امین فقیری

امین فقیری
زمینهٔ کاری	نویسنده، پژوهشگر و روزنامه‌نگار
زادروز	۳۰آذر۱۳۲۳ شیراز
ملیت	ایرانی
پیشه	معلم بازنشسته
کتاب‌ها	دهکده‌ی پرملال، غم‌های کوچک، پلنگ‌های کوهستان و...
نمایشنامه‌ها	شب، دوست مردم و کرکید(قالیبافان)
مدرک تحصیلی	فوق دیپلم فنی
جوایز برنده لوح زرین بهترین نویسنده بیست سال داستان‌نویسی ایران در سال ۱۳۷۶

امین فقیری داستان نویس، نمایش نامه نویس و پژوهشگر ایرانی است که در کنار شغل دبیری آثار ارزشمندی از جمله دهکده ی پرملال را خلق کرده است.

* * * * *

فقیری در سال ۱۳۲۳ در شیراز به دنیا آمد و در خانواده ی فرهنگی بزرگ شد. ایشان با الهام از زندگی تلخ روستاییان و مشاهدات خود درباره آنها می‌نویسد و درد و رنج روستاییان را به زیباترین شکل بیان می‌کند. نخستین داستان های خود را در مجله ی فردوسی و خوشه منتشر می‌کرد، سپس به چاپ مجموعه داستان پرداخت. با انتشار دهکده پرملال که حاصل مشاهدات او از مدارس نقاط دور افتاده فارس و کرمان بود کار خود را شروع کرد و توجه منتقدان را برانگیخت. ایشان همراه محمود دولت آبادی موفق به کسب لوح زرین بهترین نویسنده بیست سال داستان نویسی ایران در سال ۱۳۷۶ شد و در حال حاضر در روزنامه ی عصر مردم شیراز مشغول به کار است.

زندگی و تراث

کودکی و نوجوانی، جوانی، پیری

امین فقیری در ۳۰ آذر ۱۳۲۳ در شیراز به دنیا آمد و در خانواده‌ای اهل کتاب و فرهنگ بزرگ شد. وی برادر ابوالقاسم فقیری فارس شناس معروف است. وقتی که در لباس سپاه دانش به روستا رفت زندگانی تلخ روستاییان او را واداشت تااز آنها بنویسد.از هيجده سالگی داستان هاي او در مجلات ادبی خوشه، سخن و فردوسی به چاپ می رسيد. وی حاصل چهار سال نوشتن را همگی در نخستین مجموعه داستانی خود به نام دهکده پرملال در سن ۲۳ سالگی انتشار داد.و بعداز آن درکنار شغل معلمی به روزنامه‌نگاری و خلق آثار ارزشمند دیگری پرداخته است.

زمینهٔ فعالیت

• نویسنده
• پژوهشگر
• روزنامه‌نگار(روزنامه عصر مردم شیراز)
• معلم(تدریس هنر مقطع راهنمایی(خط و نقاشی)در مدارس شیراز)

از نگاه دیگران (چند دیدگاه مثبت و منفی)

• دیدگاه مهدی زمانی

مهدی زمانی پژوهشگر حوزه ادبیات و نویسنده شیرازی با اشاره به برخی از آثار امین فقیری می‌گوید: فقیری چهره مبارز و سربلندی مردم روستا را تغییر داده و به چهره خشن و دور از فرهنگ شهری روستائیان پرداخته است.امین فقیری ۳۴ سال پیش کار خود را آغاز می کند و از ابتدای کار حسابش را از ادبیاتی که از زندگی واقعی بیگانه است و از دریچه احساس به زندگی می نگرد و با امیدی واهی به آینده نگاه می کند و یا افتخار اعراق آمیز به گذشته دارد، جدا می کند.

نظرات فرد دربارهٔ خودش و آثارش

• هیچ چیز نمی‌توانست مانع نوشتن من بشود. از بچگی عشق و زندگی من خواندن و نوشتن بود. من کار خودم را می‌کردم، کاری به حرف‌ها نداشتم، ولی نظر منتقدان هم برایم همیشه ارزشمند بوده است.

موضع‌گیری‌های او دربارهٔ دیگران

• دربارهسيمين دانشور

امین فقیری با نام بردن از سيمين دانشور به عنوان بانوي بزرگ قصه‌نويسي ايران، مهمترين دغدغه او در آثارش را پاي‌بند بودن به شرافت انساني می‌داند و درباره سووشون دانشور می‌گوید: يكي از پرخواننده‌ترين رمان‌هاي فارسي است كه تا امروز نوشته شده است. همچنین سيمين دانشور، به نوعي معلم همه‌ي ماست و كاري جز تشويق نويسندگان جوان نداشته است. او در نامه‌هايش به من، تماما اميد داده و اين باعث شده كه من ادبيات را جدي‌تر بگيرم و سعي كنم از ديد مخاطب بهتر بنويسم.

• دربارهجلال آل احمد

فقیری دربارهجلال آل احمد می‌گوید: جلال، خود نويسنده‌اي پرخاشجو و پرجوش و خروش بود،اما دانشور هيچ گاه تحت تاثير آل احمد قرار نگرفت، بلكه حتی با اعتراف خود آل احمد، اين او بود كه بيشتر تحت تاثير همسرش قرار داشت.

• دربارهمحمود دولت‌آبادی

فقیری دربارهمحمود دولت‌آبادی می‌گوید: به نظرم یک مقداری خسته شده، ولی خودش را از تک‌وتا نمی‌اندازد. بعضی کارهای او اگر موجزتر می‌شد بهتر بود. من همیشه اعتقاد داشته‌ام کلیدر یکی دو جلدش زیادی است؛ مثلا صحنۀ عروسی 300 صفحه است، جلو نمی‌رود، نفس آدم می‌برد.

استادان و شاگردان

امین فقیری کاملا مستقل و خودجوش، بی‌مدد هیچ استادی، از هشت سالگی شروع به خواندن رمان‌های معروف دنیا می‌کند و استعداد خالص خود را خود شکوفا کرده و پرورش داده است.

آثار و منبع‌شناسی

کارنامه و فهرست آثار

• دهکده پر ملال (مجموعه داستان)،سپهر ۱۳۴۶
• کوچه باغ‌های اضطراب (مجموعه داستان) ۱۳۴۸
• کوفیان (مجموعه داستان)، سپهر ۱۳۵۰
• شب (نمایشنامه)، سپهر ۱۳۴۹
• غم‌های کوچک، سپهر ۱۳۵۲
• دوست مردم (نمایشنامه) ۱۳۵۴
• سیری در جذبه و درد (مجموعه داستان)، سپهر ۱۳۵۳
• قالیبافان (نمایشنامه) ۱۳۵۵
• سخن از جنگل سبز است و تبردار و تبر (مجموعه داستان)، زردیس ۱۳۵۸
• دو چشم کوچک خندان(مجموعه داستان)، نویدشیراز ۱۳۶۴
• تمام باران‌های دنیا، نوشتار ۱۳۶۶
• مویه‌های منتشر (مجموعه داستان) نوید شیراز ۱۳۶۸
• آهوی زیبای من(برای کودکان)، صدف ۱۳۶۸
• اگر باران ببارد(برای نوجوان)، سروا ۱۳۷۲
• گزیده داستان‌ها ۱۳۶۴
• رقصندگان (رمان)، انشارات سروا ۱۳۷۵
• زندگی با ورزش (برای نوجوانان)، سروا ۱۳۷۷
• انگار هیچ وقت نبوده (مجموعه داستان)، نیکا ۱۳۸۲
• پلنگ‌های کوهستان (رمان)، شاهد ۱۳۸۲
• زمستان پشت پنجره (مجموعه داستان)، نیم نگاه ۱۳۸۵
• قوام‌الدین شیرازی، مدرسه ۱۳۸۵
• سعدی، مدرسه ۱۳۸۶
• میرعمادقزوینی، مدرسه ۱۳۸۶
• ببینم نبض‌تان می‌زند؟!(مجموعه داستان)، چشمه ۱۳۸۸
• نمایشنامه در یک پرده: تکرار نمی‌شود در تو آن گل سرخ(نمایشنامه)، نوید شیراز ۱۳۸۹
• من و محمد فری (مجموعه داستان)، هیلا ۱۳۹۳
• گربه(مجموعه داستان)، نویدشیراز(۱۳۹۵)
• داستان‌هایی از ساردو در بیش از نیم قرن قبل، فانوس ۱۳۹۵
• شهربازی (مجموعه داستان)، ماه بارن (۱۳۹۵)

منابع

1. میرعابدینی، حسن (۱۳۸۶). فرهنگ داستان‌نویسان ایران. نشر چشمه. ص. ۲۱۳.

پیوند به بیرون

1. «امین فقیری». ویکی‌پدیا. 

1. «امین فقیری». کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. 

1. ««هشتادودومين سالروز تولد سيمين دانشور/ گفت‌وگو با محمد محمدعلي، امين فقيري و مسعود توفان درباره‌ خالق «سووشون»» درباره= «سیمین دانشور»». خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ۸ارديبهشت ۱۳۸۲. 

1. ««امین فقیری تعریف همیشگی از روستاییان را برهم زده است» درباره= «امین فقیری»». خبرگزاری شبستان، ۲۴آبان ۱۳۹۷. 

1. ««امین فقیری در گفت‌وگو با ایبنا» درباره= «امین فقیری»». خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، ۱۰فروردین ۱۳۹۸.