علی موسوی گرمارودی

از ویکی‌ادبیات
پرش به ناوبری پرش به جستجو


https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4615/%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D9%86%D9%88%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C

سیدعلی موسوی گرمارودی ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

________________________________________

زندگی نامه خودنوشت دکتر سید علی موسوی گرمارودی

فهرست مندرجات ۱ - تولد ۲ - دوران تحصیل ۳ - هجرت به مشهد ۴ - بازگشت به مشهد ۵ - فعالیتهای فرهنگی ۶ - عناوین مرتبط ۷ - پانویس ۸ - منبع


تولد [ویرایش] ________________________________________

نام من سید علی موسوی گرمارودی است، نام پدرم سید محمدعلی، زاده «گرمارود» الموت قزوین و نام مادرم خانم آغا، زاده «شیروان» محله تنکابن است. یکشنبه، ۳۱ فروردین ۱۳۲۰ ش، به دنیا آمده‌ام (۲۲ ربیع الاول ۱۳۶۰ ه ق، برابر با ۲۰ آوریل ۱۹۴۱ م) بدین ترتیب، ۶۱ سال پیش، از پدری الموتی و مادری تنکابنی، در محله «چهارمردان» قم به دنیا آمدم. نخستین فرزند خانواده هستم...


دوران تحصیل [ویرایش] ________________________________________

پدر، مرا در آستانه نه سالگی به دبستان ملی باقریه- واقع در ضلع جنوب غربی مدرسه فیضیه - برد و نامم را در کلاس اول ابتدایی نوشت! چند روزی بیشتر در کلاس نمانده بودم که اولیای مدرسه دریافتند بیشتر از همکلاسی هایم می‌دانم و مرا به کلاس دوم بردند. یک هفته بعد، از دوم هم به کلاس سوم رفتم و اگر ریاضیات، بیشتر می‌دانستم، به چهارم هم می‌توانستم بروم. دوره دبیرستان، از دبستان بسیار بهتر بود. سالی که من وارد دبیرستان می‌شدم، روان شاد شهید دکتر بهشتی - رضوان الله تعالی علیه- دبیرستانی در خیابان باجک قم دایر کرده بود، به نام دین و دانش و می‌خواست تنها با کلاس اول دبیرستان بیاغازد. دانش آموزان این کلاس را با وسواس بسیار، خود بر می‌گزید. با آنکه با پدرم آشنا بود. معهذا مرا طبق ضوابط خود، با آزمون پذیرفت و جمعا بیش از سیزده دانش آموز انتخاب نکرد علاوه بر مدیریت با اقتدار، تدریس زبان انگلیسی ما را نیز به عهده داشت معلمان دیگر عبارت بودند از: استاد علی اصغر فقیهی ، دکتر حسین اشراقی، زنده یاد شهید دکتر مفتح ، دکتر بزرگ نیا ، دکتر رضوانی، دکتر مظاهر مصفا، دکتر شیمی و عده‌ای دیگر...


هجرت به مشهد [ویرایش] ________________________________________

در خرداد سال ۱۳۳۸ ش، در نوجوانی، پدر، دست مرا گرفت و از قم به مشهد رضا- علیه آلاف الثنا- برد و پس از خدا و آن امام همام، به دوست خود، زنده یاد حضرت حاج شیخ مجتبی قزوینی - رضوان الله علیه- سپرد تا عطش آموختن مرا، از آبشخور علوم ادبی اسلامی، فرو بنشاند. حاج شیخ- که صلابت دانش را در کنار فسحت اخلاق، چون کوهسار مشرف به هامون، فراهم داشت- مرا به استاد مسلم ادب عربی در آن ایام، روان شاد حجة الحق شیخ محمد تقی ادیب نیشابوری ، مشهور به «ادیب ثانی» رهنمون شد و من بنده، طی چهار سال، کتاب‌های «بهجت المرضیه» (سیوطی)، «مغنی» و «مطول» و یک- دو کتاب دیگر را نزد آن فرزانه بسیاردان، فرا گرفتم...


بازگشت به مشهد [ویرایش] ________________________________________

وقتی پس از چهار سال به قم بازگشتم، غائله «انجمن‌های ایالتی و ولایتی» شروع شده بود. در واقعه مدرسه فیضیه، حضور داشتم. یک بار هم در قم دستگیر و تا آستانه زندانی شدن رسیده بودم که با کوشش مرحوم آیة الله ربانی شیرازی نجات یافتم. پس از دستگیر شدن امام خمینی رحمة‌الله‌علیه و بعد از واقعه ۱۵ خرداد ، چون پدر نیز از قم به شهر ری کوچ کرده بودند، من هم در تهران مقیم و معلم دبستان و بعد دبیرستان علوی شدم. در ۱۳۴۵ به دانشگاه و دانشکده حقوق راه یافتم و با برخی مبارزان اسلامی و غیر اسلامی ضد رژیم، آشنا شدم. در همین سالهاست که با شهیدان بزرگوار، مرحوم رجاییو مرحوم باهنر ، آشنا شدم و ارتباط خود را با شهید بزرگوار، بهشتی، نیز حفظ کردم، این بزرگوار حتی در زمانی که به آلمان رفته بودند، از ارسال نامه و دادن رهنمود، خودداری نمی‌فرمودند... تحصیلات دبیرستانی‌ام نخست ریاضیات بود، بعد، برخی علوم ادبی اسلامی و ادبیات عرب را در مشهد خواندم، آنگاه برای ورود به دانشگاه، به طور متفرقه امتحان دادم و دیپلم ادبی گرفتم، با آنکه در امتحان ورودی دانشگاه در رشته ادبیات در سراسر کشور نمره ممتازی احراز کرده بودم، اما مجبور شدم به دانشکده حقوق بروم، زیرا تنها دانشکده نصف روز بود و من می‌توانستم نیم دیگر روز را برای گذران زندگی کار کنم...


فعالیتهای فرهنگی [ویرایش] ________________________________________

در کنار همه اینها، تجربه مشکل در آوردن ماهنامه ادبی «گلچرخ» را هم دارم که ۲۴ شماره، هر ۱۵ روز یک باز، از تابستان ۶۵ تا تابستان ۶۶، درآمد و بعد هم از سال ۷۱، به صورت مستقل در می‌آمد و باید گفت، لنگ لنگان قدمی بر می‌داشت تا آنکه من به عنوان رایزن فرهنگی کشورم برای مدت چهار سال (تا اول تیرماه ۸۲) به تاجیکستان رفتم. به هر روی، گرفتاری‌های فراوان، مرا از کار توغل و تمرکز در کار عزیز و اصلی‌ام «شعر» و «خدمتگزاری کلمه» باز داشته است.


عناوین مرتبط [ویرایش] ________________________________________

ترجمه قرآن (گرمارودی)


نرم افزار جامع التفاسیر، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). http://wikifeqh.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C


دکتر علی موسوی گرمارودی در سال 1320 در قم بدنیا آمد. پدرش از دانشمندان اهل گرمارود الموت قزوین بود. موسوی گرمارودی مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم قضایی و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفته است. او در عرصه شعر و ادبیات کشور حضور موثر داشته است که راه اندازی و مدیریت گلچرخ نمونه ای از تلاش های اوست. کارنامه شعری گرمارودی مشتمل بر 9 کتاب شعر است. محتویات

[نهفتن] 

• ۱ آثار • ۲ خاندان • ۳ تحصيلات رسمي و حرفه اي • ۴ منابع آثار[ویرایش] عبور، در سایه سار نخل ولایت، سرود رگبار، چمن لاله، خط خون، دستچین، باران اخم، گزیده شعر نیستان، تا ناکجاآباد و گزینه شعر به انتخاب بهاءالدین خرمشاهی است و همچنین صدای سبز زندگی و شعر ادیب الممالک فراهانی، از صدر تا ساقه و ترجمه قرآن کریم از آثار اوست. خاندان[ویرایش] خانواده هاي گرمارودي از نظر اصل و نسب و ارتباط خويشاوندي به چند طايفه تقسيم مي شوند كه شامل طايفه هاي قروچي بيگي، اورس بيك و باقري و صادقي و اندجي و خانواده هاي غربال بند و موسوي و چند خانواده ديگر مي باشند. خانوار موسوي از خانواده هاي مهاجر روستاي ميغ سازه كجوربه به مناطق «اوانك» و «گرمارود» مي باشند. سيد علي موسوي گرمارودي از پدري «الموتي» و مادر «تنكابني» در محله «چهارمردان» قم به دنيا آمد. نام پدرش حجت الاسلام سيد محمد موسوي گرمارودي است. تحصيلات رسمي و حرفه اي[ویرایش] سيد علي موسوي گرمارودي نخست نزد پدرش مقدمات را فراگرفت و پس از آن دبستان ملي «باقريه» رفت. او دوره دبيرستان را در مدرسه شهيد بهشتي (دين و دانش سابق) سپري نمود و پس از آن به مشهد عزيمت نمود و در نزد علماي آن سامان به فراگيري علوم ديني پرداخت. در سال 1345 وارد دانشكده حقوق شد و كارشناسي آن رشته را در رشته علوم قضايي كسب كرد. او سرانجام پس از گرفتن مدرك كارشناسي زبان و ادب فارسي با اخذ درجه دكتراي زبان و ادبيات فارسي از دانشگاه تهران فارغ التحصيل گرديد. منابع[ویرایش] • سید علی موسوی گرمارودی، گزیده ای از زندگینامه خود نوشت سید علی موسوی گرمارودی، نشریه گلستان قرآن، شماره 194، نيمه اول دي 1383، ص18. در دسترس در پایگاه مجلات تخصصی نور، بازیابی: 1 مهر 1392. http://wiki.ahlolbait.ir/%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%88%D8%AF%DB%8C



الگو:نوشتار برگزیده

سیدعلی موسوی گرمارودی
نام اصلی سیدعلی موسوی گرمارودی[۱]
زمینهٔ کاری شعر و ادبیات
زادروز ۲۵ اسفند ۱۲۸۵
۱۷ مارس ۱۹۰۷
تبریز
پدر و مادر یوسف اعتصامی آشتیانی
اختر شوری بخشایشی[۲]
مرگ ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ (الگو:سن)
۴ آوریل ۱۹۴۱
تهران
ملیت ایرانی
محل زندگی تبریز و تهران
علت مرگ حصبه
جایگاه خاکسپاری قم، حرم فاطمه معصومه، صحن امام رضا، آرامگاه خانوادگی
خطای لوآ: callParserFunction: function "#coordinates" was not found.
سبک نوشتاری شعر مناظره‌ای
قطعه
کتاب‌ها دیوان اشعار
تخلص پروین
همسر(ها) فضل‌الله اعتصامی
مدرک تحصیلی مدرسه ایران کلیسا
حوزه کتاب‌خانهٔ دانشسرای عالی تهران
استاد یوسف اعتصامی آشتیانی، علی‌اکبر دهخدا، ملک‌الشعراء بهار


[۳][۴]

  1. Moayyad، «EʿTEṢĀMĪ, PARVĪN»، ENCYCLOPÆDIA IRANICA، 666-669.
  2. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ متنی برای ارجاع‌های با نام tebyan وارد نشده است
  3. «یوسف اعتصامی (اعتصام‌الملک)». وبگاه مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. بازبینی‌شده در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۶. 
  4. کریمیان، چند سند تاریخی دربارهٔ پروین اعتصامی، مجله ادبستان، ۲۴و ۲۵.