی جزو معدود دولتمردانی است که اینچنین دلخواه و مورد اعتماد مردم بوده است. «مرد روی جلد گلآقا» چاشنی هر شماره این هفتهنامهٔ دوستداشتنی بود و همنسلهایشان گلآقا را با حبیبی و حبیبی را با گلآقا میشناختند.
«معاون اول رئیس جمهور» سمتی که سالیان سال همراه و دنبالهٔ نام حبیبی بود و هنوز بسیاری٬ از او با این نام یاد میکنند. چراکه حسن حبیبی اولین شخصی بود که معاونت رئیس جمهور را در دو دولت هاشمی رفسنجانی و بعد از آن در دولت نخست محمد خاتمی٬ به مدت ۱۲ سال در اختیار داشت و به همین دلیل نیز حبیبی از منظر گلآقا٬ نماد دولت بود و کاریکاتورهای او٬ بازگوکنندهٔ انتقادهایی طنزآلود به دولت آن زمان. کاریکاتورهایی که هیچوقت بازخورد منفی از جانب حبیبی٬ این مرد انتقادپذیر٬ نداشت.
حسن حبیبی٬ زادهٔ ۱۳۱۵ در یکی از محلههای قدیمی تهران٬ در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. پیش از ورود به مدرسه، خواندن و نوشتن و قرآنآموزی را آغاز کرده بود و اشعاری از سعدی، فردوسی، مولوی و حافظ را در حافظه داشت. کلاس اول و دوم ابتدایی را در یک سال گذراند و در نوجوانی به سفارش پدر دروسی از حوزه علمیه را نیز آموخت. با ورود به دانشگاه، دو رشته حقوق و ادبیات را، همزمان در دانشگاه تهران گذراند. در آغاز تحصیل به ترجمه، تدوین کتب و مقالات روی آورد. خطای یادکرد: برچسب <ref>
نامعتبر؛ نامهای نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه
او را میتوان مدیری اهل دین٬ علم٬ ادب و فرهنگ دانست. نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو پیوستهٔ این نهاد٬
داستانک
داستانکهای انتشار
داستانک عشق
داستانک استاد
داستانک شاگرد
داستانک مردم
ده تا بیست مطلب از مجلات دورهٔ خود
داستانکهای دشمنی
داستانکهای دوستی
داستانکهای قهر
داستانکهای آشتیها
داستانک نگرفتن جوایز
داستانک حرفی که در حین گرفتن جایزه زده است
داستانکهای مذهب و ارتباط با خدا
داستانکهای عصبانیت، ترک مجلس، مهمانیها، برنامهها، استعفا و مشابه آن
داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامهها و مجلات و نمونههایی از آن
داستانکهای دارایی
داستانکهای زندگی شخصی
داستانک برخی خالهزنکیهای شیرین (اشکها و لبخندها)
داستانک شکایتهایی از دیگران کرده به محاکم و شکایتهایی که از او شده
داستانکهای مشهور ممیزی
داستانکهای مربوط به مصاحبهها، سخنرانیها و حضور رادیو یا تلویزیون یا فضای مجازی همراه ارايه نمونههایی از آن برای بخش شنیداری و تصویری
عکس سنگقبر و داستانکی از تشییع جنازه و جزيیات آن
داستانهای دیگر
میز کارش را صابون زد و رفت!
مسئول دفتر حبیبی میگفت؛ مرحوم حبیبی چند روز قبل از تحویل کار و ترک معاون اولی از من صابون خواست! من تعجب کردم. گفت این کشوی چوبی میز کار من روان نیست. میخواهم به آن صابون بزنم تا معاون اول بعدی مشکل پیدا نکند. در روز آخر هم که میرفت یک پوشه با چند برگ کاغذ به من نشان داد و گفت: «ببین این کاغذهای خودم است که با خودم میبرم.» [۱]
زندگی و تراث
سوانح عمر
کودکی و نوجوانی، جوانی، پیری
حسن حبیبی در سال ۱۳۱۵ در تهران به دنیا آمد. کلاس اول و دوم دبستان را در یک سال خواند و در سالهای بعد در کنار درس مدرسه، درسهای دیگر را که در حوزههای علمیه معمول بود، بخصوص در تابستان نزد پدرش و یکی دو تن از مدرسان حوزهها فراگرفت.
حبیبی نوجوان بود که پدرش ضمن تشویق به درس خواندن، از او خواست تا حرفهای نیز بیاموزد تا در صورت لزوم برای گذراندن زندگی خود کاری بلد باشد. از این رو قرار شد که جوراببافی یاد بگیرد و تابستانها به آن کار مشغول شود. از آنجا که مادر و پدرش جوراببافی میدانستند، یادگیری کار آسان بود، محل کار نیز خانه بود و برای تهیه نخ و رنگ کردن آنها و باز کردن کلافها، بافتن جورابها و به بازار بردن آنها و... باید کارهایی را میآموخت و اطلاعاتی بدست میآورد. این تجربه باعث گردید که از آغاز نوجوانی با محیط کار و برخی از انواع آن، روابط و برخی از دشواریها آشنا شود. خطای یادکرد: برچسب <ref>
نامعتبر؛ نامهای نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه
شخصیت و اندیشه
زمینهٔ فعالیت
یادمان و بزرگداشتها
از نگاه دیگران
سید علی خامنهای
در متن پیام رهبر انقلاب که در پی درگذشت حبیبی صادر شد٬ از او چنین یاد میشود: «با دریغ و تأسف خبر درگذشت «یار دیرین انقلاب» و «دانشمند متعهد» مرحوم مغفور آقای دکتر حسن حبیبی رحمةاللهعلیه را دریافت کردم.ایشان مؤمنی صادق و پارسا و خدوم بود. تاریخچه خدمات وی به نظام جمهوری اسلامی از پیش از انقلاب و بههنگام تدوین پیشنویس قانون اساسی آغاز شده و در طول سالهای متمادی در عضویت شورای انقلاب و سپس بر عهده گرفتن مسئولیتهای بزرگ دیگر ادامه یافته است. بیماری جانکاه و طولانی وی، صبر و تسلیم و توکل او را نیز بر فهرست مزایای شخصیتی وی افزود...» [۲]
نظرات فرد دربارهٔ خودش و آثارش
تفسیر خود از آثارش
موضعگیریهای او دربارهٔ دیگران
همراهیهای سیاسی
مخالفتهای سیاسی
نامههای سرگشاده
نامهای دستهجمعی
بیانیهها
جملهٔ موردعلاقه در کتابهایش
جملهای از ایشان
نحوهٔ پوشش
تکیهکلامها
خلقیات
منزلی که در آن زندگی میکرد (باغ و ویلا)
گزارش جامعی از سفرها(نقشه همراه مکانهایی که به آن مسافرت کرده است)
سمتها و عناوین
- وزیر فرهنگ و آموزش عالی
- نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی
- وزیر دادگستری
- معاون اول رئیسجمهوری
- عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی
- عضو هیئتامنای فرهنگستانهای جمهوری اسلامی ایران
- عضو هیئتامنای کتابخانه مجلس شورای اسلامی
- عضو کمیسیون ملّی یونسکو(ایران)
- عضو دیوان داوری(لاهه)
- مدیر گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی
- رئیس بنیاد ایرانشناسی
برنامههای ادبی که در دیگر کشورها اجرا کرده است
ناشرانی که با او کار کردهاند
بنیانگذاری
استادان و شاگردان
علت شهرت
فیلم ساخته شده براساس
حضور در فیلمهای مستند دربارهٔ خود
اتفاقات بعد از انتشار آثار
نام جاهایی که به اسم این فرد است
کاریکاتورهایی که دربارهاش کشیدهاند
مجسمه و نگارههایی که از او کشیدهاند
ده تا بیست مطلب نقلشده از نمونههای فوق از مجلات آن دوره
برگههایی از مصاحبههای فرد
آثار و منبعشناسی
سبک و لحن و ویژگی آثار
تعهد، جایگزین میهن دوستی
برخی از آثار
- دیالکتیک یا سیر جدالی و جامعهشناسی،۱۳۵۱؛
- افضلالجهاد،۱۳۵۱؛
- دیالکتیک و روششناسی،۱۳۵۲؛
- مبادی جامعهشناسی حقوقی،۱۳۵۲؛
- جبرهای اجتماعی و آزادی یا اختیار انسانی،۱۳۵۳؛
- یادی از یار و دیار،۱۳۵۵؛
- عهدین، قرآن و علم،۱۳۵۷؛
- اسلام و مسلمانان در روسیه، ۱۳۵۷؛
- دو سرچشمۀ اخلاق و دین، ۱۳۵۸؛
- اخلاق نظری و علم آداب، ۱۳۵۹؛
- تقسیم کار اجتماعی، ۱۳۵۹؛
- هنر جنگ، ۱۳۵۹؛
- خدا،۱۳۶۰؛
- جامعه، فرهنگ، سیاست، ۱۳۶۳؛
- اسلام و بحران عصر ما، ۱۳۶۳؛
- در آیینۀ حقوق: مناظری از حقوق بینالملل، حقوق تطبیقی و جامعهشناسی (تألیف و ترجمه)، ۱۳۶۷؛
- در جستوجوی ریشهها (تألیف و ترجمه)، ۱۳۷۳؛
- حسب حال یک دانشجوی کهنسال، ۱۳۷۶؛
- یک حرف از هزاران (۲جلد)، ۱۳۷۷-۱۳۸۰؛
- حقوق بینالمللی عمومی (۲جلد)، ۱۳۸۲.
جوایز و افتخارات
- نشان عالی استقلال (۱۳۷۶/۴/۲)
- دکتری افتخاری جامعهشناسی دانشگاه تهران (۱۳۷۶)
- استادی افتخاری دانشگاه دولتی ترکمن (ترکمنستان)
- استادی افتخاری دانشگاه علوم انسانی بیشکک (قرقیزستان)
- مدال دانشگاه دولتی تفلیس (گرجستان)
- دکتری افتخاری آکادمی علوم ارمنستان
- دکتری افتخاری دانشگاه دولتی تاجیکستان[۳]
منبعشناسی (منابعی که دربارهٔ آثار فرد نوشته شده است)
بررسی چند اثر
ناشرانی که با او کار کردهاند
تعداد چاپها و تجدیدچاپهای کتابها
نوا، نما، نگاه
خواندنی و شنیداری و تصویری و قطعاتی از کارهای وی (بدون محدودیت و براساس جذابیت نمونههای شنیداری و تصویری انتخاب شود)
پانویس
- ↑ [farda.fr/001Bfl// «خاطرهای از مسئول دفتر دکتر حبیبی»]. فردا، ۶ شهریور ۱۳۹۲. بازبینیشده در ۱۵اسفند ۱۳۹۷.
- ↑ «پیام تسلیت سید علی خامنهای». پایگاه اطلاعرسانی دفتر مقام معظم رهبری، ۱۲بهمن ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۵اسفند ۱۳۹۷.
- ↑ «یادی از ادیب اخلاقمدار». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. بازبینیشده در ۱۵اسفند ۱۳۹۷.