قربان ولیئی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
====ویژگی‌های چهارده‌گانه شعر انقلاب ==== | ====ویژگی‌های چهارده‌گانه شعر انقلاب ==== | ||
تنوع قالب‌ها و به‌موازات هم حرکت کردن که نکته‌ها دارد،غنای موسیقایی شعر انقلاب که حاکی از صدق عاطفی آن است و می‌توان ۷ تا ۸ عاطفه را برای آن تعریف کرد که اندوه و حماسه بر آن‌ها مسلط است. تمایل شدید به ترکیب‌سازی بیان حماسی ،غلبه تشبیه بر استعاره، وفور عناصر اسطوره‌ای به‌ویژه اسطوره‌های مذهبی، فراوانی تلمیحات قرآنی و مذهبی و روایات و احادیث، گسترش شعر مدحی و مرثیه‌ای ،تولد و گسترش شعر انتظار،درآمیختن عناصر عرفانی باسیاست و تغزل، گریز از عقلانیت که در عناوین مجموعه شعرها مشهود است و غلبه ذهنیت بر عینیت را از دیگر ویژگی‌های شعر انقلاب نام برد.<ref name="چهارده">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/ilam-33547|عنوان= ویژگی‌های چهارده‌گانه شعر انقلاب از دیدگاه دکتر قربان ولیئی}}</ref> | تنوع قالب‌ها و به‌موازات هم حرکت کردن که نکته‌ها دارد،غنای موسیقایی شعر انقلاب که حاکی از صدق عاطفی آن است و می‌توان ۷ تا ۸ عاطفه را برای آن تعریف کرد که اندوه و حماسه بر آن‌ها مسلط است. تمایل شدید به ترکیب‌سازی بیان حماسی ،غلبه تشبیه بر استعاره، وفور عناصر اسطوره‌ای به‌ویژه اسطوره‌های مذهبی، فراوانی تلمیحات قرآنی و مذهبی و روایات و احادیث، گسترش شعر مدحی و مرثیه‌ای ،تولد و گسترش شعر انتظار،درآمیختن عناصر عرفانی باسیاست و تغزل، گریز از عقلانیت که در عناوین مجموعه شعرها مشهود است و غلبه ذهنیت بر عینیت را از دیگر ویژگی‌های شعر انقلاب نام برد.<ref name="چهارده">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.isna.ir/news/ilam-33547|عنوان= ویژگی‌های چهارده‌گانه شعر انقلاب از دیدگاه دکتر قربان ولیئی}}</ref> | ||
====فریب بزرگ==== | |||
ولیئی در این نشست با بیان اینکه ترجمه و معادل فارسی خلاقیت، آفرینندگی است. متاسفانه ما از کودکی فریب می‌خوریم؛ فریبی بزرگ و تاسف بار. والدین ما، جامعه ما و آموزش و پرورش ما همواره سعی می‌کنند که تا همه را در یک سطح قرار دهند. کاری که حتی خداوند نکرد، در حالی که اگر می‌خواست می توانست چراکه پیشتر جهان را از تنوع و گوناگونی ساخته است. وقتی به جهان نگاه می‌کنیم در می یابیم که اصل بر تنوع و گوناگونی است. | |||
متاسفانه در جامعه ما سعی بر یکسان دیدن و حتی یکسان کردن همه افراد است در حالی که هر کدام از ما با ویژگی‌های خودمان آفریده شده‌ایم. خداوند در همه چیز چون دریا، آسمان و جهان تجلی می یابد، در این میان نیز در هر کدام از ما نیز به صورتی متفاوت از دیگران ظهور کرده است. شکر پایه‌ای در این است که دلایل و چرایی وجودمان را مورد بررسی و پژوهش قرار دهیم. بی شک اگر راه خود را یافتید، به مرحله شکر و حمد وجودی رسیده‌اید.<ref name="یکسان"/> | |||
====مراحل خلاقیت==== | |||
تمایل، تمرکز، تداوم، تفکر، تحمل، تنزه، تفحص، تفرج، تعامل، تغافل، تجسم، تفنن، تهور، تفرد، تمرد و تساهل از مراحل و سیر شناخت و دستیابی به خلاقیت به شمار می‌آیند.<ref name="یکسان"/> | |||
====کار برای رزق نیست==== | |||
کار در نظام معرفتی، عرفانی و یا دینی برای رزق نیست، در عالم هستی انسان می بایست در درجه اول به شناخت خود و سپس به شناخت دیگران بپردازد. پس باید تمایل وجودی را کشف کرد تا در ادامه دید که باید به چه کاری دست زد.<ref name="یکسان">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.google.com/amp/s/www.mehrnews.com/amp/3572164/ |عنوان=روایت قربان ولیئی از فریب بزرگ «یکسان دیده شدن در جامعه» }}</ref> | |||
====شعر علوی==== | |||
شعر علوی و شعر درباره ماه رمضان را می‌توان ذیل یک مفهوم عام‌تر یعنی شعر مذهبی یا آیینی و شعر عرفانی قرار داد. البته در این مفهوم کلی نیز باید همان تقسیم‌بندی‌ها را قائل شد و موضوعات مختلف را تفکیک کرد.<ref name="علوی"/> | |||
=====شعر معرفتی ریشه در آموزه‌های دینی دارد===== | |||
برای سرودن این نوع شعر بر آمادگی افراد برای ورود به حوزه معنویت تاکید دارم. یکی از آموزه‌هایی که انسان را برای ورود به چنین مرحله‌ای آماده می‌کند جوع(گرسنگی) است و از رکن‌های اساسی سلوک عملی به حساب می‌آید. | |||
این گرسنگی که با نیت تقرب به خداوند است در آموزه‌های دینی ما روزه نام دارد. در شعر مولانا (مثنوی معنوی و غزلیات شمس) که نمونه کاملی از شعر عرفانی است نیز این مساله را شاهدیم.<ref name="علوی"/> | |||
=====پنج رکن اصلی عرفان===== | |||
سهر(شب زنده‌داری)، صمت(سکوت و خاموشی)، جوع(گرسنگی)، عزلت و ذکر رکن‌های اصلی عرفان عملی اند و همگی از برکات روزه و ماه رمضان به شمار می‌آیند. | |||
در ادبیات عرفانی از حکیم سنایی و عطار نیشابوری تا دیگر شاعران سیر تکامل و توجه به این پنج رکن آمده و به ویژه بر گرسنگی تاکید شده است.<ref name="علوی"/> | |||
=====ارتباط ماه رمضان و شخصیت حضرت علی(ع) در اشعار فارسی ===== | |||
ارتباط ماه رمضان و شخصیت حضرت علی(ع) در اشعار فارسی به‌طور واضح دیده نمی‌شود. اگر بررسی در این زمینه را از شاعری چون کسایی مروزی آغاز کنیم و تا روزگار معاصر ادامه دهیم، متوجه می‌شویم یکی از جنبه‌های بنیادی شخصیت علی(ع) که در شعر بسیار پرداخته شده، مساله زهد اوست. | |||
این رکن به معنای اجتناب از دنیا و قطع تعلق از امور دنیوی است. زهد آن حضرت در کنار معرفت ايشان قرار می‌گیرد. بارها در شعرها ماجرای اکتفای حضرت علی(ع) به حداقل نعمت‌های دنیوی را چه در زمینه خوردن و آشامیدن و چه در زمینه لباس خوانده‌ایم. این حضرت بر حداقل بهرمند شدن از دنیا و حداکثر بهره رساندن به دیگران تاکید داشته و این موضوع در شعر علوی نیز پرداخته شده است.<ref name="علوی"/> | |||
=====پرکاربردترین قالب در شعر علوی===== | |||
قالب مثنوی قالبی برای بیان حکمت و پند و اندرز است. شاید بتوان گفت مثنوی قالب اصلی ادبیات تعلیمی به شمار می‌آید. برهمین اساس، بیشتر مرثیه‌ها و مدح و ستایش‌هایی که در وصف حضرت علی(ع) سروده شده‌اند، در قالب مثنوی اند. | |||
البته به ندرت در قالب قصیده و غزل نیز شعرهایی درباره حضرت علی(ع) سروده شده است. اما آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد درخشش شخصیت علی(ع) در شعر فارسی از آغاز تا زمان حال است. | |||
از ابتدا شاهد جریان یافتن مدح حضرت علی(ع) در شعر فارسی بوده‌ایم. اما شاید بتوان گفت از دوران صفویه به بعد شعر علوی به دلیل رسمی‌تر شدن مذهب تشیع، جنبه رسمی‌تری پیدا کرده است.<ref name="علوی">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.ibna.ir/fa/tolidi/79202/%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%A6%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D9%87%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF |عنوان=ولیئی: شاعران علوی زهد امام علی(ع) را به تصویر کشیده‌اند }}</ref> | |||
===قربان ولیئی از نگاه دیگران=== | ===قربان ولیئی از نگاه دیگران=== | ||