خشایار دیهیمی: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
در طول دوران فعالیت حرفهای دیهیمی در عرصهٔ ترجمه و مطبوعات، علاقهٔ او به نشر آثار ''آیزایا برلین'' از جنسی دیگر است، مثل یک پروژه مادام العمر و دستور کار دائم. از هنگام انتشار نخستین شمارهٔ ماهنامهٔ نگاه نو در مهر ۱۳۷۰، دیهیمی و ''رامین جهانبگلو'' در این نشریه سلسله مقالاتی دربارهٔ آیزایا برلین نوشتند و او را «استاد تفکر آزادی خواهی» خواندند. اگر [[عزت الله فولادوند]] با معرفی ''هانا آرنت'' یکی از سه ضلع مثلث اصلاحات در ایران را کامل کرد، دیهیمی نیز با نشر آراء ''آیزایا برلین'' سهمی بزرگ در ساختن دومین ضلع این مثلث داشت. همچنین او هدف مجله ''نگاه نو'' را احیاء تفکر کانون نویسندگان ایران تعریف کرد. شمارههایی از مجله به تجلیل از [[محمود دولت آبادی]]، ''کاوه گلستان''، ''مرتضی ممیز''، ''بهرام بیضایی''، [[نجف دریابندری]]، [[منوچهر آتشی]] و... اختصاص یافت. از نویسندگانی مانند ''کامران فانی'' (رضوان الله فانی) تا [[داریوش آشوری]] یا مترجمان سکولار چون [[عزت الله فولادوند]] و [[نادر انتخابی]] در آن حضوری پررنگ داشتند. ''مهرداد درویش پور'' ،''حورا یاوری''، '''پرویز دوایی''' و ''محمدرضا نیکفر'' از فعالان اپوزیسیون سیاسی خارج کشور به درخواست دیهیمی برای نگاه نو مطلب می نوشتند. سپس به فکر چاپ یک مجموعه کتاب ۱۰۰جلدی نیز با نام نسل قلم افتاد. این مجموعه ترجمه دایرةالمعارف ادبیات جهان بود که سال ۱۹۷۴ در دوران اوج جنگ سرد با همکاری انجمن فرهنگی بریتانیا و دانشگاه مینهسوتا تدوین شد و نام نویسندگانی چون ''مارسل پروست''، ''تی. اس. الیوت''، ''هربرت رید''، ''آلبر کامو''، ''میلان کوندرا'' و... در آن به چشم میخورد. دیهیمی ، کلوب نسل قلم را در ایران به همراه سه تن از دوستانش به نامهای ''آرمان امید''، ''حسن ملکی'' و ''بهرام داوری'' تشکیل داد و از مترجمانی مانند [[عزت الله فولادوند]]، ''کریم امامی'' (سرویراستار انتشارات آمریکایی فرانکلین)، [[عبدالله کوثری]] و [[مهدی سحابی]] (مترجم اثر سترگ ''در جستجوی زمان از دست رفته'') برای کار دعوت کرد. او می خواست هر ماه دو جلد کتاب را روانه بازار کند و یک شبکه بزرگ از مشترکان برای پیش فروش کتابها بسازد تا بتواند آنان را بهصورت مستمر تغذیه فکری کند. در سال ۱۳۷۲ این شبکه با هزار مشترک ثابت و ششصد هزار تومان سرمایه، فعالیتش را آغاز کرد و مدام بر تعداد اعضاء آن افزوده می شد. طی شش سال مجموعه نسل قلم به صد جلد کتاب در پیرامون ادبیات غرب رسید و دیهیمی یک پروژه صد جلدی دیگر را نیز کلید زد. | در طول دوران فعالیت حرفهای دیهیمی در عرصهٔ ترجمه و مطبوعات، علاقهٔ او به نشر آثار ''آیزایا برلین'' از جنسی دیگر است، مثل یک پروژه مادام العمر و دستور کار دائم. از هنگام انتشار نخستین شمارهٔ ماهنامهٔ نگاه نو در مهر ۱۳۷۰، دیهیمی و ''رامین جهانبگلو'' در این نشریه سلسله مقالاتی دربارهٔ آیزایا برلین نوشتند و او را «استاد تفکر آزادی خواهی» خواندند. اگر [[عزت الله فولادوند]] با معرفی ''هانا آرنت'' یکی از سه ضلع مثلث اصلاحات در ایران را کامل کرد، دیهیمی نیز با نشر آراء ''آیزایا برلین'' سهمی بزرگ در ساختن دومین ضلع این مثلث داشت. همچنین او هدف مجله ''نگاه نو'' را احیاء تفکر کانون نویسندگان ایران تعریف کرد. شمارههایی از مجله به تجلیل از [[محمود دولت آبادی]]، ''کاوه گلستان''، ''مرتضی ممیز''، ''بهرام بیضایی''، [[نجف دریابندری]]، [[منوچهر آتشی]] و... اختصاص یافت. از نویسندگانی مانند ''کامران فانی'' (رضوان الله فانی) تا [[داریوش آشوری]] یا مترجمان سکولار چون [[عزت الله فولادوند]] و [[نادر انتخابی]] در آن حضوری پررنگ داشتند. ''مهرداد درویش پور'' ،''حورا یاوری''، '''پرویز دوایی''' و ''محمدرضا نیکفر'' از فعالان اپوزیسیون سیاسی خارج کشور به درخواست دیهیمی برای نگاه نو مطلب می نوشتند. سپس به فکر چاپ یک مجموعه کتاب ۱۰۰جلدی نیز با نام نسل قلم افتاد. این مجموعه ترجمه دایرةالمعارف ادبیات جهان بود که سال ۱۹۷۴ در دوران اوج جنگ سرد با همکاری انجمن فرهنگی بریتانیا و دانشگاه مینهسوتا تدوین شد و نام نویسندگانی چون ''مارسل پروست''، ''تی. اس. الیوت''، ''هربرت رید''، ''آلبر کامو''، ''میلان کوندرا'' و... در آن به چشم میخورد. دیهیمی ، کلوب نسل قلم را در ایران به همراه سه تن از دوستانش به نامهای ''آرمان امید''، ''حسن ملکی'' و ''بهرام داوری'' تشکیل داد و از مترجمانی مانند [[عزت الله فولادوند]]، ''کریم امامی'' (سرویراستار انتشارات آمریکایی فرانکلین)، [[عبدالله کوثری]] و [[مهدی سحابی]] (مترجم اثر سترگ ''در جستجوی زمان از دست رفته'') برای کار دعوت کرد. او می خواست هر ماه دو جلد کتاب را روانه بازار کند و یک شبکه بزرگ از مشترکان برای پیش فروش کتابها بسازد تا بتواند آنان را بهصورت مستمر تغذیه فکری کند. در سال ۱۳۷۲ این شبکه با هزار مشترک ثابت و ششصد هزار تومان سرمایه، فعالیتش را آغاز کرد و مدام بر تعداد اعضاء آن افزوده می شد. طی شش سال مجموعه نسل قلم به صد جلد کتاب در پیرامون ادبیات غرب رسید و دیهیمی یک پروژه صد جلدی دیگر را نیز کلید زد. | ||
خشایار دیهیمی از سال ۱۳۷۶ طرح جامعی برای شناساندن فلسفهٔ غرب ریخت. این مجموعه کتابها با عنوان ''نامآوران فرهنگ'' در انتشارات ''طرح نو'' و با همت گروهی از مترجمان منتشر شده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی =http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2480915|عنوان = | خشایار دیهیمی از سال ۱۳۷۶ طرح جامعی برای شناساندن فلسفهٔ غرب ریخت. این مجموعه کتابها با عنوان ''نامآوران فرهنگ'' در انتشارات ''طرح نو'' و با همت گروهی از مترجمان منتشر شده است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی =http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2480915|عنوان =مترجمی آزادی خواه |ناشر =مگ ایران|تاریخ بازدید = |تاریخ = }}</ref> | ||
===شخصیت و اندیشه=== | ===شخصیت و اندیشه=== | ||
نسخهٔ ۱۹ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۲۷
خشایار دیهیمی | |
---|---|
زمینهٔ کاری | نویسندگی، ترجمه و ویرایش |
زادروز | ۲۰آبان۱۳۳۴ تبریز |
پیشه | نویسنده، مترجم و ویراستار |
همسر(ها) | مریم |
فرزندان | نازنین |
خشايار ديهيمی مترجم و ویراستار آثار فلسفی است که بیش از هشتاد اثر در حوزه ترجمه دارد و ویراستاری بالغ بر نود کتاب را انجام دادهاست.
خشایار دیهیمی در سال ۱۳۳۴ هجریشمسی در تبریز به دنیا آمد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، وارد دانشگاه شد و همزمان در رشتههای شیمی و زبان انگلیسی به تحصیل پرداخت اما در ابتدای شکلگیری انقلاب اسلامی به اتهامی غیرسیاسی روانه زندان گردید و از این رو در فرصت پیش آمده وارد حوزه ترجمه و روزنامهنگاری شد. ابتدا به عضویت گروهک نهضتآزادی ایران درآمد و در اندک زمانی با سمت مشاور عالی حزب مشارکت ایران به تدوین راهکارهای انتخاباتی برای اصلاحطلبان پرداخت. از دهه ۶۰ ارتباط خود را با نهادهای فکری تحکیم بخشید و ۲ سال بعد ضمن پیوستن به سازمان آموزش و انتشارات انقلاب اسلامی، اوقات خود را صرف ترجمه آثاری برجسته و ارزشمند نمود. دیهیمی هر روز فعالیتهای خود را گستردهتر میکرد و به فکر ترجمه مجموعهای ۱۰۰ جلدی با عنوان نسل قلم افتاد. مجموعهای که دایرهالمعارف ادبیات جهان بود و در سال ۱۹۷۴ میلادی (۱۳۵۳ هجریشمسی) با همکاری انجمن فرهنگی بریتانیا و دانشگاه مینهسوتا توسط نویسندگان مطرح و سرشناس تدوین شده بود.
وی مدیریت هیئت تحریریه انتشارات طرح نو را برعهده داشت و ترجمه مجموعه ۱۰۰ جلدی دیگری را کلید زد. در سال ۱۳۷۶ هجریشمسی طرح جامعی برای فلسفه غرب تدوین کرد و زندگینامه فیلسوفان حوزهٔ علوم انسانی را که از دست رئیسجمهور آمریکا مدال گرفته بودند را ترجمه و در مجموعه ۱۰۰ جلدی نامآوران فرهنگ منتشر کرد.[۱]
داستانک
داستانکهای انتشار
داستانک عشق
داستانک استاد
داستانک شاگرد
داستانک مردم
ده تا بیست مطلب از مجلات دورهٔ خود
داستانکهای دشمنی
داستانکهای دوستی
داستانکهای قهر
داستانکهای آشتیها
داستانک نگرفتن جوایز
داستانک حرفی که در حین گرفتن جایزه زده است
داستانکهای مذهب و ارتباط با خدا
داستانکهای عصبانیت، ترک مجلس، مهمانیها، برنامهها، استعفا و مشابه آن
داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامهها و مجلات و نمونههایی از آن
داستانکهای دارایی
داستانکهای زندگی شخصی
داستانک برخی خالهزنکیهای شیرین (اشکها و لبخندها)
داستانک شکایتهایی از دیگران کرده به محاکم و شکایتهایی که از او شده
داستانکهای مشهور ممیزی
داستانکهای مربوط به مصاحبهها، سخنرانیها و حضور رادیو یا تلویزیون یا فضای مجازی همراه ارايه نمونههایی از آن برای بخش شنیداری و تصویری
عکس سنگقبر و داستانکی از تشییع جنازه و جزيیات آن
داستانهای دیگر
زندگی و تراث
سوانح عمر
کودکی و نوجوانی، جوانی، پیری
خشایار دیهیمی سال ۱۳۳۴ در تبریز به دنیا آمد. در دانشگاه شیمی و سپس زبان انگلیسی خواند. ابتدای انقلاب به اتهامی نامعلوم روانه زندان شد. سال ۱۳۵۸ با هفتهنامهٔ جنبش متعلق به علی اصغر حاج سیدجوادی همکاری کرد. این هفتهنامه با مشارکت اسلام کاظمیه منتشر میشد. دیهیمی به گفته خودش مانند یک «لیبرال رادیکال» در آن مقاله مینوشت تا از خط مشی نهضت آزادی ایران دفاع کند. شاید دیهیمی در میان مردم شخصیت سرشناسی نباشد، اما با ترجمه صداثر در حوزه علوم انسانی، فلسفه و ادبیات غرب یک مترجم پرکار بود. از سویی عضو گروهک نهضت آزادی ایران به شمار میرفت و از طرف دیگر مشاور عالی رتبهٔ حزب مشارکت ایران. حتی در حساس ترین لحظات، مصطفی تاج زاده تدوین بخشی از راهکارهای انتخاباتی اصلاح طلبان را به دیهیمی سپرد. در سه دهه گذشته، او سه دوره فعالیت حرفهای را برای انجام ماموریتش گذرانده است. دهه ۱۳۶۰ پیوندهای خود را با نهادهای فکری حاکمیت برقرار کرد. از سال ۱۳۶۲ به سازمان آموزش و انتشارات انقلاب اسلامی رفت؛ سازمانی که پس از مصادره انتشارات آمریکایی فرانکلین جایگزین آن شد، اما بدنه مدیریتیاش همچنان در اختیار نسل قدیم فرانکلینیها و مترجمانی مانند امیرحسین آریانپور، باقر پرهام و داریوش آشوری ماند. دیهیمی در سال ۱۳۶۴ به عنوان یکی از سرویراستاران سازمان برگزیده شد و ترجمه کتاب گفت وگو با مرگ اثر آرتور کوستلر را منتشر کرد؛ همان هنگام که ترجمه کتاب ظلمت در نیمروز (روایت دادگاههای استالینی برای تصفیهٔ ایدئولوژیک) از این نویسنده چاپ شد. دیهیمی بعدها کتاب زندگی و آثار آرتور کوستلر را انتشار داد. خشایار دیهیمی هر روز فعالیتهای خود را گسترش میداد. در ابتدای دهه ۱۳۷۰ پس از پیوند با دولتمردان دولت سازندگی چون محمدتقی بانکی و علی میرزایی به عنوان دبیر شورای نویسندگان ماهنامهٔ نگاه نو انتخاب شد.
در طول دوران فعالیت حرفهای دیهیمی در عرصهٔ ترجمه و مطبوعات، علاقهٔ او به نشر آثار آیزایا برلین از جنسی دیگر است، مثل یک پروژه مادام العمر و دستور کار دائم. از هنگام انتشار نخستین شمارهٔ ماهنامهٔ نگاه نو در مهر ۱۳۷۰، دیهیمی و رامین جهانبگلو در این نشریه سلسله مقالاتی دربارهٔ آیزایا برلین نوشتند و او را «استاد تفکر آزادی خواهی» خواندند. اگر عزت الله فولادوند با معرفی هانا آرنت یکی از سه ضلع مثلث اصلاحات در ایران را کامل کرد، دیهیمی نیز با نشر آراء آیزایا برلین سهمی بزرگ در ساختن دومین ضلع این مثلث داشت. همچنین او هدف مجله نگاه نو را احیاء تفکر کانون نویسندگان ایران تعریف کرد. شمارههایی از مجله به تجلیل از محمود دولت آبادی، کاوه گلستان، مرتضی ممیز، بهرام بیضایی، نجف دریابندری، منوچهر آتشی و... اختصاص یافت. از نویسندگانی مانند کامران فانی (رضوان الله فانی) تا داریوش آشوری یا مترجمان سکولار چون عزت الله فولادوند و نادر انتخابی در آن حضوری پررنگ داشتند. مهرداد درویش پور ،حورا یاوری، پرویز دوایی و محمدرضا نیکفر از فعالان اپوزیسیون سیاسی خارج کشور به درخواست دیهیمی برای نگاه نو مطلب می نوشتند. سپس به فکر چاپ یک مجموعه کتاب ۱۰۰جلدی نیز با نام نسل قلم افتاد. این مجموعه ترجمه دایرةالمعارف ادبیات جهان بود که سال ۱۹۷۴ در دوران اوج جنگ سرد با همکاری انجمن فرهنگی بریتانیا و دانشگاه مینهسوتا تدوین شد و نام نویسندگانی چون مارسل پروست، تی. اس. الیوت، هربرت رید، آلبر کامو، میلان کوندرا و... در آن به چشم میخورد. دیهیمی ، کلوب نسل قلم را در ایران به همراه سه تن از دوستانش به نامهای آرمان امید، حسن ملکی و بهرام داوری تشکیل داد و از مترجمانی مانند عزت الله فولادوند، کریم امامی (سرویراستار انتشارات آمریکایی فرانکلین)، عبدالله کوثری و مهدی سحابی (مترجم اثر سترگ در جستجوی زمان از دست رفته) برای کار دعوت کرد. او می خواست هر ماه دو جلد کتاب را روانه بازار کند و یک شبکه بزرگ از مشترکان برای پیش فروش کتابها بسازد تا بتواند آنان را بهصورت مستمر تغذیه فکری کند. در سال ۱۳۷۲ این شبکه با هزار مشترک ثابت و ششصد هزار تومان سرمایه، فعالیتش را آغاز کرد و مدام بر تعداد اعضاء آن افزوده می شد. طی شش سال مجموعه نسل قلم به صد جلد کتاب در پیرامون ادبیات غرب رسید و دیهیمی یک پروژه صد جلدی دیگر را نیز کلید زد. خشایار دیهیمی از سال ۱۳۷۶ طرح جامعی برای شناساندن فلسفهٔ غرب ریخت. این مجموعه کتابها با عنوان نامآوران فرهنگ در انتشارات طرح نو و با همت گروهی از مترجمان منتشر شده است.[۲]
شخصیت و اندیشه
زمینهٔ فعالیت
یادمان و بزرگداشتها
از نگاه دیگران (چند دیدگاه مثبت و منفی)
نظرات فرد دربارهٔ خودش و آثارش
تفسیر خود از آثارش
موضعگیریهای او دربارهٔ دیگران
همراهیهای سیاسی
مخالفتهای سیاسی
نامههای سرگشاده
نامهای دستهجمعی
بیانیهها
جملهٔ موردعلاقه در کتابهایش
جملهای از ایشان
نحوهٔ پوشش
تکیهکلامها
خلقیات
منزلی که در آن زندگی میکرد (باغ و ویلا)
گزارش جامعی از سفرها(نقشه همراه مکانهایی که به آن مسافرت کرده است)
برنامههای ادبی که در دیگر کشورها اجرا کرده است
ناشرانی که با او کار کردهاند
بنیانگذاری
استادان و شاگردان
علت شهرت
فیلم ساخته شده براساس
حضور در فیلمهای مستند دربارهٔ خود
اتفاقات بعد از انتشار آثار
نام جاهایی که به اسم این فرد است
کاریکاتورهایی که دربارهاش کشیدهاند
مجسمه و نگارههایی که از او کشیدهاند
ده تا بیست مطلب نقلشده از نمونههای فوق از مجلات آن دوره
برگههایی از مصاحبههای فرد
آثار و منبعشناسی
سبک و لحن و ویژگی آثار
کارنامه و فهرست آثار
جوایز و افتخارات
منبعشناسی (منابعی که دربارهٔ آثار فرد نوشته شده است)
بررسی چند اثر
ناشرانی که با او کار کردهاند
تعداد چاپها و تجدیدچاپهای کتابها
نوا، نما، نگاه
خواندنی و شنیداری و تصویری و قطعاتی از کارهای وی (بدون محدودیت و براساس جذابیت نمونههای شنیداری و تصویری انتخاب شود)
پانویس
- ↑ «زندگینامه خشایار دیهیمی». تبریز پدیا.
- ↑ «مترجمی آزادی خواه». مگ ایران.