محمدعلی بهمنی
محمدعلی بهمنی | |
---|---|
زمینهٔ کاری | شعر٬ ترانه و مدرس شعر معاصر |
زادروز | ۲۷فروردین۱۳۲۱ (۷۶ سال) دزفول |
محل زندگی | تهران |
پیشه | شاعرِ غزلسرا و ترانهسرا |
کتابها | باغ لال، در بی وزنی، عامیانهها ٬ گیسو٬ کلاه٬ کفتر، گاهی دلم برای خودم تنگ می٬شود،شاعر شنیدنی است، مجموعه شعر و.. |
فرزندان | ترانک٬ بهمن٬ ساده٬ آیه٬ غزل و واژه |
محمدعلی بهمنی (زادهٔ ۲۷فروردین۱۳۲۱ در دزفول)، شاعر٬ غزلسرا٬ ترانهسرا٬ تصنیفسرا و از بنیانگذاران شیوه غزل نو یا نیمایی و مدرس و مسئول کارگاههای شعر معاصر.
اهالی ادبیات بهمنی را آغازگر شعر «گفتار» یا غزل «گفتار» میدانند. با غزلهای بهمنی دورهٔ بازگشت به خویش در شعر اجتماعی پرشور و آرمانگرای دهه شصت آغاز شد. همان دهه که نسل جوان و جویندهاش با قلم و چکش مشغول حکاکی چهره زخمت غزل اجتماعی بود.اگر جسارت بهمنی و همنسلان او (منزوی، بهبهانی، نیستانی و ...) نبود قطعاً دههها و شاید بیشتر، نوگرایی در غزل به تأخیر میافتاد.بهمنی در غزلهایش هماره چشمی به نیما دارد و بسیار درست میگویداگر میگوید:«جسمم غزل است امّا روحم همه نیمایی ست». در بین آثار بهمنی گاهی دلم برای خودم تنگ میشود بی هیچ تردید در روند غزل معاصر، مجموعهایی تأثیر گذار بودهاست.
بهمنی در خانوادهایی به دنیا آمد که مادر با سواد و پدر بیسواد بود، فرزند هشتم و ته تغاری خانواده هست. مادر امالبنین نام داشت و جزو اولین دسته از دانشآموزانی بود که در ایران، از رشتهٔ زبان فرانسوی فارغالتحصیل شده بود. پدر محمدحسین و سوزنبان راهآهن بود. شعر در خانواده بهمنی به دلیل علاقه زیاد مادر و برادران به شعر سفرهای بود که دهها بار پهن میشد، مادر وقتی همه بچهها دور هم جمع میشدند میخواست که در خانه شاهنامهخوانی یا حافظخوانی و یا سعدیخوانی داشته باشند، نکته جالب آن تسلط مادر بر این اشعار بود مثل کسی که کارگردان یک تئاتر باشد به بچهها میگفت که کدام بیتها را باید با قدرت و حماسی خواند و کدام بیتها را آرام و با طمأنینه. بهمنی با شنیدن این چیزها بزرگ شد. پدر بجای مدرسه او را به چاپخانه فرستاد. در سن ده سالگی در چاپخانه «تابان» در خیابان ناصر خسرو تهران کار میکرد. مجلهٔ «روشنفکر» نیز در آن چاپخانه چاپ میشد و مسئول صفحه «هفت تار چنگ» آن فریدون مشیری بود، او اولین کسی بود که به بهمنی گفت میتواند شعر بگوید. اولین شعر را برای مادرش در ده سالگی سرود و در مجله «روشنفکر» در سال ۱۳۳۱ چاپ شد و اولین مجموعه «باغ لال» در سال ۱۳۵۱ در انتشارات بامداد منتشر شد و از آن زمان تاکنون آثار متعددی از ایشان منتشر شده است. بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و پس از آن به شغل آزاد روی آورد. تا سال ۱۳۵۲در تهران بود و پس از آن ساکن بندرعباس و مسئول چاپخانه دنیای چاپ بندرعباس و مدیر انتشارات چی چی کا شد. در سال ۱۳۵۸ با خانم صدیقه میر علی قرهگزلو ازدواج کرد،بهمنی شش فرزند دارد که به ترتیب بهمن، ترانک، ساده، آیه، غزل و واژه هستند. او در سال ۱۳۷۸ به عنوان غزلسرای نمونه کشور و در سال ۱۳۸۵ نیز به عنوان یکی از چهره های ماندگار شعر معرفی شده است. هم اکنون رئیس شورای دفتر موسیقی وزارت فرهنگ وارشاداسلامی و همچنین رئیس شورای موسیقی صداوسیما است.
داستانک
زندگی و تراث
آثار و کتابشناسی
پانویس
منابع
پیوند به بیرون
- «زندگینامهٔ محمدعلی بهمنی». همشهری آنلاین، ۳۱شهریور۱۳۸۶.
- «محمدعلی بهمنی، غزلسرای ایران». وبگاه تبیان زنجان.