بدرالزمان قریب: تفاوت میان نسخه‌ها

بهار (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بهار (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:
دکتر قریب، زاده سال 1308 خورشیدی در تهران است. پدر و مادر وی تهرانی و اجدادش از منطقه‎ای به نام گرکان- روستایی نزدیک اراک- بودند. ایشان در خانواده‎ای فرهنگی – روحانی رشد یافتند.  
دکتر قریب، زاده سال 1308 خورشیدی در تهران است. پدر و مادر وی تهرانی و اجدادش از منطقه‎ای به نام گرکان- روستایی نزدیک اراک- بودند. ایشان در خانواده‎ای فرهنگی – روحانی رشد یافتند.  
پدربزرگ ایشان مرحوم محمد حسین شمس‎العلما قریب که ادیبی دانشمند و شاعر بود، کتاب‎هایی در حوزه معانی دارد از جمله «ابدع البدایع». مادر بدرالزمان معصومه نام داشت و ضیاءالدین قریب پدرش، شخصیتی فرهنگی- سیاسی داشت و فرزندانش را همیشه به خواندن شاهنامه و مثنوی تشویق می‎کرد.
پدربزرگ ایشان مرحوم محمد حسین شمس‎العلما قریب که ادیبی دانشمند و شاعر بود، کتاب‎هایی در حوزه معانی دارد از جمله «ابدع البدایع». مادر بدرالزمان معصومه نام داشت و ضیاءالدین قریب پدرش، شخصیتی فرهنگی- سیاسی داشت و فرزندانش را همیشه به خواندن شاهنامه و مثنوی تشویق می‎کرد.
عبدالعظیم قریب گرکانی ادیب معاصر ایرانی و بنیان‏گذار دستور زبان فارسی نوین و عبدالکریم قریب پدر علم زمین‌شناسی ایران و دکتر محمد قریب از اولین پزشکان متخصص طب اطفال و بنیان‌گذار علم نوین پزشکی کودکان در ایران از خویشاوندان دکتر بدرالزمان قریب بودند و تقریبا با هم ارتباط نوه عمویی داشتند. <ref> کتاب ماه ادبیات و فلسفه/، مصاحبه با بدرالزمان قریب، خرداد 1382، ص6.</ref>
عبدالعظیم قریب گرکانی ادیب معاصر ایرانی و بنیان‏گذار دستور زبان فارسی نوین و عبدالکریم قریب پدر علم زمین‌شناسی ایران و دکتر محمد قریب از اولین پزشکان متخصص طب اطفال و بنیان‌گذار علم نوین پزشکی کودکان در ایران از خویشاوندان دکتر بدرالزمان قریب بودند و تقریبا با هم ارتباط نوه عمویی داشتند. <ref> کتاب ماه ادبیات و فلسفه/، مصاحبه با بدرالزمان قریب، 1382، ص6.</ref>


دکتر قریب دبستان و دبیرستان را در مدرسه منوچهری (ژاندارک قدیم) گذراند و در آنجا با زبان فرانسه آشنا شد. پس از آن به مدرسه نوربخش رفت و تحصیلات خود را در رشته طبیعی ادامه داد. دکتر قریب درباره علاقمندی‎های خود می‎گوید: «باید بگویم همیشه به دو  چیز  علاقه داشتم: ادبیات و شعر و طبیعت».
دکتر قریب دبستان و دبیرستان را در مدرسه منوچهری (ژاندارک قدیم) گذراند و در آنجا با زبان فرانسه آشنا شد. پس از آن به مدرسه نوربخش رفت و تحصیلات خود را در رشته طبیعی ادامه داد. دکتر قریب درباره علاقمندی‎های خود می‎گوید: «باید بگویم همیشه به دو  چیز  علاقه داشتم: ادبیات و شعر و طبیعت».
<ref>کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مصاحبه با بدرالزمان قریب، خرداد 1382، ص6.</ref>
<ref>کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مصاحبه با بدرالزمان قریب، 1382، ص6.</ref>


قریب به علت بیماری چشم، مجبور می‎شود چند سال تحصیل را به طور موقت رها کند. در این مدت هر وقت فرصتی می‎یافت شاهنامه، مثنوی، حافظ و نظامی می‎خواند و گاهی هم شعر می‎سرود. همین مسئله باعث علاقمندی وی به ادبیات فارسی شد و تصمیم گرفت پس از بهبودی، در این رشته ادامه تحصیل دهد و دپیلم بگیرد. (کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مصاحبه با بدرالزمان قریب، خرداد 1382، ص6) در سال 1332 با پذیرش در رشته زبان و ادبیات فارسی وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. (جشن‎نامه دکتر بدرالزمان قریب، به کوشش زهره زرشناس و ویدا نداف، 1387، ص9).
قریب به علت بیماری چشم، مجبور می‎شود چند سال تحصیل را به طور موقت رها کند. در این مدت هر وقت فرصتی می‎یافت شاهنامه، مثنوی، حافظ و نظامی می‎خواند و گاهی هم شعر می‎سرود. همین مسئله باعث علاقمندی وی به ادبیات فارسی شد و تصمیم گرفت پس از بهبودی، در این رشته ادامه تحصیل دهد و دپیلم بگیرد. (کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مصاحبه با بدرالزمان قریب، خرداد 1382، ص6) در سال 1332 با پذیرش در رشته زبان و ادبیات فارسی وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد. <ref>جشن‎نامه دکتر بدرالزمان قریب، به کوشش زهره زرشناس و ویدا نداف، 1387، ص9.</ref>


دوران دانشجویی دکتر قریب مصادف بود با دوران آشفته تاریخ ایران، دوران پس از کوتا و محاکمه دکتر مصدق.
دوران دانشجویی دکتر قریب مصادف بود با دوران آشفته تاریخ ایران، دوران پس از کوتا و محاکمه دکتر مصدق.
در سال 1336 با کسب رتبه اول، لیسانس زبان و ادبیات فارسی را گرفت و چون در آن هنگام مقطع فوق‎لیسانس نبود، بلافاصله وارد دوره دکتری شد.
در سال 1336 با کسب رتبه اول، لیسانس زبان و ادبیات فارسی را گرفت و چون در آن هنگام مقطع فوق‎لیسانس نبود، بلافاصله وارد دوره دکتری شد.
در دوره دکتری با کلاس‎های درس بدیع‎الزمان فروزانفر آشنا شد. پس از یک سال تحصیل در رشته دکتری، با علاقه‎ای که به ادبیات ایران پیش از اسلام و  زبان‎های باستانی در وجودش جاری و ساری شد، تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به آمریکا برود. وی با دریافت بورس تحصیلی از دانشگاه پنسلوانیا، به آمریکا رفت و علاقمند بود نزد کِنت استاد آمریکایی که در حوزه زبان‎های باستانی ایران فعالیت می‏کرد، درس بخواند اما وقتی به دانشگاه رسید (1338/1959)، کِنت فوت کرده بود و مارک درسدن از اروپا برای دروس زبان‎های ایرانی برگزیده شده بود.
در دوره دکتری با کلاس‎های درس بدیع‎الزمان فروزانفر آشنا شد. پس از یک سال تحصیل در رشته دکتری، با علاقه‎ای که به ادبیات ایران پیش از اسلام و  زبان‎های باستانی در وجودش جاری و ساری شد، تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به آمریکا برود. وی با دریافت بورس تحصیلی از دانشگاه پنسلوانیا، به آمریکا رفت و علاقمند بود نزد کِنت استاد آمریکایی که در حوزه زبان‎های باستانی ایران فعالیت می‏کرد، درس بخواند اما وقتی به دانشگاه رسید (1338/1959)، کِنت فوت کرده بود و مارک درسدن از اروپا برای دروس زبان‎های ایرانی برگزیده شده بود.
 
مارک درسدن ختنی‎شناس بود و چون زبان ختنی با سغدی (هر دو از زبان‎های ایرانی میانه شرقی) قرابت دارد، به پیشنهاد درسدن، دکتر قریب وارد دنیای زبان سغدی شد. <ref>جشن‎نامه دکتر بدرالزمان قریب، به کوشش زهره زرشناس و ویدا نداف، 1387، ص10.</ref>
مارک درسدن ختنی‎شناس بود و چون زبان ختنی با سغدی (هر دو از زبان‎های ایرانی میانه شرقی) قرابت دارد، به پیشنهاد درسدن، دکتر قریب وارد دنیای زبان سغدی شد. (جشن‎نامه بدرالزمان قریب، ص 10)
وی می گوید: «من با پروفسور درسدن شروع کردم به آموختن زبان سغدی و همچنین دیگر زبان‎های ایرانی باستان و میانه که در ایران مقدمات آن را آموخته بودم». <ref> کتاب ماه ادبیات و فلسفه/، مصاحبه با بدرالزمان قریب، 1382، ص7.</ref>
وی می گوید: «من با پروفسور درسدن شروع کردم به آموختن زبان سغدی و همچنین دیگر زبان‎های ایرانی باستان و میانه که در ایران مقدمات آن را آموخته بودم». (کتاب ماه ادبیات و فلسفه، مصاحبه با بدرالزمان قریب، خرداد 1382، ص7).


ایشان علاوه بر آموختن دیگر زبان‎های ایرانی باستان و میانه، آواشناسی را نیز فراگرفت، همچنین نزد پرفسور نورمَن براون دو سالی سنسکریت خواند. زبان‎شناسی هند و اروپایی را نیز نزد دکتر هونیگزوالدز که اصلیتی آلمانی داشت، آموخت و در سال 1339/1960 فوق‎لیسانس گرفت.  
ایشان علاوه بر آموختن دیگر زبان‎های ایرانی باستان و میانه، آواشناسی را نیز فراگرفت، همچنین نزد پرفسور نورمَن براون دو سالی سنسکریت خواند. زبان‎شناسی هند و اروپایی را نیز نزد دکتر هونیگزوالدز که اصلیتی آلمانی داشت، آموخت و در سال 1339/1960 فوق‎لیسانس گرفت.