فیروز زنوزی جلالی: تفاوت میان نسخه‌ها
محمد ایذجی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
محمد ایذجی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
علاقه‌ی او به دریانوردی در سن هیجده سالگی او را به شهر بوشهر و نیروی دریایی کشاند. فضای غمگین و آرام بوشهر و بندر و شرایط او در هنگام حضور در نیروی دریایی او را به ادبیات نزدیک کرد. به گفته‌ی خود او: «شهر تفیده و گویا پرتاب‌شده در لبه‌ی آخر دنیا، شهری پاک بریده از همه شور زندگی. نه بوشهر امروز که بوشهر آن زمان. تبعیدگاه صرف. با آن هوای سنگین بختک‌وار. بگو تنوری داغ و تن‌سوز. پر شرجی. بی‌آّب و علف. یک سر برشته و سوخته. و همان‌وقت و در همان‌جا بود که از رنج واقع تن به سحر قلم و تخیل سپردم.» | علاقه‌ی او به دریانوردی در سن هیجده سالگی او را به شهر بوشهر و نیروی دریایی کشاند. فضای غمگین و آرام بوشهر و بندر و شرایط او در هنگام حضور در نیروی دریایی او را به ادبیات نزدیک کرد. به گفته‌ی خود او: «شهر تفیده و گویا پرتاب‌شده در لبه‌ی آخر دنیا، شهری پاک بریده از همه شور زندگی. نه بوشهر امروز که بوشهر آن زمان. تبعیدگاه صرف. با آن هوای سنگین بختک‌وار. بگو تنوری داغ و تن‌سوز. پر شرجی. بی‌آّب و علف. یک سر برشته و سوخته. و همان‌وقت و در همان‌جا بود که از رنج واقع تن به سحر قلم و تخیل سپردم.» | ||
رمان «قاعده بازی» موفق به اخذ جوایزی از جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی کتاب سال، قلم زرین و جلال آل‌احمد شد. | رمان «قاعده بازی» موفق به اخذ جوایزی از جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی داستان از جمله کتاب سال، قلم زرین و جلال آل‌احمد شد. | ||
به دلیل ساختار روان‌کاوانۀ | به دلیل ساختار روان‌کاوانۀ رمان قاهده بازی، آن را با «بوف کور» صادق هدایت مقایسه می‌کنند. | ||
ناخدای داستان‌نویس ـ زنوزی ـ جسمش از زمستان ۹۴ از ناحیه ریه دچار سرطان مزمن شده بود. پس از پارو زدن‌های طولانی در دریای متلاطم زندگی، بالاخره در ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ کشتی‌اش به ساحلی آرام رسید. | |||
نسخهٔ ۱۹ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۴۳
| فیروز زنوزی جلالی | |
|---|---|
| پرونده:IMG 0466 | |
| زادروز | ۱ آبان ۱۳۲۹ ه.خ خرم‌آباد/لرستان |
| درگذشت | ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ (۶۷سالگی) |
| آرامگاه | باغ طوطی (صحن شاه عبدالعظیم) |
| ملیت | الگو:پرچم |
| نقش‌های برجسته | استاد برجستهٔ زبان و ادبیات فارسی |
| مذهب | اسلام شیعه |
| والدین | شیخ |
زندگی
فیروز زنوزی جلالی، (۱ آبان ۱۳۲۹ در خرم‌آباد - ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ در تهران) داستان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان تئاتر و سینما، مدرس و منتقد ادبی در یکم آبان سال ۱۳۲۹ در خرم‌آباد زاده شد.
پدرش نظامی بود و به همین سبب بارها از شهری به شهری دیگر نقل مکان می‌کردند. جلالی به همراه خانواده‌اش در سال‌های پایانی دبستان به تهران می‌آیند و تا پایان دوران دبیرستان در تهران می‌مانند.
علاقه‌ی او به دریانوردی در سن هیجده سالگی او را به شهر بوشهر و نیروی دریایی کشاند. فضای غمگین و آرام بوشهر و بندر و شرایط او در هنگام حضور در نیروی دریایی او را به ادبیات نزدیک کرد. به گفته‌ی خود او: «شهر تفیده و گویا پرتاب‌شده در لبه‌ی آخر دنیا، شهری پاک بریده از همه شور زندگی. نه بوشهر امروز که بوشهر آن زمان. تبعیدگاه صرف. با آن هوای سنگین بختک‌وار. بگو تنوری داغ و تن‌سوز. پر شرجی. بی‌آّب و علف. یک سر برشته و سوخته. و همان‌وقت و در همان‌جا بود که از رنج واقع تن به سحر قلم و تخیل سپردم.»
رمان «قاعده بازی» موفق به اخذ جوایزی از جشنواره‌ها و جایزه‌های ادبی داستان از جمله کتاب سال، قلم زرین و جلال آل‌احمد شد.
به دلیل ساختار روان‌کاوانۀ رمان قاهده بازی، آن را با «بوف کور» صادق هدایت مقایسه می‌کنند.
ناخدای داستان‌نویس ـ زنوزی ـ جسمش از زمستان ۹۴ از ناحیه ریه دچار سرطان مزمن شده بود. پس از پارو زدن‌های طولانی در دریای متلاطم زندگی، بالاخره در ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ کشتی‌اش به ساحلی آرام رسید.
- ↑ «زندگینامه: فیروز زنوزی جلالی (۱۳۲۹–۱۳۹۶)». همشهری‌آنلاین، چهارشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۶. بازبینی‌شده در ۵ دسامبر ۲۰۱۷.