حسن حبیبی
| حسن حبیبی | ||||
|---|---|---|---|---|
| نام اصلی | حسن ابراهیم حبیبی | |||
| زمینهٔ کاری | سیاست٬ نویسندگی٬ شعر٬ حقوق٬ جامعه‌شناسی٬ ایران‌شناسی | |||
| زادروز | ۱۵اسفند۱۳۱۵ تهران | |||
| پدر و مادر | باقر و فاطمه | |||
| مرگ | ۱۲بهمن۱۳۹۱ تهران | |||
| محل زندگی | تهران | |||
| علت مرگ | نارسایی قلبی و جراحی معده | |||
| جایگاه خاکسپاری | تهران(مرقد امام خمینی (ره)) | |||
| بنیانگذار | بنیاد ایران‌شناسی تهران | |||
| کتاب‌ها | یک حرف از هزاران، دیالکتیک و روش‌شناسی و... | |||
| تخلص | بندهٔ خدا | |||
| همسر(ها) | شفیقه رهیده | |||
| فرزندان | آزاده حبیبی | |||
| مدرک تحصیلی | حقوق و ادبیات(کارشناسی) جامعه‌شناسی با گرایش حقوق(دکتری) | |||
| دانشگاه | دانشگاه تهران٬ دانشگاه سوربون پاریس | |||
| حوزه | حوزه علمیه(نوجوانی) | |||
| ||||
حسن ابراهیم حبیبی ادیب٬ سیاستمدار٬ نویسنده٬ شاعر٬ مترجم٬ حقوقدان٬ جامعه‌شناس و دولتمرد ایرانی.
این مرد نام‌آشنا٬ از سیاستمداران و روشنفکرانی بود که گام‌های استواری برای ایران نهاد. در تاریخ سیاسی ایران٬ حبیبی جزو معدود دولتمردانی است که اینچنین دلخواه و مورد اعتماد مردم بوده است. «مرد روی جلد گل‌آقا» چاشنی هر شماره این هفته‌نامهٔ دوست‌داشتنی بود و هم‌نسل‌هایشان گل‌آقا را با حبیبی و حبیبی را با گل‌آقا می‌شناختند.
«معاون اول رئیس جمهور» سمتی که سالیان سال همراه و دنبالهٔ نام حبیبی بود و هنوز بسیاری٬ از او با این نام یاد می‌کنند. چراکه حسن حبیبی اولین شخصی بود که معاونت رئیس جمهور را در دو دولت هاشمی رفسنجانی و بعد از آن در دولت نخست محمد خاتمی٬ به مدت ۱۲ سال در اختیار داشت و به همین دلیل نیز حبیبی از منظر گل‌آقا٬ نماد دولت بود و کاریکاتورهای او٬ بازگوکنندهٔ انتقادهایی طنز‌آلود به دولت آن زمان. کاریکاتورهایی که هیچ‌وقت بازخورد منفی از جانب حبیبی٬ این مرد انتقادپذیر٬ نداشت.
حسن حبیبی٬ زادهٔ ۱۳۱۵ در یکی از محله‌های قدیمی تهران٬ در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پیش از ورود به مدرسه، خواندن و نوشتن و قرآن‌آموزی را آغاز کرده بود و اشعاری از سعدی، فردوسی، مولوی و حافظ را در حافظه داشت. کلاس اول و دوم ابتدایی را در یک سال گذراند و در نوجوانی به سفارش پدر دروسی از حوزه علمیه را نیز آموخت. با ورود به دانشگاه، دو رشته حقوق و ادبیات را، همزمان در دانشگاه تهران گذراند. در آغاز تحصیل به ترجمه، تدوین کتب و مقالات روی آورد. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام‌های نامعتبر، مثلاً بیش از اندازه
او را می‌توان مدیری اهل دین٬ علم٬ ادب و فرهنگ دانست. نخستین رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و عضو پیوستهٔ این نهاد٬
داستانک
داستانک‌های انتشار
داستانک عشق
داستانک استاد
داستانک شاگرد
داستانک مردم
ده تا بیست مطلب از مجلات دورهٔ خود
داستانک‌های دشمنی
داستانک‌های دوستی
داستانک‌های قهر
داستانک‌های آشتی‌ها
داستانک نگرفتن جوایز
داستانک حرفی که در حین گرفتن جایزه زده است
داستانک‌های مذهب و ارتباط با خدا
داستانک‌های عصبانیت، ترک مجلس، مهمانی‌ها، برنامه‌ها، استعفا و مشابه آن
داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامه‌ها و مجلات و نمونه‌هایی از آن
داستانک‌های دارایی
داستانک‌های زندگی شخصی
داستانک برخی خاله‌زنکی‌های شیرین (اشک‌ها و لبخندها)
داستانک شکایت‌هایی از دیگران کرده به محاکم و شکایت‌هایی که از او شده
داستانک‌های مشهور ممیزی
داستانک‌های مربوط به مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و حضور رادیو یا تلویزیون یا فضای مجازی همراه ارايه نمونه‌هایی از آن برای بخش شنیداری و تصویری
عکس سنگ‌قبر و داستانکی از تشییع جنازه و جزيیات آن
داستان‌های دیگر
زندگی و تراث
سوانح عمر
کودکی و نوجوانی، جوانی، پیری
شخصیت و اندیشه
زمینهٔ فعالیت
یادمان و بزرگداشت‌ها
از نگاه دیگران (چند دیدگاه مثبت و منفی)
نظرات فرد دربارهٔ خودش و آثارش
تفسیر خود از آثارش
موضع‌گیری‌های او دربارهٔ دیگران
همراهی‌های سیاسی
مخالفت‌های سیاسی
نامه‌های سرگشاده
نام‌های دسته‌جمعی
بیانیه‌ها
جملهٔ موردعلاقه در کتاب‌هایش
جمله‌ای از ایشان
نحوهٔ پوشش
تکیه‌کلام‌ها
خلقیات
منزلی که در آن زندگی می‌کرد (باغ و ویلا)
گزارش جامعی از سفرها(نقشه همراه مکان‌هایی که به آن مسافرت کرده است)
برنامه‌های ادبی که در دیگر کشورها اجرا کرده است
ناشرانی که با او کار کرده‌اند
بنیان‌گذاری
استادان و شاگردان
علت شهرت
فیلم ساخته شده براساس
حضور در فیلم‌های مستند دربارهٔ خود
اتفاقات بعد از انتشار آثار
نام جاهایی که به اسم این فرد است
کاریکاتورهایی که درباره‌اش کشیده‌اند
مجسمه و نگاره‌هایی که از او کشیده‌اند
ده تا بیست مطلب نقل‌شده از نمونه‌های فوق از مجلات آن دوره
برگه‌هایی از مصاحبه‌های فرد
آثار و منبع‌شناسی
سبک و لحن و ویژگی آثار
تعهد، جایگزین میهن دوستی
کارنامه و فهرست آثار
جوایز و افتخارات
- نشان عالی استقلال
- دکتری افتخاری جامعه‌شناسی دانشگاه تهران (۱۳۷۶)
- استادی افتخاری دانشگاه دولتی ترکمن (ترکمنستان)
- استادی افتخاری دانشگاه علوم انسانی بیشکک (قرقیزستان)
- مدال دانشگاه دولتی تفلیس (گرجستان)
- دکتری افتخاری آکادمی علوم ارمنستان
- دکتری افتخاری دانشگاه دولتی تاجیکستان[۱]
منبع‌شناسی (منابعی که دربارهٔ آثار فرد نوشته شده است)
بررسی چند اثر
ناشرانی که با او کار کرده‌اند
تعداد چاپ‌ها و تجدیدچاپ‌های کتاب‌ها
نوا، نما، نگاه
خواندنی و شنیداری و تصویری و قطعاتی از کارهای وی (بدون محدودیت و براساس جذابیت نمونه‌های شنیداری و تصویری انتخاب شود)
پانویس
- ↑ «یادی از ادیب اخلاق‌مدار». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. بازبینی‌شده در ۱۵اسفند ۱۳۹۷.