اسرار گنج درهٔ جنی

اسرار گنج درهٔ جنی
توقیف فیلم باعث خلق کتاب شد
نویسنده	ابراهیم گلستان
ناشر	روزن و بازتابنگار
محل نشر	تهران و نیوجرسی آمریکا
تاریخ نشر	۱۳۵۳
موضوع	داستان
سبک	سمبلیسم
زبان	پارسی
تصویرگر	آیدین آغداشلو

محصول کارگاه فیلم گلستان به‌سال۱۳۵۲

اسرار گنج درهٔ جنی نوشتهٔ گلستان در سال۱۳۵۳ رمانی ‌است که نویسنده‌اش به‌دلیل توقیف فیلمِ خود، آن را نوشت. داستان در ۴۹ فصل یا شماره، قصهٔ مردی را می‌گوید که گنجی می‌یابد. ثروت بادآورده‌ای که از این راه به چنگش می‌افتد، زندگی او و اطرافیانش را دگرگون می‌کند و... .

* * * * *

آنانی‌که تاکنون نخوانده‌اید

خلاصه

داستان تمثیلی مردی ساده و روستایی است که هنگام شخم‌زدن زمین به گنجی عظیم در زیر خاک می‌رسد. گنج، به‌تدریج زندگی مرد روستایی را دگرگون و از مسیر طبیعی منحرف می‌کند و تجمل و زرق و برقی کاذب را جایگزین زندگی ساده و بی‌آلایش او می‌سازد.

قدری بدانیم

اسرار گنج درهٔ جنی داستان تمثیلی مردی ساده و روستایی است که هنگام شخم‌زدن زمین به گنجی عظیم در زیر خاک می‌رسد. گنج، به‌تدریج زندگی مرد روستایی را دگرگون و از مسیر طبیعی منحرف می‌کند و تجمل و زرق‌وبرقی کاذب را جایگزین زندگی ساده و بی‌آلایش او می سازد.

دلیل شهرت

وجه نمادین داستان و پیش‌بینی‌هایی که گلستان در دل این داستان نمادین بیان کرده، اهمیتی به این داستان بخشیده است که ضرورت ماندگاری‌اش را توجیه می کند.گذشته از اشاره‌های پوشیده و عبارت‌های بی‌پرده‌ای که داستان به ماجرای افزایش ناگهانی بهای نفت در سال.های ۱۳۴۰ و پیامدهای آن دارد، اسرار گنج دره جنی تصویری است از پدیده همیشه تازه‌ی «تازه به دوران رسیدگی». در واقع اسرار گنج دره جنی بیش از آنکه از لحاظ فنی و زیبایی‌شناختی، داستانی پرمایه و کم‌نظیر باشد، رمانی است که در بستر استعاره و نماد و با زبانی گزنده و بی‌پروا، برخی ناهنجاری‌های سیاسی و فرهنگی را واکاوی، نقد و داوری می‌کند. رمز ماندگاری این داستان را در همین بعد داستان باید جست.

چرا باید این کتاب را خواند

این داستان تمثیلی که در واقع کاریکاتوری از شرایط اجتماعی و سیاسی ایران در اوایل دهه ۵۰ است که گلستان با لحنی طنزآمیز و نیشدار، بسیاری از چهره‌های اصلی قدرت حاکم و تیپ‌های شناخته‌شده اجتماعی را به باد حمله و انتقاد می‌گیرد

برای کسانی که کتاب را خوانده‌اند

داستانک‌ها

استحال و اقتباس

فیلم اسرار گنج دره جنی دومین فیلم داستانی و آخرین فیلم او به‌شمار می‌آید.در این فیلم گلستان لحن تند انتقادی دارد و در قالب یک کمدی مفرح و با بهره‌گیری از تیپ‌های مشهور و عامه‌پسند سینمای فارسی آن زمان، به نقد حکومت و افکار جاه‌طلبانه‌ی همه سردمداران آن می‌پردازد.

به رغم اشاره‌های آشکار فیلم به مقامات حاکم و معادل‌سازی‌های روشن گلستان دستگاه سانسور به دلیل بی‌سوادی ماموران آن، متوجه جنبه انتقادی و ویرانگر فیلم نمی‌شوند و فریب ظاهر کمدی و عامه‌پسند آن را می‌خورند و فیلم اجازه‌‌ٔ نمایش می‌گیرد و با استقبال عامه‌ٔ تماشاگران مواجه می‌شود اما اداره‌ٔ سانسور متوجه حماقت و اشتباه خود می‌شود و فیلم را برای همیشه توقیف می‌کند. توقیف ناگهانی فیلم اجازه نمی‌دهد که فیلم روال عادی نمایش خود را طی کند و میزان تاثیرگذاری آن مشخص شود

خلاصهٔ مفصل‌تر کتاب در حد دو بند

گروهی مهندس برای نقشه برداری از دره‌ای می‌گذرند و به تپه می‌رسند و جعبه دیدیاب خود را روی سه‌پایه محکم می‌کنند و آن را می‌چرخانند. کسی که در جعبه می‌نگرد تصویر مردی روستایی را می‌بیند که در آن سوی دره با گاو خود سرگرم شخم است،. مرد روستایی فقیر، زن و پسر و خانه‌ای حقیر دارد و بر تکه‌زمینی کار می‌کند تا معاش خانواده‌ی خود را تامین کند. او در زیر بار اندوه و رنج و شوربختی کمر خم کرده است اما روزی، در حالی که زمین را سخت شخم می‌زند، دخمه‌ای که پر از آثار عتیق و زر و جواهر کشف می‌کند. به سوی ده می‌شتابد و گاو خود را قربانی می‌کند. مردم او را دیوانه می‌پندارند و به شدت کتک می زنند و از روستا می‌رانند سپس مرد روستایی تصمیم می‌گیرد از روستاییان انتقام بگیرد و به جاه و جلال برسد زنان‌خانه نو کند. در تصویر بعد زرگر و زنش به میدان می‌آیند و چون می‌دانند روستایی گنجی در اختیار دارد می‌کوشند آن را از کف وی بربایند. مرد ثروتمند شده و اینک زرگر و زن او جوان جویای نام در عالم هنر، معلم روستا-زینالپور، کدخدا و کاسه‌لیسان دیگر احاطه‌اش کرده‌اند. قهوه‌چی میان راه روستا و شهر به کار او مظنون می‌شود و گمان می‌برد که او در کار خرید و فروش تریاک و هروئین است و سر در پی او می‌نهد ژاندارم منطقه که از رفت‌و‌آمد قهوه‌چی به روستاهای اطراف بدگمان شده، او را می‌پاید. کدخدا که مخفیانه درخت‌ها را می‌برد و زغال درست می‌کند، از رفت‌و‌آمد ژاندارم بدگمان می‌شود و زاغ سیاه او را چوب می‌زند. در این گیر‌ودار مرد روستایی همچنان به بهره‌برداری از گنج مشغول است و آثار عتیقه را تکه‌تکه می‌کند و به شهر می‌برد و به زرگر می‌فروشد. زن زرگر از سود حاصل از خرید و فروش جواهرهای مرد روستایی راضی نیست، در راه روستایی دام پهن می‌کند. این دام، دخترک کمابیش زیبایی است که خدمتکار اوست. مرد روستایی طعم شهوت را می‌چشد و به دام می‌افتد. پس از این مرحله، دیگر کار در دست زرگر و زن اوست که مرد را هرطور بخواهند برقصانند. ازینال‌پور را با خود همدست می‌کنند و نقشه می‌کشند که برای مرد کاخی بسازند. اما این کاخ با ابزار جدید، بر روی همان خانه سست‌پایه‌ی حقیر روستایی بنا می‌شود و سپس زلزله یا انفجاری این کاخ مقوایی را از پایه ویران می‌کند. از سوی دیگر زرگر، قهوه‌چی، ژاندارم و کدخدا که سر در پی یکدیگر نهاده‌اند به دخمه راه می‌جویند. زرگر در زیر خروارها زر و جواهر مدفون می‌شود. ژاندارم به دست قهوه‌چی کشته می‌شود و قهوه‌چی را کدخدا از پا درمی‌آورد و زلزله حاصل از انفجار جوان جویای نام و کدخدا را در عمق دخمه مدفون می‌سازد.

سبک کتاب

الهام از شخصیت ها

ساختار رمان اسرار گنج درهٔ جنی تمثیلی و نمادین است. نمادهای قصه تا حدودی آشکار است. روستا مردی که به گنج شایگان می‌رسد شاه است، زینل‌پور که بعد لشکویی می‌شود، هویدا، نخست وزیراوست. زرگر و زنش کمپانی‌های نفتی هستند، گنج همان نفت است که درآمد حاصل از آن، ایران را در دهه‌های ۴۰ تا ۵۰ از این ر و به آن رو کرد و تا آستانهٔ مدرنیزاسیون قلابی پیش برد‌. خانه‌ای که ویران می‌شود نظام حکومتی آن زمان است که می‌خواست بر روی پایه‌های سست گذشته، تمدن جدیدی را که با آن پایه مناسب نبود، بالا بیاورد، برادرزن معترض نویسنده‌ای است که زمانی دوست او بوده[جلال آل احمد]. جوان جویای هنر همان روشنفکر غرب‌زده است که نه شناختی از هنر و تفکر دارد نه توان و حال و حوصله‌ای که آنها را بدست بیاورد و در این میان نقاشی هست که زینل پور از قدیم می‌شناخته و او را برای تصویرکردن مرد روستایی و زن تازه‌اش به ده آورده است. این نقاش متوجه پوسیدگی شالوده‌ها می‌شود و به زینل‌پور هشدار می‌دهد. در واقع این نقاش صریح و راستگو خود نویسنده است.

ساختار داستان وصفی و تصویری است. تصویر هر صحنه، صحنه‌ی پیش را تکمیل می‌کند. برای مثال نویسنده با مهارت نخست، تصویر موثری از زرگر و زنش می‌دهد بعد به درون هر دو شخص راه می‌جوید و نیت باطنی آنها را آشکار می‌سازد او واقعیت سیاسی زمان را به زبان رمز و تصویر بیان می‌کند اما آنچه را که تصویر می‌کند واقعیت‌نگاری صرف نیست، رو بردن به ژرفای قسمی از تفکر اجتماعی است که رکود و سستی اجتماعی را که در زیر لایه‌های زرورقی تحمیلی پوشیده است جریان کند، افزون بر تصویرهای پیوسته طنز خفی و هنرمندان هایش بر استحکام ساختار قصه می افزاید.

ابراهیم گلستان در برخی از قصه هایش عوام را تحقیر می‌کند و معتقد است گول‌خورها نیز مانند گول‌زن‌ها مقصرند و به آنها امیدی نمی توان داشت. اما در اسرار گنج درهٔ جنی همین مردم در جشن باشکوه مرد تازه به دوران رسیده راه ندارند. پشت سیم‌ها ماندند در واقع نیامدند و اطراف مرد تازه به دوران رسیده را گروه کاسه‌لیسان گرفتند و برخلاف آنچه نویسنده در قصه‌های پیشین خود می‌نویسد مردم عادی زنده‌اند و قضایا را خوب می‌فهمند، فقط حاکم و کاسه‌لیسان او هستند که بر پر قوی خود لمیده‌اند و دنیا را به کام خود می‌بینند. در حالی که موریانه فساد پایه‌های مقوایی ساختمان را می‌جود و می‌پوساند.

ویژگی‌های مهم ادبی و زیبایی‌شناختی کتاب

درمتن رمان فقره‌هایی هست که بیش از هرچیز اصالت ادبیات را به رخ می‌کشد: «از چاه که بالا آمد خود را بالای دنیا دید»(گلستان، ۱۳۵۳: ۱۷) روایت با این فضاسازی‌هاست که بوی ادبیات داستانی به خود می‌گیرد. این جمله‌ها در دل داستان وجه استعاری و نمادین قصه را بهتر، ثبت می‌کنند. مزیت دیگری که به داستان، تشخص می‌بخشد نمایش گفت‌وگوهای درونی شخصیت‌های داستان است: زورش به گاو نمی‌رسد...آنگاه دید گاو یعنی چه...وقتی دریادریا طلا و زمرد در زیرکوه چشمک بهت می‌زد... یاد خدا و شکر خدا افتاد... شکر، البته. فدیه باید داد. قربانی. گاو می‌دانست.(همان: ۱۸) جاهایی از شگردهای روایت از جمله التفات از سوم شخص به دوم شخص و نیز کاربرد دانای کل محدود، به خوبی بهره می‌گیرد، برای نمونه در فصل معروف و طولانی جشن عروسی راوی در پایان جشن از زبان بره‌های خورده‌شده سخن می‌گوید: «با هر تکان که سگی، گربه‌ای را به برهان می‌داد سرهای بره‌ها دوباره می‌جنبید... انگار باز تأیید می‌کنند مهم نیست حتی حالا هم که غیر استخوان چیزی دیگر برایشان نمانده است باز هم هستند،همچنان هستند»(همان:۱۴۸) تلاقی و آمیزش فضاهای ذهنی و عینی نکته دیگری است که در قالب رمان امکان بروز می‌یابد که نمونهٔ آن را در روایت کودکانه‌ای می‌توان یافت که در میانه تعقیب‌وگریز فصل ۴۴ از رادیو پخش می‌شود. آمیزش قصه‌ی رادیو با تعقیب‌وگریز کدخدا، ژاندارم و قهوه‌چی فقط در رمان شدنی است.

اتفاقات سیاسی یا اجتماعی مرتبط با کتاب و جریان‌سازی‌های کتاب

اسرار گنج دره ٔجنی طنزی سیاسی در مخالفت با تحول دروغینی است که ایران در سال ۱۳۵۰ برای رسیدن به تمدن بزرگ از سر می‌گذراند جامعه کهنه و عقب‌مانده‌ای که بدون تغییرهای زیربنایی و درونی، از طریق فروش گنج های زیرزمینی‌اش_ نفت_می‌کوشد مقلد جوامع غربی شود. دهاتی، در نقش رهبر چنین جامعه‌ای، کالاهای مصرفی را روانه‌ی ده می‌کند.‌ آنگاه به یاری روشنفکر کارگزاری که آنچنان هویت‌باخته است که دهاتی حتی نام او را هم عوض می‌کند، به رنگ و روغن‌زدن خانه‌ای می‌پردازد که از پای‌بست ویران است. مردم ده نیز در «آرزوی بردن سود از بساط تازه» با دهاتی همنوا می‌شوند . مخالفت‌هایی هم اگر هست در حد جنگ و گریزهای محدود است. جشن پر سر و صدایی که دهاتی هنگام ازدواج با کلفت برپا می‌کند، یادآور جشن‌های ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی است. هنگام توصیف این جشن بزرگ و سرگیجه‌آور، لبه‌ی تیز تیغ گلستان متوجه روشنفکران خودباخته‌ای است که در دهه‌ی ۱۳۲۰ ادعاها داشتند و حالا به بهانه‌ی « کارکردن با استفاده از فرصت» مشاطه‌گر رژیم شده‌اند. روشنفکرانی که با قصد خدمت شروع می کنند، «:ولیکن بعد در عادت‌ها و در تسلسل جزئیات گیر می‌افتند تا کم‌کم با نفس خوبی و خدمت هم غریبه می افتند.» عاقبت روزی محل گنج فاش می‌شود آنان که در پی هم بودند بر سر میراث باستانی یکدیگر را هلاک می‌کنند با زمین‌لرزه‌های ناشی از انفجارهای راه‌سازان دخمه فرو می‌ریزد و کاخ پوشالی دهاتی ویران می‌شود و بدینسان رمان با ارزو و شاید پیش‌بینی هنرمند درباره سقوط سلطنت پایان می‌یابد.

عباس میلانی در کتاب معمای هویدا درباره شباهت مهمانی مجلل به جشن های ۲۵۰۰ ساله و ساختمان مرد روستایی می‌گوید: در مهمانی مجلل که بی‌شباهت به جشن‌های ۲۵۰۰ ساله دوران شاه نیست اهالی حضور و دعوت نداشتند به مدد سیم خاردار از خیل مهمانان منفصل بودند و از دور سفره‌های رنگین امتعه و اشربه‌ی آشنا و نیز صف طولانی مهمانان را نظاره می‌کردند. و دیگر اینکه مرد در عین حال دستور داد ساختمانی که متشکل است از دو حجم گرد در دو سوی برج مدور برایش بسازند وصف این بنا در کتاب و نمای آن در فیلم شباهتی تام به ساختمان میدان شهیاد داشت.

از دیگر مضامین انتقادی که این اثر به روزگار خود داشته، می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ فاصله دولت-ملت، وابستگی رژیم، تضاد و ناهماهنگی تکنولوژی‌های وارداتی با بافت سنتی ایران، بی‌اصالتی و بی‌هویتی رژیم و کارگزاران آن، پرهزینه‌بودن جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، نقد ایده «خدا شاه میهن»، مصرف‌گرایی، تجمل‌گرایی، مخالفت با ورود تکنولوژی به ده، نوسازی پوشالی و صوری، و تخریب محیط زیست.

منابع

• جاهد، پرویز (۱۳۹۴). نوشتن با دوربین:رودررو با ابراهیم گلستان (چ:۵). تهران: اختران. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۱۴-۵۷-۶.

پیوند به بیرون

• «بررسی و تحلیل رمان، نوشتهٔ اشکان بحرانی». تارنمای لیلی صادقی. بازبینی‌شده در ۳۱تیر۱۳۹۸.