بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی

بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی
نویسنده	لیلا سیدقاسم
ناشر	انتشارات هرمس
محل نشر	تهران
تاریخ نشر	۱۳۹۶
شابک	‎۹۷۸-۶۰۰-۴۵۶-۰۰۵-۴
تعداد صفحات	۳۹۲
موضوع	بررسی بلاغت تاریخ بیهقی
زبان	فارسی
نوع رسانه	کتاب
طراح جلد	واحد گرافیک هرمس

کتاب بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی حاصل رسالهٔ دکتری لیلا سیدقاسم است. این پژوهش ساختار‌های نحوی یکی از شاهکار‌های نثر فارسی، تاریخ بیهقی را بررسی می‌کند.

برای آنانی که کتاب را نخوانده‌اند

بیهقی و کتاب تاریخش

تاریخ بیهقی یا تاریخ مسعودی، نوشتهٔ ابوالفضل محمد بن حسین بیهقی است که موضوع اصلی آن تاریخ پادشاهی «مسعود غزنوی» و دودمان غزنوی است. این اثر نه تنها یک کتاب تاریخی حاوی اطلاعات ناب و منحصر‌به‌فرد، بلکه یک اثر ادبی شاخص و نادر نیز هست. نثر این کتاب مانند دیگر کتاب‌های تاریخی نیست، بیهقی با مطالعات فراوان و نبوغ ذاتی‌اش نثری خلق کرده که هم اهمیت تاریخی دارد و هم بر وزن ادبیات و نثر فارسی افزوده است.

کتاب سیدقاسم در یک نگاه

متن بیهقی را از منظر‌های مختلف می‌توان بررسی کرد. «بلاغت ساختار‌های نحوی در تاریخ بیهقی» کتابی است که متن تاریخ بیهقی را از جنبهٔ بلاغت بررسی کرده است. یعنی با تحلیل خط به خط این کتاب به روش علمی، ویژگی‌هایی را نشان می‌دهد که تاریخ بیهقی را ممتاز از متون دیگر، و ابوالفضل بیهقی را نویسنده‌ای نخبه معرفی می‌کند. این پژوهش جزء آندسته از مطالعات زبانی قرار می‌گیرد که یک سر آن با دستور زبان و نحو و سر دیگر آن با زیبایی‌شناسی و بلاغت در پیوند است. این پژوهش بر‌اساس نظریهٔ نظم جرجانی شکل گرفته و بخش‌های اصلی آن حول شش موضوع مرتبط با ساختار‌های نحوی تنظیم شده است.

دربارهٔ بلاغت

مفهوم

بلاغت، یکی از فنون اصلی و مهم ادب گفتاری و نوشتاری است.

از ریشهٔ بَلَغَ، به معنای رسیدن گرفته شده و در اصطلاح به معنای چیره‌زبانی،شیوا‌سخنی،‌فصاحت و زبان‌آوری است. از نظر اصطلاحی تعاریف متعددی دارد، اما آنچه در همهٔ این تعاریف مشترک است، ویژگی خاص و ذاتی بلاغت، یعنی «تاثیر‌گذاری» است.

پیشینه

اصل و منشاء بلاغت به عرب، و شروع آن به طور جدی به قرون دوم و سوم هجری باز‌می‌گردد. زمانیکه ادبای عرب در زمینهٔ اعجاز قرآن و بلاغت آن به تحقیق و بررسی پرداختند. بلاغت در مشرق زمین، بیشتر در حیطه‌های دینی بوده اما در سرزمین‌های غربی مثل یونان و روم، دانش و هنری مستقل به حساب می‌آمده است.بلاغت از نظر ارسطو: «هنر کشف و کاربرد وسایلی برای ترغیب و تهییج شنونده».

بلاغت در ایران پیش از اسلام

مبانی بلاغت در زبان پهلوی از متون دین زرتشتی سرچشمه می‌گیرد. اما از آن متون نشانی باقی نمانده و آنچه موجود است بیشتر تفسیرات و تأویلات موبدان زرتشتی است.

ضرورت پرداختن به بلاغت خاص زبان فارسی

خانم سیدقاسم به نقل از دکتر حق‌شناس می‌گوید: در زبان فارسی مبانی بلاغت تاکنون تحت‌ تاثیر زبان عربی بوده و اکنون نیز از شیوه‌های نو تحلیل متن در غری متأثر است. همین دلیل کافیست برای پرداختن به بلاغت خاص زبان فارسی.

بلاغت در ایران یکی از مهمترین ابزار‌های نقد ادبی است. اما آنگونه که انواع ادبی گسترش یافته، این شیوه از نقد رشد نیافته است؛ بنابراین برای بررسی متون ادبی از جنبهٔ زیبایی‌شناسی قدرت کافی را ندارد و نیازمند احیاست. احیای بلاغت در زبان فارسی، در درجهٔ اول مستلزم بازخوانی بلاغت سنتی و همزمان با آن در گرو رجوع به متون درجهٔ اول ادبیات فارسی، نظیر «تاریخ بیهقی» است. باید با رفتن به سراغ شاهکار‌های ادبی، آنچه سازندهٔ این شاهکار‌هاست را پیدا کرده و بلاغتمان را تقویت کنیم؛بلاغت ما دیگر پاسخگوی متون نیست.

جرجانی و انقلاب بلاغت

عبدالقاهر بن محمد بن عبدالرحمن ابوبکر ادیب، نحوی و نظریه‌پرداز بلاغت در قرن پنجم بوده است. او در خانواده‌ای ایرانی در جرجان زاده شد و هرگز از آنجا بیرون نیامد حتی به قصد تحصیل. جرجانی در قرن پنجم انقلاب بلاغت را رقم زد. دو کتاب دلائل الاعجاز و اسرار البلاغة او که اولی به دانش معانی و دومی به دانش بیان اختصاص دارد مبنای بلاغت عرب قرار گرفت. بلاغیون بعد از جرجانی همگی کم و بیش مفسران آرای او بودند.

نظریه نظم جرجانی

این نظریه از یک سو با نظم و از سوی دیگر با بلاغت مشترک است. در یک کلام یعنی یافتن روابط نحوی در میان کلمات شفیعی کدکنی درکتاب موسیقی شعر می‌گوید: « امتیاز هر اثر ادبی از دیدگاه جرجانی به دلیل وجود نظم است. منظور از نظم، وزن نیست؛ بلکه بافت کلام است. با این دیدگاه، نظم خاص شعر نیست بلکه ممکن است کلامی موزون ولی فاقد نظم باشد و کلامی منثور و دارای نظم باشد».ٔ

چرا باید این کتاب را خواند

نبتسنمش

برای آنانی که کتاب را خوانده‌اند

اظهارنظرها

نقدهای مثبت

پیشنهاد دانشنامهٔ خانم قریب چنین است:

منابع

• سیدقاسم، لیلا (۱۳۹۶). بلاغت ساختارهای نحوی در تاریخ بیهقی ابتهاج. تهران: هرمس. ص. ۶۶. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۵۶۰۰-۵-۴.