قربان ولیئی: تفاوت میان نسخه‌ها

هوای تازه (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
|نام                    = قربان ولیئی
|نام                    = قربان ولیئی
|تصویر                  =  
|تصویر                  = قربان ولیئی۲.jpg
|توضیح تصویر            =  
|توضیح تصویر            =  
|نام اصلی              =  
|نام اصلی              = قربان ولیئی محمدآبادی
|زمینه فعالیت          =  
|زمینه فعالیت          =  
|ملیت                  =  
|ملیت                  = ایرانی
|تاریخ تولد            = مهرماه۱۳۴۹خورشیدی
|تاریخ تولد            = مهرماه۱۳۴۹خورشیدی
|محل تولد              = شهر صحنه از توابع کرمانشاه
|محل تولد              = شهر صحنه از توابع کرمانشاه
خط ۴۹: خط ۴۹:
}}
}}


'''قربان ولیئی''' شاعر معاصر ایرانی است.<ref name="حسین">{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikihussain.com/view |عنوان=قربان ولیئی، ویکی حسین}}</ref>
'''قربان ولیئی''' شاعر و پژوهشگر معاصر ایرانی است.<ref name="حسین">{{یادکرد وب|نشانی=https://fa.wikihussain.com/view |عنوان=قربان ولیئی، ویکی حسین}}</ref>


<center>* * * * *</center>
<center>* * * * *</center>


<ref name="">{{یادکرد وب|نشانی= |عنوان= }}</ref>
در مهر ماه ١٣٤٩ هجری خورشیدی در شهر صحنه از توابع کرمانشاه به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا دیپلم تجربی در زادگاهش گذراند. آنگاه در رشته برق فوق دیپلم گرفت اما کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات فارسی پی گرفت و سپس تحصیلات خود را در همان رشته تا سطح دکترا در دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد و درحال‌حاضر مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان را برعهده دارد. ایشان علاوه بر تدریس در دانشگاه در فرهنگسراهای مختلف تهران به تدریس غزلیات حافظ و شرح مثنوی مولوی پرداخته است. قربان ولیئی در شانزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر به عنوان دبیر علمی منصوب شد.
در مهر ماه ١٣٤٩ هجری خورشیدی در شهر صحنه از توابع کرمانشاه به دنیا آمد. تحصیلات خود را تا دیپلم تجربی در زادگاهش گذراند. آنگاه در رشته برق فوق دیپلم گرفت اما کارشناسی و کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات فارسی پی گرفت و سپس تحصیلات خود را در همان رشته تا سطح دکترا در دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد و درحال‌حاضر مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان را برعهده دارد. ایشان علاوه بر تدریس در دانشگاه در فرهنگسراهای مختلف تهران به تدریس غزلیات حافظ و شرح مثنوی مولوی پرداخته است.
قربان ولیئی به سبب مطالعات خود در حوزه ادبیات به خصوص ادبیات عرفانی از معدود شاعرانی است که از مضامین عرفانی به صورت گسترده در شعر خود بهره می‌برد، به گونه‌ای که بسیاری کارشناسان ولیئی را تنها شاعر عرفانی‌گوی معاصر می‌دانند.<ref name="ضربان">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.irna.ir/news/84443462|عنوان=ضربان ذات؛ سوگ سروده‌ای از تشنگی کربلاییان تا عطش معرفتی عاشقان}}</ref>
قربان ولیئی به سبب مطالعات خود در حوزه ادبیات به خصوص ادبیات عرفانی از معدود شاعرانی است که از مضامین عرفانی به صورت گسترده در شعر خود بهره می‌برد، به گونه‌ای که بسیاری کارشناسان ولیئی را تنها شاعر عرفانی‌گوی معاصر می‌دانند.<ref name="ضربان">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.irna.ir/news/84443462|عنوان=ضربان ذات؛ سوگ سروده‌ای از تشنگی کربلاییان تا عطش معرفتی عاشقان}}</ref>


از او که سابقه دریافت جایزه کتاب سال و کتاب فصل را نیز در کارنامه خود دارد آثاری، چون «[[موسیقی نواحی جان]]»، «[[ترنم داوودی سکوت]]»، «[[با دو چشم دچار یکتایی]]»، «[[زیارت‌نامه روح]]» و «[[جوان شدن جاودانگی]]» منتشر شده است. جهان‌بینی عاشقانه و عارفانه ولیئی حس و حالی بدیع به اشعارش بخشیده است. قربان ولیئی در زمره شاعرانی است که چه در مقام سرایش و چه تدریس و پژوهش، نگاهی ویژه به موضوع عرفان داشته است و این مساله بخش مهمی از دغدغه و فعالیت‌های فکری و ادبی او را شامل شده است.<ref name="سکوت"/>
از او که سابقه دریافت جایزه کتاب سال و کتاب فصل را نیز در کارنامه خود دارد آثاری، چون «[[موسیقی نواحی جان]]»، «[[ترنم داوودی سکوت]]»، «[[با دو چشم دچار یکتایی]]»، «[[زیارت‌نامه روح]]» و «[[جوان شدن جاودانگی]]» منتشر شده است. جهان‌بینی عاشقانه و عارفانه ولیئی حس و حالی بدیع به اشعارش بخشیده است. قربان ولیئی در زمره شاعرانی است که چه در مقام سرایش و چه تدریس و پژوهش، نگاهی ویژه به موضوع عرفان داشته است و این مساله بخش مهمی از دغدغه و فعالیت‌های فکری و ادبی او را شامل شده است.<ref name="سکوت"/>
دو کتاب «ترنم داوودی سکوت» و «باید نوشت نام تو را با پرنده‌‏ها»، به ترتیب جایزه کتاب سال قلم زرین و کتاب فصل در سال ١٣٨٨ ه. ش شدند.<ref name="فجر">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.iribnews.ir/fa/news/3288952|عنوان=قربان ولیئی دبیر جشنواره بین‌المللی فجر شد}}</ref><ref name="حسین"/>
دو کتاب «ترنم داوودی سکوت» و «باید نوشت نام تو را با پرنده‌‏ها»، به ترتیب جایزه کتاب سال قلم زرین و کتاب فصل در سال ١٣٨٨ ه. ش شدند.<ref name="فجر">{{یادکرد وب|نشانی= https://www.iribnews.ir/fa/news/3288952|عنوان=قربان ولیئی دبیر جشنواره بین‌المللی فجر شد}}</ref><ref name="حسین"/>
[[پرونده:پاسداشت.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:بزرگداشت۲.jpg|210px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center><font color=darkmagenta>مراسم بزرگداشت قربان ولیئی نخلستان سازمان هنری رسانه‌ای  اوج</font></center>]]
[[پرونده:فقط تویی که منم.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:موسیقی نواحی جان.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:قربان ولیئی.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:مراسم بزرگداشت.jpg|210px|thumb|بندانگشتی|چپ|<center><font color=darkmagenta>مراسم بزرگداشت</font></center>]]
[[پرونده:قربان ولیئی۱.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:قربان ولیئی۳.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:زیارت نامه.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:بی‌کرانگی.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:سکوت.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:ضربان ذات.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:لحظه جهان.jpg|210px|thumb|چپ]]
[[پرونده:قربان.jpg|210px|thumb|چپ]]
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:#DB7093}}
{{شعر|نستعلیق|سبک=color:#DB7093}}
{{ب|'''''تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی'''''|'''''منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی'''}}
{{ب|'''''تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی'''''|'''''منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی'''}}
خط ۸۴: خط ۹۷:
{{ب|'''''جواب پرسش دشوار «ماالحقیقه» تویی'''''|'''''درآمدی و رسیدم به صبحگاه، علی'''}}
{{ب|'''''جواب پرسش دشوار «ماالحقیقه» تویی'''''|'''''درآمدی و رسیدم به صبحگاه، علی'''}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==آیینه‌ای از قربان ولیئی==




خط ۱۷۵: خط ۱۸۶:


====مراحل خلاقیت====
====مراحل خلاقیت====
تمایل، تمرکز، تداوم، تفکر، تحمل، تنزه، تفحص، تفرج، تعامل، تغافل، تجسم، تفنن، تهور، تفرد، تمرد و تساهل از مراحل و سیر شناخت و دستیابی به خلاقیت به شمار می‌آیند.<ref name="یکسان"/>
تمایل، تمرکز، تداوم، تفکر، تحمل، تنزه، تفحص، تفرج، تعامل، تغافل، تجسم، تفنن، تهور، تفرد، تمرد و تساهل از مراحل و سیر شناخت و دستیابی به خلاقیت به شمار می‌آیند.<ref name="یکسان"/>


====کار برای رزق نیست====
====کار برای رزق نیست====
خط ۱۸۴: خط ۱۹۵:


=====شعر معرفتی ریشه در آموزه‌های دینی دارد=====
=====شعر معرفتی ریشه در آموزه‌های دینی دارد=====
برای سرودن این نوع شعر بر آمادگی افراد برای ورود به حوزه معنویت تاکید دارم. یکی از آموزه‌هایی که انسان را برای ورود به چنین مرحله‌ای آماده می‌کند جوع(گرسنگی) است و از رکن‌های اساسی سلوک عملی به حساب می‌آید.
برای سرودن این نوع شعر بر آمادگی افراد برای ورود به حوزه معنویت تاکید دارم. یکی از آموزه‌هایی که انسان را برای ورود به چنین مرحله‌ای آماده می‌کند جوع(گرسنگی) است و از رکن‌های اساسی سلوک عملی به حساب می‌آید.
این گرسنگی که با نیت تقرب به خداوند است در آموزه‌های دینی ما روزه نام دارد. در شعر مولانا (مثنوی معنوی و غزلیات شمس) که نمونه کاملی از شعر عرفانی است نیز این مساله را شاهدیم.<ref name="علوی"/>
این گرسنگی که با نیت تقرب به خداوند است در آموزه‌های دینی ما روزه نام دارد. در شعر مولانا (مثنوی معنوی و غزلیات شمس) که نمونه کاملی از شعر عرفانی است نیز این مساله را شاهدیم.<ref name="علوی"/>


خط ۱۹۹: خط ۲۱۰:
البته به ندرت در قالب قصیده و غزل نیز شعرهایی درباره حضرت علی(ع) سروده شده است. اما آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد درخشش شخصیت علی(ع) در شعر فارسی از آغاز تا زمان حال است.
البته به ندرت در قالب قصیده و غزل نیز شعرهایی درباره حضرت علی(ع) سروده شده است. اما آن‌چه در این زمینه اهمیت دارد درخشش شخصیت علی(ع) در شعر فارسی از آغاز تا زمان حال است.
از ابتدا شاهد جریان یافتن مدح حضرت علی(ع) در شعر فارسی بوده‌ایم. اما شاید بتوان گفت از دوران صفویه به بعد شعر علوی به دلیل رسمی‌تر شدن مذهب تشیع، جنبه رسمی‌تری پیدا کرده است.<ref name="علوی">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.ibna.ir/fa/tolidi/79202/%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%A6%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D9%87%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF |عنوان=ولیئی: شاعران علوی زهد امام علی(ع) را به تصویر کشیده‌اند }}</ref>  
از ابتدا شاهد جریان یافتن مدح حضرت علی(ع) در شعر فارسی بوده‌ایم. اما شاید بتوان گفت از دوران صفویه به بعد شعر علوی به دلیل رسمی‌تر شدن مذهب تشیع، جنبه رسمی‌تری پیدا کرده است.<ref name="علوی">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.ibna.ir/fa/tolidi/79202/%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%A6%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D9%87%D8%AF-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%B4%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AF |عنوان=ولیئی: شاعران علوی زهد امام علی(ع) را به تصویر کشیده‌اند }}</ref>  
====شاعران طراز اول====
اگر با ديدي علمي به هزار سال شعر فارسي نگاه كنيم ، فقط عده محدودي را مي توانيم به عنوان شاعر واقعي معرفي كنيم و بقيه بيشتر به آفرينش هاي سطحي و بيهوده پرداخته اند.
شاعر واقعي از فضاهاي ادبي و زبان و واژه هاي مهاجم حتما متاثر مي شود ، اين اتفاق طبيعي است ، اما مغلوب نمي شود ، يك آفرينشگر واقعي در ادبيات ، درست مانند زنبور عمل مي كند ، يعني از دستاوردها به نحو مطلوب استفاده مي كند و نهايتا برترين ها را برمي گزيند ، اتفاقي كه در حال حاضر در شعر ما افتاده ، به خاطر وجود ناشاعرهاست كه در مقابل هر پديده اي خود را مي بازند .
معتقدم كه هنوز تعدادي شاعر خوب و واقعي وجود دارد و آثار قابل توجهي در قالب شعر خلق مي شود ، هر چند اين شاعران خوب روي آنتن هم نروند و كسي براي طرح آنها قدمي برندارد.
چهره هاي متفاوت و خلاق در ادبيات ، درسايه قرار گرفته اند و كسي به فكر مطرح كردن آنها نيست ، متاسفانه خزعبلاتي به اسم " شعر سپيد " توسط افرادي غير متخصص كتاب مي شود و عده اي هم از جمع خودشان ، به تعريف و تمجيد مي پردازند ، اين فضاهاي كاذب به بدنه ادبيات معاصر ما آسيب جدي وارد كرده است.<ref name="خفت">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.google.com/amp/s/www.mehrnews.com/amp/110956/ |عنوان= تاريخ در پرورش شاعران تراز اول خفت به خرج مي دهد }}</ref>


===قربان ولیئی از نگاه دیگران===
===قربان ولیئی از نگاه دیگران===