عبدالمحمد آیتی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
===داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامه‌ها و مجلات و نمونه‌هایی از آن=== | ===داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامه‌ها و مجلات و نمونه‌هایی از آن=== | ||
====مرگ غزال==== | |||
===داستانک‌های دارایی=== | ===داستانک‌های دارایی=== | ||
===داستانک‌های زندگی شخصی=== | ===داستانک‌های زندگی شخصی=== | ||
====جرقه های نویسندگی==== | |||
در کتاب فارسی چهارم ابتدایی غزلی از حافظ بود تا به این بیت میرسید: | |||
{{شعر|نستعلیق|سبک=color: pink}}{{ب|صالح و طالح متاع خویش نمودند|تا چه قبول افتد و چه در نظر اید}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
زیر شعر نوشته شده بود:((صالح آدم خوب طالح آدم بد)) | |||
من این دو واژه را نام دو تن به حساب آوردم و داستان صالح و طالح را ساختم. صالح زنی زیبا دارد که با طالح سر و سری دارد و قرار میگزارند که صالح را بکشند. ولی یک شب تاریک که جای صالح و زن عوض شده بود، طالح به جای صالح زن را کشت. | |||
====سرانجام غم‌انگیز اشعار==== | |||
===داستانک برخی خاله‌زنکی‌های شیرین (اشک‌ها و لبخندها)=== | ===داستانک برخی خاله‌زنکی‌های شیرین (اشک‌ها و لبخندها)=== | ||
نسخهٔ ۳۰ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۲۱
| عبدالمحمد آیتی | |
|---|---|
| پرونده:Aiatii.jpeg آیتی مرحلهٔ عشق ندارد پایان ما بدین راه دل گمشده دیدیم بسی | |
| نام اصلی | عبدالمحمد آیتی |
| زمینهٔ کاری | نویسندگی، ترجمه و پژوهش |
| زادروز | اردیبهشت۱۳۰۵ بروجرد لرستان |
| مرگ | ۳۰شهریور۱۳۹۲ تهران |
| محل زندگی | بروجرد، قم، تهران |
| پیشه | نویسنده، مترجم و پژوهشگر |
| فرزندان | فرزند اول:پریدخت فرزند دوم:اذردخت |
| دانشگاه | دانشکده ی علوم معقول و منقول و دانشسرای عالی |
عبدالمحمد آیتی پژوهشگر، نویسنده و مترجم معاصر در حوزه فلسفه، تاریخ و ادب فارسی و عربی بود.
آغاز زندگی آیتی، همراه با سختی ها و مشقات فروان بوده و او از طریق مکتب ها و مدارس سنتی به حوزه های علمیه ی بروجرد و قم راه یافت و سپس با ورود به دانشکده ی علوم معقول و منقول و دانشسرای عالی، ((روش تحقیق جدید)) را فراگرفته و با علاقه ای که به ادب عربی داشته، به ترجمه ی متون ادبی کلاسیک و نو پرداخته و در این زمینه، شهرت فراوانی در میان اهل قلم یافته است.
استاد آیتی همچون مولای خود، مولای متّقیان، دنیا را خوب میشناخته و از آن به حداقل اکتفا کرده، جاه و جلال و مال و منال، او را فریب نداده و غرور دنیا را به دنیا مداران سپرده است:
| از من چون شناختم ترا بگذر | آنگه بفریب هرکه خواهی را |
دوستان آیتی، بر سلامت نفس و حسن خوی او اتفاق دارند و او را بر داشتن فضایل اخلاقی و سجایای انسانی ستایش میکنند.
داستانک
داستانک‌های انتشار
داستانک عشق
داستانک استاد
داستانک شاگرد
داستانک مردم
ده تا بیست مطلب از مجلات دورهٔ خود
داستانک‌های دشمنی
داستانک‌های دوستی
داستانک‌های قهر
داستانک‌های آشتی‌ها
داستانک نگرفتن جوایز
داستانک حرفی که در حین گرفتن جایزه زده است
داستانک‌های مذهب و ارتباط با خدا
داستانک‌های عصبانیت، ترک مجلس، مهمانی‌ها، برنامه‌ها، استعفا و مشابه آن
داستانک نحوهٔ مرگ، بازتاب خبر مرگ در روزنامه‌ها و مجلات و نمونه‌هایی از آن
مرگ غزال
داستانک‌های دارایی
داستانک‌های زندگی شخصی
جرقه های نویسندگی
در کتاب فارسی چهارم ابتدایی غزلی از حافظ بود تا به این بیت میرسید:
| صالح و طالح متاع خویش نمودند | تا چه قبول افتد و چه در نظر اید |
زیر شعر نوشته شده بود:((صالح آدم خوب طالح آدم بد)) من این دو واژه را نام دو تن به حساب آوردم و داستان صالح و طالح را ساختم. صالح زنی زیبا دارد که با طالح سر و سری دارد و قرار میگزارند که صالح را بکشند. ولی یک شب تاریک که جای صالح و زن عوض شده بود، طالح به جای صالح زن را کشت.
سرانجام غم‌انگیز اشعار
داستانک برخی خاله‌زنکی‌های شیرین (اشک‌ها و لبخندها)
داستانک شکایت‌هایی از دیگران کرده به محاکم و شکایت‌هایی که از او شده
داستانک‌های مشهور ممیزی
داستانک‌های مربوط به مصاحبه‌ها، سخنرانی‌ها و حضور رادیو یا تلویزیون یا فضای مجازی همراه ارايه نمونه‌هایی از آن برای بخش شنیداری و تصویری
عکس سنگ‌قبر و داستانکی از تشییع جنازه و جزيیات آن
داستان‌های دیگر
زندگی و تراث
سالشمار
۱۳۰۵: تولد
۱۳۰۱۲: رفتن به مکتب خانه
۱۳۱۴: شروع مدرسه
۱۳۲۰: شروع تحصیل در دبیرستان پهلوی بروجرد
۱۳۲۳ یا ۱۳۲۴: رفتن به قم
۱۳۲۸: برای گرفتن شغل به وزارت فرهنگ رفت و رهسپار بابل شد
۱۳۳۱: به حصبه مبتلا شد
۱۳۳۲: به ساوه رفت
۱۳۴۲: درگذشت همسر
۱۳۴۸: سردبیر ماهنامه ی آموزش و پرورش شد
۱۳۹۲: فوت شد